ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 167


ਚਿਤਿ ਚੌਕ ਰਹਿਯੋ ਸੁਭਿ ਦੇਖਿ ਸੁਤੰ ॥
chit chauak rahiyo subh dekh sutan |

ഒരു ദിവസം സ്‌കൂളിൽ പോയ രാജാവ് മകനെ കണ്ട് ഞെട്ടിപ്പോയി.

ਜੋ ਪੜਿਯੋ ਦਿਜ ਤੇ ਸੁਨ ਤਾਹਿ ਰੜੋ ॥
jo parriyo dij te sun taeh rarro |

(അവൻ പറഞ്ഞു) "ശ്രദ്ധിക്കുക, ബ്രാഹ്മണനിൽ നിന്ന് (നിങ്ങൾ) വായിച്ചത് കേൾക്കുക.

ਨਿਰਭੈ ਸਿਸੁ ਨਾਮੁ ਗੁਪਾਲ ਪੜੋ ॥੫॥
nirabhai sis naam gupaal parro |5|

രാജാവ് ചോദിച്ചപ്പോൾ, കുട്ടി താൻ പഠിച്ചതെല്ലാം പറഞ്ഞു, നിർഭയമായി ഭഗവാൻ്റെ നാമം വായിക്കാൻ തുടങ്ങി.5.

ਸੁਨਿ ਨਾਮੁ ਗੁਪਾਲ ਰਿਸ੍ਰਯੋ ਅਸੁਰੰ ॥
sun naam gupaal risrayo asuran |

ഗോപാലൻ്റെ പേര് കേട്ട് അസുരന് ദേഷ്യം വന്നു.

ਬਿਨੁ ਮੋਹਿ ਸੁ ਕਉਣੁ ਭਜੋ ਦੁਸਰੰ ॥
bin mohi su kaun bhajo dusaran |

ഭഗവാൻ-ദൈവത്തിൻ്റെ നാമം കേട്ട് അസുരൻ കോപാകുലനായി പറഞ്ഞു: "നീ ധ്യാനിക്കുന്ന ഞാനല്ലാതെ മറ്റാരുണ്ട്?"

ਜੀਯ ਮਾਹਿ ਧਰੋ ਸਿਸੁ ਯਾਹਿ ਹਨੋ ॥
jeey maeh dharo sis yaeh hano |

(ഹിരങ്കഷ്പ) ഈ കുട്ടിയെ കൊല്ലണം എന്ന് മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു.

ਜੜ ਕਿਉ ਭਗਵਾਨ ਕੋ ਨਾਮ ਭਨੋ ॥੬॥
jarr kiau bhagavaan ko naam bhano |6|

അവൻ ഈ വിദ്യാർത്ഥിയെ കൊല്ലാൻ തീരുമാനിച്ചു, "അയ്യോ വിഡ്ഢി, നീ എന്തിനാണ് ഭഗവാൻ-ദൈവത്തിൻ്റെ നാമം ആവർത്തിക്കുന്നത്?"

ਜਲ ਅਉਰ ਥਲੰ ਇਕ ਬੀਰ ਮਨੰ ॥
jal aaur thalan ik beer manan |

വെള്ളത്തിലും കരയിലും ഞാൻ മാത്രമാണ് നായകൻ.

ਇਹ ਕਾਹਿ ਗੁਪਾਲ ਕੋ ਨਾਮੁ ਭਨੰ ॥
eih kaeh gupaal ko naam bhanan |

വെള്ളത്തിലും കരയിലും മിത്തായി ഒന്നായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നത് ഹിരണ്യകശിപുവിനെ മാത്രമാണ്, പിന്നെ എന്തിനാണ് നിങ്ങൾ ഭഗവാൻ-ദൈവത്തിൻ്റെ നാമം ആവർത്തിക്കുന്നത്?

ਤਬ ਹੀ ਤਿਹ ਬਾਧਤ ਥੰਮ ਭਏ ॥
tab hee tih baadhat tham bhe |

എന്നിട്ട് മാത്രം തൂണിൽ കെട്ടി.

ਸੁਨਿ ਸ੍ਰਵਨਨ ਦਾਨਵ ਬੈਨ ਧਏ ॥੭॥
sun sravanan daanav bain dhe |7|

അപ്പോൾ രാജാവിൻ്റെ കൽപ്പന പ്രകാരം അസുരന്മാർ അവനെ കോലം കൊണ്ട് ബന്ധിച്ചു.7.

ਗਹਿ ਮੂੜ ਚਲੇ ਸਿਸੁ ਮਾਰਨ ਕੋ ॥
geh moorr chale sis maaran ko |

കുട്ടിയെ കൊല്ലാൻ അവർ വിഡ്ഢിയായ ഭീമനെ കൊണ്ടുപോയി.

ਨਿਕਸ੍ਰਯੋ ਬ ਗੁਪਾਲ ਉਬਾਰਨ ਕੋ ॥
nikasrayo b gupaal ubaaran ko |

ഈ വിദ്യാർത്ഥിയെ കൊല്ലാൻ ആ വിഡ്ഢികൾ മുന്നോട്ട് വന്നപ്പോൾ, തൻറെ ശിഷ്യനെ സംരക്ഷിക്കാൻ ഭഗവാൻ അതേ സമയം തന്നെത്തന്നെ പ്രത്യക്ഷനായി.

ਚਕਚਉਧ ਰਹੇ ਜਨ ਦੇਖਿ ਸਬੈ ॥
chakchaudh rahe jan dekh sabai |

എല്ലാ മനുഷ്യരും അവനെ കണ്ട് അമ്പരന്നു,

ਨਿਕਸ੍ਰਯੋ ਹਰਿ ਫਾਰਿ ਕਿਵਾਰ ਜਬੈ ॥੮॥
nikasrayo har faar kivaar jabai |8|

ആ സമയം ഭഗവാനെ കണ്ടവരെല്ലാം ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു, കതകുകൾ പൊളിച്ചുകൊണ്ട് ഭഗവാൻ സ്വയം അവതരിച്ചു.8

ਲਖਿ ਦੇਵ ਦਿਵਾਰ ਸਬੈ ਥਹਰੇ ॥
lakh dev divaar sabai thahare |

എല്ലാ ദേവന്മാരെയും (നരസിംഹ) കാണുന്നു

ਅਵਿਲੋਕਿ ਚਰਾਚਰ ਹੂੰਹਿ ਹਿਰੇ ॥
avilok charaachar hoonhi hire |

അവനെ കണ്ടപ്പോൾ എല്ലാ ദേവന്മാരും അസുരന്മാരും വിറച്ചു, ചടുലവും നിർജീവവുമായ എല്ലാ വസ്തുക്കളും അവരുടെ താടിയിൽ ഭയപ്പെട്ടു.

ਗਰਜੇ ਨਰਸਿੰਘ ਨਰਾਤ ਕਰੰ ॥
garaje narasingh naraat karan |

ആണുങ്ങളുടെ ഫിനിഷർ നർസിങ് ഗർജിച്ചു

ਦ੍ਰਿਗ ਰਤ ਕੀਏ ਮੁਖ ਸ੍ਰੋਣ ਭਰੰ ॥੯॥
drig rat kee mukh sron bharan |9|

ചുവന്ന കണ്ണുകളും വായിൽ രക്തം നിറഞ്ഞുമുള്ള നർസിംഗിൻ്റെ (മനുഷ്യസിംഹത്തിൻ്റെ) രൂപത്തിലുള്ള ഭഗവാൻ ഭയങ്കരമായി ഇടിമുഴക്കി.9.

ਲਖਿ ਦਾਨਵ ਭਾਜ ਚਲੇ ਸਬ ਹੀ ॥
lakh daanav bhaaj chale sab hee |

നർസിങ് മരുഭൂമിയിലേക്ക് ഗർജിച്ചപ്പോൾ

ਗਰਜਿਯੋ ਨਰਸਿੰਘ ਰਣੰ ਜਬ ਹੀ ॥
garajiyo narasingh ranan jab hee |

ഇതുകണ്ട് നരസിംഗൻ്റെ ഇടിമുഴക്കം കേട്ട് അസുരന്മാരെല്ലാം ഓടിപ്പോയി

ਇਕ ਭੂਪਤਿ ਠਾਢਿ ਰਹਿਯੋ ਰਣ ਮੈ ॥
eik bhoopat tthaadt rahiyo ran mai |

ഏക രാജാവ് (ഹിർണാക്ഷപ).

ਗਹਿ ਹਾਥਿ ਗਦਾ ਨਿਰਭੈ ਮਨ ਮੈ ॥੧੦॥
geh haath gadaa nirabhai man mai |10|

ചക്രവർത്തി മാത്രം നിർഭയമായി തൻ്റെ ഗദയെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് ആ യുദ്ധക്കളത്തിൽ ഉറച്ചു നിന്നു.10.

ਲਰਜੇ ਸਬ ਸੂਰ ਨ੍ਰਿਪੰ ਗਰਜੇ ॥
laraje sab soor nripan garaje |

രാജാവ് (ഹിർണക്ഷപ) വെല്ലുവിളിച്ചപ്പോൾ

ਸਮੁਹਾਤ ਭਏ ਭਟ ਕੇਹਰਿ ਕੇ ॥
samuhaat bhe bhatt kehar ke |

ചക്രവർത്തി ഉച്ചത്തിൽ ഗർജിച്ചപ്പോൾ, എല്ലാ ധീരയോദ്ധാക്കളും വിറച്ചു, ആ യോദ്ധാക്കളെല്ലാം കൂട്ടമായി ആ സിംഹത്തിന് മുന്നിൽ വന്നു.

ਜੁ ਗਏ ਸਮੁਹੇ ਛਿਤ ਤੈ ਪਟਕੇ ॥
ju ge samuhe chhit tai pattake |

യുദ്ധം ചെയ്യാൻ വന്നവൻ,

ਰਣਿ ਭੈ ਰਣਧੀਰ ਬਟਾ ਨਟ ਕੇ ॥੧੧॥
ran bhai ranadheer battaa natt ke |11|

നർസിംഗിൻ്റെ മുമ്പിൽ പോയവരെയെല്ലാം അവൻ ഒരു ജഗ്ലറെപ്പോലെ ആ യോദ്ധാക്കളെയെല്ലാം പിടിച്ചു നിലത്തു വീഴ്ത്തി.11.

ਬਬਕੇ ਰਣਧੀਰ ਸੁ ਬੀਰ ਘਣੇ ॥
babake ranadheer su beer ghane |

മിക്ക പോരാളികളും വെല്ലുവിളിക്കുകയായിരുന്നു

ਰਹਿਗੇ ਮਨੋ ਕਿੰਸਕ ਸ੍ਰੋਣ ਸਣੇ ॥
rahige mano kinsak sron sane |

യോദ്ധാക്കൾ പരസ്പരം ഉച്ചത്തിൽ നിലവിളിക്കുകയും രക്തം കൊണ്ട് പൂരിതമാവുകയും ചെയ്തു.

ਉਮਗੇ ਚਹੂੰ ਓਰਨ ਤੇ ਰਿਪੁ ਯੌ ॥
aumage chahoon oran te rip yau |

നാല് ഭാഗത്തുനിന്നും ശത്രുക്കൾ വന്നു

ਬਰਸਾਤਿ ਬਹਾਰਨ ਅਭ੍ਰਨ ਜਿਯੋ ॥੧੨॥
barasaat bahaaran abhran jiyo |12|

മഴക്കാലത്ത് മേഘങ്ങൾ പോലെ തീവ്രതയോടെ ശത്രുക്കൾ നാലു വശത്തുനിന്നും മുന്നേറി.12.

ਬਰਖੈ ਸਰ ਸੁਧ ਸਿਲਾ ਸਿਤਿਯੰ ॥
barakhai sar sudh silaa sitiyan |

പത്തു ദിക്കുകളിൽ നിന്നും യോദ്ധാക്കൾ വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു, ശില (അതിൽ ഉരസിക്കൊണ്ട്)

ਉਮਡੇ ਬਰਬੀਰ ਦਸੋ ਦਿਸਿਯੰ ॥
aumadde barabeer daso disiyan |

പത്തു ദിക്കുകളിൽ നിന്നും മുന്നേറിയ യോദ്ധാക്കൾ അമ്പുകളും കല്ലുകളും വർഷിക്കാൻ തുടങ്ങി

ਚਮਕੰਤ ਕ੍ਰਿਪਾਣ ਸੁ ਬਾਣ ਜੁਧੰ ॥
chamakant kripaan su baan judhan |

അമ്പുകളും വാളുകളും യുദ്ധത്തിൽ തിളങ്ങി.

ਫਹਰੰਤ ਧੁਜਾ ਜਨੁ ਬੀਰ ਕ੍ਰੁਧੰ ॥੧੩॥
faharant dhujaa jan beer krudhan |13|

യുദ്ധക്കളത്തിൽ വാളുകളും അമ്പുകളും തിളങ്ങി, ധീരരായ പോരാളികൾ അവരുടെ പതാകകൾ പറക്കാൻ തുടങ്ങി.13.

ਹਹਰੰਤ ਹਠੀ ਬਰਖੰਤ ਸਰੰ ॥
haharant hatthee barakhant saran |

ഉച്ചത്തിലുള്ള ആർപ്പുവിളികളോടെ നിരന്തര യോദ്ധാക്കൾ ഈ വിധത്തിൽ അസ്ത്രങ്ങൾ വർഷിക്കുന്നു,

ਜਨੁ ਸਾਵਨ ਮੇਘ ਬੁਠਿਯੋ ਦੁਸਰੰ ॥
jan saavan megh butthiyo dusaran |

സ്വാൻ മലയിലെ രണ്ടാമത്തെ മേഘവിസ്ഫോടനം പോലെ

ਫਰਹੰਤ ਧੁਜਾ ਹਹਰੰਤ ਹਯੰ ॥
farahant dhujaa haharant hayan |

കൊടികൾ പറക്കുന്നു, കുതിരകൾ കുതിക്കുന്നു

ਉਪਜਿਯੋ ਜੀਅ ਦਾਨਵ ਰਾਇ ਭਯੰ ॥੧੪॥
aupajiyo jeea daanav raae bhayan |14|

ഈ ദൃശ്യമെല്ലാം കണ്ട് അസുരരാജാവിൻ്റെ ഹൃദയം ഭയത്താൽ നിറഞ്ഞു.14.

ਹਿਹਨਾਤ ਹਯੰ ਗਰਜੰਤ ਗਜੰ ॥
hihanaat hayan garajant gajan |

കുതിരകൾ കുതിക്കുന്നു, ആനകൾ അലറുന്നു

ਭਟ ਬਾਹ ਕਟੀ ਜਨੁ ਇੰਦ੍ਰ ਧੁਜੰ ॥
bhatt baah kattee jan indr dhujan |

യോദ്ധാക്കളുടെ അരിഞ്ഞ നീണ്ട കൈകൾ ഇന്ദ്രൻ്റെ പതാക പോലെ കാണപ്പെടുന്നു

ਤਰਫੰਤ ਭਟੰ ਗਰਜੰ ਗਜੰ ॥
tarafant bhattan garajan gajan |

യോദ്ധാക്കൾ ഞരങ്ങുന്നു, ആനകൾ അങ്ങനെ അലറുന്നു,

ਸੁਨ ਕੈ ਧੁਨਿ ਸਾਵਣ ਮੇਘ ਲਜੰ ॥੧੫॥
sun kai dhun saavan megh lajan |15|

സാവൻ മാസത്തിലെ മേഘങ്ങൾ ലജ്ജിക്കുന്നതായി.15.

ਬਿਚਲ੍ਰਯੋ ਪਗ ਦ੍ਵੈਕੁ ਫਿਰਿਯੋ ਪੁਨਿ ਜਿਯੋ ॥
bichalrayo pag dvaik firiyo pun jiyo |

ഹിരണായകശിപുവിൻ്റെ കുതിര അൽപ്പം തിരിഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ അവൻ തന്നെ വ്യതിചലിച്ച് രണ്ടടി പിന്നോട്ട് പോയി

ਕਰਿ ਪੁੰਛ ਲਗੇ ਅਹਿ ਕ੍ਰੁਧਤ ਜਿਯੋ ॥
kar punchh lage eh krudhat jiyo |

എന്നിട്ടും വാൽ കാലുകൊണ്ട് ചതച്ചാൽ രോഷാകുലരാകുന്ന പാമ്പിൻ്റെ രീതിയിലാണ് അയാൾ പ്രകോപിതനായത്.

ਰਣਰੰਗ ਸਮੈ ਮੁਖ ਯੋ ਚਮਕ੍ਯੋ ॥
ranarang samai mukh yo chamakayo |

യുദ്ധക്കളത്തിൽ അവൻ്റെ മുഖം തിളങ്ങി,

ਲਖਿ ਸੂਰ ਸਰੋਰਹੁ ਸੋ ਦਮਕ੍ਰਯੋ ॥੧੬॥
lakh soor sarorahu so damakrayo |16|

സൂര്യനെ കാണുമ്പോൾ താമര വിരിയുന്നത് പോലെ.16.

ਰਣ ਰੰਗ ਤੁਰੰਗਨ ਐਸ ਭਯੋ ॥
ran rang turangan aais bhayo |

പാടത്ത് കുതിരയാണ് ഇത്രയും ബഹളം വെച്ചത്