(هوءَ) هڪ وڏي بادشاهه جي ڌيءَ هئي.
هوءَ وڏي راجا جي ڌيءَ هئي ۽ هن جهڙو ٻيو ڪو به نه هو.
هن هڪ سهڻو ماڻهو ڏٺو.
هن هڪ خوبصورت ماڻهوءَ کي ڏٺو ۽ ڪپڊس جو تير هن جي جسم مان نڪري ويو.
(ته) سجن (ميتر) جو حُسن ڏسي (سندس) دل ۾ پئجي ويو.
هوءَ سندس شان ۾ ڦاٿل هئي ۽ هن پنهنجي ٻانهي کي موڪليو ته کيس دعوت ڏي.(2)
هن سان راند ڪيو
هوء هن سان جنسي لطف اندوز ڪيو ۽ مختلف جنسي رانديون ڪيون.
رات جو ٻه وڳي سمهڻ
جڏھن رات جا ٻه گھڙيا، تڏھن وري اُڏامڻ لڳا.(3)
ننڊ مان جاڳڻ کان پوءِ، ٻيهر گڏ.
ننڊ مان اٿندا ۽ پيار ڪندا. جڏهن هڪ واچ رهجي وئي.
پوءِ (هو) پاڻ ويو ۽ نوڪر کي جاڳائي
نوڪر کين اٿاريندو ۽ ساڻس گڏ سندس گھر ويندو (4)
هوءَ هر روز هن کي ائين سڏيندي هئي
اهڙيءَ طرح عورت کيس روز فون ڪندي هئي ۽ موڪلاڻيءَ تي موڪلائي ويندي هئي.
هوءَ رتي کي ساڻس ملهائيندي هئي.
هوءَ سڄي رات جنس ۾ مشغول رهندي هئي ۽ ٻيو ڪو به جسم سمجهي نه سگهندو هو (5)
هڪ ڏينهن (هن) ان (دوست) کي سڏيو.
هڪ ڏينهن هن کيس سڏيو ۽ جنسي راند کان پوء هن کي وڃڻ لاء چيو.
نوڪر ڏاڍي ننڊ ۾ هئي،
نوڪر اوندهه ۾ هئي ۽ ساڻس گڏ نه رهي سگهيس (6)
ميترا نوڪر کان سواءِ هليو ويو
عاشق نوڪر کان سواءِ ئي اتان روانو ٿي ويو ۽ اتي پهچي ويو جتي چوڪيدار مقرر هئا.
سندس ڪال اچي چڪي هئي.
هن جو بڇڙو وقت اچي ويو هو، پر ان بيوقوف کي راز سمجهه ۾ نه آيو (7)
دوهيرا
چوڪيدار پڇيو ته ڪير هو ۽ ڪيڏانهن وڃي رهيو هو.
هو جواب نه ڏئي سگهيو ۽ ڀڄڻ لڳو (8).
جيڪڏهن نوڪرياڻي ساڻس گڏ هجي ها ته جواب ڏئي ها.
پر ھاڻي نگھبان ھن جو تعاقب ڪري کيس ھٿ مان پڪڙي ورتو (9)
چوپائي
ان واقعي جي خبر راڻي تائين پهتي.
اها افواه راڻي تائين پهتي ۽ هن محسوس ڪيو ته پاڻ کي جهنم ڏانهن ڌڪيو پيو وڃي.
تنهنجو دوست (محافظن) چور ٿي پڪڙيو آهي
”توهان جي پياري کي چور جي لقب سان پڪڙيو ويو آهي ۽ تنهنجا سڀ راز پڌرا ٿيڻ وارا آهن.“ (10)
راڻي پنهنجا هٿ تاڙيون وڄائي
راڻي، مايوسيءَ ۾، هن جا هٿ ماريا ۽ هن جا وار ڇڪيائين.
جنهن ڏينهن محبوب پري ٿيندو،
جنهن ڏينهن ڪنهن جو ساٿي کسجي ويندو، اهو ڏينهن تمام ڏکوئيندڙ هوندو آهي (11)
دوهيرا
سماجي بي عزتي کان بچڻ لاءِ، هوءَ پنهنجي محبت کي قربان ڪري، کيس بچائي نه سگهي.
۽ کيس قتل ڪري درياهه ستلج ۾ اڇلايو ويو (12)
چوپائي
(راڻيءَ انڪار ڪيو ته) هو بادشاهه کي مارڻ آيو آهي.
هوءَ هر لاش کي ٻڌائيندي اعلان ڪري ته هو راجا کي مارڻ آيو آهي.
کيس درياهه ۾ اڇلائي ڇڏيائون.
کيس قتل ڪيو ويو ۽ سندس لاش درياءَ ۾ وهايو ويو ۽ راز ظاھر رهجي ويو (13) (1)
راجا ۽ وزير جي مبارڪ ڪرتار جي گفتگو جو پنجون ٽين مثال، دعا سان پورو ٿيو. (53) (1004)
دوهيرا
وزير پنجون ٽين قصو بيان ڪيو هو.
هاڻي، جيئن شاعر رام چوي ٿو، ٻين ڪهاڻين جو سلسلو شروع ٿئي ٿو.
پوءِ وزير وضاحت ڪئي ته، ”منهنجا آقا، قصو ٻڌ.
هاڻي مان هڪ عورت جو چتر بيان ڪريان ٿو (2)
چوپائي
(هڪ) چمڀا جت اسان سان گڏ رهندو هو.
چنبا جت هتي رهندا هئا. هو دنيا ۾ هڪ جٽ (هارين) جي نالي سان مشهور هو.
ڪنڌل نالي هڪ شخص پنهنجي زال سان گڏ رهندو هو.
ڪنڌل نالي هڪ شخص پنهنجي زال جو تعاقب ڪندو هو، پر هو ڪڏهن به ان کي جانچي نه سگهيو هو (3)
دوهيرا
هن کي فقط هڪ اک هئي ۽ ان ڪري هن جو چهرو بدصورت نظر آيو.
بال متي هميشه خوشيءَ سان کيس مخاطب ٿيندي هئي ۽ کيس پنهنجو آقا ڪري سڏيندي هئي.
چوپائي
رات جو ڪانڌل اتي ايندو هو
رات جو ڪانڌل ايندو هو ۽ جنسي راند ۾ مشغول هوندو هو.
جڏهن (مڙس) اٿيو ۽ ڪجهه پير اڳتي وڌيو
جيڪڏهن مڙس جاڳندو ته هوءَ سندس اکين تي هٿ رکي (5)
هن جو هٿ پڪڙي، هن سوچيو ته اها بيوقوف جي رات آهي (’رجني‘).
اکين تي هٿ رکي اهو بيوقوف سوچيندو سوچيندو رهيو، اڃا رات جو وقت هو.
هڪ ڏينهن (هن عورت جي) دوست کي ويندي ڏٺو
هڪ ڏينهن جڏهن هن عاشق کي هلندي ڏٺو ته هڪ اکين وارو انڌو ڪاوڙ ۾ اچي ويو (6)
دوهيرا