ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसम् ग्रन्थः
पुटः - 255
ਤਜੇ ਹੋਸੰ ॥੫੨੩॥
तजे होसं ॥५२३॥योद्धवः क्षतिं प्राप्य भ्रमन्ति स्म, तेषां उत्साहः वर्धमानः, क्रोधेन, ते इन्द्रियाणि नष्टुं आरब्धवन्तः।५२३।
ਕਜੇ ਸੰਜੰ ॥
कजे संजं ॥(ये) कवचेन (शरीराणि) मेखलाः, २.
ਪੂਰੇ ਪੰਜੰ ॥
पूरे पंजं ॥पञ्च (कवचप्रकाराः) धार्यन्ते ।
ਜੁਝੇ ਖੇਤੰ ॥
जुझे खेतं ॥युद्धक्षेत्रे युद्धं कुर्वन्ति
ਡਿਗੇ ਚੇਤੰ ॥੫੨੪॥
डिगे चेतं ॥५२४॥कवचावृताः योद्धा युद्धक्षेत्रे युद्धं प्रारब्धा अचेतनाः पतिताः।५२४।
ਘੇਰੀ ਲੰਕੰ ॥
घेरी लंकं ॥बाँके सुर्मिया
ਬੀਰੰ ਬੰਕੰ ॥
बीरं बंकं ॥फोप्पिश् योद्धा लङ्कां व्याप्तवन्तः
ਭਜੀ ਸੈਣੰ ॥
भजी सैणं ॥लज्जाक्षिभिः च
ਲਜੀ ਨੈਣੰ ॥੫੨੫॥
लजी नैणं ॥५२५॥दानवसेना लज्जया जगाम ॥५२५॥
ਡਿਗੇ ਸੂਰੰ ॥
डिगे सूरं ॥वीराः पतिताः, २.
ਭਿਗੇ ਨੂਰੰ ॥
भिगे नूरं ॥शूराः योद्धवः पतिताः, तेषां मुखानि विराजितानि च |
ਬਯਾਹੈਂ ਹੂਰੰ ॥
बयाहैं हूरं ॥(ते) विवाहं कुर्वन्ति
ਕਾਮੰ ਪੂਰੰ ॥੫੨੬॥
कामं पूरं ॥५२६॥स्वर्गकन्यानां विवाहं कृत्वा मनोरथं पूरयन्ति स्म।५२६।
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਰਾਮਵਤਾਰ ਮਕਰਾਛ ਕੁੰਭ ਅਨਕੁੰਭ ਬਧਹਿ ਧਯਾਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ॥
इति स्री बचित्र नाटके रामवतार मकराछ कुंभ अनकुंभ बधहि धयाइ समापतम सतु ॥BACHITTAR NATAK इत्यस्मिन् रामावतारे मक्रच्छ्, कुम्भ-अङ्कुम्भयोः वधः इति शीर्षकस्य अध्यायस्य समाप्तिः।
ਅਥ ਰਾਵਨ ਜੁਧ ਕਥਨੰ ॥
अथ रावन जुध कथनं ॥अधुना रावणेन सह युद्धस्य वर्णनं आरभ्यते :
ਹੋਹਾ ਛੰਦ ॥
होहा छंद ॥होहा स्तन्जा
ਸੁਣਯੋ ਇਸੰ ॥
सुणयो इसं ॥राजा (दैत्यानां) (रवण) श्रुतवान्
ਜਿਣਯੋ ਕਿਸੰ ॥
जिणयो किसं ॥वानराः विजयं प्राप्तवन्तः इति।
ਚਪਯੋ ਚਿਤੰ ॥
चपयो चितं ॥सः व्यथितः आसीत्
ਬੁਲਯੋ ਬਿਤੰ ॥੫੨੭॥
बुलयो बितं ॥५२७॥रावणः विजयं श्रुत्वा मनसा अतीव क्रुद्धः सन् प्रचण्डं उद्घोषयितुं प्रवृत्तः।५२७।
ਘਿਰਿਯੋ ਗੜੰ ॥
घिरियो गड़ं ॥(वानरैः) दुर्गवितृष्णापूर्वकम्
ਰਿਸੰ ਬੜੰ ॥
रिसं बड़ं ॥(रावणस्य) क्रोधः वर्धितः अस्ति।
ਭਜੀ ਤ੍ਰਿਯੰ ॥
भजी त्रियं ॥(रावणस्य) भार्याः पलायिताः
ਭ੍ਰਮੀ ਭਯੰ ॥੫੨੮॥
भ्रमी भयं ॥५२८॥व्याप्तं दुर्गं दृष्ट्वा तस्य क्रोधः अधिकः अभवत्, भयेन पलायमानान् स्त्रियः च दृष्टवान्।५२८।
ਭ੍ਰਮੀ ਤਬੈ ॥
भ्रमी तबै ॥(रावणस्य) भयम्
ਭਜੀ ਸਭੈ ॥
भजी सभै ॥सर्वे (स्त्रियः) पलायन्ते।
ਤ੍ਰਿਯੰ ਇਸੰ ॥
त्रियं इसं ॥रावणस्य भार्याय (मण्डोद्री) ।
ਗਹਯੋ ਕਿਸੰ ॥੫੨੯॥
गहयो किसं ॥५२९॥सर्वे माया पलायन्ते रावणः केशग्रहणं बाधितवान्।५२९।
ਕਰੈਂ ਹਹੰ ॥
करैं हहं ॥हाय-हाय इति वदन्
ਅਹੋ ਦਯੰ ॥
अहो दयं ॥(सा वक्तुं प्रवृत्ता) हे देव!
ਕਰੋ ਗਈ ॥
करो गई ॥(यदि अस्ति) अवज्ञा कृता अस्ति
ਛਮੋ ਭਈ ॥੫੩੦॥
छमो भई ॥५३०॥प्रचुरं शोचन्तः ईश्वरं प्रार्थयन्तः पापक्षमायाचन्ते स्म।५३०।
ਸੁਣੀ ਸ੍ਰੁਤੰ ॥
सुणी स्रुतं ॥(रावण) तस्मै (मन्दोद्री आह्वानम्) .
ਧੁਣੰ ਉਤੰ ॥
धुणं उतं ॥अहं श्रुतवान्
ਉਠਯੋ ਹਠੀ ॥
उठयो हठी ॥सो हट्टी (एवं उत्थापितः) २.
ਜਿਮੰ ਭਠੀ ॥੫੩੧॥
जिमं भठी ॥५३१॥उत्थाय स निरन्तरः रावणः तादृशान् शब्दान् श्रुत्वा अग्निकुण्डः प्रज्वलितः इव आसीत्।५३१।
ਕਛਯੋ ਨਰੰ ॥
कछयो नरं ॥वीर योद्धा (रावणेन) २.
ਤਜੇ ਸਰੰ ॥
तजे सरं ॥बाणान् विसृजतु
ਹਣੇ ਕਿਸੰ ॥
हणे किसं ॥वानरान् च मारितवान्।
ਰੁਕੀ ਦਿਸੰ ॥੫੩੨॥
रुकी दिसं ॥५३२॥मानुषसैन्यं हन्तुं प्रारब्धा बाणैः सर्वा दिशः बाधिताः ॥५३२॥
ਤ੍ਰਿਣਣਿਣ ਛੰਦ ॥
त्रिणणिण छंद ॥त्रिनानिन् स्तन्जा
ਤ੍ਰਿਣਣਿਣ ਤੀਰੰ ॥
त्रिणणिण तीरं ॥बाणाः उड्डीयन्ते, २.
ਬ੍ਰਿਣਣਿਣ ਬੀਰੰ ॥
ब्रिणणिण बीरं ॥विसर्जिताः शराः योधाः क्षतिग्रस्ताः |
ਢ੍ਰਣਣਣ ਢਾਲੰ ॥
ढ्रणणण ढालं ॥कवचाः रङ्गयन्ति
ਜ੍ਰਣਣਣ ਜ੍ਵਾਲੰ ॥੫੩੩॥
ज्रणणण ज्वालं ॥५३३॥कवचानि स्खलितानि च अग्नयः प्रज्वलन्ति स्म।५३३।
ਖ੍ਰਣਣਣ ਖੋਲੰ ॥
ख्रणणण खोलं ॥(शिरस्य) शिरस्त्राणेषु
ਬ੍ਰਣਣਣ ਬੋਲੰ ॥
ब्रणणण बोलं ॥तत्र खरखरध्वनिः, .
ਕ੍ਰਣਣਣ ਰੋਸੰ ॥
क्रणणण रोसं ॥(योद्धा) क्रोधेन