هن کي سڏيو ۽ شادي ڪر، هو توهان جي لائق آهي. 9.
چوويهه:
مانسرور جا رهاڪو آهيون.
خدا اسان کي هڪ سوان ڏنو آهي.
(اسان) ملڪ جي ڪردار تي غور ڪيو
۽ اسان کي رائو ۽ رتبي جو شان نظر اچي ٿو. 10.
ثابت قدم:
اسان ڏٺو آهي (الف) امير ماڻهو (ڪبير) ۽ پڻ هڪ سنت رودر.
هڪ اندرا راجا به ڏٺو آهي. (هن کي) دنيا جو پالڻهار سمجهيو ويندو آهي.
توهان چوڏهن ماڻهن جي وچ ۾ صرف حسن ڏٺو آهي.
نال تمام خوبصورت آهي، اي پيارا! تون هن کي وٺي اچ. 11.
ٻٽي
اهي ڳالهيون ٻڌي دامونتي کلڻ لڳو
۽ هٿ ۾ هڪ خط ڏنائين ته نال ڏانهن وڃي چوڻ لڳو. 12.
ثابت قدم:
مان سڀاڻي پنهنجي پيءُ لاءِ سمبر ٺاهي رهيو آهيان.
(ان ۾) مان وڏن بادشاهن کي دعوت ڏيان ٿو.
خط پڙهڻ کان پوءِ، تون هتي اچ
۽ مون کي سندس زال طور وٺي. 13.
سوان اتان ڀڄي ويو ۽ اتي آيو
۽ دامونتي جو پيغام بادشاهه نال کي ڏنو.
نال (پنهنجي) خط کي دل ۾ کڻي ويو
۽ فوج ۾ شامل ٿيو ۽ ڌماڪو ڪرڻ لڳو. 14.
ٻٽي
پريتما جو قاصد خط کڻي آيو.
هن کي ڏسي هن جون اکيون بلڪل صاف ٿي ويون. 15.
سونهن جون ڳالهيون ٻڌي بادشاهه دل ۾ ڏاڍو خوش ٿيو.
بدرڀ مِريدنگا ڊرم وڄائي اٿيو. 16.
ثابت قدم:
ديوتا اچي ويا ۽ جنات به اچي ويا.
گنڌرب، يڪشا، ڀوجنگ سڀ اتي ويا.
اندرا، چندر ۽ سوريا اتي پهچي ويا.
ڪبير ('ڌنڌيس') ۽ ورون ('جلي رائو') گھنٽي وڄائي پهتا. 17.
اُتي سڀ نلڪي جي صورت ۾ ويا.
اندرا نال کي قاصد ڪري اتي موڪليو.
(اندرا جي) ڳالھ ٻُڌي، وڏو راجا اتي پهتو.
ڪنهن نه روڪيو، هو اتي پهچي ويو. 18.
دامونتي (سندس) تصوير ڏسي ڏاڍي خوش ٿي.
هانس جو سڀ ڪجهه سچ ٿيو.
جنهن ڏينهن مان هن کي پنهنجو مڙس سمجهندس،
اُن ڏينهن جي ڪلاڪار کان، مان علم سان ورنا ڏانهن ويندس. 19.
دامونتي دل ۾ اهو سوچيو
۽ سڀئي گڏ ويٺا هيئن چوڻ لڳا،
هي سڀ! ٻڌ! ڀيمسين جي ڌيءَ هي واعدو ڪري ٿي
ته توهان جي وچ ۾ نل بادشاهه، مان هن کي هڪ مڙس جي حيثيت ۾ ڏيندس. 20.
سڀني بادشاهن جا منهن ٽٽي ويا ۽ گهر هليا ويا.
جيڪي ڪليگ وغيره ۾ هئا، (اهي) ذهن ۾ ڏاڍا پريشان هئا.
نال بهمسائن جي ڌيءَ کي ڏاڍي خوشي سان ملهايو