അപ്പോൾ അസുരന്മാരിൽ ഒരാൾ കുതിരപ്പുറത്ത് വേഗത്തിൽ ശുംഭത്തിലേക്ക് പോയി.203.,
യുദ്ധത്തിൽ സംഭവിച്ചതെല്ലാം അവൻ ശുംഭിനോട് പറഞ്ഞു.
അവനോട് പറഞ്ഞു, "ദേവി നിൻ്റെ സഹോദരനെ കൊന്നപ്പോൾ, എല്ലാ അസുരന്മാരും ഓടിപ്പോയി".. 204.
സ്വയ്യ,
നിശുംഭൻ്റെ മരണവാർത്ത കേട്ടപ്പോൾ, ആ വീരയോദ്ധാവിൻ്റെ കോപത്തിന് അതിരുകളില്ലായിരുന്നു.
വലിയ ക്രോധത്താൽ നിറഞ്ഞു, അവൻ ആനകളുടെയും കുതിരകളുടെയും എല്ലാ സാമഗ്രികളും അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു, തൻ്റെ സൈന്യത്തിൻ്റെ വിഭജനം ഏറ്റെടുത്ത് അവൻ യുദ്ധക്കളത്തിൽ പ്രവേശിച്ചു.
ഭയപ്പെടുത്തുന്ന ആ മൈതാനത്ത്, ശവങ്ങളും രക്തവും കണ്ടപ്പോൾ, അവൻ അത്യധികം ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു.
കുതിച്ചുയരുന്ന സരസ്വതി സമുദ്രത്തെ നേരിടാൻ ഓടുന്നതായി തോന്നി.205.,
ഉഗ്രമായ ചണ്ഡി, സിംഹ കാളിക മറ്റ് ശക്തികൾ ഒരുമിച്ച് അക്രമാസക്തമായ യുദ്ധം നടത്തി.
"അവർ രാക്ഷസസൈന്യത്തെയെല്ലാം കൊന്നൊടുക്കി," ഇതു പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ശുംഭൻ്റെ മനസ്സ് ക്രോധത്താൽ നിറഞ്ഞു.
ഒരു വശത്ത് തൻ്റെ സഹോദരൻ്റെ ശരീരത്തിൻ്റെ തുമ്പിക്കൈ കണ്ട്, ഒരു പടി മുന്നോട്ട് പോകാൻ കഴിയാതെ കടുത്ത സങ്കടത്തിൽ.,
അയാൾ ഭയന്നുവിറച്ചതിനാൽ വേഗത്തിൽ മുന്നോട്ട് പോകാൻ കഴിഞ്ഞില്ല, പുള്ളിപ്പുലി മുടന്തനായതായി തോന്നി.206.
ശുംഭൻ തൻ്റെ സൈന്യത്തിന് ആജ്ഞാപിച്ചപ്പോൾ, നിരവധി അസുരന്മാർ ആജ്ഞകൾ അനുസരിച്ചുകൊണ്ട് മുന്നോട്ട് നീങ്ങി.
വലിയ ആനകളുടേയും കുതിരകളുടേയും സവാരിക്കാരെയും രഥങ്ങളെയും തേരിലെ യോദ്ധാക്കളെയും കാൽനടയായ യോദ്ധാക്കളെയും ആർക്കാണ് കണക്കാക്കാൻ കഴിയുക?
വളരെ വലിയ ശരീരമുള്ള അവർ നാലു വശത്തുനിന്നും ചാണ്ടിയെ ഉപരോധിച്ചു.
കവിഞ്ഞൊഴുകുന്ന അഭിമാനവും ഇടിമുഴക്കവും നിറഞ്ഞ ഇരുണ്ട മേഘങ്ങൾ സൂര്യനെ പൊതിഞ്ഞതായി തോന്നി.207.,
ദോഹ്റ,
ചാടി നാല് ഭാഗത്തുനിന്നും ഉപരോധിച്ചപ്പോൾ അവൾ ഇങ്ങനെ ചെയ്തു:,
അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കാളിയോട് പറഞ്ഞു, കണ്ണുകൊണ്ട് സൂചന നൽകി.208.,
കാബിറ്റ്,
ചണ്ഡി കാളിയോട് സൂചന നൽകിയപ്പോൾ, അവൾ വളരെ ക്രോധത്തോടെ പലരെയും കൊന്നു, പലരെയും ചവച്ചു, പലരെയും ദൂരേക്ക് എറിഞ്ഞു.
അവളുടെ നഖങ്ങൾ, ധാരാളം വലിയ ആനകൾ, കുതിരകൾ എന്നിവ ഉപയോഗിച്ച് അവൾ കീറിമുറിച്ചു, മുമ്പ് നടന്നിട്ടില്ലാത്ത അത്തരമൊരു യുദ്ധം നടന്നു.
പല യോദ്ധാക്കൾ ഓടിപ്പോയി, അവരാരും അവൻ്റെ ശരീരത്തെക്കുറിച്ച് ബോധവാന്മാരായിരുന്നില്ല, വളരെയധികം കോലാഹലങ്ങൾ ഉണ്ടായി, അവരിൽ പലരും പരസ്പരം അമർത്തിയാൽ മരിച്ചു.
അസുരൻ കൊല്ലപ്പെടുന്നത് കണ്ട്, ദേവരാജാവായ ഇന്ദ്രൻ മനസ്സിൽ വളരെ സന്തുഷ്ടനായി, എല്ലാ ദേവഗണങ്ങളെയും വിളിച്ചു, വിജയത്തെ വാഴ്ത്തി.209.,
ശുംഭൻ രാജാവ് വളരെ ക്രുദ്ധനായി, എല്ലാ അസുരന്മാരോടും പറഞ്ഞു: "ആ കാളി യുദ്ധം ചെയ്തു, അവൾ എൻ്റെ യോദ്ധാക്കളെ കൊന്ന് താഴെയിട്ടു.
തൻ്റെ ശക്തി വീണ്ടെടുത്ത്, ശുംഭ് തൻ്റെ വാളും പരിചയും കൈകളിൽ പിടിച്ച്, "കൊല്ലൂ, കൊല്ലൂ" എന്ന് ആക്രോശിച്ചുകൊണ്ട് യുദ്ധക്കളത്തിൽ പ്രവേശിച്ചു.
സമനിലയുള്ള മഹാനായ വീരന്മാരും യോദ്ധാക്കളും, അവരുടെ പോസ്സർ എടുത്തു, ശുംഭിനെ അനുഗമിച്ചു.
പറക്കുന്ന വെട്ടുക്കിളിക്കൂട്ടങ്ങളെപ്പോലെ രാക്ഷസന്മാർ സൂര്യനെ ആവരണം ചെയ്യാനായി നടന്നു.210.,
സ്വയ്യ,
രാക്ഷസന്മാരുടെ ശക്തികളെ കണ്ട ചണ്ഡീ സിംഹത്തിൻ്റെ മുഖം ഭ്രമണം ചെയ്തു.
ഡിസ്ക്, കാറ്റ്, മേലാപ്പ്, അരക്കൽ എന്നിവയ്ക്ക് പോലും ഇത്ര വേഗത്തിൽ കറങ്ങാൻ കഴിയില്ല.
ചുഴലിക്കാറ്റിന് പോലും മത്സരിക്കാനാകാത്ത വിധത്തിലാണ് സിംഹം ആ യുദ്ധഭൂമിയിൽ കറങ്ങിയത്.
ശരീരത്തിൻ്റെ ഇരുവശങ്ങളിലും സിംഹത്തിൻ്റെ മുഖം കണക്കാക്കാം എന്നതൊഴിച്ചാൽ മറ്റൊരു താരതമ്യവും സാധ്യമല്ല.211.,
അക്കാലത്ത് ശക്തനായ ചണ്ഡി അസുരന്മാരുടെ വലിയ സംഘവുമായി ഒരു വലിയ യുദ്ധം നടത്തി.
കണക്കിൽ പെടാത്ത സൈന്യത്തെ വെല്ലുവിളിച്ചും ശിക്ഷിച്ചും ഉണർത്തിയും കാളി അതിനെ യുദ്ധക്കളത്തിൽ നശിപ്പിച്ചു.
നാനൂറ് കോസ് വരെ അവിടെ നടന്ന യുദ്ധം കവി ഇപ്രകാരം സങ്കൽപ്പിച്ചു:
ശരത്കാലത്തിൽ (മരങ്ങളുടെ) ഇലകൾ പോലെ ഭൂതങ്ങൾ ഭൂമിയിൽ വീണപ്പോൾ ഒരു ഘരി (ചെറിയ സമയദൈർഘ്യം) മാത്രം പൂർത്തിയായില്ല.212.,
സൈന്യത്തിലെ നാല് വിഭാഗങ്ങളും കൊല്ലപ്പെട്ടപ്പോൾ, ചാണ്ടിയുടെ മുന്നേറ്റം തടയാൻ ശുംഭ് മുന്നോട്ട് നീങ്ങി.
ആ സമയം ഭൂമി മുഴുവൻ കുലുങ്ങുകയും ശിവൻ എഴുനേറ്റു തൻ്റെ ഇരിപ്പിടത്തിൽ നിന്ന് ഓടിപ്പോവുകയും ചെയ്തു.
ഭയത്താൽ ശിവൻ്റെ തൊണ്ടയിലെ മാല (പാമ്പ്) വാടിപ്പോയിരുന്നു, അത് അവൻ്റെ ഹൃദയത്തിലെ ഭയം നിമിത്തം വിറച്ചു.
ശിവൻ്റെ തൊണ്ടയിൽ പറ്റിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്ന ആ പാമ്പ് തലയോട്ടിയുടെ ചരട് പോലെ കാണപ്പെടുന്നു.213.,
ചണ്ഡിയുടെ മുന്നിൽ വന്ന്, ശുംഭൻ എന്ന രാക്ഷസൻ അവൻ്റെ വായിൽ നിന്ന് പറഞ്ഞു: "എനിക്ക് ഇതെല്ലാം അറിയാമായിരുന്നു.
കാളിയോടും മറ്റ് ശക്തികളോടും ചേർന്ന് നീ എൻ്റെ സൈന്യത്തിൻ്റെ എല്ലാ ഭാഗങ്ങളും നശിപ്പിച്ചു.
ആ സമയത്ത് ചണ്ഡി തൻ്റെ മാസത്തിൽ നിന്ന് കാളിയോടും മറ്റ് ശക്തികളോടും ഈ വാക്കുകൾ ഉച്ചരിച്ചു: "എന്നിൽ ലയിക്കുക", അതേ നിമിഷത്തിൽ അവയെല്ലാം ചണ്ഡിയിൽ ലയിച്ചു.
നീരാവിയുടെ ഒഴുക്കിലെ മഴവെള്ളം പോലെ.214.,
യുദ്ധത്തിൽ, ഛനാദി, കഠാര എടുത്ത്, അത് അസുരൻ്റെമേൽ ശക്തമായി അടിച്ചു.
അത് ശത്രുവിൻ്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് തുളച്ചുകയറി, വാമ്പുകൾ അവൻ്റെ രക്തത്തിൽ പൂർണ്ണമായും സംതൃപ്തരായിരുന്നു.
ആ ഘോരയുദ്ധം കണ്ട് കവി ഇങ്ങനെ സങ്കൽപ്പിച്ചു:,