ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसम् ग्रन्थः
पुटः - 668
ਅਨਭਿਖ ਅਜੇਵ ॥੪੦੭॥
अनभिख अजेव ॥४०७॥ते देवदेवाः आसन्, ये कदापि भिक्षात्यादि न याचन्ते स्म।407।
ਸੰਨਿਆਸ ਨਾਥ ॥
संनिआस नाथ ॥सन्यासेश्वरः, २.
ਅਨਧਰ ਪ੍ਰਮਾਥ ॥
अनधर प्रमाथ ॥संन्यासानां स्वामिनः परमविक्रमाः |
ਇਕ ਰਟਤ ਗਾਥ ॥
इक रटत गाथ ॥एकमात्रं संभाषणं खरखरम् आसीत्,
ਟਕ ਏਕ ਸਾਥ ॥੪੦੮॥
टक एक साथ ॥४०८॥कश्चित् तेषां कथां कथयति स्म, कश्चन तेषां सह चरति स्म।४०८।
ਗੁਨ ਗਨਿ ਅਪਾਰ ॥
गुन गनि अपार ॥उदारचित्तः मुनिः
ਮੁਨਿ ਮਨਿ ਉਦਾਰ ॥
मुनि मनि उदार ॥एते सौम्याः ऋषयः अनन्तगुणस्वामिनः आसन्
ਸੁਭ ਮਤਿ ਸੁਢਾਰ ॥
सुभ मति सुढार ॥(तस्य) बुद्धिः सुन्दररूपा आसीत्,
ਬੁਧਿ ਕੋ ਪਹਾਰ ॥੪੦੯॥
बुधि को पहार ॥४०९॥सद्बुद्धिव्यक्तिः प्रज्ञासञ्चयः च आसन्..409.
ਸੰਨਿਆਸ ਭੇਖ ॥
संनिआस भेख ॥तपस्वी, २.
ਅਨਿਬਿਖ ਅਦ੍ਵੈਖ ॥
अनिबिख अद्वैख ॥एते ऋषयः संन्यासवेषधारिणः, दुर्भावहीनाः च
ਜਾਪਤ ਅਭੇਖ ॥
जापत अभेख ॥सः निर्भय इव आसीत् ।
ਬ੍ਰਿਧ ਬੁਧਿ ਅਲੇਖ ॥੪੧੦॥
ब्रिध बुधि अलेख ॥४१०॥तं भगवन्तं स्मरन्तः तस्मिन् महान् धीमान् अवास्तविकेश्वरे विलीनाः (मग्नाः) आसन्।४१०।
ਕੁਲਕ ਛੰਦ ॥
कुलक छंद ॥कुलक स्तन्जा
ਧੰ ਧਕਿਤ ਇੰਦ ॥
धं धकित इंद ॥(इन्द्रस्य हृदयम्) धड़कति, २.
ਚੰ ਚਕਿਤ ਚੰਦ ॥
चं चकित चंद ॥सोमः आश्चर्यं करोति, .
ਥੰ ਥਕਤ ਪਉਨ ॥
थं थकत पउन ॥वायुः क्लान्तः, २.
ਭੰ ਭਜਤ ਮਉਨ ॥੪੧੧॥
भं भजत मउन ॥४११॥इन्द्रश्चन्द्रमारुतश्च मौनेन स्मरन् भगवतः ॥४११॥
ਜੰ ਜਕਿਤ ਜਛ ॥
जं जकित जछ ॥यक्षाः थथम्बरं गताः, २.
ਪੰ ਪਚਤ ਪਛ ॥
पं पचत पछ ॥पक्षिणः भक्ष्यन्ते ('पच्यन्ते')।
ਧੰ ਧਕਤ ਸਿੰਧੁ ॥
धं धकत सिंधु ॥समुद्रः ताडयति
ਬੰ ਬਕਤ ਬਿੰਧ ॥੪੧੨॥
बं बकत बिंध ॥४१२॥यक्षाः पक्षिणः समुद्राः च विस्मयेन कोलाहलं कुर्वन्ति स्म।412।
ਸੰ ਸਕਤ ਸਿੰਧੁ ॥
सं सकत सिंधु ॥समुद्रः संकुचितः (अथवा शान्तः)।
ਗੰ ਗਕਤ ਗਿੰਧ ॥
गं गकत गिंध ॥महाबलाः गजाः ('गिन्ध') गर्जन्ति, २.
ਤੰ ਤਕਤ ਦੇਵ ॥
तं तकत देव ॥देवाः पश्यन्ति, .
ਅੰ ਅਕਤ ਭੇਵ ॥੪੧੩॥
अं अकत भेव ॥४१३॥समुद्रः तस्य शक्तिभिः सह तं देवदेवं रहस्यमयं च कल्पयति स्म।४१३।
ਲੰ ਲਖਤ ਜੋਗਿ ॥
लं लखत जोगि ॥योगभोगी (संसारीजनाः) २.
ਭੰ ਭ੍ਰਮਤ ਭੋਗਿ ॥
भं भ्रमत भोगि ॥आश्चर्यचकिताः भवन्ति
ਬੰ ਬਕਤ ਬੈਨ ॥
बं बकत बैन ॥शब्दाः वदन्ति, २.
ਚੰ ਚਕਤ ਨੈਨ ॥੪੧੪॥
चं चकत नैन ॥४१४॥एतान् योगिनः दृष्ट्वा भोगाः मैथुनभोगाः च आश्चर्येन भ्रमन्ति स्म।।414।
ਤੰ ਤਜਤ ਅਤ੍ਰ ॥
तं तजत अत्र ॥(योद्धा) शस्त्राणि निर्वहन्ति, २.
ਛੰ ਛਕਤ ਛਤ੍ਰ ॥
छं छकत छत्र ॥छत्राणि रमन्ते, .
ਪੰ ਪਰਤ ਪਾਨ ॥
पं परत पान ॥पदानि स्थापयन्
ਭੰ ਭਰਤ ਭਾਨ ॥੪੧੫॥
भं भरत भान ॥४१५॥बाहुशस्त्राणि वितानानि च परित्यज्य ऋषीणां पादयोः पतन्ति स्म ।४१५ ।
ਬੰ ਬਜਤ ਬਾਦ ॥
बं बजत बाद ॥घण्टाः ध्वनिन्ते, .
ਨੰ ਨਜਤ ਨਾਦ ॥
नं नजत नाद ॥थ वाद्ययन्त्राणि वाद्यन्ते स्म
ਅੰ ਉਠਤ ਰਾਗ ॥
अं उठत राग ॥क्रुद्धः, २.
ਉਫਟਤ ਸੁਹਾਗ ॥੪੧੬॥
उफटत सुहाग ॥४१६॥वज्रसङ्गीतस्य शब्दः गीतानि च गायन्ति स्म।४१६।
ਛੰ ਸਕਤ ਸੂਰ ॥
छं सकत सूर ॥वीराः आनन्दयन्ति, २.
ਭੰ ਭ੍ਰਮਤ ਹੂਰ ॥
भं भ्रमत हूर ॥खुराः रोलन्ति, २.
ਰੰ ਰਿਝਤ ਚਿਤ ॥
रं रिझत चित ॥चित् प्रसन्नः भवति, २.
ਤੰ ਤਜਤ ਬਿਤ ॥੪੧੭॥
तं तजत बित ॥४१७॥देवः सूर्यः स्वर्गकन्याः च स्वसंयमं त्यक्त्वा, तेभ्यः प्रसन्नाः भवन्ति स्म।417।
ਛੰ ਛਕਤ ਜਛ ॥
छं छकत जछ ॥यक्षाः मोहिताः भवन्ति, २.
ਭੰ ਭ੍ਰਮਤ ਪਛ ॥
भं भ्रमत पछ ॥पक्षिणः परिभ्रमन्ति (आकाशे), २.
ਭੰ ਭਿਰਤ ਭੂਪ ॥
भं भिरत भूप ॥नृपाः युध्यन्ति (परस्परम्), २.
ਨਵ ਨਿਰਖ ਰੂਪ ॥੪੧੮॥
नव निरख रूप ॥४१८॥हेमं दृष्ट्वा यक्षाः पक्षिणः प्रसन्नाः भवन्ति स्म, तेषां दर्शनार्थं नृपाणां मध्ये धावनम् अभवत्।४१८।
ਚਰਪਟ ਛੰਦ ॥
चरपट छंद ॥चरपत स्तन्जा
ਗਲਿਤੰ ਜੋਗੰ ॥
गलितं जोगं ॥(दत्तः) योगे दोषः;