شري دسم گرنتھ

صفحو - 1065


ਹੋ ਜਲ ਜੀਵਨ ਕਹ ਐਸੇ ਚਰਿਤ੍ਰ ਦਿਖਾਇ ਕੈ ॥੭॥
ho jal jeevan kah aaise charitr dikhaae kai |7|

اهڙيءَ طرح پاڻيءَ جي مخلوق کي ڪردار ڏيکاريندي (عورت کي جواهر مليا).

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ٻٽي

ਕੋਟ ਦ੍ਵਾਰਿ ਕਰਿ ਮਤਸ ਦ੍ਰਿਗ ਬੰਧ੍ਰਯੋ ਅਪਨੋ ਗਾਉ ॥
kott dvaar kar matas drig bandhrayo apano gaau |

هن پنهنجو شهر ٺهرايو ۽ قلعي جي دروازي تي مڇيءَ جون اکيون بند ڪيون (يعني بنايل).

ਤਾ ਦਿਨ ਤੋ ਤਾ ਕੌ ਪਰਿਯੋ ਮਛਲੀ ਬੰਦਰ ਨਾਉ ॥੮॥
taa din to taa kau pariyo machhalee bandar naau |8|

ان ڏينهن کان هن جو نالو ’مچل بندر‘ پيو.

ਖੋਜਿ ਖੋਜਿ ਤਿਹ ਭੂੰਮਿ ਤੇ ਕਾਢੇ ਰਤਨ ਅਨੇਕ ॥
khoj khoj tih bhoonm te kaadte ratan anek |

هن زمين مان ڪيترائي جواهر ڳوليا ۽ ڪڍيا.

ਰੰਕ ਸਭੈ ਰਾਜਾ ਭਏ ਰਹਿਯੋ ਨ ਦੁਰਬਲ ਏਕ ॥੯॥
rank sabhai raajaa bhe rahiyo na durabal ek |9|

سڀ غريب بادشاهه ٿي ويا ۽ هڪڙو به ڪمزور (غريب) نه رهيو. 9.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਸਤਹਤਰਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੭੭॥੩੪੬੫॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade ik sau satahataravo charitr samaapatam sat subham sat |177|3465|afajoon|

هتي ختم ٿئي ٿو منتري ڀوپ سمواد جو 177 هين باب سري چرتروپاخيان جي تريا چترترا، تمام سٺو آهي. 177.3465. هلي ٿو

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਏਕ ਸੁਮੇਰ ਦੇਵਿ ਬਰ ਨਾਰੀ ॥
ek sumer dev bar naaree |

سمر ديوي نالي هڪ سهڻي عورت هئي.

ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੁ ਸਵਾਰੀ ॥
at sundar prabh aap savaaree |

هوءَ ڏاڍي سهڻي هئي، ڄڻ ته رب پاڻ هن کي سينگاريو هو.

ਜੋਤਿ ਮਤੀ ਦੁਹਿਤਾ ਤਿਹ ਸੋਹੈ ॥
jot matee duhitaa tih sohai |

کيس جيوتي متي نالي هڪ ڌيءَ هئي

ਦੇਵ ਅਦੇਵਨ ਕੋ ਮਨੁ ਮੋਹੈ ॥੧॥
dev adevan ko man mohai |1|

ديوتائن ۽ ديوتائن جو ذهن موهندي هو. 1.

ਕੋਰਿ ਕੁਅਰਿ ਤਿਹ ਸਵਤਿ ਸੁਨਿਜੈ ॥
kor kuar tih savat sunijai |

هن کي ڪوري ڪوري سڏيندي روئڻ ٻڌڻ ۾ آيو.

ਬੈਰ ਭਾਵ ਤਿਨ ਮਾਝ ਭਨਿਜੈ ॥
bair bhaav tin maajh bhanijai |

انهن جي وچ ۾ ڏاڍي دشمني هئي.

ਸੋ ਰਾਨੀ ਕੋਊ ਘਾਤ ਨ ਪਾਵੈ ॥
so raanee koaoo ghaat na paavai |

ان راڻيءَ کي ڪو به داغ نه ملي رهيو هو

ਜਿਹ ਛਲ ਸੋ ਤਿਹ ਸ੍ਵਰਗ ਪਠਾਵੈ ॥੨॥
jih chhal so tih svarag patthaavai |2|

جنهن سان کيس جنت ۾ موڪليو وڃي. 2.

ਦੁਹਿਤਾ ਬੋਲਿ ਨਿਕਟ ਤਿਹ ਲਈ ॥
duhitaa bol nikatt tih lee |

هن پنهنجي ڌيءَ کي سڏيو.

ਸਿਛਾ ਇਹੈ ਸਿਖਾਵਤ ਭਈ ॥
sichhaa ihai sikhaavat bhee |

هن اهو سبق سيکاريو

ਜਰਿਯਾ ਖੇਲਿ ਕੂਕ ਜਬ ਦੀਜੌ ॥
jariyaa khel kook jab deejau |

اهو ته جڏهن توهان دکني ديوي (’جريا‘) جي راند کيڏندا آهيو، جڏهن توهان رڙيون ڪندا آهيو

ਨਾਮ ਸਵਤਿ ਹਮਰੀ ਕੌ ਲੀਜੌ ॥੩॥
naam savat hamaree kau leejau |3|

سو منهنجي ننڊ جو نالو وٺ. 3.

ਬੋਲਿ ਸਵਾਰੀ ਸੁਤਾ ਖਿਲਾਈ ॥
bol savaaree sutaa khilaaee |

صبح سوير ڌيءَ کي فون ڪري وندرايو

ਕੋਰਿ ਕੁਅਰਿ ਪਰ ਕੂਕ ਦਿਰਾਈ ॥
kor kuar par kook diraaee |

۽ ڪوري ڪوري کي ٿلهو ڏنو.

ਰਾਨੀ ਅਧਿਕ ਕੋਪ ਤਬ ਭਈ ॥
raanee adhik kop tab bhee |

تڏهن راڻيءَ کي ڏاڍي ڪاوڙ لڳي

ਚੜਿ ਝੰਪਾਨ ਮਾਰਨ ਤਿਨ ਗਈ ॥੪॥
charr jhanpaan maaran tin gee |4|

۽ پالڪي (جھمپن) ۾ چڙھي کيس مارڻ لاءِ ويو. 4.

ਸਵਤਿਨ ਖਬਰਿ ਐਸ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥
savatin khabar aais sun paaee |

جڏهن انسائيڪلوپيڊيا جو پتو لڳايو ويو آهي

ਚੜਿ ਰਾਨੀ ਹਮਰੇ ਪਰ ਆਈ ॥
charr raanee hamare par aaee |

ته راڻي مون مٿان چڙھي وئي آھي.

ਨਿਜੁ ਕਰ ਗ੍ਰਿਹਨ ਆਗਿ ਲੈ ਦੀਨੀ ॥
nij kar grihan aag lai deenee |

هن پنهنجي هٿ سان گهر کي باهه ڏني

ਜਰਿ ਬਰਿ ਬਾਟ ਸ੍ਵਰਗ ਕੀ ਲੀਨੀ ॥੫॥
jar bar baatt svarag kee leenee |5|

۽ جلائي جنت جو رستو پڪڙيو. 5.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ٻٽي

ਇਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਇਨ ਰਾਨਿਯਹਿ ਸਵਤਨਿ ਦਈ ਸੰਘਾਰਿ ॥
eih charitr in raaniyeh savatan dee sanghaar |

هن راڻي هن ڪردار کي ادا ڪندي سونڪن کي قتل ڪيو.

ਰਾਜ ਪਾਟ ਅਪਨੋ ਕਿਯੋ ਦੁਸਟ ਅਰਿਸਟ ਨਿਵਾਰਿ ॥੬॥
raaj paatt apano kiyo dusatt arisatt nivaar |6|

هن سلطنت کي پنهنجو ڪري ورتو ۽ برائي ۽ انتشار کي ختم ڪيو. 6.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਅਠਤਰਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੭੮॥੩੪੭੧॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade ik sau atthataravo charitr samaapatam sat subham sat |178|3471|afajoon|

هتي ختم ٿئي ٿو منتري ڀوپ سمواد جو 178 هون باب سري چرتروپاخيان جي تريا چترتر جي، تمام سٺو آهي.178.3471. هلي ٿو

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਸਾਹ ਬਧੂ ਪਛਿਮ ਇਕ ਰਹੈ ॥
saah badhoo pachhim ik rahai |

اولهه ۾ هڪ شاهه جي زال رهندي هئي.

ਕਾਮਵਤੀ ਤਾ ਕੌ ਜਗ ਕਹੈ ॥
kaamavatee taa kau jag kahai |

جگتوال کيس ڪموتي سڏيو.

ਤਾ ਕੌ ਪਤਿ ਪਰਦੇਸ ਸਿਧਾਰੋ ॥
taa kau pat parades sidhaaro |

سندس مڙس پرڏيهه هليو ويو.

ਬਰਖ ਬੀਤ ਗੇ ਗ੍ਰਿਹ ਨ ਸੰਭਾਰੋ ॥੧॥
barakh beet ge grih na sanbhaaro |1|

(ڪيترائي) سال گذري ويا، پر (هو) گهر نه آيو. 1.

ਸੁਧਿ ਪਤਿ ਕੀ ਅਬਲਾ ਤਜਿ ਦੀਨੀ ॥
sudh pat kee abalaa taj deenee |

انهيءَ عورت پنهنجي مڙس جي خبر ڇڏي ڏني

ਸਾਮਾਨਨਿ ਕੀ ਤਿਨ ਗਤਿ ਲੀਨੀ ॥
saamaanan kee tin gat leenee |

۽ طوائفن جي چال (’ساماني‘) ورتي.

ਊਚ ਨੀਚ ਨਹਿ ਠੌਰ ਬਿਚਾਰੈ ॥
aooch neech neh tthauar bichaarai |

اهي جڳهه تي غور ڪرڻ کان سواء بلند ۽ گهٽ آهن

ਜੋ ਚਾਹੈ ਤਿਹ ਸਾਥ ਬਿਹਾਰੈ ॥੨॥
jo chaahai tih saath bihaarai |2|

هوءَ جنهن سان چاهي ٿي، ساڙ ڪري ٿي. 2.

ਤਬ ਲੌ ਨਾਥ ਤਵਨ ਕੋ ਆਯੋ ॥
tab lau naath tavan ko aayo |

ايتري ۾ سندس مڙس اچي ويو.

ਏਕ ਦੂਤਿਯਹਿ ਬੋਲਿ ਪਠਾਯੋ ॥
ek dootiyeh bol patthaayo |

هن هڪ قاصد کي سڏيو.

ਕੋਊ ਮਿਲਾਇ ਮੋਹਿ ਤ੍ਰਿਯ ਦੀਜੈ ॥
koaoo milaae mohi triy deejai |

(انهيءَ چيو ته) ڪو مون کي زال ڏي

ਜੋ ਚਾਹੈ ਚਿਤ ਮੈ ਸੋਊ ਲੀਜੈ ॥੩॥
jo chaahai chit mai soaoo leejai |3|

۽ هن چت ۾ جيڪو گهريو سو کڻي ويو. 3.

ਵਾ ਕੀ ਨਾਰਿ ਦੂਤਿਯਹਿ ਭਾਈ ॥
vaa kee naar dootiyeh bhaaee |

سندس زال Duti ان کي پسند ڪيو.

ਆਨਿ ਸਾਹੁ ਕੋ ਤੁਰਤ ਮਿਲਾਈ ॥
aan saahu ko turat milaaee |

سندس شادي ترت شاهه سان ٿي.

ਸਾਹੁ ਜਬੈ ਤਿਨ ਬਾਲ ਪਛਾਨਿਯੋ ॥
saahu jabai tin baal pachhaaniyo |

جڏهن ان عورت شاهه کي سڃاڻي ورتو