सूर्यस्य सर्वाणि नामानि उक्त्वा ततः “सूत च आस्तारम्” इति शब्दान् योजयित्वा पशस्य सर्वाणि नामानि मनसि जानन्ति बुधाः।२८७।
प्रथमं भानुः, दिवाकरः, दिन्धः इति शब्दान् वदन्तु ततः 'सुत', 'अस्त्र' इति शब्दान् योजयन्तु।
“भानु, दिवाकर, दीनाधि” इति वचनं वदन् ततः “सूत” अस्तर् इति वचनं उच्चारयन् पाशस्य सर्वाणि नामानि ज्ञातुम् आगच्छन्ति बुधाः।२८८।
दिनमणि, दिवकरी, रैन्ह (शब्द) च वदन् ततः 'सुत' 'अस्त्र' इति शब्दान् योजयन्तु।
“दीनमणि, दिवाकर, रैन्हा” इति शब्दस्य अनन्तरं सुत-शस्तर् इति वचनं वदन्तः पण्डिताः जनाः पाशनामानि मनसि जानन्ति।२८९।
दिननामानि वदन् (ततः) 'मणि' इति शब्दं पठन्तु।
“दीन” इति नाम उक्त्वा ततः “मणि” “सुत अस्तार” इति शब्दान् योजयित्वा पाशस्य सर्वाणि नामानि ज्ञायन्ते।२९०।
दिवकरी, दिनपति, निसरी (निसारी) तथा दिननायक (शब्द) कहने से।
“दिवाकर, दिनपति, नियाशरी, दिन-नायक” इत्यस्य अनन्तरं “सुत अस्तार” इति योजयित्वा पाशस्य नाम ज्ञायते।291.
सूर्यस्य सर्वाणि नामानि गृहीत्वा (ततः) 'सूत' 'अस्त्र' इति पदानि योजयन्तु।
सूर्यस्य सर्वाणि नामानि उक्त्वा ततः “सुत अस्तर्” इति योजयित्वा पाशस्य सर्वाणि नामानि ज्ञायन्ते।२९२।
प्रथमं जमशब्दं वदन्तु ततः शास्त्रशब्दं वदन्तु।
प्रथमं “यम्” इति शब्दं वदन् ततः “शस्तर्” इति शब्दं योजयित्वा पाशनामानि मनसि ज्ञायन्ते।२९३।
प्रथमं 'बैवस्तु' (सूर्यस्य पुत्रः, यम) इति शब्दं वदन्तु (ततः) अन्ते 'आयुधा' इति शब्दं योजयन्तु।
आदौ वैवस्वत इति उक्त्वा अन्ते आयुधशब्दं योजयित्वा पाशनामानि सर्वाणि मनसि गम्यन्ते।२९४।
प्रथमं कालशब्दं पठन्तु, (ततः) अस्त्रशब्दं पठन्तु।
आदौ “काल” इति शब्दं वदन् अन्ते अस्तार्” इति शब्दं स्थापयित्वा पाशस्य असंख्यनामानि निरन्तरं विकसितानि सन्ति।२९५।
प्रथमं 'पितृराज' इति शब्दस्य उच्चारणं कुर्वन्तु, ततः 'अस्त्र' इति शब्दस्य उच्चारणं कुर्वन्तु।
आदौ “पितृ-राज” इति शब्दं वदन् ततः “अस्तर्” इति शब्दं योजयित्वा पाशस्य सर्वाणि नामानि ज्ञायन्ते।२९६।
प्रथमं दण्डिशब्दं वदन्तु ततः अन्ते अस्त्रशब्दं वदन्तु।
प्रथमं “धाण्डी” इति शब्दं उच्चारयन्, ततः अन्ते “अस्तर्” इति शब्दं स्थापयित्वा, ज्ञानिनः पाशस्य असंख्यनामानि परिचिनुवन्ति।२९७।
प्रथमं 'जमुना भारत' इति शब्दं पठित्वा ततः 'आयुध' इति शब्दं वदन्तु।
“यमुना-भारत” इति उक्त्वा ततः “आयुध” इति शब्दं योजयित्वा ज्ञानिनः पाशस्य सर्वाणि नामानि हृदये जानन्ति।२९८।
जमुनानामानि सर्वाणि गृहीत्वा', ततः 'भ्रात्' 'अस्त्र' इति शब्दान् योजयित्वा।
यमुनानामानि सर्वाणि वदन् “भारत अस्तर्” इति योजयित्वा पाशस्य सर्वाणि नामानि विदुः ज्ञानिनः।२९९।
प्रथमं 'पितृ' शब्दस्य उच्चारणं कुर्वन्तु, ततः 'एसर' शब्दस्य उच्चारणं कुर्वन्तु।
आदौ “पितृ” (यम्) इति उक्त्वा ततः “ऐशर” इति शब्दं योजयित्वा ज्ञानिनः पाशस्य सर्वाणि नामानि मनसि जानन्ति।३००।
(प्रथमम्) सर्वेषां पितृणां नामानि गृहीत्वा, ततः अन्ते 'नायक' इति उपाधिं पठन्तु।
सर्वेषां मनेनां नामानि उक्त्वा ततः “नायक” इति शब्दं योजयित्वा पाशनामानि मनसि ज्ञायन्ते।३०१।
(प्रथमम्) 'जगत' इत्यस्य सर्वाणि नामानि गृह्यताम् (ततः) 'घिका' 'अस्त्र' इति शब्दान् योजयतु।
जगतः (लोकस्य) सर्वाणि नामानि उच्चारयित्वा ततः “संहारक अस्तर्” इति शब्दान् योजयित्वा पाशस्य असंख्यनामानि ज्ञानिनः जानन्ति।३०२।
रिपु खण्डन' 'दल दहनी' तथा 'सत्रु तपनि' (आदि) ये नाम,
“रिपुखण्डन, दलदाहक्, शत्रुतापक इत्यादयः” इति सर्वाणि प्काशनामानि, यस्मात् कोऽपि आत्मानं तारयितुं न शक्तवान्।३०३।
प्रथमं ऋपुशब्दं वदतु, ततः 'ग्रसित्नी' इति शब्दं वदतु।
आदौ ऋपुशब्दमुच्चारयित्वा ततः ग्रास्तंशब्दं वदन् यम-पाशनामानि सर्वाणि ज्ञायन्ते।३०४।
प्रथमं खलशब्दं वदन् पश्चात् 'खण्डनि' इति शब्दं योजयन्तु।
आदौ खलशब्दं वदन् अन्ते खण्डनशब्दमुच्चारयित्वा यम-पाशनामानि ज्ञायन्ते।३०५।
दल दहनी', 'रिपु ग्रासित्नी' तथा 'सत्रु तपनि'।
“दलदाहन्, रिपु-ग्रस्तानी, शत्रुतापनी इत्यादयः” इति सर्वाणि कालपाशनामानि, यस्मात् कश्चन अपि उद्धारं कर्तुं न शक्नोति स्म।३०६।
प्रथमं जा' इति उच्चारयन्तु तदनन्तरं अन्ते 'मि' इति ।
आरम्भे अन्ते “जा” इति शब्दं वदन् अन्ते “मी” इति शब्दं योजयित्वा “जामी” इति शब्दः निर्मीयते, यस्य अर्थः पाशः।३०७।
प्रथमं 'बरुणी दीसा' (वर्णस्य दिशा, पश्चिमस्य) इति वदन्, ततः अन्ते 'एस्रस्त्र' इति शब्दस्य पाठः।
आदौ “दिशा, वारुणी” इति वचनं वदन् अन्ते च “ऐश्र शट्टु” इति वचनं उच्चारयित्वा पाशस्य असंख्यनामानि निरन्तरं विकसितानि भवन्ति।३०८।
प्रथमं पछामशब्दं वदन्तु ततः 'एसर'शब्दं वदन्तु।
मुख्यतया “पश्चिम” इति शब्दं वदन् ततः “ऐशर” इति शब्दं तदनन्तरं “आयुध” इति शब्दं योजयित्वा पाशस्य नामानि बोध्यन्ते।३०९।
प्रथमं गुण्डानां नामानि गृह्यताम्, ततः 'आयुध' इति शब्दं योजयन्तु।
आदौ ठग्नामानि कृत्वा ततः “आयुध” इति शब्दं उच्चारयित्वा पाशस्य सर्वाणि नामानि मनसि ज्ञायन्ते।३१०।
प्रथमं बतिशब्दस्य उच्चारणं कुर्वन्तु, ततः 'हा' 'अस्त्र' इति शब्दान् वदन्तु।