ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसम् ग्रन्थः
पुटः - 1393
ਕਿ ਹੈਫ਼ ਅਸਤ ਸਦ ਹੈਫ਼ ਈਂ ਸਰਵਰੀ ॥੬੭॥
कि हैफ़ असत सद हैफ़ ईं सरवरी ॥६७॥तव सार्वभौमत्वं दुःखं अनुभवामि।६७।
ਕਿ ਅਜਬਸਤੁ ਅਜਬਸਤੁ ਫ਼ਤਵਹ ਸ਼ੁਮਾ ॥
कि अजबसतु अजबसतु फ़तवह शुमा ॥भवतः विश्वासस्य विषये अहं बहु चिन्तयामि
ਬਜੁਜ਼ ਰਾਸਤੀ ਸੁਖ਼ਨ ਗੁਫ਼ਤਨ ਜ਼ਿਯਾਂ ॥੬੮॥
बजुज़ रासती सुक़न गुफ़तन ज़ियां ॥६८॥सत्यविरुद्धं यत्किमपि उक्तं तत् पतनं जनयति।68।
ਮਜ਼ਨ ਤੇਗ਼ ਬਰ ਖ਼ੂੰਨਿ ਕਸ ਬੇਦਰੇਗ਼ ॥
मज़न तेग़ बर क़ूंनि कस बेदरेग़ ॥असहायस्य खड्गस्य प्रहारं मा त्वरितम्,
ਤੁਰਾ ਨੀਜ਼ ਖ਼ੂੰ ਚਰਖ਼ ਬਤੇਗ਼ ॥੬੯॥
तुरा नीज़ क़ूं चरक़ बतेग़ ॥६९॥अन्यथा प्रोविडेन्स् भवतः रक्तं पातयिष्यति।69.
ਤੂ ਗ਼ਾਫ਼ਲ ਮਸ਼ੌ ਮਰਦਿ ਯਜ਼ਦਾਂ ਹਿਰਾਸ ॥
तू ग़ाफ़ल मशौ मरदि यज़दां हिरास ॥प्रमादं मा कुरु, भगवन्तं परिजानीहि, .
ਕਿ ਓ ਬੇਨਯਾਜ਼ਸਤੁ ਓ ਬੇਸਪਾਸ ॥੭੦॥
कि ओ बेनयाज़सतु ओ बेसपास ॥७०॥लोभचाटुकारविमुखः ॥७०॥
ਕਿ ਊ ਬੇਮੁਹਾਬਸਤੁ ਸ਼ਾਹਾਨਿਸ਼ਾਹ ॥
कि ऊ बेमुहाबसतु शाहानिशाह ॥सः सार्वभौमानां सार्वभौमः कस्मात् अपि भयं न करोति
ਜ਼ਿਮੀਨੋ ਜ਼ਮਾਂ ਰਾ ਸੱਚਾਏ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ॥੭੧॥
ज़िमीनो ज़मां रा सचाए पातशाह ॥७१॥स पृथिव्याः स्वर्गस्य च स्वामी अस्ति।71.
ਖ਼ੁਦਾਵੰਦਿ ਏਜ਼ਦ ਜ਼ਿਮੀਨੋ ਜ਼ਮਾ ॥
क़ुदावंदि एज़द ज़िमीनो ज़मा ॥स सत्येश्वरः उभयोः लोकयोः स्वामी अस्ति
ਕੁਨਿੰਦਸਤ ਹਰ ਕਸ ਮਕੀਨੋ ਮਕਾਂ ॥੭੨॥
कुनिंदसत हर कस मकीनो मकां ॥७२॥विश्वस्य सर्वेषां प्राणिनां प्रजापतिः ॥७२॥
ਹਮਅਜ਼ ਪਰਿ ਮੋਰੋ ਹਮਜ਼ ਪੀਲਤਨ ॥
हमअज़ परि मोरो हमज़ पीलतन ॥सः पिपीलिकातः गजपर्यन्तं सर्वेषां रक्षकः अस्ति
ਕਿ ਆਜਿਜ਼ ਨਿਵਾਜ਼ਸਤੁ ਗ਼ਾਫ਼ਲ ਸ਼ਿਕਨ ॥੭੩॥
कि आजिज़ निवाज़सतु ग़ाफ़ल शिकन ॥७३॥असहायानां बलं ददाति प्रमादानां च नाशयति ॥७३॥
ਕਿ ਊ ਰਾ ਚੁ ਇਸਮਸਤ ਆਜਿਜ਼ ਨਿਵਾਜ਼ ॥
कि ऊ रा चु इसमसत आजिज़ निवाज़ ॥सत्येश्वरः 'नीचानां रक्षकः' इति प्रसिद्धः ।
ਕਿ ਊ ਬੇ ਸਪਾਸ ਅਸਤ ਓ ਬੇ ਨਿਆਜ਼ ॥੭੪॥
कि ऊ बे सपास असत ओ बे निआज़ ॥७४॥निश्चिन्तः स च अभावरहितः।७४।
ਕਿ ਓ ਬੇਨਿਗੂੰ ਅਸਤ ਓ ਬੇਚਗੂੰ ॥
कि ओ बेनिगूं असत ओ बेचगूं ॥सः अप्रहार्यः अप्रतिमः च अस्ति
ਕਿ ਓ ਰਹਿਨੁਮਾ ਅਸਤ ਓ ਰਹਿਨਮੂੰ ॥੭੫॥
कि ओ रहिनुमा असत ओ रहिनमूं ॥७५॥सः मार्गं मार्गदर्शकरूपेण दर्शयति।75.
ਕਿ ਬਰਸਰ ਤੁਰਾ ਫ਼ਰਜ਼ ਕਸਮਿ ਕੁਰਆਂ ॥
कि बरसर तुरा फ़रज़ कसमि कुरआं ॥त्वं कुरानस्य शपथेन तनावग्रस्तः असि,
ਬ ਗੁਫ਼ਤਹ ਸ਼ੁਮਾ ਕਾਰਿ ਖ਼ੂਬੀ ਰਸਾਂ ॥੭੬॥
ब गुफ़तह शुमा कारि क़ूबी रसां ॥७६॥अतः भवता कृतं प्रतिज्ञां पूर्णं कुरु।७६।
ਬਬਾਯਦ ਤੁ ਦਾਨਸ਼ ਪ੍ਰਸਤੀ ਕੁਨੀ ॥
बबायद तु दानश प्रसती कुनी ॥भवतः विवेकी भवितुं युक्तम्
ਬ ਕਾਰਿ ਸ਼ੁਮਾ ਚੀਰਹ ਦਸਤੀ ਕੁਨੀ ॥੭੭॥
ब कारि शुमा चीरह दसती कुनी ॥७७॥तथा च तीव्रतापूर्वकं स्वकार्यं कुरुत।77.
ਚਿਹਾ ਸ਼ੁਦ ਕਿ ਚੂੰ ਬੱਚਗਾਂ ਕੁਸ਼ਤਹ ਚਾਰ ॥
चिहा शुद कि चूं बचगां कुशतह चार ॥किं यदि त्वया मम चत्वारः पुत्राः हताः ।
ਕਿ ਬਾਕੀ ਬਿਮਾਂਦਸਤ ਪੇਚੀਦਾ ਮਾਰ ॥੭੮॥
कि बाकी बिमांदसत पेचीदा मार ॥७८॥फणाधारी कोबरा अद्यापि कुण्डलितः उपविशति।78.
ਚਿ ਮਰਦੀ ਕਿ ਅਖ਼ਗਰ ਖ਼ਾਮੋਸ਼ਾ ਕੁਨੀ ॥
चि मरदी कि अक़गर क़ामोशा कुनी ॥स्पीकं निवारयितुं कीदृशं शौर्यम्
ਕਿ ਆਤਸ਼ ਦਮਾਂ ਰਾ ਬਦਉਰਾਂ ਕੁਨੀ ॥੭੯॥
कि आतश दमां रा बदउरां कुनी ॥७९॥अग्निस्य च ज्वालानां व्यजनं च।79.
ਚਿ ਖ਼ੁਸ਼ ਗੁਫ਼ਤ ਫ਼ਿਰਦੌਸੀਏ ਖ਼ੁਸ਼ ਜ਼ੁਬਾਂ ॥
चि क़ुश गुफ़त फ़िरदौसीए क़ुश ज़ुबां ॥फिरदौसी इत्यस्य एतत् सुव्यक्तं उद्धरणं शृणुत-
ਸ਼ਿਤਾਬੀ ਬਵਦ ਕਾਰਿ ਅਹਰਿਮਨਾ ॥੮੦॥
शिताबी बवद कारि अहरिमना ॥८०॥"त्वरितं कर्म शैतानस्य कार्यम् अस्ति"।80.
ਕਿ ਮਾ ਬਾਰਗਹਿ ਹਜ਼ਰਤ ਆਯਮ ਸ਼ੁਮਾ ॥
कि मा बारगहि हज़रत आयम शुमा ॥अहं च तव भगवतः पदात् आगतः।
ਅਜ਼ਾਂ ਰੋਜ਼ ਬਾਸ਼ੀ ਵ ਸ਼ਾਹਿਦ ਹਮਾ ॥੮੧॥
अज़ां रोज़ बाशी व शाहिद हमा ॥८१॥यः न्यायदिने साक्षी भविष्यति।81.
ਵਗਰਨਹ ਤੁ ਈਂ ਰਾ ਫ਼ਰਾਮੁਸ਼ ਕੁਨਦ ॥
वगरनह तु ईं रा फ़रामुश कुनद ॥यदि त्वं सत्कर्मणः कृते आत्मानं सज्जीकरोषि ।
ਤੁਰਾ ਹਮ ਫ਼ਰਾਮੋਸ਼ ਯਜ਼ਦਾਂ ਕੁਨਦ ॥੮੨॥
तुरा हम फ़रामोश यज़दां कुनद ॥८२॥भगवान् भवन्तं योग्यं फलं दास्यति।82.
ਬਰੀਂ ਕਾਰਿ ਗਰ ਤੂ ਬ ਬਸਤੀ ਕਮਰ ॥
बरीं कारि गर तू ब बसती कमर ॥यदि भवन्तः न्यायस्य एतत् कार्यं विस्मरन्ति तर्हि
ਖ਼ੁਦਾਵੰਦ ਬਾਸ਼ਦ ਤੁਰਾ ਬਹਿਰਾਵਰ ॥੮੩॥
क़ुदावंद बाशद तुरा बहिरावर ॥८३॥भगवान् त्वां विस्मरिष्यति।83.
ਕਿ ਈਂ ਕਾਰ ਨੇਕਸਤੁ ਦੀਂ ਪਰਵਰੀ ॥
कि ईं कार नेकसतु दीं परवरी ॥धर्मात्मना सत्यगुणमार्गं पदातितव्यं भवति,
ਚੁ ਯਜ਼ਦਾਂ ਸ਼ਨਾਸੀ ਬ ਜਾਂ ਬਰਤਰੀ ॥੮੪॥
चु यज़दां शनासी ब जां बरतरी ॥८४॥किन्तु भगवतः परिचयः अद्यापि श्रेयस्करः।८४।
ਤੁਰਾ ਮਨ ਨ ਦਾਨਮ ਕਿ ਯਜ਼ਦਾਂ ਸ਼ਨਾਸ ॥
तुरा मन न दानम कि यज़दां शनास ॥न मन्यते यत् मनुष्यः भगवन्तं परिजानाति,
ਬਰਾਮਦ ਜ਼ਿ ਤੋ ਕਾਰਹਾ ਦਿਲ ਖ਼ਰਾਸ਼ ॥੮੫॥
बरामद ज़ि तो कारहा दिल क़राश ॥८५॥यः स्वकर्मणा परेषां भावनां क्षतिं करोति।८५।
ਸ਼ਨਾਸਦ ਹਮੀਂ ਤੂ ਨ ਯਜ਼ਦਾ ਕਰੀਮ ॥
शनासद हमीं तू न यज़दा करीम ॥तुरे दयालुः प्रभुः त्वां न प्रेम करोति,
ਨ ਖ਼੍ਵਾਹਦ ਹਮੀ ਤੂ ਬਦੌਲਤ ਅਜ਼ੀਮ ॥੮੬॥
न क़्वाहद हमी तू बदौलत अज़ीम ॥८६॥यद्यपि भवतः अगणितधनम् अस्ति।86.
ਅਗਰ ਸਦ ਕੁਰਆਂ ਬਖ਼ੁਰਦੀ ਕਸਮ ॥
अगर सद कुरआं बक़ुरदी कसम ॥शतवारं कुरानस्य शपथं कृत्वा अपि ।
ਮਰਾ ਏਅਤਬਾਰੇ ਨ ਈਂ ਜ਼ੱਰਹ ਦਮ ॥੮੭॥
मरा एअतबारे न ईं ज़रह दम ॥८७॥अहं भवतः कदापि विश्वासं न करिष्यामि।87.
ਹਜ਼ੂਰਤੁ ਨ ਆਯਮ ਨ ਈਂ ਰਹ ਸ਼ਵਮ ॥
हज़ूरतु न आयम न ईं रह शवम ॥न शक्नोमि आगन्तुं शपथमार्गं पदातितुम्
ਅਗਰ ਸ਼ਾਹ ਬਖ਼੍ਵਾਹਦ ਮਨ ਆਂ ਜਾ ਰਵਮ ॥੮੮॥
अगर शाह बक़्वाहद मन आं जा रवम ॥८८॥गमिष्यामि यत्र मां भगवता याचयिष्यति।८८।
ਖ਼ੁਸ਼ਸ਼ ਸ਼ਾਹ ਸ਼ਾਹਾਨਿ ਅਉਰੰਗਜ਼ੇਬ ॥
क़ुशश शाह शाहानि अउरंगज़ेब ॥त्वं नृपराजोऽसि महाभाग औरङ्गजेब |
ਕਿ ਚਾਲਾਕ ਦਸਤਸਤ ਚਾਬਕ ਰਕੇਬ ॥੮੯॥
कि चालाक दसतसत चाबक रकेब ॥८९॥त्वं चतुरः प्रशासकः, उत्तमः अश्ववाहकः च असि।८९।
ਚਿ ਹੁਸਨੁਲ ਜਮਾਲਸਤ ਰੳਸਸ਼ਨ ਜ਼ਮੀਰ ॥
चि हुसनुल जमालसत रउसशन ज़मीर ॥तव बुद्ध्या खड्गस्य च साहाय्येन ।
ਖ਼ੁਦਾਵੰਦਿ ਮੁਲਕ ਅਸਤ ਸਾਹਿਬਿ ਅਮੀਰ ॥੯੦॥
क़ुदावंदि मुलक असत साहिबि अमीर ॥९०॥त्वं देगस्य तेघस्य च स्वामी असि।९०।
ਬਤਰਤੀਬ ਦਾਨਿਸ਼ ਬਤਦਬੀਰ ਤੇਗ਼ ॥
बतरतीब दानिश बतदबीर तेग़ ॥त्वं सौन्दर्यस्य प्रज्ञायाः च शिखरम् असि
ਖ਼ੁਦਾਵੰਦਿ ਦੇਗ਼ੋ ਖ਼ੁਦਾਵੰਦਿ ਤੇਗ਼ ॥੯੧॥
क़ुदावंदि देग़ो क़ुदावंदि तेग़ ॥९१॥त्वं मुख्याधिपश्च राजा च ॥९१॥
ਕਿ ਰੌਸ਼ਨ ਜ਼ਮੀਰ ਅਸਤ ਹੁਸਨੁਲ ਜਮਾਲ ॥
कि रौशन ज़मीर असत हुसनुल जमाल ॥त्वं सौन्दर्यस्य प्रज्ञायाः च शिखरम् असि
ਖ਼ੁਦਾਵੰਦਿ ਬਖ਼ਸ਼ਿੰਦਏ ਮੁਲਕੋ ਮਾਲ ॥੯੨॥
क़ुदावंदि बक़शिंदए मुलको माल ॥९२॥देशस्य धनस्य च त्वं स्वामी असि ॥९२॥
ਕਿ ਬਖ਼ਸ਼ਿਸ਼ ਕਬੀਰ ਅਸਤ ਦਰ ਜੰਗ ਕੋਹ ॥
कि बक़शिश कबीर असत दर जंग कोह ॥त्वं परम उदारः युद्धक्षेत्रे पर्वतः च असि |
ਮਲਾਇਕ ਸਿਫ਼ਤ ਚੂੰ ਸੁਰੱਯਾ ਸ਼ਿਕੋਹ ॥੯੩॥
मलाइक सिफ़त चूं सुरया शिकोह ॥९३॥त्वं स्वर्गदूता इव उच्चतेजसा धारयसि।९३।
ਸ਼ਹਿਨਸ਼ਾਹ ਅਉਰੰਗਜ਼ੇਬ ਆਲਮੀਂ ॥
शहिनशाह अउरंगज़ेब आलमीं ॥यद्यपि त्वं नृपराजोऽसि औरङ्गजेब!
ਕਿ ਦਾਰਾਇ ਦੌਰ ਅਸਤ ਦੂਰਸਤ ਦੀਂ ॥੯੪॥
कि दाराइ दौर असत दूरसत दीं ॥९४॥धर्मन्याययोः दूरं त्वम्।९४।
ਮਨਮ ਕੁਸ਼ਤਨਮ ਕੋਹੀਆਂ ਪੁਰ ਫ਼ਿਤਨ ॥
मनम कुशतनम कोहीआं पुर फ़ितन ॥अहं दुष्टान् पर्वतप्रमुखान् जित्वा,
ਕਿ ਓ ਬੁਤ ਪ੍ਰਸਤੰਦ ਮਨ ਬੁਤ ਸ਼ਿਕਨ ॥੯੫॥
कि ओ बुत प्रसतंद मन बुत शिकन ॥९५॥ते मूर्तिपूजकाः आसन् अहं च मूर्तिभङ्गकः।95.
ਬਬੀਂ ਗਰਦਸ਼ੇ ਬੇਵਫ਼ਾਏ ਜ਼ਮਾਂ ॥
बबीं गरदशे बेवफ़ाए ज़मां ॥कालचक्रं पश्यन्तु, २.
ਪਸੇ ਪੁਸ਼ਤ ਉਫ਼ਤਦ ਰਸਾਨਦ ਜ਼ਯਾ ॥੯੬॥
पसे पुशत उफ़तद रसानद ज़या ॥९६॥अत्यन्तं अनाश्रितः यस्य यस्य अनुसरणं करोति तस्य क्षयम् आनयति।96.
ਬਬੀਂ ਕੁਦਰਤਿ ਨੇਕ ਯਜ਼ਦਾਨਿ ਪਾਕ ॥
बबीं कुदरति नेक यज़दानि पाक ॥पवित्रस्य भगवतः सामर्थ्यं चिन्तयतु,
ਅਜ਼ ਯਕ ਬ ਦਹ ਲਖ਼ ਰਸਾਨਦ ਹਲਾਕ ॥੯੭॥
अज़ यक ब दह लक़ रसानद हलाक ॥९७॥येन एकेन व्यक्तिना लक्षशः जनानां वधः भवति।97.
ਚਿ ਦੁਸ਼ਮਨ ਕੁਨਦ ਮਿਹਰਬਾਂ ਅਸਤ ਦੋਸਤ ॥
चि दुशमन कुनद मिहरबां असत दोसत ॥यदि ईश्वरः मित्रवतः अस्ति तर्हि कोऽपि शत्रुः किमपि कर्तुं न शक्नोति
ਕਿ ਬਖ਼ਸ਼ਿੰਦਗੀ ਕਾਰਿ ਬਖ਼ਸ਼ਿੰਦਹ ਓਸਤ ॥੯੮॥
कि बक़शिंदगी कारि बक़शिंदह ओसत ॥९८॥उदारं कर्म प्रभवति दयालुनाद्भगवतः ॥९८॥
ਰਿਹਾਈ ਦਿਹੋ ਰਹਿਨੁਮਾਈ ਦਿਹਦ ॥
रिहाई दिहो रहिनुमाई दिहद ॥सः मुक्तिदाता मार्गदर्शकः च अस्ति,
ਜ਼ਬਾ ਰਾ ਬ ਸਿਫ਼ਤ ਆਸ਼ਨਾਈ ਦਿਹਦ ॥੯੯॥
ज़बा रा ब सिफ़त आशनाई दिहद ॥९९॥यः अस्माकं जिह्वां तस्य स्तुतिं गायति।99.
ਖ਼ਸਮ ਰਾ ਚੁ ਕੋਰ ਊ ਕੁਨਦ ਵਕਤੇ ਕਾਰ ॥
क़सम रा चु कोर ऊ कुनद वकते कार ॥स्फुरिते काले शत्रुभ्यः दर्शनशक्तिं संहरति
ਯਤੀਮਾਂ ਬਿਰੂੰ ਬੁਰਦ ਬੇਜ਼ਖ਼ਮ ਖ਼ਾਰ ॥੧੦੦॥
यतीमां बिरूं बुरद बेज़क़म क़ार ॥१००॥दमितान् नीचान् च विना क्षतिं मुञ्चति।100।
ਹਰਾਂ ਕਸ ਕਿ ਊ ਰਾਸਤਬਾਜ਼ੀ ਕੁਨਦ ॥
हरां कस कि ऊ रासतबाज़ी कुनद ॥सच्चिदानन्दं सच्चिदानीं च यः ।
ਰਹੀਮੇ ਬਰੋ ਰਹਿਮਸਾਜ਼ੀ ਕੁਨਦ ॥੧੦੧॥
रहीमे बरो रहिमसाज़ी कुनद ॥१०१॥दयालुः प्रभुः तस्मै ललितः अस्ति।101.
ਕਸੇ ਖ਼ਿਦਮਤ ਆਯਦ ਬਸੇ ਦਿਲੋ ਜਾਂ ॥
कसे क़िदमत आयद बसे दिलो जां ॥मनः शरीरं च तस्मै समर्पयति यः ।
ਖ਼ੁਦਾਵੰਦ ਬਿ ਬਖ਼ਸ਼ੰਦ ਬਰ ਵੈ ਅਮਾਂ ॥੧੦੨॥
क़ुदावंद बि बक़शंद बर वै अमां ॥१०२॥सत्यः प्रभुः तस्मै ललितः अस्ति।102.
ਚਿ ਦੁਸ਼ਮਨ ਕਜ਼ਾਂ ਹੀਲਹਸਾਜ਼ੀ ਕੁਨਦ ॥
चि दुशमन कज़ां हीलहसाज़ी कुनद ॥न कश्चित् शत्रुः तं मोहयितुं शक्नोति,