ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 323

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਜਾਵਤ ਹੈ ਮੁਰਲੀ ਸੁਨਿ ਹੋਤ ਸੁਰੀ ਅਸੁਰੀ ਸਭ ਬਉਰੀ ॥

kaanrah bajaavat hai muralee sun hot suree asuree sabh bauree |

ഈ രാഗങ്ങൾ കേട്ട് സ്വർഗീയ സ്ത്രീകളും അസുര ഭാര്യമാരും ആകൃഷ്ടരാകുന്നു.

ਆਇ ਗਈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਸੁਨਿ ਪੈ ਤਰੁਨੀ ਹਰਨੀ ਜਿਮੁ ਦਉਰੀ ॥੩੦੨॥

aae gee brikhabhaan sutaa sun pai tarunee haranee jim dauree |302|

ഓടക്കുഴലിൻ്റെ ശബ്ദം കേട്ട് ബൃഷ്ഭൻ്റെ പുത്രി രാധ ഒരു പേടയെപ്പോലെ ഓടി വരുന്നു.302.

ਜੋਰਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰਿਯੋ ਹਰਿ ਕੋ ਕਰ ਨਾਥ ਸੁਨੋ ਹਮ ਭੂਖ ਲਗੀ ਹੈ ॥

jor pranaam kariyo har ko kar naath suno ham bhookh lagee hai |

രാധ കൂപ്പുകൈകളോടെ പറഞ്ഞു, കർത്താവേ! എനിക്ക് വിശക്കുന്നു

ਦੂਰ ਹੈ ਸਭ ਗੋਪਿਨ ਕੇ ਘਰ ਖੇਲਨ ਕੀ ਸਭ ਸੁਧ ਭਗੀ ਹੈ ॥

door hai sabh gopin ke ghar khelan kee sabh sudh bhagee hai |

ഗോപമാരുടെ വീടുകളിലെല്ലാം പാല് ബാക്കിയുണ്ടായിരുന്നു, കളിക്കുന്നതിനിടയിൽ ഞാൻ എല്ലാം മറന്നു

ਡੋਲਤ ਸੰਗ ਲਗੇ ਤੁਮਰੇ ਹਮ ਕਾਨ੍ਰਹ ਤਬੈ ਸੁਨਿ ਬਾਤ ਪਗੀ ਹੈ ॥

ddolat sang lage tumare ham kaanrah tabai sun baat pagee hai |

ഞാൻ നിങ്ങളോടൊപ്പം അലഞ്ഞുതിരിയുകയാണ്

ਜਾਹੁ ਕਹਿਯੋ ਮਥਰਾ ਗ੍ਰਿਹ ਬਿਪਨ ਸਤਿ ਕਹਿਯੋ ਨਹਿ ਬਾਤ ਠਗੀ ਹੈ ॥੩੦੩॥

jaahu kahiyo matharaa grih bipan sat kahiyo neh baat tthagee hai |303|

കൃഷ്ണൻ ഇത് കേട്ടപ്പോൾ, എല്ലാവരോടും മഥുരയിലെ ബ്രാഹ്മണരുടെ വീടുകളിൽ പോയി (ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ എന്തെങ്കിലും കൊണ്ടുവരിക) ഞാൻ നിങ്ങളോട് സത്യമാണ് പറയുന്നത്, അതിൽ ഒരു നുണയും ഇല്ല.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ॥

kaanrah baach |

കൃഷ്ണൻ്റെ പ്രസംഗം:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਫੇਰਿ ਕਹੀ ਹਰਿ ਜੀ ਸਭ ਗੋਪਨ ਕੰਸ ਪੁਰੀ ਇਹ ਹੈ ਤਹ ਜਈਐ ॥

fer kahee har jee sabh gopan kans puree ih hai tah jeeai |

കൃഷ്ണൻ കാവൽക്കാരോട് പറഞ്ഞു, ഇത് കാൻസ്‌പുരിയാണ് (മഥുര), അങ്ങോട്ട് പോകൂ.

ਜਗ ਕੋ ਮੰਡਲ ਬਿਪਨ ਕੋ ਗ੍ਰਿਹ ਪੂਛਤ ਪੂਛਤ ਢੂੰਢ ਸੁ ਲਈਐ ॥

jag ko manddal bipan ko grih poochhat poochhat dtoondt su leeai |

കൃഷ്ണൻ എല്ലാ ഗോപന്മാരോടും പറഞ്ഞു, "കൻസയുടെ നഗരമായ മഥുരയിൽ പോയി യജ്ഞം നടത്തുന്ന ബ്രാഹ്മണരെക്കുറിച്ച് ചോദിക്കൂ.

ਅੰਜੁਲ ਜੋਰਿ ਸਭੈ ਪਰਿ ਪਾਇਨ ਤਉ ਫਿਰ ਕੈ ਬਿਨਤੀ ਇਹ ਕਈਐ ॥

anjul jor sabhai par paaein tau fir kai binatee ih keeai |

(അവരുടെ മുന്നിൽ) കൂപ്പുകൈകളോടെ സ്റ്റൂളിൽ കിടന്ന് ഈ അഭ്യർത്ഥന നടത്തുക

ਖਾਨ ਕੇ ਕਾਰਨ ਭੋਜਨ ਮਾਗਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਛੁਧਾਤੁਰ ਹੈ ਸੁ ਸੁਨਈਐ ॥੩੦੪॥

khaan ke kaaran bhojan maagat kaanrah chhudhaatur hai su suneeai |304|

കൃഷ്ണൻ വിശക്കുന്നുവെന്നും ഭക്ഷണം ചോദിക്കുന്നുവെന്നും കൂപ്പുകൈകളോടെ അവരുടെ കാൽക്കൽ വീണ് അപേക്ഷിക്കുക.

ਮਾਨ ਲਈ ਜੋਊ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹੀ ਪਰਿ ਪਾਇਨ ਸੀਸ ਨਿਵਾਇ ਚਲੇ ॥

maan lee joaoo kaanrah kahee par paaein sees nivaae chale |

(ശബ്ദം) കൻഹ പറഞ്ഞത്, (കുട്ടികൾ) സ്വീകരിച്ച് (കൃഷ്ണൻ്റെ) കാൽക്കൽ വീണ് നടന്നു.

ਚਲਿ ਕੈ ਪੁਰ ਕੰਸ ਬਿਖੈ ਜੋ ਗਏ ਗ੍ਰਿਹਿ ਬਿਪਨ ਕੇ ਸਭ ਗੋਪ ਭਲੇ ॥

chal kai pur kans bikhai jo ge grihi bipan ke sabh gop bhale |

ഗോപന്മാർ കൃഷ്ണൻ്റെ വാക്ക് സ്വീകരിച്ച് തല കുനിച്ച് എല്ലാവരും പോയി ബ്രാഹ്മണരുടെ ഭവനങ്ങളിൽ എത്തി.

ਕਰਿ ਕੋਟਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰੀ ਬਿਨਤੀ ਫੁਨਿ ਭੋਜਨ ਮਾਗਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਖਲੇ ॥

kar kott pranaam karee binatee fun bhojan maagat kaanrah khale |

ഗോപന്മാർ അവരുടെ മുന്നിൽ വണങ്ങി കൃഷ്ണവേഷത്തിൽ ഭക്ഷണം ചോദിച്ചു

ਅਬ ਦੇਖਹੁ ਚਾਤੁਰਤਾ ਇਨ ਕੀ ਧਰਿ ਬਾਲਕ ਮੂਰਤਿ ਬਿਪ ਛਲੇ ॥੩੦੫॥

ab dekhahu chaaturataa in kee dhar baalak moorat bip chhale |305|

കൃഷ്ണവേഷം ധരിച്ച് എല്ലാ ബ്രാഹ്മണരെയും വഞ്ചിക്കുന്ന അവരുടെ മിടുക്ക് നോക്കൂ.305.

ਬਿਪ੍ਰ ਬਾਚ ॥

bipr baach |

ബ്രാഹ്മണരുടെ സംസാരം:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਕੋਪ ਭਰੇ ਦਿਜ ਬੋਲ ਉਠੇ ਹਮ ਤੇ ਤੁਮ ਭੋਜਨ ਮਾਗਨ ਆਏ ॥

kop bhare dij bol utthe ham te tum bhojan maagan aae |

ബ്രാഹ്മണർ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു, നിങ്ങൾ ഞങ്ങളോട് ഭക്ഷണം ചോദിക്കാൻ വന്നവരാണ്

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਡੋ ਸਠ ਅਉ ਮੁਸਲੀ ਹਮਹੂੰ ਤੁਮਹੂੰ ਸਠ ਸੇ ਲਖ ਪਾਏ ॥

kaanrah baddo satth aau musalee hamahoon tumahoon satth se lakh paae |

കൃഷ്ണനും ബൽറാമും വളരെ വിഡ്ഢികളാണ് ഞങ്ങളെ എല്ലാവരെയും നിങ്ങൾ വിഡ്ഢികളായി കണക്കാക്കുന്നുണ്ടോ?

ਪੇਟ ਭਰੈ ਅਪਨੋ ਤਬ ਹੀ ਜਬ ਆਨਤ ਤੰਦੁਲ ਮਾਗਿ ਪਰਾਏ ॥

pett bharai apano tab hee jab aanat tandul maag paraae |

മറ്റുള്ളവരോട് ചോറ് ചോദിച്ച് കൊണ്ടുവരുമ്പോൾ മാത്രമാണ് നമ്മൾ വയറു നിറയ്ക്കുന്നത്.

ਏਤੇ ਪੈ ਖਾਨ ਕੋ ਮਾਗਤ ਹੈ ਇਹ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਅਤਿ ਬਿਪ ਰਿਸਾਏ ॥੩੦੬॥

ete pai khaan ko maagat hai ih yau keh kai at bip risaae |306|

"ഞങ്ങൾ അരിയാചിച്ച് വയറു നിറയ്ക്കുന്നു, നിങ്ങൾ ഞങ്ങളോട് യാചിക്കാൻ വന്നിരിക്കുന്നു.

ਬਿਪਨ ਭੋਜਨ ਜਉ ਨ ਦਯੋ ਤਬ ਹੀ ਗ੍ਰਿਹ ਗੋਪ ਚਲੇ ਸੁ ਖਿਸਾਨੇ ॥

bipan bhojan jau na dayo tab hee grih gop chale su khisaane |

(എപ്പോൾ) ബ്രാഹ്മണർ ഭക്ഷണം നൽകാതിരുന്നപ്പോൾ, ഗ്വാൾ ബാലാക്കുകൾ കോപത്തോടെ (അവരുടെ) വീടുകളിലേക്ക് പോയി.

ਕੰਸ ਪੁਰੀ ਤਜ ਕੈ ਗ੍ਰਿਹ ਬਿਪਨ ਨਾਖਿ ਚਲੇ ਜਮੁਨਾ ਨਿਜਕਾਨੇ ॥

kans puree taj kai grih bipan naakh chale jamunaa nijakaane |

ബ്രാഹ്മണർ ഭക്ഷിക്കാൻ ഒന്നും നൽകാതിരുന്നപ്പോൾ നാണംകെട്ട് ഗോപന്മാരെല്ലാം മഥുര വിട്ട് യമുനാതീരത്തുള്ള കൃഷ്ണൻ്റെ അടുത്തേക്ക് മടങ്ങി.

ਬੋਲਿ ਉਠਿਯੋ ਮੁਸਲੀ ਕ੍ਰਿਸਨੰ ਸੰਗਿ ਅੰਨ੍ਰਯ ਬਿਨਾ ਜਬ ਆਵਤ ਜਾਨੇ ॥

bol utthiyo musalee krisanan sang anray binaa jab aavat jaane |

അവർ ഭക്ഷണമില്ലാതെ വരുന്നത് കണ്ട ബലരാമൻ കൃഷ്ണനോട് ആ നോട്ടത്തിൽ പറഞ്ഞു.

ਦੇਖਹੁ ਲੈਨ ਕੋ ਆਵਤ ਥੇ ਦਿਜ ਦੇਨ ਕੀ ਬੇਰ ਕੋ ਦੂਰ ਪਰਾਨੇ ॥੩੦੭॥

dekhahu lain ko aavat the dij den kee ber ko door paraane |307|

അവർ ഭക്ഷണമില്ലാതെ വരുന്നത് കണ്ട് കൃഷ്ണനും ബൽറാമും പറഞ്ഞു: "ആവശ്യസമയത്ത് ബ്രാഹ്മണർ ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് വരും, പക്ഷേ ഞങ്ങൾ എന്തെങ്കിലും ചോദിച്ചാൽ ഓടിപ്പോകും." 307.

ਕਬਿਤੁ ॥

kabit |

KABIT

ਬਡੇ ਹੈ ਕੁਮਤੀ ਅਉ ਕੁਜਤੀ ਕੂਰ ਕਾਇਰ ਹੈ ਬਡੇ ਹੈ ਕਮੂਤ ਅਉ ਕੁਜਾਤਿ ਬਡੇ ਜਗ ਮੈ ॥

badde hai kumatee aau kujatee koor kaaeir hai badde hai kamoot aau kujaat badde jag mai |

ഈ ബ്രാഹ്മണർ ധാർമികമായി ദുഷ്ടരും ക്രൂരരും ഭീരുവും വളരെ നീചന്മാരും വളരെ താഴ്ന്നവരുമാണ്

ਬਡੇ ਚੋਰ ਚੂਹਰੇ ਚਪਾਤੀ ਲੀਏ ਤਜੈ ਪ੍ਰਾਨ ਕਰੈ ਅਤਿ ਜਾਰੀ ਬਟਪਾਰੀ ਅਉਰ ਮਗ ਮੈ ॥

badde chor choohare chapaatee lee tajai praan karai at jaaree battapaaree aaur mag mai |

ഈ ബ്രാഹ്മണർ, കള്ളന്മാരെയും തോട്ടിപ്പണിക്കാരെയും പോലെയുള്ള പ്രവൃത്തികൾ ചെയ്യുന്നതിനാൽ, എപ്പോഴെങ്കിലും അപ്പത്തിനുവേണ്ടി ജീവൻ ബലിയർപ്പിക്കുന്നു, അവർക്ക് വഴികളിൽ വഞ്ചകരെയും കൊള്ളക്കാരെയും പോലെ പ്രവർത്തിക്കാൻ കഴിയും.

ਬੈਠੇ ਹੈ ਅਜਾਨ ਮਾਨੋ ਕਹੀਅਤ ਹੈ ਸਯਾਨੇ ਕਛੂ ਜਾਨੇ ਨ ਗਿਆਨ ਸਉ ਕੁਰੰਗ ਬਾਧੇ ਪਗ ਮੈ ॥

baitthe hai ajaan maano kaheeat hai sayaane kachhoo jaane na giaan sau kurang baadhe pag mai |

അവർ അറിവില്ലാത്തവരെപ്പോലെ ഇരിക്കുന്നു, അവർ ഉള്ളിൽ നിന്ന് മിടുക്കന്മാരാണ്

ਬਡੈ ਹੈ ਕੁਛੈਲ ਪੈ ਕਹਾਵਤ ਹੈ ਛੈਲ ਐਸੇ ਫਿਰਤ ਨਗਰ ਜੈਸੇ ਫਿਰੈ ਢੋਰ ਵਗ ਮੈ ॥੩੦੮॥

baddai hai kuchhail pai kahaavat hai chhail aaise firat nagar jaise firai dtor vag mai |308|

അവർക്ക് അറിവ് കുറവാണെങ്കിലും, അവർ വളരെ വൃത്തികെട്ട പ്രിയപ്പെട്ടവരെപ്പോലെ വളരെ വേഗത്തിൽ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ഓടുന്നു, എന്നാൽ തങ്ങളെ സുന്ദരികളെന്ന് വിളിക്കുകയും മൃഗങ്ങളെപ്പോലെ തടസ്സമില്ലാതെ നഗരത്തിൽ വിഹരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.308.

ਮੁਸਲੀ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਸੋ ॥

musalee baach kaanrah so |

കൃഷ്ണനെ അഭിസംബോധന ചെയ്ത് ബൽറാമിൻ്റെ പ്രസംഗം

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਆਇਸੁ ਹੋਇ ਤਉ ਖੈਚ ਹਲਾ ਸੰਗ ਮੂਸਲ ਸੋ ਮਥੁਰਾ ਸਭ ਫਾਟੋ ॥

aaeis hoe tau khaich halaa sang moosal so mathuraa sabh faatto |

ഓ കൃഷ്ണാ! നീ പറഞ്ഞാൽ എൻ്റെ ഗദയുടെ അടി കൊണ്ട് മഥുരയെ രണ്ടായി കീറാം, ഞാൻ ബ്രാഹ്മണരെ പിടിക്കും.

ਬਿਪਨ ਜਾਇ ਕਹੋ ਪਕਰੋ ਕਹੋ ਮਾਰਿ ਡਰੋ ਕਹੋ ਰੰਚਕ ਡਾਟੋ ॥

bipan jaae kaho pakaro kaho maar ddaro kaho ranchak ddaatto |

നിങ്ങൾ പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ അവരെ കൊല്ലും, നിങ്ങൾ പറഞ്ഞാൽ, ഞാൻ അവരെ കുറച്ച് ശാസിച്ച ശേഷം അവരെ വിട്ടയക്കും

ਅਉਰ ਕਹੋ ਤੋ ਉਖਾਰਿ ਪੁਰੀ ਬਲੁ ਕੈ ਅਪੁਨੇ ਜਮੁਨਾ ਮਹਿ ਸਾਟੋ ॥

aaur kaho to ukhaar puree bal kai apune jamunaa meh saatto |

നീ പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ എൻ്റെ ശക്തിയാൽ മഥുര നഗരത്തെ മുഴുവൻ പിഴുതെറിഞ്ഞ് യമുനയിൽ എറിഞ്ഞുകളയും.

ਸੰਕਤ ਹੋ ਤੁਮ ਤੇ ਜਦੁਰਾਇ ਨ ਹਉ ਇਕਲੋ ਅਰਿ ਕੋ ਸਿਰ ਕਾਟੋ ॥੩੦੯॥

sankat ho tum te jaduraae na hau ikalo ar ko sir kaatto |309|

യാദവരാജാവേ, എനിക്ക് അങ്ങയിൽ നിന്ന് കുറച്ച് ഭയമുണ്ട്. എനിക്ക് ഒറ്റയ്ക്ക് എല്ലാ ശത്രുക്കളെയും നശിപ്പിക്കാൻ കഴിയും.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ॥

kaanrah baach |

കൃഷ്ണൻ്റെ പ്രസംഗം:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਕ੍ਰੋਧ ਛਿਮਾਪਨ ਕੈ ਮੁਸਲੀ ਹਰਿ ਫੇਰਿ ਕਹੀ ਸੰਗ ਬਾਲਕ ਬਾਨੀ ॥

krodh chhimaapan kai musalee har fer kahee sang baalak baanee |

ഹേ ബലറാം! കോപം ശമിപ്പിക്കുക. തുടർന്ന് കൃഷ്ണ ഗ്വാൾ ആൺകുട്ടികളോട് സംസാരിച്ചു.

ਬਿਪ ਗੁਰੂ ਸਭ ਹੀ ਜਗ ਕੇ ਸਮਝਾਇ ਕਹੀ ਇਹ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹਾਨੀ ॥

bip guroo sabh hee jag ke samajhaae kahee ih kaanrah kahaanee |

ഓ ബൽറാം! കോപം പൊറുക്കാം, കൃഷ്ണൻ ഗോപബാലന്മാരെ അഭിസംബോധന ചെയ്തു പറഞ്ഞു, ബ്രാഹ്മണൻ ലോകത്തിൻ്റെ മുഴുവൻ ഗുരുവാണ്.

ਆਇਸੁ ਮਾਨਿ ਗਏ ਫਿਰ ਕੈ ਜੁ ਹੁਤੀ ਨ੍ਰਿਪ ਕੰਸਹਿ ਕੀ ਰਜਧਾਨੀ ॥

aaeis maan ge fir kai ju hutee nrip kanseh kee rajadhaanee |

ബാലൻ (കൃഷ്ണൻ്റെ) അനുവാദം അനുസരിച്ചു, കംസ രാജാവിൻ്റെ തലസ്ഥാനത്തേക്ക് (മഥുര) മടങ്ങി.

ਖੈਬੇ ਕੋ ਭੋਜਨ ਮਾਗਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹਿਯੋ ਨਹਿ ਬਿਪ ਮਨੀ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥੩੧੦॥

khaibe ko bhojan maagat kaanrah kahiyo neh bip manee abhimaanee |310|

(എന്നാൽ അത് അത്ഭുതകരമായി തോന്നുന്നു) ഗോപന്മാർ അനുസരിച്ചു വീണ്ടും ഭക്ഷണം ചോദിക്കാൻ പോയി രാജാവിൻ്റെ തലസ്ഥാനത്ത് എത്തി, പക്ഷേ കൃഷ്ണൻ്റെ പേര് പറഞ്ഞിട്ടും അഭിമാനിയായ ബ്രാഹ്മണൻ ഒന്നും നൽകിയില്ല.310.

ਕਬਿਤੁ ॥

kabit |

KABIT

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਕੇ ਗ੍ਵਾਰਨ ਕੋ ਬਿਪਨ ਦੁਬਾਰ ਰਿਸਿ ਉਤਰ ਦਯੋ ਨ ਕਛੂ ਖੈਬੇ ਕੋ ਕਛੂ ਦਯੋ ॥

kaanrah joo ke gvaaran ko bipan dubaar ris utar dayo na kachhoo khaibe ko kachhoo dayo |

കൃഷ്ണൻ്റെ ഗോപബാലന്മാരോട് വീണ്ടും ദേഷ്യപ്പെട്ട്, ബ്രാഹ്മണർ മറുപടി പറഞ്ഞു, പക്ഷേ ഒന്നും കഴിക്കാൻ നൽകിയില്ല.

ਤਬ ਹੀ ਰਿਸਾਏ ਗੋਪ ਆਏ ਹਰਿ ਜੂ ਕੇ ਪਾਸ ਕਰਿ ਕੈ ਪ੍ਰਨਾਮ ਐਸੇ ਉਤਰ ਤਿਨੈ ਦਯੋ ॥

tab hee risaae gop aae har joo ke paas kar kai pranaam aaise utar tinai dayo |

അപ്പോൾ അവർ അതൃപ്തിയോടെ കൃഷ്ണൻ്റെ അടുത്ത് വന്ന് തല കുനിച്ച് പറഞ്ഞു.

ਮੋਨ ਸਾਧਿ ਬੈਠਿ ਰਹੈ ਖੈਬੇ ਕੋ ਨ ਦੇਤ ਕਛੂ ਤਬੈ ਫਿਰਿ ਆਇ ਜਬੈ ਕ੍ਰੋਧ ਮਨ ਮੈ ਭਯੋ ॥

mon saadh baitth rahai khaibe ko na det kachhoo tabai fir aae jabai krodh man mai bhayo |

ഞങ്ങളെ കണ്ടതും ബ്രാഹ്മണർ ഒന്നും കഴിക്കാതെ മിണ്ടാതിരുന്നു, അതിനാൽ ഞങ്ങൾ രോഷാകുലരായി.

ਅਤਿ ਹੀ ਛੁਧਾਤੁਰ ਭਏ ਹੈ ਹਮ ਦੀਨਾਨਾਥ ਕੀਜੀਐ ਉਪਾਵ ਨ ਤੋ ਬਲ ਤਨ ਕੋ ਗਯੋ ॥੩੧੧॥

at hee chhudhaatur bhe hai ham deenaanaath keejeeai upaav na to bal tan ko gayo |311|

എളിയവരുടെ കർത്താവേ! ഞങ്ങൾക്ക് നല്ല വിശപ്പുണ്ട്, ഞങ്ങളുടെ ശരീരത്തിൻ്റെ ശക്തി വളരെ കുറഞ്ഞു.

സൂചിക (1 - 1428)

ജാപ്പ് പേജ്: 1 - 10

അകല ഉസ്താദ് പേജ്: 11 - 38

ബചിതർ നാടക പേജ്: 39 - 73

ചന്ദി ചരിതർ ഉക്കത് ബിലാസ് പേജ്: 74 - 99

ചന്ദി ചരിതർ പേജ്: 100 - 118

വാർ ശ്രീ ഭഗൗതി ജി കി പേജ്: 119 - 126

ജ്ഞാന പ്രബോധ് പേജ്: 127 - 154

ചൗബീസ് അവതാർ പേജ്: 155 - 610

ബ്രഹ്മ അവതാർ പേജ്: 611 - 634

റുദ്ര അവതാർ പേജ്: 635 - 708

ശബദ് ഹസാരേ പേജ്: 709 - 712

33 സ്വൈയയ് പേജ്: 712 - 716

ഖാൽസാ മഹിമ പേജ്: 716 - 716

ശസ്തർ നാമ മാല പേജ്: 717 - 808

ചരിതോപഖ്യാൻ പേജ്: 809 - 1388

സഫർനാമ പേജ്: 1389 - 1394

ഹികായത് പേജ്: 1394 - 1428