खड्गहस्तेषु धारयन्तः अश्वान् द्रुतं कुर्वन्तः तत्रैव महाबलाः यौवनाः रुद्रः स्थितः आसीत् ।
(आगताः) शरशूलैः अनन्तं च विस्फोटिताः |
शूराः योद्धवः बहुविधैः बाणशस्त्रैः प्रहारं कर्तुं प्रवृत्ताः, बलात् अग्रे गतवन्तः, स्वपदं न पुनः अनुसृत्य।४०।
खड्गाः खड्गाः च मार्गं कुर्वन्ति स्म, तेगेषु बाणाः शीघ्रं गच्छन्ति स्म ।
खड्गखड्गस्य क्रन्दनं श्रूयते योद्धा सिंह इव गर्जन्तः परस्परं क्षतम्।
व्रणैः (युद्धकर्मसु) क्लिष्टाः योद्धाः पतन्ति स्म किन्तु पश्चात्तापं न कृतवन्तः ।
क्षतविक्षते योद्धा पतन्ति, किन्तु पदानि न पुनः अनुसृत्य भवन्ति।४१।
चौपाई
एवं समस्तं दलं युद्धं कुर्वन् पतितम्,
एवं तस्य सर्वे सहचराः पतिताः दक्षः केवलं पृष्ठतः एव अवशिष्टः ।
ये सैनिकाः जीविताः आसन्, पुनः तान् आहूतवन्तः
शेषान् योद्धान् पुनः आहूय कवचं धारयन् वाद्यस्य प्रतिध्वनिं कृतवान्।४२।
राजा स्वयं युद्धं गतः, .
राजा दक्षः, अग्रे गतः, असंख्ययोद्धानां बलेन |
अपारधनुभ्यः बाणाः प्रक्षिप्ताः।
तस्य धनुषः असंख्यबाणाः निर्गताः, तादृशं दृश्यं च क्रौञ्चितं यत् दिवा तमः आसीत्।४३।
भूताः भूताः भूताः च वदन्ति स्म।
भूताः मित्राणि च उद्घोषयितुं आरब्धवन्तः, तबोरः च उभयतः प्रतिध्वनितवान् ।
तत्र महत् भयंकरं युद्धम् अभवत्
तत्र भयंकरं युद्धं जातम्, श्रीलङ्कायां रामरावणयोः युद्धं प्रचलति इति भासते स्म।४४।
भुजंग प्रयात स्तन्जा
शिवः क्रुद्धः सन् हस्ते शूलं धारयन् |
महाक्रोधः रुद्रः शूलं हस्ते धारयन् अनेकानाम् अश्वानाम् काष्ठानि रिक्तं कृत्वा अनेकेषां योद्धानां वधं कृतवान् ।
दर्शः आसीत् अत्र रुद्रः;