شري دسم گرنتھ

صفحو - 684


ਤਬ ਯਹ ਮੋਨ ਸਾਧਿ ਮਨਿ ਬੈਠੇ ਅਨਤ ਨ ਖੋਜਨ ਧਾਵੈ ॥
tab yah mon saadh man baitthe anat na khojan dhaavai |

هو خاموشيءَ سان هڪ جاءِ تي ويهندو آهي ۽ ڪنهن ٻئي هنڌ ان جي ڳولا ۾ نه ويندو آهي

ਜਾ ਕੀ ਰੂਪ ਰੇਖ ਨਹੀ ਜਾਨੀਐ ਸਦਾ ਅਦ੍ਵੈਖ ਕਹਾਯੋ ॥
jaa kee roop rekh nahee jaaneeai sadaa advaikh kahaayo |

اھو، جيڪو بغير ڪنھن شڪل ۽ شڪل کان سواءِ آھي ۽ جيڪو غير دوئي ۽ لباس وارو آھي،

ਜਉਨ ਅਭੇਖ ਰੇਖ ਨਹੀ ਸੋ ਕਹੁ ਭੇਖ ਬਿਖੈ ਕਿਉ ਆਯੋ ॥੯੫॥
jaun abhekh rekh nahee so kahu bhekh bikhai kiau aayo |95|

پوءِ ان کي ڪيئن سمجھي سگهبو، ڪنهن ڳچيءَ مان؟

ਬਿਸਨਪਦ ॥ ਸਾਰੰਗ ॥ ਤ੍ਵਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
bisanapad | saarang | tvaprasaad |

سارنگ تنهنجي مهرباني

ਜੇ ਜੇ ਤਿਨ ਮੈ ਹੁਤੇ ਸਯਾਨੇ ॥
je je tin mai hute sayaane |

هنن پارس ناٿ کي اعليٰ ذات جو ڄاڻو مڃيو

ਪਾਰਸ ਪਰਮ ਤਤ ਕੇ ਬੇਤਾ ਮਹਾ ਪਰਮ ਕਰ ਮਾਨੇ ॥
paaras param tat ke betaa mahaa param kar maane |

جيڪي ڏاڍا عقلمند هئا انهن رهزنن ۾، جيڪي مٽيءَ جا تالا لڳل هئا،

ਸਬਹਨਿ ਸੀਸ ਨ੍ਯਾਇ ਕਰਿ ਜੋਰੇ ਇਹ ਬਿਧਿ ਸੰਗਿ ਬਖਾਨੇ ॥
sabahan sees nayaae kar jore ih bidh sang bakhaane |

سڀني پنهنجا ڪنڌ جهڪايا ۽ هٿ جهليا

ਜੋ ਜੋ ਗੁਰੂ ਕਹਾ ਸੋ ਕੀਨਾ ਅਉਰ ਹਮ ਕਛੂ ਨ ਜਾਨੇ ॥
jo jo guroo kahaa so keenaa aaur ham kachhoo na jaane |

چيائون ته ”جيڪو تو اسان کي اسان جو گرو چيو، سو ئي ڪنداسين

ਸੁਨਹੋ ਮਹਾਰਾਜ ਰਾਜਨ ਕੇ ਜੋ ਤੁਮ ਬਚਨ ਬਖਾਨੇ ॥
sunaho mahaaraaj raajan ke jo tum bachan bakhaane |

اي بادشاهن جا بادشاهه! (اسان سڀني) اهي ڳالهيون ٻڌيون آهن جيڪي تو ڳالهايو آهي.

ਸੋ ਹਮ ਦਤ ਬਕਤ੍ਰ ਤੇ ਸੁਨ ਕਰਿ ਸਾਚ ਹੀਐ ਅਨੁਮਾਨੇ ॥
so ham dat bakatr te sun kar saach heeai anumaane |

اي صاحب! توهان جيڪي به چيو، اها ئي ڳالهه اسان بابا دت کان ٻڌي ۽ حقيقت کي محسوس ڪيو

ਜਾਨੁਕ ਪਰਮ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਤੇ ਨਿਕਸੇ ਮਹਾ ਰਸਨ ਰਸ ਸਾਨੇ ॥
jaanuk param amrit te nikase mahaa rasan ras saane |

(اُھي ڳالھيون) رس سان ائين ٻرندڙ ھيون، ڄڻ اُھي عظيم امرت مان وهي ويا ھئا.

ਜੋ ਜੋ ਬਚਨ ਭਏ ਇਹ ਮੁਖਿ ਤੇ ਸੋ ਸੋ ਸਬ ਹਮ ਮਾਨੇ ॥੯੬॥
jo jo bachan bhe ih mukh te so so sab ham maane |96|

22.96. ته اِھي ڳالھيون پنھنجي زبان مان سھڻي اُبتيءَ جھڙيون نڪتيون آھن ۽ جيڪي ڪجھ تو پنھنجي وات مان ڪڍيو آھي، سو اسان کي قبول آھي. 22.96.

ਬਿਸਨਪਦ ॥ ਸੋਰਠਿ ॥
bisanapad | soratth |

وشنوپا سورٿا

ਜੋਗੀ ਜੋਗੁ ਜਟਨ ਮੋ ਨਾਹੀ ॥
jogee jog jattan mo naahee |

اي يوگيو! يوگا ميٽ ٿيل تالن ۾ شامل نه آهي

ਭ੍ਰਮ ਭ੍ਰਮ ਮਰਤ ਕਹਾ ਪਚਿ ਪਚਿ ਕਰਿ ਦੇਖਿ ਸਮਝ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥
bhram bhram marat kahaa pach pach kar dekh samajh man maahee |

توھان پنھنجي دماغ ۾ غور ڪري سگھوٿا ۽ فريب ۾ حيران نه ٿيو

ਜੋ ਜਨ ਮਹਾ ਤਤ ਕਹੁ ਜਾਨੈ ਪਰਮ ਗ੍ਯਾਨ ਕਹੁ ਪਾਵੈ ॥
jo jan mahaa tat kahu jaanai param gayaan kahu paavai |

جيڪو مها تتو کي ڄاڻي ٿو، اهو اعليٰ علم حاصل ڪري ٿو.

ਤਬ ਯਹ ਏਕ ਠਉਰ ਮਨੁ ਰਾਖੈ ਦਰਿ ਦਰਿ ਭ੍ਰਮਤ ਨ ਧਾਵੈ ॥
tab yah ek tthaur man raakhai dar dar bhramat na dhaavai |

جڏهن ذهن، اعليٰ جوهر کي سمجهي، اعليٰ علم کي محسوس ڪري ٿو، تڏهن اهو هڪ جاءِ تي بيهي ٿو ۽ اُتي نه ڀڄندو ۽ نه ڀڄندو.

ਕਹਾ ਭਯੋ ਗ੍ਰਿਹ ਤਜਿ ਉਠਿ ਭਾਗੇ ਬਨ ਮੈ ਕੀਨ ਨਿਵਾਸਾ ॥
kahaa bhayo grih taj utth bhaage ban mai keen nivaasaa |

جيڪڏهن هو گهر ڇڏي ڀڄي ويو هجي (ٻاهر) ۽ هڪ جھوپڙيءَ ۾ رهجي ويو هجي؟

ਮਨ ਤੋ ਰਹਾ ਸਦਾ ਘਰ ਹੀ ਮੋ ਸੋ ਨਹੀ ਭਯੋ ਉਦਾਸਾ ॥
man to rahaa sadaa ghar hee mo so nahee bhayo udaasaa |

گهريلو زندگي ڇڏڻ سان جنگل ۾ ڇا حاصل ٿيندو، ڇو جو ذهن هميشه گهر جي باري ۾ سوچيندو رهندو ۽ دنيا کان ڌار نه ٿي سگهندو.

ਅਧਿਕ ਪ੍ਰਪੰਚ ਦਿਖਾਇਆ ਠਗਾ ਜਗ ਜਾਨਿ ਜੋਗ ਕੋ ਜੋਰਾ ॥
adhik prapanch dikhaaeaa tthagaa jag jaan jog ko joraa |

توهان ماڻهن يوگا جي ذريعي دنيا کي خاص فريب ڏيکاريو آهي

ਤੁਮ ਜੀਅ ਲਖਾ ਤਜੀ ਹਮ ਮਾਯਾ ਮਾਯਾ ਤੁਮੈ ਨ ਛੋਰਾ ॥੯੭॥
tum jeea lakhaa tajee ham maayaa maayaa tumai na chhoraa |97|

تو مڃيو ته تو مايا کي ڇڏي ڏنو آھي، پر حقيقت ۾ مايا توکي نه ڇڏي آھي. 23.97.

ਬਿਸਨਪਦ ॥ ਸੋਰਠਿ ॥
bisanapad | soratth |

وشنوپا سورٿا

ਭੇਖੀ ਜੋਗ ਨ ਭੇਖ ਦਿਖਾਏ ॥
bhekhee jog na bhekh dikhaae |

اي خيرخواهه! يوگا ظاهر ڪرڻ بابت ناهي.

ਨਾਹਨ ਜਟਾ ਬਿਭੂਤ ਨਖਨ ਮੈ ਨਾਹਿਨ ਬਸਤ੍ਰ ਰੰਗਾਏ ॥
naahan jattaa bibhoot nakhan mai naahin basatr rangaae |

اي يوگيو، مختلف روپ ۾ مڃيندڙ! تون رڳو ٻاهرئين لباس کي ظاھر ڪري رھيو آھين، پر اُن رب جي معرفت مٽيءَ جا تالا اُگھڻ سان، راھ جي دھليءَ سان، ناخن وڌائڻ سان ۽ رنگين ڪپڙن کي پائڻ سان ٿي نه ٿي سگھي.

ਜੋ ਬਨਿ ਬਸੈ ਜੋਗ ਕਹੁ ਪਈਐ ਪੰਛੀ ਸਦਾ ਬਸਤ ਬਨਿ ॥
jo ban basai jog kahu peeai panchhee sadaa basat ban |

جيڪڏهن جنگل ۾ رهڻ سان يوگا حاصل ٿئي ها ته پکي هميشه جنگل ۾ رهن ٿا.

ਕੁੰਚਰ ਸਦਾ ਧੂਰਿ ਸਿਰਿ ਮੇਲਤ ਦੇਖਹੁ ਸਮਝ ਤੁਮ ਹੀ ਮਨਿ ॥
kunchar sadaa dhoor sir melat dekhahu samajh tum hee man |

اهڙيءَ طرح هاٿي هميشه پنهنجي جسم تي مٽي وجهي ڇڏي ٿو، تنهن کي پنهنجي ذهن ۾ ڇو نٿو سمجهي؟

ਦਾਦੁਰ ਮੀਨ ਸਦਾ ਤੀਰਥ ਮੋ ਕਰ੍ਯੋ ਕਰਤ ਇਸਨਾਨਾ ॥
daadur meen sadaa teerath mo karayo karat isanaanaa |

ڏيڏر ۽ مڇي هميشه زيارتن جي اسٽيشنن تي غسل ڪن ٿا.

ਧ੍ਰਯਾਨ ਬਿੜਾਲ ਬਕੀ ਬਕ ਲਾਵਤ ਤਿਨ ਕਿਆ ਜੋਗੁ ਪਛਾਨਾ ॥
dhrayaan birraal bakee bak laavat tin kiaa jog pachhaanaa |

ٻليون ۽ ڪنوارون هميشه مراقبي ڪندي نظر اچن ٿيون، پر تڏهن به هنن يوگا کي نه سڃاتو هو

ਜੈਸੇ ਕਸਟ ਠਗਨ ਕਰ ਠਾਟਤ ਐਸੇ ਹਰਿ ਹਿਤ ਕੀਜੈ ॥
jaise kasatt tthagan kar tthaattat aaise har hit keejai |

جنهن طرح توهان ماڻهن کي ٺڳيءَ لاءِ اذيتون سَٺو ٿا، اهڙيءَ طرح پنهنجي ذهن کي رب ۾ جذب ڪرڻ جي ڪوشش ڪريو.

ਤਬ ਹੀ ਮਹਾ ਗ੍ਯਾਨ ਕੋ ਜਾਨੈ ਪਰਮ ਪਯੂਖਹਿ ਪੀਜੈ ॥੯੮॥
tab hee mahaa gayaan ko jaanai param payookheh peejai |98|

تڏھن ئي تون پريم ذات کي سمجھي سگھندين ۽ امرت کي پورو ڪري سگھندين. 24.98.

ਬਿਸਨਪਦ ॥ ਸਾਰੰਗ ॥
bisanapad | saarang |

وشنوپا سارنگ

ਸੁਨਿ ਸੁਨਿ ਐਸੇ ਬਚਨ ਸਿਯਾਨੇ ॥
sun sun aaise bachan siyaane |

اهڙيون حڪمت واريون ڳالهيون ٻڌي

ਉਠਿ ਉਠਿ ਮਹਾ ਬੀਰ ਪਾਰਸ ਕੇ ਪਾਇਨ ਸੋ ਲਪਟਾਨੇ ॥
autth utth mahaa beer paaras ke paaein so lapattaane |

اهڙيون عقلمندي واريون ڳالهيون ٻڌي سڀ وڏا ڀوتارن مٽيءَ جي تاڪن سان گڏ پارس ناٿ جي پيرن ۾ لڪي ويا.

ਜੇ ਜੇ ਹੁਤੇ ਮੂੜ ਅਗਿਆਨੀ ਤਿਨ ਤਿਨ ਬੈਨ ਨ ਮਾਨੇ ॥
je je hute moorr agiaanee tin tin bain na maane |

جيڪي بيوقوف ۽ جاهل هئا، تن سندس چوڻ نه مڃيو.

ਉਠਿ ਉਠਿ ਲਗੇ ਕਰਨ ਬਕਬਾਦਹ ਮੂਰਖ ਮੁਗਧ ਇਆਨੇ ॥
autth utth lage karan bakabaadah moorakh mugadh eaane |

جيڪي بيوقوف ۽ جاهل هئا، انهن پارس ناٿ جي ڳالهه نه مڃي ۽ اهي بيوقوف، اُٿي، پارس ناٿ سان بحث ڪرڻ لڳا.

ਉਠਿ ਉਠਿ ਭਜੇ ਕਿਤੇ ਕਾਨਨ ਕੋ ਕੇਤਕਿ ਜਲਹਿ ਸਮਾਨੇ ॥
autth utth bhaje kite kaanan ko ketak jaleh samaane |

انهن مان ڪي اٿي بيٺا ۽ جهنگ ڏانهن ڀڄي ويا ۽ ڪي پاڻ کي پاڻيءَ ۾ ملي ويا

ਕੇਤਕ ਭਏ ਜੁਧ ਕਹਿ ਪ੍ਰਾਪਤਿ ਸੁਨਤ ਸਬਦੁ ਘਹਰਾਨੇ ॥
ketak bhe judh keh praapat sunat sabad ghaharaane |

انهن مان ڪن پاڻ کي جنگ لاءِ تيار ڪيو

ਕੇਤਕ ਆਨਿ ਆਨਿ ਸਨਮੁਖਿ ਭਏ ਕੇਤਕ ਛੋਰਿ ਪਰਾਨੇ ॥
ketak aan aan sanamukh bhe ketak chhor paraane |

انهن مان ڪي بادشاهه جي سامهون آيا ۽ ڪي اتان ڀڄي ويا

ਕੇਤਕ ਜੂਝਿ ਸੋਭੇ ਰਣ ਮੰਡਲ ਬਾਸਵ ਲੋਕਿ ਸਿਧਾਨੇ ॥੯੯॥
ketak joojh sobhe ran manddal baasav lok sidhaane |99|

انهن مان ڪيترائي ميدان جنگ ۾ وڙهندي جنت ڏانهن هليا ويا.25.99.

ਬਿਸਨਪਦ ॥ ਤਿਲੰਗ ॥ ਤ੍ਵਪ੍ਰਸਾਦਿ ਕਥਤਾ ॥
bisanapad | tilang | tvaprasaad kathataa |

وشنوپادا تلنگ تنهنجي مهرباني

ਜਬ ਹੀ ਸੰਖ ਸਬਦ ਘਹਰਾਏ ॥
jab hee sankh sabad ghaharaae |

جيئن ئي انگن جا لفظ گونجيا ( بيابان ۾)

ਜੇ ਜੇ ਹੁਤੇ ਸੂਰ ਜਟਧਾਰੀ ਤਿਨ ਤਿਨ ਤੁਰੰਗ ਨਚਾਏ ॥
je je hute soor jattadhaaree tin tin turang nachaae |

جڏهن جنگ جو شنخ وڄايو ويو، تڏهن سڀني ويڙهاڪن جي جهوپڙيءَ ۾ لٽڪيل، پنهنجن گهوڙن جو رقص ڪيو.

ਚਕ੍ਰਤ ਭਈ ਗਗਨ ਕੀ ਤਰੁਨੀ ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਤ੍ਰਸਾਏ ॥
chakrat bhee gagan kee tarunee dev adev trasaae |

آسماني ڇوڪريون حيران ٿي ويون

ਨਿਰਖਤ ਭਯੋ ਸੂਰ ਰਥ ਥੰਭਤ ਨੈਨ ਨਿਮੇਖ ਨ ਲਾਏ ॥
nirakhat bhayo soor rath thanbhat nain nimekh na laae |

ديوتائن ۽ ڀوتن کي محسوس ٿيو ته سج ديوتا ان جنگ کي ڏسڻ لاءِ پنهنجو رٿ روڪي ڇڏيو.

ਸਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰ ਨਾਨਾ ਬਿਧਿ ਛਾਡੇ ਬਾਣ ਪ੍ਰਯੋਘ ਚਲਾਏ ॥
sasatr asatr naanaa bidh chhaadde baan prayogh chalaae |

هن ڏٺو ته ان ويڙهه ۾ مختلف قسم جا هٿيار ۽ هٿيار استعمال ٿي رهيا هئا

ਮਾਨਹੁ ਮਾਹ ਮੇਘ ਬੂੰਦਨ ਜ੍ਯੋਂ ਬਾਣ ਬ੍ਰਯੂਹ ਬਰਸਾਏ ॥
maanahu maah megh boondan jayon baan brayooh barasaae |

مينهن جي بوندن وانگر تيرن جي بارش ٿي رهي هئي

ਚਟਪਟ ਚਰਮ ਬਰਮ ਪਰ ਚਟਕੇ ਦਾਝਤ ਤ੍ਰਿਣਾ ਲਜਾਏ ॥
chattapatt charam baram par chattake daajhat trinaa lajaae |

هٿيارن تي لڳندڙ تيرن مان ٽٽڻ جو آواز پيدا ٿي رهيو هو ۽ ائين ٿو لڳي ته ٿلهي جي سڙڻ سان چنگاريون پکڙجي رهيون آهن.

ਸ੍ਰੋਣਤ ਭਰੇ ਬਸਤ੍ਰ ਸੋਭਿਤ ਜਨੁ ਚਾਚਰ ਖੇਲਿ ਸਿਧਾਏ ॥੧੦੦॥
sronat bhare basatr sobhit jan chaachar khel sidhaae |100|

26.100.26.100.26.100 رت سان ڀريل ڪپڙا هولي کيڏڻ جي شڪل ڏني.