هي وقت وري هٿ مان نڪري ويندو
ڇو ته مون کي اهڙو خدا جهڙو فقير وري نه ملندو.
(بادشاهه) دل ۾ اهو گمان پيدا ڪيو
بادشاهه انهيءَ عام تصور کي پنهنجي ذهن ۾ طئي ڪيو، پر هن اها ڳالهه ڪنهن کي به ظاھر نه ڪئي.
نوڪر کان پڇي پاڻيءَ جو پيالو
هن دوا ڪندڙ کي چيو ته هو پنهنجو برتن ڏئي، اهڙي بنيادي ڪم کي ترتيب ڏيڻ لاء.14.
شڪراچاري (اها) ڳالهه پنهنجي ذهن ۾ سمجهي ورتي
شڪراچاريا بادشاهه جي ذهن جي تصور کي سمجهي ورتو، پر جاهل بادشاهه ان کي سمجهي نه سگهيو.
(شوڪراچاريا) مکڙيءَ جي ڄاري جو روپ اختيار ڪيو
شڪراچاريا پنهنجو پاڻ کي هڪ ننڍڙي مڇيءَ ۾ تبديل ڪيو ۽ پاڻ کي ديوتائن جي ٿانءَ ۾ ويهاريو.
بادشاهه ڪمنڊل کي هٿ ۾ کنيو.
راجا ڏاهر جو برتن هٿ ۾ کنيو ۽ برهمڻ کي خيرات ڏيڻ جو وقت اچي ويو.
جڏهن بادشاهه خيرات ڏيڻ لاءِ هٿ وڌايو،
جڏهن بادشاهه خيرات ڏيڻ لاءِ هٿ ۾ پاڻي کنيو ته ٿانءَ مان پاڻي نه نڪتو.
تومر اسٽينزا
پوءِ وڏو برهمڻ اٿيو (۽ چيو)
پوءِ برهمڻ ڪاوڙجي ويو ۽ بادشاهه کي چيو ته پور جو جائزو وٺو.
“ (برهمڻ پنهنجي ذهن ۾ سوچيو ته جيڪڏهن) ٽيلا کي نل ۾ ڦيرايو وڃي
ٿلهي جي ٿلهي کي ڳولهيو ويو ۽ ان ڳولا سان شڪراچاريا جي هڪ اک گم ٿي وئي.
بادشاهه ٽيلا پنهنجي هٿ ۾ کنيو
بادشاهه ٿلهي کي هٿ ۾ کنيو ۽ ان کي وات ۾ ڦيرايو.
هو شڪراچاريا جي اکين ۾ داخل ٿيو.
اهو شڪراچاريا جي اک ۾ سوراخ ٿي ويو ۽ اهڙيءَ طرح پير صاحب جي هڪ اک گم ٿي وئي.
جيڪو پاڻي (Venus) جي اک مان نڪرندو هو،