ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसम् ग्रन्थः
पुटः - 107
ਪਰੀ ਕੁਟ ਕੁਟੰ ਲਗੇ ਧੀਰ ਧਕੇ ॥
परी कुट कुटं लगे धीर धके ॥प्रहारस्य महत् दौर्गन्धं भवति, सहनशक्तिपुरुषाः आघातं अनुभवन्ति।
ਚਵੀ ਚਾਵਡੀਯੰ ਨਫੀਰੰ ਰਣੰਕੰ ॥
चवी चावडीयं नफीरं रणंकं ॥गृध्राः क्रन्दन्ति, क्लारिओनेट् च वाद्यते।
ਮਨੋ ਬਿਚਰੰ ਬਾਘ ਬੰਕੇ ਬਬਕੰ ॥੮॥੮੫॥
मनो बिचरं बाघ बंके बबकं ॥८॥८५॥घोरा व्याघ्राः गर्जन्तः भ्रमन्ति च इति भासते।।८।८५।।
ਉਤੇ ਕੋਪੀਯੰ ਸ੍ਰੋਣਬਿੰਦੰ ਸੁ ਬੀਰੰ ॥
उते कोपीयं स्रोणबिंदं सु बीरं ॥परे पार्श्वे राक्षसयोद्धा रकत बीजः क्रुद्धः अभवत् ।
ਪ੍ਰਹਾਰੇ ਭਲੀ ਭਾਤਿ ਸੋ ਆਨਿ ਤੀਰੰ ॥
प्रहारे भली भाति सो आनि तीरं ॥सः स्वबाणान् अतीव निपुणतया निपातितवान्।
ਉਤੇ ਦਉਰ ਦੇਵੀ ਕਰਿਯੋ ਖਗ ਪਾਤੰ ॥
उते दउर देवी करियो खग पातं ॥ततः सा देवी शीघ्रं खड्गं प्रहृत्य ततः |
ਗਰਿਯੋ ਮੂਰਛਾ ਹੁਐ ਭਯੋ ਜਾਨੁ ਘਾਤੰ ॥੯॥੮੬॥
गरियो मूरछा हुऐ भयो जानु घातं ॥९॥८६॥यया राक्षसं निःसंज्ञां पतितुं शक्नुवन्, स गतमिव भासते स्म।।9.86।
ਛੁਟੀ ਮੂਰਛਨਾਯੰ ਮਹਾਬੀਰ ਗਜਿਯੋ ॥
छुटी मूरछनायं महाबीर गजियो ॥यदा सः संज्ञां प्राप्तवान् तदा सः वीरः गर्जति स्म महाबलः |
ਘਰੀ ਚਾਰ ਲਉ ਸਾਰ ਸੋ ਸਾਰ ਬਜਿਯੋ ॥
घरी चार लउ सार सो सार बजियो ॥चतुर्णां गृहाणां कृते इस्पातः इस्पातेन सह संकुचितः आसीत् ।
ਲਗੇ ਬਾਣ ਸ੍ਰੋਣੰ ਗਿਰਿਯੋ ਭੂਮਿ ਜੁਧੇ ॥
लगे बाण स्रोणं गिरियो भूमि जुधे ॥देव्याः बाणप्रहारेन रकतबीजस्य रक्तं भूमौ पतितुं आरब्धम् ।
ਉਠੇ ਬੀਰ ਤੇਤੇ ਕੀਏ ਨਾਦ ਕ੍ਰੁਧੰ ॥੧੦॥੮੭॥
उठे बीर तेते कीए नाद क्रुधं ॥१०॥८७॥असंख्यरक्तबिन्दवैः सह असंख्य रकतबीजाः उत्पन्नाः, ये क्रोधेन उद्घोषयितुं आरब्धवन्तः।१०.८७
ਉਠੇ ਬੀਰ ਜੇਤੇ ਤਿਤੇ ਕਾਲ ਕੂਟੇ ॥
उठे बीर जेते तिते काल कूटे ॥उत्पन्नाः सर्वे योधाः, कलिना नष्टाः |
ਪਰੇ ਚਰਮ ਬਰਮੰ ਕਹੂੰ ਗਾਤ ਟੂਟੇ ॥
परे चरम बरमं कहूं गात टूटे ॥तेषां कवचानि कवचानि क्षतशरीराणि च कुत्रचित् विकीर्णानि शयितानि सन्ति
ਜਿਤੀ ਭੂਮਿ ਮਧੰ ਪਰੀ ਸ੍ਰੋਣ ਧਾਰੰ ॥
जिती भूमि मधं परी स्रोण धारं ॥भूमौ पतन्ति सर्वैः रक्तबिन्दवैः |
ਜਗੇ ਸੂਰ ਤੇਤੇ ਕੀਏ ਮਾਰ ਮਾਰੰ ॥੧੧॥੮੮॥
जगे सूर तेते कीए मार मारं ॥११॥८८॥तावन्तः एव योद्धाः हन्ति, हन्तु इति उद्घोषयन्तः उत्पद्यन्ते । ११.८८ इति ।
ਪਰੀ ਕੁਟ ਕੁਟੰ ਰੁਲੇ ਤਛ ਮੁਛੰ ॥
परी कुट कुटं रुले तछ मुछं ॥तत्र प्रहाराः प्रहाराः, छिन्नाः योद्धाः च रजसा आवर्तन्ते।
ਕਹੂੰ ਮੁੰਡ ਤੁੰਡੰ ਕਹੂੰ ਮਾਸੁ ਮੁਛੰ ॥
कहूं मुंड तुंडं कहूं मासु मुछं ॥तेषां शिरः मुखं मांसखण्डं च विकीर्णं शयितम् अस्ति।
ਭਯੋ ਚਾਰ ਸੈ ਕੋਸ ਲਉ ਬੀਰ ਖੇਤੰ ॥
भयो चार सै कोस लउ बीर खेतं ॥चतुःशतकोषं यावत् युद्धक्षेत्रं योद्धाभिः आक्रान्तम् ।
ਬਿਦਾਰੇ ਪਰੇ ਬੀਰ ਬ੍ਰਿੰਦ੍ਰੰ ਬਿਚੇਤੰ ॥੧੨॥੮੯॥
बिदारे परे बीर ब्रिंद्रं बिचेतं ॥१२॥८९॥अधिकांशः मृतः वा निरर्थः वा शयितः अस्ति।12.89।
ਰਸਾਵਲ ਛੰਦ ॥
रसावल छंद ॥रसावल स्तन्जा
ਚਹੂੰ ਓਰ ਢੂਕੇ ॥
चहूं ओर ढूके ॥(वीराः योद्धाः) चतुर्भ्यः अपि युक्ताः सन्ति।
ਮੁਖੰ ਮਾਰੁ ਕੂਕੇ ॥
मुखं मारु कूके ॥मुखात् क्रन्दन्ति।
ਝੰਡਾ ਗਡ ਗਾਢੇ ॥
झंडा गड गाढे ॥ध्वजाः निश्चितरूपेण उपरि सन्ति।
ਮਚੇ ਰੋਸ ਬਾਢੇ ॥੧੩॥੯੦॥
मचे रोस बाढे ॥१३॥९०॥दृढतया ध्वजाः स्थापिताः उत्साहेन च तेषां क्रोधः वर्धते।13.90।
ਭਰੇ ਬੀਰ ਹਰਖੰ ॥
भरे बीर हरखं ॥योधाः आनन्देन पूर्णाः सन्ति
ਕਰੀ ਬਾਣ ਬਰਖੰ ॥
करी बाण बरखं ॥हर्षपूर्णाः योधाः बाणवृष्टिं कुर्वन्ति।
ਚਵੰ ਚਾਰ ਢੁਕੇ ॥
चवं चार ढुके ॥चतुर्णां (पक्षेभ्यः) चतुर्विधं सेना युक्तम्
ਪਛੇ ਆਹੁ ਰੁਕੇ ॥੧੪॥੯੧॥
पछे आहु रुके ॥१४॥९१॥चतुर्विधाः सर्वे बलानि अग्रे गच्छन्ति स्वशृङ्गेषु तिष्ठन्ति।14.91।
ਪਰੀ ਸਸਤ੍ਰ ਝਾਰੰ ॥
परी ससत्र झारं ॥तत्र (उत्तमम्) शस्त्रस्य फलानि, .
ਚਲੀ ਸ੍ਰੋਣ ਧਾਰੰ ॥
चली स्रोण धारं ॥सर्वास्त्रप्रयोगेन रक्तधारा प्रवहति स्म ।
ਉਠੇ ਬੀਰ ਮਾਨੀ ॥
उठे बीर मानी ॥गर्विताः वीराः सैनिकाः च उत्तिष्ठन्ति
ਧਰੇ ਬਾਨ ਹਾਨੀ ॥੧੫॥੯੨॥
धरे बान हानी ॥१५॥९२॥धनुर्बाणहस्तेषु समुत्पन्ना योद्धा सत्कृताः ॥१५.९२॥
ਮਹਾ ਰੋਸਿ ਗਜੇ ॥
महा रोसि गजे ॥(ते) महता क्रोधेन क्रुद्धाः सन्ति।
ਤੁਰੀ ਨਾਦ ਬਜੇ ॥
तुरी नाद बजे ॥ते महाक्रोधेन क्रन्दन्ति, क्लारिओनेट्, ढोलकानि च वाद्यन्ते।
ਭਏ ਰੋਸ ਭਾਰੀ ॥
भए रोस भारी ॥अत्यन्तं क्रुद्धः भवति
ਮਚੇ ਛਤ੍ਰਧਾਰੀ ॥੧੬॥੯੩॥
मचे छत्रधारी ॥१६॥९३॥महाकोपपूर्णाः वितानधारिणः बहु उत्साहिताः।16.93।
ਹਕੰ ਹਾਕ ਬਜੀ ॥
हकं हाक बजी ॥अपमानितः अपमानितः च भूत्वा, २.
ਫਿਰੈ ਸੈਣ ਭਜੀ ॥
फिरै सैण भजी ॥उद्घोषाः उद्घोषाः भवन्ति, बलानि च इतस्ततः धावन्ति।
ਪਰਿਯੋ ਲੋਹ ਕ੍ਰੋਹੰ ॥
परियो लोह क्रोहं ॥लोहं लोहेन सह क्रुद्धतया संघर्षं करोति।
ਛਕੇ ਸੂਰ ਸੋਹੰ ॥੧੭॥੯੪॥
छके सूर सोहं ॥१७॥९४॥महता क्रोधेन इस्पातं प्रयुज्यते, मत्तयोधाः च गौरवं दृश्यन्ते।17.94।
ਗਿਰੇ ਅੰਗ ਭੰਗੰ ॥
गिरे अंग भंगं ॥भग्नाङ्गानि पतन्ति इव (इञ्ज), २.
ਦਵੰ ਜਾਨੁ ਦੰਗੰ ॥
दवं जानु दंगं ॥पतिताः योधाः च्छिन्नाङ्गाः रक्तरक्तं च ज्वालाग्निः इव दृश्यते।
ਕੜੰਕਾਰ ਛੁਟੇ ॥
कड़ंकार छुटे ॥बाणाः विदारितस्य अनन्तरं मुक्ताः भवन्ति
ਝਣੰਕਾਰ ਉਠੇ ॥੧੮॥੯੫॥
झणंकार उठे ॥१८॥९५॥श्रूयते शस्त्राणां जङ्गलं ध्वनयः ॥१८.९५॥
ਕਟਾ ਕਟ ਬਾਹੇ ॥
कटा कट बाहे ॥कटकट् (कवचम्) चलति
ਉਭੈ ਜੀਤ ਚਾਹੈ ॥
उभै जीत चाहै ॥शस्त्राणि ध्वनिना प्रहृतानि सन्ति, उभयपक्षः च स्वविजयं वा।
ਮਹਾ ਮਦ ਮਾਤੇ ॥
महा मद माते ॥(ते) अतीव मत्ताः सन्ति
ਤਪੇ ਤੇਜ ਤਾਤੇ ॥੧੯॥੯੬॥
तपे तेज ताते ॥१९॥९६॥मद्यमत्ताः बहवो महाक्रोधाः सुप्रज्वलिताः दृश्यन्ते ॥१९.९६॥