ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري دسم گرنتھ
صفحو - 323
ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਜਾਵਤ ਹੈ ਮੁਰਲੀ ਸੁਨਿ ਹੋਤ ਸੁਰੀ ਅਸੁਰੀ ਸਭ ਬਉਰੀ ॥
kaanrah bajaavat hai muralee sun hot suree asuree sabh bauree |اهي راڳ ٻڌي آسماني ڏاڏيون ۽ ڀوتن جون زالون سڀ متوجه ٿي وڃن ٿيون.
ਆਇ ਗਈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਸੁਨਿ ਪੈ ਤਰੁਨੀ ਹਰਨੀ ਜਿਮੁ ਦਉਰੀ ॥੩੦੨॥
aae gee brikhabhaan sutaa sun pai tarunee haranee jim dauree |302|بانسريءَ جو آواز ٻڌي، راڌا، برشڀن جي ڌيءَ، ڊوڙندي اچي ٿي، 302.
ਜੋਰਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰਿਯੋ ਹਰਿ ਕੋ ਕਰ ਨਾਥ ਸੁਨੋ ਹਮ ਭੂਖ ਲਗੀ ਹੈ ॥
jor pranaam kariyo har ko kar naath suno ham bhookh lagee hai |راڌا هٿ جوڙيندي چيو، ”اي رب! مون کي بک لڳي آهي
ਦੂਰ ਹੈ ਸਭ ਗੋਪਿਨ ਕੇ ਘਰ ਖੇਲਨ ਕੀ ਸਭ ਸੁਧ ਭਗੀ ਹੈ ॥
door hai sabh gopin ke ghar khelan kee sabh sudh bhagee hai |گوپس جي سڀني گهرن ۾ کير واپس رهجي ويو آهي ۽ راند کيڏندي سڀ ڪجهه وساري ويٺو آهيان
ਡੋਲਤ ਸੰਗ ਲਗੇ ਤੁਮਰੇ ਹਮ ਕਾਨ੍ਰਹ ਤਬੈ ਸੁਨਿ ਬਾਤ ਪਗੀ ਹੈ ॥
ddolat sang lage tumare ham kaanrah tabai sun baat pagee hai |� مان به توسان گڏ هلان ٿو
ਜਾਹੁ ਕਹਿਯੋ ਮਥਰਾ ਗ੍ਰਿਹ ਬਿਪਨ ਸਤਿ ਕਹਿਯੋ ਨਹਿ ਬਾਤ ਠਗੀ ਹੈ ॥੩੦੩॥
jaahu kahiyo matharaa grih bipan sat kahiyo neh baat tthagee hai |303|جڏهن ڪرشن اهو ٻڌو ته سڀني کي چيو ته متورا ۾ برهمڻن جي گهرن ۾ وڃو (۽ ڪجهه کائڻ لاءِ آڻيو) مان توهان سان سچ ٿو چوان، ان ۾ ڪوڙ جو ذرو به نه آهي.
ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ॥
kaanrah baach |ڪرشن جو ڪلام:
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |سويا
ਫੇਰਿ ਕਹੀ ਹਰਿ ਜੀ ਸਭ ਗੋਪਨ ਕੰਸ ਪੁਰੀ ਇਹ ਹੈ ਤਹ ਜਈਐ ॥
fer kahee har jee sabh gopan kans puree ih hai tah jeeai |ڪرشن پوءِ موڪليندڙن کي چيو ته هي ڪنسپوري آهي، اتي وڃو.
ਜਗ ਕੋ ਮੰਡਲ ਬਿਪਨ ਕੋ ਗ੍ਰਿਹ ਪੂਛਤ ਪੂਛਤ ਢੂੰਢ ਸੁ ਲਈਐ ॥
jag ko manddal bipan ko grih poochhat poochhat dtoondt su leeai |ڪرشن سڀني گوپان کي چيو ته ڪنس جي شهر ماٿرا ۾ وڃو ۽ برهمڻن بابت پڇو جيڪي يجن ڪندا آهن.
ਅੰਜੁਲ ਜੋਰਿ ਸਭੈ ਪਰਿ ਪਾਇਨ ਤਉ ਫਿਰ ਕੈ ਬਿਨਤੀ ਇਹ ਕਈਐ ॥
anjul jor sabhai par paaein tau fir kai binatee ih keeai |(انهن جي سامهون) هٿ ٻڌي اسٽول تي ليٽي پوءِ هي عرض ڪر
ਖਾਨ ਕੇ ਕਾਰਨ ਭੋਜਨ ਮਾਗਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਛੁਧਾਤੁਰ ਹੈ ਸੁ ਸੁਨਈਐ ॥੩੦੪॥
khaan ke kaaran bhojan maagat kaanrah chhudhaatur hai su suneeai |304|� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � سندن پيرن تي ڪري پيا � � � گذارش ڪن ته ڪرشن بکيو آھي ۽ ماني گهري رھيو آھي.
ਮਾਨ ਲਈ ਜੋਊ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹੀ ਪਰਿ ਪਾਇਨ ਸੀਸ ਨਿਵਾਇ ਚਲੇ ॥
maan lee joaoo kaanrah kahee par paaein sees nivaae chale |ڪنڌ ڇا چيو، (ٻارن) قبول ڪيو ۽ (ڪرشن جي) پيرن تي ڪري پيا ۽ هليا ويا.
ਚਲਿ ਕੈ ਪੁਰ ਕੰਸ ਬਿਖੈ ਜੋ ਗਏ ਗ੍ਰਿਹਿ ਬਿਪਨ ਕੇ ਸਭ ਗੋਪ ਭਲੇ ॥
chal kai pur kans bikhai jo ge grihi bipan ke sabh gop bhale |گوپس ڪرشن جي ڳالهه کي قبول ڪيو ۽ پنهنجو مٿو جهڪائي، سڀ ڀڄي ويا ۽ برهمڻن جي گهر پهچي ويا.
ਕਰਿ ਕੋਟਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰੀ ਬਿਨਤੀ ਫੁਨਿ ਭੋਜਨ ਮਾਗਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਖਲੇ ॥
kar kott pranaam karee binatee fun bhojan maagat kaanrah khale |گوپا انهن جي اڳيان جهڪيا ۽ ڪرشن جي روپ ۾ ماني گهرڻ لڳا
ਅਬ ਦੇਖਹੁ ਚਾਤੁਰਤਾ ਇਨ ਕੀ ਧਰਿ ਬਾਲਕ ਮੂਰਤਿ ਬਿਪ ਛਲੇ ॥੩੦੫॥
ab dekhahu chaaturataa in kee dhar baalak moorat bip chhale |305|هاڻي هنن جي هوشياريءَ کي ڏسو ته هو ڪرشن جي آڙ ۾ سڀني برهمڻن کي ڌوڪو ڏئي رهيا آهن.
ਬਿਪ੍ਰ ਬਾਚ ॥
bipr baach |برهمڻن جون ڳالهيون:
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |سويا
ਕੋਪ ਭਰੇ ਦਿਜ ਬੋਲ ਉਠੇ ਹਮ ਤੇ ਤੁਮ ਭੋਜਨ ਮਾਗਨ ਆਏ ॥
kop bhare dij bol utthe ham te tum bhojan maagan aae |برهمڻ ڪاوڙ ۾ چيو، ”اوھين اسان کان ماني گھرڻ آيا آھيو
ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਡੋ ਸਠ ਅਉ ਮੁਸਲੀ ਹਮਹੂੰ ਤੁਮਹੂੰ ਸਠ ਸੇ ਲਖ ਪਾਏ ॥
kaanrah baddo satth aau musalee hamahoon tumahoon satth se lakh paae |ڪرشن ۽ بلرام ڏاڍا بيوقوف آھن ڇا تون اسان سڀني کي بيوقوف ٿو سمجھين؟
ਪੇਟ ਭਰੈ ਅਪਨੋ ਤਬ ਹੀ ਜਬ ਆਨਤ ਤੰਦੁਲ ਮਾਗਿ ਪਰਾਏ ॥
pett bharai apano tab hee jab aanat tandul maag paraae |اسان جو پيٽ تڏهن ئي ڀرجي ٿو، جڏهن اسان ٻين کان چانور گهرون ٿا ۽ آڻيون ٿا.
ਏਤੇ ਪੈ ਖਾਨ ਕੋ ਮਾਗਤ ਹੈ ਇਹ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਅਤਿ ਬਿਪ ਰਿਸਾਏ ॥੩੦੬॥
ete pai khaan ko maagat hai ih yau keh kai at bip risaae |306|”اسان ته رڳو چانور گهرائي پنهنجو پيٽ ڀريندا آهيون، تون اسان کان پڇڻ آيو آهين“ اهي لفظ چئي برهمڻن ڪاوڙ جو اظهار ڪيو.
ਬਿਪਨ ਭੋਜਨ ਜਉ ਨ ਦਯੋ ਤਬ ਹੀ ਗ੍ਰਿਹ ਗੋਪ ਚਲੇ ਸੁ ਖਿਸਾਨੇ ॥
bipan bhojan jau na dayo tab hee grih gop chale su khisaane |(جڏهن) برهمڻن کاڌو نه ڏنو، تڏهن ئي گوال بلڪ ڪاوڙ ۾ (پنهنجي) گهر هليا ويا.
ਕੰਸ ਪੁਰੀ ਤਜ ਕੈ ਗ੍ਰਿਹ ਬਿਪਨ ਨਾਖਿ ਚਲੇ ਜਮੁਨਾ ਨਿਜਕਾਨੇ ॥
kans puree taj kai grih bipan naakh chale jamunaa nijakaane |جڏهن برهمڻن کائڻ لاءِ ڪجهه به نه ڏنو، تڏهن سڀ گوپا شرمسار ٿي ماٿرا ڇڏي واپس يمنا جي ڪناري تي ڪرشن وٽ آيا.
ਬੋਲਿ ਉਠਿਯੋ ਮੁਸਲੀ ਕ੍ਰਿਸਨੰ ਸੰਗਿ ਅੰਨ੍ਰਯ ਬਿਨਾ ਜਬ ਆਵਤ ਜਾਨੇ ॥
bol utthiyo musalee krisanan sang anray binaa jab aavat jaane |جڏهن بلرام انهن کي کاڌ خوراڪ کان سواءِ ايندي ڏٺو، تڏهن هن ڪرشن کي چيو ته ڏس!
ਦੇਖਹੁ ਲੈਨ ਕੋ ਆਵਤ ਥੇ ਦਿਜ ਦੇਨ ਕੀ ਬੇਰ ਕੋ ਦੂਰ ਪਰਾਨੇ ॥੩੦੭॥
dekhahu lain ko aavat the dij den kee ber ko door paraane |307|کين کاڌ کان سواءِ ايندي ڏسي ڪرشن ۽ بلرام چيو، ”برهمڻ اسان وٽ ضرورت جي وقت ايندا آهن، پر جڏهن ڪجهه گهرندا آهن ته ڀڄي ويندا آهن.
ਕਬਿਤੁ ॥
kabit |ڪيبٽ
ਬਡੇ ਹੈ ਕੁਮਤੀ ਅਉ ਕੁਜਤੀ ਕੂਰ ਕਾਇਰ ਹੈ ਬਡੇ ਹੈ ਕਮੂਤ ਅਉ ਕੁਜਾਤਿ ਬਡੇ ਜਗ ਮੈ ॥
badde hai kumatee aau kujatee koor kaaeir hai badde hai kamoot aau kujaat badde jag mai |اهي برهمڻ اخلاقي طور تي وحشي، ظالم، بزدل، ڏاڍا بيوقوف ۽ تمام گهٽ آهن
ਬਡੇ ਚੋਰ ਚੂਹਰੇ ਚਪਾਤੀ ਲੀਏ ਤਜੈ ਪ੍ਰਾਨ ਕਰੈ ਅਤਿ ਜਾਰੀ ਬਟਪਾਰੀ ਅਉਰ ਮਗ ਮੈ ॥
badde chor choohare chapaatee lee tajai praan karai at jaaree battapaaree aaur mag mai |هي برهمڻ چور ۽ لٽيرن جهڙا ڪارناما ڪن ٿا، ڪڏهن مانيءَ لاءِ جان به قربان ڪن ٿا، انهن رستن تي دغابازن ۽ لٽيرن وانگر ڪم ڪري سگهن ٿا.
ਬੈਠੇ ਹੈ ਅਜਾਨ ਮਾਨੋ ਕਹੀਅਤ ਹੈ ਸਯਾਨੇ ਕਛੂ ਜਾਨੇ ਨ ਗਿਆਨ ਸਉ ਕੁਰੰਗ ਬਾਧੇ ਪਗ ਮੈ ॥
baitthe hai ajaan maano kaheeat hai sayaane kachhoo jaane na giaan sau kurang baadhe pag mai |اهي جاهل ماڻهن وانگر ويٺا آهن، اهي اندر کان هوشيار آهن
ਬਡੈ ਹੈ ਕੁਛੈਲ ਪੈ ਕਹਾਵਤ ਹੈ ਛੈਲ ਐਸੇ ਫਿਰਤ ਨਗਰ ਜੈਸੇ ਫਿਰੈ ਢੋਰ ਵਗ ਮੈ ॥੩੦੮॥
baddai hai kuchhail pai kahaavat hai chhail aaise firat nagar jaise firai dtor vag mai |308|جيتوڻيڪ هنن کي تمام گهٽ ڄاڻ آهي، پر هيڏانهن هوڏانهن ڊوڙن ٿا، جيئن پيارا، ڏاڍا بدصورت آهن، پر پاڻ کي خوبصورت سڏين ٿا ۽ شهر ۾ جانورن وانگر بي پرواهه گهمندا آهن.
ਮੁਸਲੀ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਸੋ ॥
musalee baach kaanrah so |ڪرشن کي خطاب ڪندي بلرام جو خطاب
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |سويا
ਆਇਸੁ ਹੋਇ ਤਉ ਖੈਚ ਹਲਾ ਸੰਗ ਮੂਸਲ ਸੋ ਮਥੁਰਾ ਸਭ ਫਾਟੋ ॥
aaeis hoe tau khaich halaa sang moosal so mathuraa sabh faatto |اي ڪرشنا! جيڪڏهن توهان چئو ته مان پنهنجي گدڙ جي ڌڪ سان متورا کي ٻه اڌ ڪري ڇڏيندس جيڪڏهن توهان چئو ته مان برهمڻن کي پڪڙيندس.
ਬਿਪਨ ਜਾਇ ਕਹੋ ਪਕਰੋ ਕਹੋ ਮਾਰਿ ਡਰੋ ਕਹੋ ਰੰਚਕ ਡਾਟੋ ॥
bipan jaae kaho pakaro kaho maar ddaro kaho ranchak ddaatto |جيڪڏھن تون چوندين ته کين ماري ڇڏيندس ۽ جيڪڏھن چونديس ته کين ٿورڙو ملامت ڪري ڇڏيندس
ਅਉਰ ਕਹੋ ਤੋ ਉਖਾਰਿ ਪੁਰੀ ਬਲੁ ਕੈ ਅਪੁਨੇ ਜਮੁਨਾ ਮਹਿ ਸਾਟੋ ॥
aaur kaho to ukhaar puree bal kai apune jamunaa meh saatto |جيڪڏهن تون چوين ته پوءِ مان پنهنجي طاقت سان سڄي شهر متورا کي اُڇلائي جمنا ۾ اڇلائي ڇڏيندس.
ਸੰਕਤ ਹੋ ਤੁਮ ਤੇ ਜਦੁਰਾਇ ਨ ਹਉ ਇਕਲੋ ਅਰਿ ਕੋ ਸਿਰ ਕਾਟੋ ॥੩੦੯॥
sankat ho tum te jaduraae na hau ikalo ar ko sir kaatto |309|مون کي تو کان ڪجهه خوف آهي، نه ته اي یادو راجا! مان اڪيلو سڀني دشمنن کي تباهه ڪري سگهان ٿو. 309.
ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ॥
kaanrah baach |ڪرشن جو ڪلام:
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |سويا
ਕ੍ਰੋਧ ਛਿਮਾਪਨ ਕੈ ਮੁਸਲੀ ਹਰਿ ਫੇਰਿ ਕਹੀ ਸੰਗ ਬਾਲਕ ਬਾਨੀ ॥
krodh chhimaapan kai musalee har fer kahee sang baalak baanee |اي بلرام! ڪاوڙ کي آرام ڪريو. ۽ پوءِ ڪرشن گوال جي ڇوڪرن سان ڳالهايو.
ਬਿਪ ਗੁਰੂ ਸਭ ਹੀ ਜਗ ਕੇ ਸਮਝਾਇ ਕਹੀ ਇਹ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹਾਨੀ ॥
bip guroo sabh hee jag ke samajhaae kahee ih kaanrah kahaanee |اي بلرام! ڪاوڙ جي معافي ٿي سگهي ٿي، اهو ڪرشن گوپا ڇوڪرن کي مخاطب ڪندي چيو، برهمڻ سڄي دنيا جو گرو آهي.
ਆਇਸੁ ਮਾਨਿ ਗਏ ਫਿਰ ਕੈ ਜੁ ਹੁਤੀ ਨ੍ਰਿਪ ਕੰਸਹਿ ਕੀ ਰਜਧਾਨੀ ॥
aaeis maan ge fir kai ju hutee nrip kanseh kee rajadhaanee |ڇوڪرو (ڪرشن جي) اجازت مڃيو ۽ واپس ڪنس جي راجا جي راڄڌاني (مٿورا) ڏانهن ويو.
ਖੈਬੇ ਕੋ ਭੋਜਨ ਮਾਗਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹਿਯੋ ਨਹਿ ਬਿਪ ਮਨੀ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥੩੧੦॥
khaibe ko bhojan maagat kaanrah kahiyo neh bip manee abhimaanee |310|(پر عجيب لڳي ٿو) ته گوپا فرمانبردار ٿي وري ماني گهرڻ لاءِ ويا ۽ راجا جي راڄڌاني پهچي ويا، پر ڪرشن جو نالو وٺڻ تي به مغرور برهمڻ ڪجهه به نه ڏنو.310.
ਕਬਿਤੁ ॥
kabit |ڪيبٽ
ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਕੇ ਗ੍ਵਾਰਨ ਕੋ ਬਿਪਨ ਦੁਬਾਰ ਰਿਸਿ ਉਤਰ ਦਯੋ ਨ ਕਛੂ ਖੈਬੇ ਕੋ ਕਛੂ ਦਯੋ ॥
kaanrah joo ke gvaaran ko bipan dubaar ris utar dayo na kachhoo khaibe ko kachhoo dayo |ڪرشن جي گوپا ڇوڪرن تي وري ناراض ٿي برهمڻن جواب ڏنو پر کائڻ لاءِ ڪجھ به نه ڏنو.
ਤਬ ਹੀ ਰਿਸਾਏ ਗੋਪ ਆਏ ਹਰਿ ਜੂ ਕੇ ਪਾਸ ਕਰਿ ਕੈ ਪ੍ਰਨਾਮ ਐਸੇ ਉਤਰ ਤਿਨੈ ਦਯੋ ॥
tab hee risaae gop aae har joo ke paas kar kai pranaam aaise utar tinai dayo |پوءِ اهي ناراض ٿي ڪرشن وٽ موٽي آيا ۽ ڪنڌ جهڪائي چوڻ لڳا،
ਮੋਨ ਸਾਧਿ ਬੈਠਿ ਰਹੈ ਖੈਬੇ ਕੋ ਨ ਦੇਤ ਕਛੂ ਤਬੈ ਫਿਰਿ ਆਇ ਜਬੈ ਕ੍ਰੋਧ ਮਨ ਮੈ ਭਯੋ ॥
mon saadh baitth rahai khaibe ko na det kachhoo tabai fir aae jabai krodh man mai bhayo |برهمڻ اسان کي ڏسي چپ ٿي ويا ۽ کائڻ لاءِ ڪجهه به نه ڏنو، تنهنڪري اسان کي ڪاوڙ اچي وئي.
ਅਤਿ ਹੀ ਛੁਧਾਤੁਰ ਭਏ ਹੈ ਹਮ ਦੀਨਾਨਾਥ ਕੀਜੀਐ ਉਪਾਵ ਨ ਤੋ ਬਲ ਤਨ ਕੋ ਗਯੋ ॥੩੧੧॥
at hee chhudhaatur bhe hai ham deenaanaath keejeeai upaav na to bal tan ko gayo |311|اي غريبن جا پالڻھار! اسان بيحد بکايل آهيون، اسان لاءِ ڪو قدم کڻو اسان جي جسم جي طاقت انتهائي گهٽجي وئي آهي.���311.