श्री दसम् ग्रन्थः

पुटः - 203


ਤੇ ਭਸਮ ਭਏ ਤਿਹ ਬੀਚ ਆਪ ॥
ते भसम भए तिह बीच आप ॥

तस्मिन् (सः) स्वयं भक्षितः

ਤਿਹ ਕੋਪ ਦੁਹੂੰ ਨ੍ਰਿਪ ਦੀਯੋ ਸ੍ਰਾਪ ॥੩੪॥
तिह कोप दुहूं न्रिप दीयो स्राप ॥३४॥

उभौ भस्मनिवृत्तौ अन्तिमे समये राजानं महाक्रोधेन शापितवन्तौ।३४।

ਦਿਜ ਬਾਚ ਰਾਜਾ ਸੋਂ ॥
दिज बाच राजा सों ॥

ब्राह्मणस्य वाक्यं राजानं प्रति उक्तम् :

ਪਾਧੜੀ ਛੰਦ ॥
पाधड़ी छंद ॥

पद्ध्राई स्तन्जा

ਜਿਮ ਤਜੇ ਪ੍ਰਾਣ ਹਮ ਸੁਤਿ ਬਿਛੋਹਿ ॥
जिम तजे प्राण हम सुति बिछोहि ॥

यथा वयं (उभौ) पुत्रवियोगे प्राणान् त्यक्तवन्तः।

ਤਿਮ ਲਗੋ ਸ੍ਰਾਪ ਸੁਨ ਭੂਪ ਤੋਹਿ ॥
तिम लगो स्राप सुन भूप तोहि ॥

हे राजन् ! यथा वयं अन्तिमं निःश्वासं कुर्मः, भवन्तः अपि एतादृशी एव स्थितिं अनुभविष्यन्ति

ਇਮ ਭਾਖ ਜਰਯੋ ਦਿਜ ਸਹਿਤ ਨਾਰਿ ॥
इम भाख जरयो दिज सहित नारि ॥

इत्युक्त्वा ब्राह्मणः स्वपत्न्या सह दग्धः |

ਤਜ ਦੇਹ ਕੀਯੋ ਸੁਰਪੁਰ ਬਿਹਾਰ ॥੩੫॥
तज देह कीयो सुरपुर बिहार ॥३५॥

इत्युक्त्वा ब्राह्मणः भस्म भार्या सह दग्धः स्वर्गं गतः।।35।।

ਰਾਜਾ ਬਾਚ ॥
राजा बाच ॥

राज्ञः भाषणम्- १.

ਪਾਧੜੀ ਛੰਦ ॥
पाधड़ी छंद ॥

पद्ध्राई स्तन्जा

ਤਬ ਚਹੀ ਭੂਪ ਹਉਾਂ ਜਰੋਂ ਆਜ ॥
तब चही भूप हउां जरों आज ॥

किं राजा मां अद्य दहयितुम् इच्छति स्म ?

ਕੈ ਅਤਿਥਿ ਹੋਊਾਂ ਤਜ ਰਾਜ ਸਾਜ ॥
कै अतिथि होऊां तज राज साज ॥

अथ राजा एतां कामं प्रकटितवान् यत् सः तस्मिन् दिने आत्मानं दहति वा स्वराज्यं त्यक्त्वा वा वनं गमिष्यति इति।

ਕੈ ਗ੍ਰਹਿ ਜੈ ਕੈ ਕਰਹੋਂ ਉਚਾਰ ॥
कै ग्रहि जै कै करहों उचार ॥

अथवा गृहं गत्वा एवम् वदतु

ਮੈ ਦਿਜ ਆਯੋ ਨਿਜ ਕਰ ਸੰਘਾਰ ॥੩੬॥
मै दिज आयो निज कर संघार ॥३६॥

गृहे किं वक्ष्यामि ? यत् अहं स्वहस्तेन ब्राह्मणं हत्वा पुनः आगच्छामि! ३६.

ਦੇਵ ਬਾਨੀ ਬਾਚ ॥
देव बानी बाच ॥

देवानां वाक् : १.

ਪਾਧੜੀ ਛੰਦ ॥
पाधड़ी छंद ॥

पद्ध्राई स्तन्जा

ਤਬ ਭਈ ਦੇਵ ਬਾਨੀ ਬਨਾਇ ॥
तब भई देव बानी बनाइ ॥

तदा ईश्वरः सद्रूपेण उक्तवान्।

ਜਿਨ ਕਰੋ ਦੁਖ ਦਸਰਥ ਰਾਇ ॥
जिन करो दुख दसरथ राइ ॥

अथ स्वर्गाद्वाक्यम्- हे दस्रथ! मा दुःखी हो

ਤਵ ਧਾਮ ਹੋਹਿਗੇ ਪੁਤ੍ਰ ਬਿਸਨ ॥
तव धाम होहिगे पुत्र बिसन ॥

विष्णुः पुत्राः (रूपजाः) ते गृहे भविष्यन्ति

ਸਭ ਕਾਜ ਆਜ ਸਿਧ ਭਏ ਜਿਸਨ ॥੩੭॥
सभ काज आज सिध भए जिसन ॥३७॥

विष्णुः भवतः गृहे पुत्रत्वेन जन्म प्राप्स्यति तस्य माध्यमेन च अस्य दिवसस्य पापकर्मस्य प्रभावः समाप्तः भविष्यति।37.

ਹ੍ਵੈ ਹੈ ਸੁ ਨਾਮ ਰਾਮਾਵਤਾਰ ॥
ह्वै है सु नाम रामावतार ॥

तत्र राम इति अवतारः भविष्यति

ਕਰ ਹੈ ਸੁ ਸਕਲ ਜਗ ਕੋ ਉਧਾਰ ॥
कर है सु सकल जग को उधार ॥

रामावतारनाम्ना प्रसिद्धो भविष्यति सर्वलोकं मोचयिष्यति

ਕਰ ਹੈ ਸੁ ਤਨਕ ਮੈ ਦੁਸਟ ਨਾਸ ॥
कर है सु तनक मै दुसट नास ॥

एकेनैव दुरात्मान् नाशयिष्यति |

ਇਹ ਭਾਤ ਕੀਰਤ ਕਰ ਹੈ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥੩੮॥
इह भात कीरत कर है प्रकास ॥३८॥

क्षणमात्रेण अत्याचारिणः नाशयिष्यति एवं तस्य यशः चतुर्णां पक्षेषु प्रसरिष्यति।३८।