ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसम् ग्रन्थः
पुटः - 244
ਕਾਰੈ ਲਾਗ ਮੰਤ੍ਰੰ ਕੁਮੰਤ੍ਰੰ ਬਿਚਾਰੰ ॥
कारै लाग मंत्रं कुमंत्रं बिचारं ॥(अथ उभौ) कुमन्त्ररूपमन्त्रं चिन्तयितुं प्रवृत्तौ।
ਇਤੈ ਉਚਰੇ ਬੈਨ ਭ੍ਰਾਤੰ ਲੁਝਾਰੰ ॥੪੧੭॥
इतै उचरे बैन भ्रातं लुझारं ॥४१७॥ते सर्वे मिलित्वा परामर्शं कृत्वा परस्परं युद्धविषये जल्पन्ति स्म।४१७।
ਜਲੰ ਗਾਗਰੀ ਸਪਤ ਸਾਹੰਸ੍ਰ ਪੂਰੰ ॥
जलं गागरी सपत साहंस्र पूरं ॥सप्तसहस्त्रैः गागरैः पूरितैः |
ਮੁਖੰ ਪੁਛ ਲਯੋ ਕੁੰਭਕਾਨੰ ਕਰੂਰੰ ॥
मुखं पुछ लयो कुंभकानं करूरं ॥कुम्भकरः मुखशुद्ध्यर्थं सप्तधातुकुम्भसहस्राणि प्रयुक्तवान्
ਕੀਯੋ ਮਾਸਹਾਰੰ ਮਹਾ ਮਦਯ ਪਾਨੰ ॥
कीयो मासहारं महा मदय पानं ॥ततः मांसं खादित्वा बहु मद्यं पिबति स्म।
ਉਠਯੋ ਲੈ ਗਦਾ ਕੋ ਭਰਯੋ ਵੀਰ ਮਾਨੰ ॥੪੧੮॥
उठयो लै गदा को भरयो वीर मानं ॥४१८॥मांसं भुक्त्वा मद्यं च अतिशयेन पिबति स्म । एतत्सर्वं कृत्वा स गर्वितः योद्धा गदा सह उत्थाय अग्रे गतः।४१८।
ਭਜੀ ਬਾਨਰੀ ਪੇਖ ਸੈਨਾ ਅਪਾਰੰ ॥
भजी बानरी पेख सैना अपारं ॥दृष्ट्वा (यं) वानरसैन्यं विशालं पलायितम्।
ਤ੍ਰਸੇ ਜੂਥ ਪੈ ਜੂਥ ਜੋਧਾ ਜੁਝਾਰੰ ॥
त्रसे जूथ पै जूथ जोधा जुझारं ॥तं दृष्ट्वा असंख्यं वानरसैन्यं पलायन्तं बहूनां देवसमूहाः भीराः अभवन्
ਉਠੈ ਗਦ ਸਦੰ ਨਿਨਦੰਤਿ ਵੀਰੰ ॥
उठै गद सदं निनदंति वीरं ॥योद्धानां उच्चैः क्रन्दनानि उद्भवितुं आरब्धानि
ਫਿਰੈ ਰੁੰਡ ਮੁੰਡੰ ਤਨੰ ਤਛ ਤੀਰੰ ॥੪੧੯॥
फिरै रुंड मुंडं तनं तछ तीरं ॥४१९॥योद्धानां घोरघोषाः श्रूयमाणाः शरैः च्छेदितानि च चरन्तः दृश्यन्ते स्म।४१९।
ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥
भुजंग प्रयात छंद ॥भुजंग प्रयात स्तन्जा
ਗਿਰੈ ਮੁੰਡ ਤੁੰਡੰ ਭਸੁੰਡੰ ਗਜਾਨੰ ॥
गिरै मुंड तुंडं भसुंडं गजानं ॥कूपशिरसा (योद्धानां) कूपाः च गजानां च शयिताः आसन्।
ਫਿਰੈ ਰੁੰਡ ਮੁੰਡੰ ਸੁ ਝੁੰਡੰ ਨਿਸਾਨੰ ॥
फिरै रुंड मुंडं सु झुंडं निसानं ॥गजानां कटितकन्दाः पतन्ति, विदीर्णध्वजाः च इतस्ततः डुलन्ति
ਰੜੈ ਕੰਕ ਬੰਕੰ ਸਸੰਕੰਤ ਜੋਧੰ ॥
रड़ै कंक बंकं ससंकंत जोधं ॥घोराः काकाः क्रन्दन्ति स्म, योद्धाश्च श्वसन्ति स्म।
ਉਠੀ ਕੂਹ ਜੂਹੰ ਮਿਲੇ ਸੈਣ ਕ੍ਰੋਧੰ ॥੪੨੦॥
उठी कूह जूहं मिले सैण क्रोधं ॥४२०॥सुन्दराः अश्वाः अधः आवर्तन्ते योद्धाः च युद्धक्षेत्रे रुदन्ति, तत्र घोरं लेमिनेशनं समग्रक्षेत्रे।४२०।
ਝਿਮੀ ਤੇਗ ਤੇਜੰ ਸਰੋਸੰ ਪ੍ਰਹਾਰੰ ॥
झिमी तेग तेजं सरोसं प्रहारं ॥(योद्धा) क्रोधेन तीक्ष्णखड्गान् धारयन्ति स्म।
ਖਿਮੀ ਦਾਮਨੀ ਜਾਣੁ ਭਾਦੋ ਮਝਾਰੰ ॥
खिमी दामनी जाणु भादो मझारं ॥तत्र प्रहारानाम् शीघ्रं ठोकनाः सन्ति, खड्गस्य स्फुरणं प्रदर्शयन्ति तथा च भासोन् मासे विद्युत् प्रज्वलति इव दृश्यते
ਹਸੇ ਕੰਕ ਬੰਕੰ ਕਸੇ ਸੂਰਵੀਰੰ ॥
हसे कंक बंकं कसे सूरवीरं ॥उग्राः काकाः हसन्ति योद्धा युद्धाय सज्जाः भवन्ति।
ਢਲੀ ਢਾਲ ਮਾਲੰ ਸੁਭੇ ਤਛ ਤੀਰੰ ॥੪੨੧॥
ढली ढाल मालं सुभे तछ तीरं ॥४२१॥योद्धान् कूजन्तः सुन्दराः अश्वाः, तीक्ष्णदण्डैः सह कवचमाला च प्रभावशालिनः दृश्यन्ते।४२१।
ਬਿਰਾਜ ਛੰਦ ॥
बिराज छंद ॥बीराज स्तन्जा
ਹਕ ਦੇਬੀ ਕਰੰ ॥
हक देबी करं ॥देवी (काली) आह्वयति,
ਸਦ ਭੈਰੋ ਰਰੰ ॥
सद भैरो ररं ॥क्रमेण घोरं युद्धं प्रारब्धं कलिं प्रसादयितुं
ਚਾਵਡੀ ਚਿੰਕਰੰ ॥
चावडी चिंकरं ॥क्रन्दति डाकिन्, २.
ਡਾਕਣੀ ਡਿੰਕਰੰ ॥੪੨੨॥
डाकणी डिंकरं ॥४२२॥भैर्वाः च गृध्राः क्रन्दन्ति पिशाचाः च कूजन्ति स्म।४२२।
ਪਤ੍ਰ ਜੁਗਣ ਭਰੰ ॥
पत्र जुगण भरं ॥योगः हृदयं पूरयति, २.
ਲੁਥ ਬਿਥੁਥਰੰ ॥
लुथ बिथुथरं ॥पूर्यमाणाः कटोराः योगिनीनां शवः विकीर्णाः |
ਸੰਮੁਹੇ ਸੰਘਰੰ ॥
संमुहे संघरं ॥सम्मुखयुद्धं प्रचलति, .
ਹੂਹ ਕੂਹੰ ਭਰੰ ॥੪੨੩॥
हूह कूहं भरं ॥४२३॥गुच्छा नष्टाश्च समन्ततः कोलाहलः अभवत्।४२३।
ਅਛਰੀ ਉਛਰੰ ॥
अछरी उछरं ॥वानराः उत्साहिताः सन्ति, २.
ਸਿੰਧੁਰੈ ਸਿੰਧਰੰ ॥
सिंधुरै सिंधरं ॥स्वर्गकन्याः नृत्यं कर्तुं प्रवृत्ताः, बगुलाः च ध्वनितवन्तः
ਮਾਰ ਮਾਰੁਚਰੰ ॥
मार मारुचरं ॥(योद्धा) मरो-मारो जपन्ति, २.
ਬਜ ਗਜੇ ਸੁਰੰ ॥੪੨੪॥
बज गजे सुरं ॥४२४॥, वध हन्तु इति उद्घोषाः बाणानां कूजः च श्रूयते स्म।४२४।
ਉਝਰੇ ਲੁਝਰੰ ॥
उझरे लुझरं ॥योद्धवः उलझन्ति, .
ਝੁਮਰੇ ਜੁਝਰੰ ॥
झुमरे जुझरं ॥योद्धवः परस्परं संलग्नाः, योद्धवः अग्रे स्रवन्ति स्म
ਬਜੀਯੰ ਡੰਮਰੰ ॥
बजीयं डंमरं ॥डोरुः, डमरुनाम् उपरि
ਤਾਲਣੋ ਤੁੰਬਰੰ ॥੪੨੫॥
तालणो तुंबरं ॥४२५॥ताबोरादीनि वाद्यानि युद्धक्षेत्रे वाद्यन्ते स्म ।४२५ ।
ਰਸਾਵਲ ਛੰਦ ॥
रसावल छंद ॥रसावल स्तन्जा
ਪਰੀ ਮਾਰ ਮਾਰੰ ॥
परी मार मारं ॥तत्र युद्धं प्रचलति।
ਮੰਡੇ ਸਸਤ੍ਰ ਧਾਰੰ ॥
मंडे ससत्र धारं ॥बाहुप्रहाराः शस्त्रधाराः तीक्ष्णाः
ਰਟੈ ਮਾਰ ਮਾਰੰ ॥
रटै मार मारं ॥ते (मुखात्) मारो-मारो वदन्ति।
ਤੁਟੈ ਖਗ ਧਾਰੰ ॥੪੨੬॥
तुटै खग धारं ॥४२६॥योद्धाः पुनः पुनः वध हन्तु इति उद्घोषं कृत्वा शूलधारं भग्नं प्रारभत।४२६।
ਉਠੈ ਛਿਛ ਅਪਾਰੰ ॥
उठै छिछ अपारं ॥अपारः स्प्लैशः उत्पद्यन्ते
ਬਹੈ ਸ੍ਰੋਣ ਧਾਰੰ ॥
बहै स्रोण धारं ॥निरन्तरं रक्तस्य प्रवाहः आसीत्, तत् अपि सिञ्चति स्म
ਹਸੈ ਮਾਸਹਾਰੰ ॥
हसै मासहारं ॥मांसभक्षकाः हसन्ति।
ਪੀਐ ਸ੍ਰੋਣ ਸਯਾਰੰ ॥੪੨੭॥
पीऐ स्रोण सयारं ॥४२७॥मांसाहाराः स्मितं कृत्वा शृगालाः रक्तं पिबन्ति स्म।४२७।
ਗਿਰੇ ਚਉਰ ਚਾਰੰ ॥
गिरे चउर चारं ॥सुन्दर चूरः पतितः।
ਭਜੇ ਏਕ ਹਾਰੰ ॥
भजे एक हारं ॥मक्षिकामूंशाः सुन्दराः पतिताः एकतः पराजिताः योद्धाः पलायिताः
ਰਟੈ ਏਕ ਮਾਰੰ ॥
रटै एक मारं ॥बहवः परितः धावन्ति।