اهو ائين آهي جيئن هڪ هرڻ جي جسم ۾ هڪ تير ڦاسي ويو آهي (اهو سارڊين کائيندو آهي). 6.
(هوءَ) ڪماري ڪڏهن روئي ٿي ۽ ڪڏهن اُٿي ٿي ڳائي ٿي
۽ ڪڏهن ناچ به ڪندو هو ۽ غزل به پڙهندو هو.
(۽ چوي ٿو) مون کي هڪ دوست ڏي.
(هوءَ) جيڪو وات مان گهرندو، ان کي ئي ڏيندو. 7.
(هڪ ڏينهن) هڪ سخي چيو ته:
اي دوستو! منهنجي ڳالهه ٻڌ!
جيڪڏهن (مان) توکي پنهنجو دوست ڏيان،
پوءِ مون کي توکان ڪھڙي نعمت ملندي؟ 8.
جڏهن شاهه جي ڌيءَ اها ڳالهه ٻڌي.
(اهو محسوس ٿيو) ڄڻ ته روح (سندس) جسم ۾ موٽي آيو آهي.
ڄڻ ته ڪنهن خاص ماڻهوءَ وڌيڪ دولت حاصل ڪئي هجي.
ڄڻ ته مرڻ واري جي هٿ کي امرت ملي وئي آهي. 9.
جنهن سان ڪنور سرشار هو.
هوءَ ويس بدلائي سمهي رهي.
اها نوڪر محل ڏانهن هلي وئي
۽ ڪيترن ئي طريقن سان ڳالهائڻ شروع ڪيو. 10.
اي راج ڪمار! اها عورت جيڪا تنهنجي ٿي وئي آهي.
مون کيس تنهنجي گهر موڪليو آهي.
توهان ان عورت جي تصوير چوري ڪئي آهي.
اي راج ڪمار! هاڻي وڃ ۽ جيڪو توهان چاهيو. 11.
راج ڪمار جڏهن اها ڳالهه ٻڌي.
سو هو پيرن ۾ بوٽن کانسواءِ ڊوڙندو رهيو.
بيوقوف کي راز سمجهه ۾ نه آيو
۽ شاهه جي ڌيءَ جي در تي آيو. 12.
(اها) عورت پهريون ڀيرو چراغ کي وسايو
۽ محبوب اونداهي گهر ۾ داخل ٿيو.
اهو دوست (’جاني‘) جنهن سان سندس ذهن جڙيل هو.
هن سان تمام گهڻو راند ڪيو. 13.
(هو) حوس ۾ مبتلا ٿي گهر ويو
۽ بيوقوف ان بابت ڪجھ به نه سوچيو.
ڏيئا ٻارڻ کان پوءِ (هوءَ) عورت هر روز (هن کي) سڏيندي هئي
۽ پوري قوت سان (’ڪواٽي‘) هوءَ جنسي سرگرميون ڪندي هئي. 14.
(جيڪو) ڏنو وڃي، ان ملائڪ کي ڏنو
۽ راج ڪمار سان جنسي تعلق ڪيو.
ان بيوقوف کي فرق سمجهه ۾ نه آيو
۽ هن چال سان پاڻ کي لڪايو. 15.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چارترا جي منتري ڀوپ سمباد جي 311 هين باب جي پڄاڻي آهي، سڀ خير آهي. 311.5936. هلي ٿو
چوويهه:
جوگ سين نالي هڪ طاقتور بادشاهه هو
جنهن ڪيترن ئي دشمنن کي شڪست ڏني هئي.
سندس گهر ۾ سنياس متي نالي هڪ عورت هئي.
هوءَ نسائي صفتن جي ڪري ڏاڍي هوشيار هئي. 1.
ڪجهه وقت کان پوءِ کيس پٽ ڄائو
۽ بيراگي راءِ نه رکيائين.
جيئن هو وڌندو جوان ٿيو،
پوءِ (هو) تمام سهڻو ٿيو. 2.
اتي هڪ جت عورت هئي.