अन्येषु च विद्रोही स्थाने अपि तथैव करिष्यति स्म।(90)
यदा यदा स्वकुम्भात् बाणं निपातयति स्म ।
तत्र च शत्रून् नाशयेत् ॥(९१)
एकवर्षचतुर्मासानां व्यतीते च ।
स देशे यथा ख्यातः बभूव चन्द्रमाकाशे,(९२) ।
बाणैः बन्धयित्वा शत्रून् जालम् ।
पुरादिनानि च स्मृतः।(93)
एकदा मन्त्री कन्या तं प्राह ।
'अहो नृपराजः प्रबुद्धश्च,(९४) ।
'क्षणात् त्वं स्वदेशं विस्मृतवान्, .
'सिद्धिभूषिता च विस्मृतोऽसि स्व- आत्मनः ।(९५)
'स्वदेशं स्मर्यताम्, 'कुत्र तव पितृनगरं निहितम्।'
भवता गत्वा तस्य पुनर्स्थापनं कर्तव्यम्।'(९६)
सः अस्याः सेनायाः विषये सर्वदा जागरणं कुर्वन् आसीत्,
धनं च वितरन् आसीत् (तेषु)।(९७)
एकः दलः, सः वसन्तऋतुः इव अलङ्कृतवान्।
खड्गसहस्राणि दत्त्वा कवचैः (९८) ।
कोट-पत्रैः सह तेभ्यः हिन्दुस्तानीखड्गान् दत्तवान्,
ये अतीव गुरुमहत्त्वपूर्णाः आसन्।(99)
अपि च (सः तान् दत्तवान्) मशददेशात् बन्दूकाः,
रोमस्य चेन-मेलाः, हिन्दुस्तानस्य scimitars च सहितम्।(100)
तेषां अरब-अश्वाः प्रदत्ताः आसन्, (ये) इस्पात-खुरैः सज्जाः आसन् ।
सर्वैः उत्तेजितैः गजैः सह रात्रौ कृष्णैः ।(१०१) ।
सर्वे योद्धवः अतीव शूराः आसन्,
ते सिंहहृदयाः रेखां रेखां पङ्क्तिं नश्यन्ति स्म (शत्रुणां)।(१०२)।
यद्यपि सः गजस्य वधं कर्तुं समर्थः आसीत् ।
प्राङ्गणे सः अतिमधुरजिह्वाबुद्ध्या च विजयी अभवत्।(१०३)
तस्य शूलं मनोहरम् आसीत्, .
खड्गाः च विषेण संकुचिताः।(१०४)
सेनायाः एकः पिरामिडः स्थापितः, यः आसीत्,
अतीव सुन्दरयुवकैः निर्मितः,(१०५)
मन्त्रिणः कन्या पगडीं स्थापयति,
बाणपूर्णं च कूपम् आदाय।(१०६)
अग्रविरहानां नेतृत्वं कृत्वा, २.
प्रवहति नदी इव सैन्यं नेतवती ॥(१०७)
यथा कृष्णमेघः प्रेषितस्य एकस्य दलस्य ।
कम्पिता पृथिवी चन्द्रः कम्पितः ॥(१०८)
यदा सीमा सेनाया बट् कृता तदा ।
बाणखड्गादिभिः बहुभिः बाहूभिः युक्तम्,(१०९) ।
शस्त्राणि च प्रदत्तानि आसन्,
खड्गं गदां च विख्यातं,(११०) ।
ततः अक्लीमदेशः लुण्ठितः,
एकः शासकः च उड्डयन-अश्वादिवस्त्राणि अपहृतवान्।(111)
जीर्णो विदीर्णः देशः इव अवशिष्टः,
वृक्षाः, ये पतने वन्ध्या भवन्ति।(112)
शत्रुपराजया अग्रे गन्तुं सर्वाणि कुण्डलानि उद्घाटितानि,
प्रतिपक्षाश्च अपमानिताः पृष्ठतः त्यक्ताः।(113)
तस्याः परीरूपेषु सिंहस्य साहसं चित्रितम् आसीत्,