ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसम् ग्रन्थः
पुटः - 1357
ਨਾਰਦ ਰਿਖਿ ਤਬ ਰਾਇ ਮੰਗਾਯੋ ॥੧॥
नारद रिखि तब राइ मंगायो ॥१॥अथ राजा नारदऋषिम् आहूय तस्मै | १.
ਸਭ ਦੇਵਨ ਕੋ ਰਾਜਾ ਭਯੋ ॥
सभ देवन को राजा भयो ॥(सः) सर्वदेवानां राजा बभूव
ਬ੍ਰਹਮਾ ਤਿਲਕ ਆਪੁ ਤਿਹ ਦਯੋ ॥
ब्रहमा तिलक आपु तिह दयो ॥ब्रह्मा च स्वयमेव तिलकं प्रयोजयति स्म।
ਨਿਹਕੰਟਕ ਸੁਰ ਕਟਕ ਕਿਯਾ ਸਬ ॥
निहकंटक सुर कटक किया सब ॥सः सर्वान् देवगणान् (शत्रुभयात्) मुक्तवान् (निहकान्तक) ।
ਦਾਨਵ ਮਾਰ ਨਿਕਾਰ ਦਏ ਜਬ ॥੨॥
दानव मार निकार दए जब ॥२॥यदा (सर्वे) दिग्गजाः हताः अपसारिताः च आसन्। २.
ਇਹ ਬਿਧਿ ਰਾਜ ਬਰਖ ਬਹੁ ਕਿਯਾ ॥
इह बिधि राज बरख बहु किया ॥एवं सः बहुवर्षपर्यन्तं शासनं कृतवान् ।
ਦੀਰਘ ਦਾੜ ਦੈਤ ਭਵ ਲਿਯਾ ॥
दीरघ दाड़ दैत भव लिया ॥(ततः) दीर्घदाढ्यः विशालः जातः।
ਦਸ ਸਹਸ ਛੂਹਨਿ ਦਲ ਲੈ ਕੈ ॥
दस सहस छूहनि दल लै कै ॥अस्पृश्यान् दशसहस्राणि गृहीतवान्
ਚੜਿ ਆਯੋ ਤਿਹ ਊਪਰ ਤੈ ਕੈ ॥੩॥
चड़ि आयो तिह ऊपर तै कै ॥३॥तस्य उपरि (राजा) क्रोधः आगतः। ३.
ਸਭ ਦੇਵਨ ਐਸੇ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥
सभ देवन ऐसे सुनि पायो ॥सर्वे देवाः एतत् श्रुतवन्तः
ਦੀਰਘ ਦਾੜ ਦੈਤ ਚੜਿ ਆਯੋ ॥
दीरघ दाड़ दैत चड़ि आयो ॥दीर्घः विशालः उपरि आगतः इति।
ਬੀਸ ਸਹਸ ਛੋਹਨਿ ਦਲ ਲਿਯੋ ॥
बीस सहस छोहनि दल लियो ॥अस्पृश्यसहस्राणि च विंशतिम्
ਵਾ ਸੌ ਜਾਇ ਸਮਾਗਮ ਕਿਯੋ ॥੪॥
वा सौ जाइ समागम कियो ॥४॥सः गत्वा तस्य सम्मुखीभवति स्म। ४.
ਸੂਰਜ ਕਹ ਸੈਨਾਪਤਿ ਕੀਨਾ ॥
सूरज कह सैनापति कीना ॥(देवा) सूर्यं सेनापितरं कृतवन्तः।
ਦਹਿਨੇ ਓਰ ਚੰਦ੍ਰ ਕਹ ਦੀਨਾ ॥
दहिने ओर चंद्र कह दीना ॥दक्षिणपार्श्वं चन्द्राय दीयते ।
ਬਾਈ ਓਰ ਕਾਰਤਿਕੇ ਧਰਾ ॥
बाई ओर कारतिके धरा ॥कार्तिकेयं वामभागे स्थाप्यते
ਜਿਹ ਪੌਰਖ ਕਿਨਹੂੰ ਨਹਿ ਹਰਾ ॥੫॥
जिह पौरख किनहूं नहि हरा ॥५॥यस्य बलं न केनापि (कदाचित्) नष्टम्। ५.
ਇਹ ਦਿਸ ਸਕਲ ਦੇਵ ਚੜਿ ਧਾਏ ॥
इह दिस सकल देव चड़ि धाए ॥सर्वे देवाः अस्मात् पार्श्वे आरुह्य।
ਉਹਿ ਦਿਸਿ ਤੇ ਦਾਨਵ ਮਿਲਿ ਆਏ ॥
उहि दिसि ते दानव मिलि आए ॥ततस्ततः सर्वे दिग्गजाः एकत्र आगताः ।
ਬਾਜਨ ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਨ ਬਾਜੇ ॥
बाजन भाति भाति तन बाजे ॥नानाविधाः घण्टाः वादयितुं आरब्धाः ।
ਦੋਊ ਦਿਸਿਨ ਸੂਰਮਾ ਗਾਜੇ ॥੬॥
दोऊ दिसिन सूरमा गाजे ॥६॥उभयतः दिक्षु योद्धाः गर्जितुं आरब्धवन्तः । ६.
ਦੈ ਦੈ ਢੋਲ ਬਜਾਇ ਨਗਾਰੇ ॥
दै दै ढोल बजाइ नगारे ॥(ते) 'दै दाइ' इति वदन्तः ढोलनागरे वादयन्ति स्म।
ਪੀ ਪੀ ਭਏ ਕੈਫ ਮਤਵਾਰੇ ॥
पी पी भए कैफ मतवारे ॥ते च पिबन् मत्ताः अभवन्।
ਤੀਸ ਸਹਸ ਛੋਹਨਿ ਦਲ ਸਾਥਾ ॥
तीस सहस छोहनि दल साथा ॥सेनायां त्रिंशत्सहस्राणि अस्पृश्यन्ते |
ਰਨ ਦਾਰੁਨੁ ਰਾਚਾ ਜਗਨਾਥਾ ॥੭॥
रन दारुनु राचा जगनाथा ॥७॥ईश्वरः घोरं युद्धं निर्मितवान्।7.
ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਮਾਰੂ ਜਬ ਬਾਜੋ ॥
भाति भाति मारू जब बाजो ॥यदा घातकाः घण्टाः ध्वनितुं आरभन्ते तदा
ਦੀਰਘ ਦਾੜ ਦੈਤ ਰਨ ਗਾਜੋ ॥
दीरघ दाड़ दैत रन गाजो ॥(ततः) दीर्घदाढ्यः स युद्धे गर्जति स्म।
ਤੀਛਨ ਬਾਨ ਦੋਊ ਦਿਸਿ ਬਹਹੀ ॥
तीछन बान दोऊ दिसि बहही ॥उभयतः तीक्ष्णाः बाणाः प्रवहन्ति स्म ।
ਜਾਹਿ ਲਗਤ ਤਿਹ ਮਾਝ ਨ ਰਹਹੀ ॥੮॥
जाहि लगत तिह माझ न रहही ॥८॥यं गतवन्तः (अतिक्रान्त इत्यर्थः) न निवसन्ति स्म ॥८॥
ਧਾਵਤ ਭਏ ਦੇਵਤਾ ਜਬ ਹੀ ॥
धावत भए देवता जब ही ॥यदा देवाः आरोहन्ति स्म तदा ।
ਦਾਨਵ ਭਰੇ ਰੋਸ ਤਨ ਤਬ ਹੀ ॥
दानव भरे रोस तन तब ही ॥(ततः) दिग्गजाः अपि क्रोधपूर्णाः आसन्।
ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਬਾਦਿਤ੍ਰ ਬਜਾਇ ॥
भाति भाति बादित्र बजाइ ॥विविधाः घण्टाः वाद्यन्ते स्म ।
ਖਤ੍ਰੀ ਉਠੇ ਖਿੰਗ ਖੁਨਸਾਇ ॥੯॥
खत्री उठे खिंग खुनसाइ ॥९॥छत्री अश्वान् युद्धाय उत्तेजितुं आरब्धवान् । ९.
ਚਲੇ ਬਾਨ ਦੁਹੂੰ ਓਰ ਅਪਾਰਾ ॥
चले बान दुहूं ओर अपारा ॥उभयतः असंख्याकाः बाणाः, २.
ਬਿਛੂਆ ਬਰਛੀ ਬਜ੍ਰ ਹਜਾਰਾ ॥
बिछूआ बरछी बज्र हजारा ॥वृश्चिकाः शूलाः सहस्राणि च वज्राणि च प्रचलन्ति स्म ।
ਗਦਾ ਗਰਿਸਟ ਜਵਨ ਪਰ ਝਰਹੀ ॥
गदा गरिसट जवन पर झरही ॥यस्मिन् गुरुगदाः ध्वनिं कुर्वन्ति, .
ਸ੍ਯੰਦਨ ਸਹਿਤ ਚੂਰਨ ਤਿਹ ਕਰਹੀ ॥੧੦॥
स्यंदन सहित चूरन तिह करही ॥१०॥रथैः सह तान् मर्दयिष्यन्ति। १०.
ਜਾ ਕੇ ਲਗੇ ਅੰਗ ਮੈ ਬਾਨਾ ॥
जा के लगे अंग मै बाना ॥यस्य देहे, २.
ਕਰਾ ਬੀਰ ਤਿਹ ਸ੍ਵਰਗ ਪਯਾਨਾ ॥
करा बीर तिह स्वरग पयाना ॥ते वीराः स्वर्गं गमिष्यन्ति स्म।
ਮਚ੍ਯੋ ਬੀਰ ਖੇਤ ਬਿਕਰਾਲਾ ॥
मच्यो बीर खेत बिकराला ॥वीराणां युद्धभूमौ घोरं युद्धं प्रारब्धम् |
ਨਾਚਤ ਭੂਤ ਪ੍ਰੇਤ ਬੇਤਾਲਾ ॥੧੧॥
नाचत भूत प्रेत बेताला ॥११॥भूताः च भूताः भूताः च नृत्यं कर्तुं आरब्धवन्तः। ११.
ਝੂਮਿ ਝੂਮਿ ਕਹੀ ਗਿਰੇ ਧਰਿਨ ਭਟ ॥
झूमि झूमि कही गिरे धरिन भट ॥कुत्रचित् डुलन्तः वीराः भूमौ पतिताः
ਜੁਦੇ ਜੁਦੇ ਕਹੀ ਅੰਗ ਪਰੇ ਕਟਿ ॥
जुदे जुदे कही अंग परे कटि ॥कुत्रचित् च (कतिपयानि) अङ्गानि छिन्नानि शयितानि आसन्।
ਚਲੀ ਸ੍ਰੋਨ ਕੀ ਨਦੀ ਬਿਰਾਜੈ ॥
चली स्रोन की नदी बिराजै ॥रक्तनदी प्रवहति स्म, यद् दृष्ट्वा बैत्रुणी |
ਬੈਤਰੁਨੀ ਜਿਨ ਕੋ ਲਖਿ ਲਾਜੈ ॥੧੨॥
बैतरुनी जिन को लखि लाजै ॥१२॥(विशेषतः- पुराणानुसारं यमलोकस्य उत्तरदिशि प्रवहन्त्याः मलपूर्णा नदी, या हिन्दूधर्मानुसारेण पारं कर्तव्या। एतादृशेषु सति दानं गौः साहाय्यं करोति) अपि लज्जिता अभवत् । १२ ॥
ਇਹ ਦਿਸਿ ਅਧਿਕ ਦੇਵਤਾ ਕੋਪੇ ॥
इह दिसि अधिक देवता कोपे ॥अस्मिन् पार्श्वे देवाः अतीव क्रुद्धाः आसन्
ਉਹਿ ਦਿਸਿ ਪਾਵ ਦਾਨਵਨ ਰੋਪੇ ॥
उहि दिसि पाव दानवन रोपे ॥तस्मिन् च पार्श्वे दिग्गजाः पादं स्थापयन्ति स्म।
ਕੁਪਿ ਕੁਪਿ ਅਧਿਕ ਹ੍ਰਿਦਨ ਮੋ ਭਿਰੇ ॥
कुपि कुपि अधिक ह्रिदन मो भिरे ॥तेषां हृदयेषु क्रोधः, २.