ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 264


ਜਾਨੋ ਬਸੰਤ ਕੇ ਅੰਤ ਸਮੈ ਕਦਲੀ ਦਲ ਪਉਨ ਪ੍ਰਚੰਡ ਉਖਾਰੇ ॥੬੧੦॥
jaano basant ke ant samai kadalee dal paun prachandd ukhaare |610|

വസന്തകാലാവസാനത്തിൽ വീശിയടിച്ച കൊടുങ്കാറ്റിൽ പറിച്ചെറിഞ്ഞ് എറിഞ്ഞുവീണ വാഴമരങ്ങൾ പോലെ വെട്ടിയശേഷം ആനകളും കുതിരകളും രഥങ്ങളും സാരഥികളും യുദ്ധക്കളത്തിൽ വീണു.610.

ਧਾਇ ਪਰੇ ਕਰ ਕੋਪ ਬਨੇਚਰ ਹੈ ਤਿਨ ਕੇ ਜੀਅ ਰੋਸ ਜਗਯੋ ॥
dhaae pare kar kop banechar hai tin ke jeea ros jagayo |

ഹൃദയത്തിൽ കോപം ഉണർന്നതിനാൽ കുരങ്ങന്മാർ രോഷാകുലരായി.

ਕਿਲਕਾਰ ਪੁਕਾਰ ਪਰੇ ਚਹੂੰ ਘਾਰਣ ਛਾਡਿ ਹਠੀ ਨਹਿ ਏਕ ਭਗਯੋ ॥
kilakaar pukaar pare chahoon ghaaran chhaadd hatthee neh ek bhagayo |

വാനരരുടെ സൈന്യവും ശത്രുവിൻ്റെ മേൽ വീണു, ഹൃദയത്തിൽ അത്യധികം രോഷാകുലരായി, നാല് വശത്തുനിന്നും മുന്നോട്ട് കുതിച്ചു, അതിൻ്റെ സ്ഥാനത്ത് നിന്ന് പിന്മാറാതെ ശക്തമായി നിലവിളിച്ചു.

ਗਹਿ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਗਦਾ ਬਰਛੀ ਉਤ ਤੇ ਦਲ ਰਾਵਨ ਕੋ ਉਮਗਯੋ ॥
geh baan kamaan gadaa barachhee ut te dal raavan ko umagayo |

അമ്പും വില്ലും മലദ്വാരവും കുന്തവുമായി രാവണസംഘവും അവിടെനിന്ന് വന്നു. യുദ്ധത്തിൽ ഏർപ്പെടുന്നതിലൂടെ

ਭਟ ਜੂਝਿ ਅਰੂਝਿ ਗਿਰੇ ਧਰਣੀ ਦਿਜਰਾਜ ਭ੍ਰਮਯੋ ਸਿਵ ਧਯਾਨ ਡਿਗਯੋ ॥੬੧੧॥
bhatt joojh aroojh gire dharanee dijaraaj bhramayo siv dhayaan ddigayo |611|

മറുവശത്ത് നിന്ന്, രാവണൻ്റെ സൈന്യം ആയുധങ്ങളും അമ്പുകളും വില്ലുകളും ഗദകളും എടുത്ത് മുന്നോട്ട് കുതിച്ചു, ചന്ദ്രൻ അതിൻ്റെ വഴിക്ക് പോകുന്ന വിധത്തിൽ വീണു, ശിവൻ്റെ ധ്യാനം തടസ്സപ്പെട്ടു.611.

ਜੂਝਿ ਅਰੂਝਿ ਗਿਰੇ ਭਟਵਾ ਤਨ ਘਾਇਨ ਘਾਇ ਘਨੇ ਭਿਭਰਾਨੇ ॥
joojh aroojh gire bhattavaa tan ghaaein ghaae ghane bhibharaane |

യുദ്ധത്തിൽ വീണുപോയ വീരന്മാരുടെ മുറിവേറ്റ ശരീരങ്ങൾ പല മുറിവുകളാൽ ഭീകരമായി മാറിയിരുന്നു.

ਜੰਬੁਕ ਗਿਧ ਪਿਸਾਚ ਨਿਸਾਚਰ ਫੂਲ ਫਿਰੇ ਰਨ ਮੌ ਰਹਸਾਨੇ ॥
janbuk gidh pisaach nisaachar fool fire ran mau rahasaane |

ശരീരത്തിൽ മുറിവുകൾ ഏറ്റുവാങ്ങിയ ശേഷം, യോദ്ധാക്കൾ ചാടി വീഴാൻ തുടങ്ങി, കുറുക്കന്മാരും കഴുകന്മാരും പ്രേതങ്ങളും പിശാചുകളും മനസ്സിൽ ആഹ്ലാദിച്ചു.

ਕਾਪ ਉਠੀ ਸੁ ਦਿਸਾ ਬਿਦਿਸਾ ਦਿਗਪਾਲਨ ਫੇਰ ਪ੍ਰਲੈ ਅਨੁਮਾਨੇ ॥
kaap utthee su disaa bidisaa digapaalan fer pralai anumaane |

ഭയാനകമായ യുദ്ധം കണ്ട് എല്ലാ ദിശകളും വിറച്ചു, ദിഗ്പാലുകൾ (സൂപ്പർവൈസർമാരും ഡയറക്ടർമാരും) അന്ത്യദിനത്തിൻ്റെ വരവ് ഊഹിച്ചു

ਭੂਮਿ ਅਕਾਸ ਉਦਾਸ ਭਏ ਗਨ ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਭ੍ਰਮੇ ਭਹਰਾਨੇ ॥੬੧੨॥
bhoom akaas udaas bhe gan dev adev bhrame bhaharaane |612|

ഭൂമിയും ആകാശവും ഉത്കണ്ഠാകുലരായി, യുദ്ധത്തിൻ്റെ ഭീകരത കണ്ട് ദേവന്മാരും അസുരന്മാരും പരിഭ്രാന്തരായി.612.

ਰਾਵਨ ਰੋਸ ਭਰਯੋ ਰਨ ਮੋ ਰਿਸ ਸੌ ਸਰ ਓਘ ਪ੍ਰਓਘ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥
raavan ros bharayo ran mo ris sau sar ogh progh prahaare |

മനസ്സിൽ വളരെ ക്രുദ്ധനായ രാവണൻ കൂട്ടമായി അസ്ത്രങ്ങൾ പ്രയോഗിച്ചു തുടങ്ങി

ਭੂਮਿ ਅਕਾਸ ਦਿਸਾ ਬਿਦਿਸਾ ਸਭ ਓਰ ਰੁਕੇ ਨਹਿ ਜਾਤ ਨਿਹਾਰੇ ॥
bhoom akaas disaa bidisaa sabh or ruke neh jaat nihaare |

അവൻ്റെ അസ്ത്രങ്ങളാൽ ഭൂമിയും ആകാശവും എല്ലാ ദിശകളും പിളർന്നു

ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਰਾਜ ਸਰਾਸਨ ਲੈ ਛਿਨ ਮੌ ਛੁਭ ਕੈ ਸਰ ਪੁੰਜ ਨਿਵਾਰੇ ॥
sree raghuraaj saraasan lai chhin mau chhubh kai sar punj nivaare |

ഈ വശത്ത് രാമൻ പ്രകോപിതനായി തൽക്ഷണം ആ അമ്പുകളെല്ലാം കൂട്ടത്തോടെ പുറന്തള്ളുകയും നശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു

ਜਾਨਕ ਭਾਨ ਉਦੈ ਨਿਸ ਕਉ ਲਖਿ ਕੈ ਸਭ ਹੀ ਤਪ ਤੇਜ ਪਧਾਰੇ ॥੬੧੩॥
jaanak bhaan udai nis kau lakh kai sabh hee tap tej padhaare |613|

അസ്ത്രങ്ങൾ മൂലം പരന്ന ഇരുട്ട്, നാലു വശത്തും വീണ്ടും സൂര്യപ്രകാശം പരന്നതോടെ തെളിഞ്ഞു.613.

ਰੋਸ ਭਰੇ ਰਨ ਮੋ ਰਘੁਨਾਥ ਕਮਾਨ ਲੈ ਬਾਨ ਅਨੇਕ ਚਲਾਏ ॥
ros bhare ran mo raghunaath kamaan lai baan anek chalaae |

കോപം നിറഞ്ഞ രാമൻ അനേകം അസ്ത്രങ്ങൾ പ്രയോഗിച്ചു

ਬਾਜ ਗਜੀ ਗਜਰਾਜ ਘਨੇ ਰਥ ਰਾਜ ਬਨੇ ਕਰਿ ਰੋਸ ਉਡਾਏ ॥
baaj gajee gajaraaj ghane rath raaj bane kar ros uddaae |

ആനകളെയും കുതിരകളെയും തേരാളികളെയും പറന്നുയരാൻ കാരണമായി

ਜੇ ਦੁਖ ਦੇਹ ਕਟੇ ਸੀਅ ਕੇ ਹਿਤ ਤੇ ਰਨ ਆਜ ਪ੍ਰਤਖ ਦਿਖਾਏ ॥
je dukh deh katte seea ke hit te ran aaj pratakh dikhaae |

സീതയുടെ വിഷമം നീക്കി അവളെ മോചിപ്പിക്കാൻ കഴിയുന്ന വഴി,

ਰਾਜੀਵ ਲੋਚਨ ਰਾਮ ਕੁਮਾਰ ਘਨੋ ਰਨ ਘਾਲ ਘਨੋ ਘਰ ਘਾਏ ॥੬੧੪॥
raajeev lochan raam kumaar ghano ran ghaal ghano ghar ghaae |614|

രാമൻ ഇന്ന് അത്തരത്തിലുള്ള എല്ലാ ശ്രമങ്ങളും നടത്തി, ആ താമരക്കണ്ണുള്ളവൻ തൻ്റെ ഭയങ്കരമായ യുദ്ധം കൊണ്ട് നിരവധി വീടുകൾ ഉപേക്ഷിക്കാൻ കാരണമായി.614.

ਰਾਵਨ ਰੋਸ ਭਰਯੋ ਗਰਜਯੋ ਰਨ ਮੋ ਲਹਿ ਕੈ ਸਭ ਸੈਨ ਭਜਾਨਯੋ ॥
raavan ros bharayo garajayo ran mo leh kai sabh sain bhajaanayo |

രാവണൻ ക്രോധത്തോടെ ഇടിമുഴക്കി, തൻ്റെ സൈന്യത്തെ മുന്നോട്ട് കുതിച്ചു.

ਆਪ ਹੀ ਹਾਕ ਹਥਿਯਾਰ ਹਠੀ ਗਹਿ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਨੰਦਨ ਸੋ ਰਣ ਠਾਨਯੋ ॥
aap hee haak hathiyaar hatthee geh sree raghunandan so ran tthaanayo |

ഉച്ചത്തിൽ നിലവിളിച്ചുകൊണ്ട് ആയുധങ്ങൾ കൈകളിൽ പിടിച്ച് നേരെ രാമൻ്റെ അടുത്തേക്ക് വന്ന് അവനുമായി യുദ്ധം ചെയ്തു

ਚਾਬਕ ਮਾਰ ਕੁਦਾਇ ਤੁਰੰਗਨ ਜਾਇ ਪਰਯੋ ਕਛੁ ਤ੍ਰਾਸ ਨ ਮਾਨਯੋ ॥
chaabak maar kudaae turangan jaae parayo kachh traas na maanayo |

അവൻ തൻ്റെ കുതിരകളെ ചാട്ടകൊണ്ട് നിർഭയമായി കുതിച്ചു.

ਬਾਨਨ ਤੇ ਬਿਧੁ ਬਾਹਨ ਤੇ ਮਨ ਮਾਰਤ ਕੋ ਰਥ ਛੋਰਿ ਸਿਧਾਨਯੋ ॥੬੧੫॥
baanan te bidh baahan te man maarat ko rath chhor sidhaanayo |615|

രാമനെ തൻ്റെ അമ്പുകളാൽ കൊല്ലാൻ ഞാൻ ഉത്തരവിട്ട തൻ്റെ രഥം ഉപേക്ഷിച്ച് അവൻ മുന്നോട്ട് വന്നു.615.

ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਨੰਦਨ ਕੀ ਭੁਜ ਕੇ ਜਬ ਛੋਰ ਸਰਾਸਨ ਬਾਨ ਉਡਾਨੇ ॥
sree raghunandan kee bhuj ke jab chhor saraasan baan uddaane |

ഭൂമിയിലെ രാമൻ്റെ കൈകളിൽ നിന്ന് അമ്പുകൾ പുറന്തള്ളപ്പെട്ടപ്പോൾ,

ਭੂੰਮਿ ਅਕਾਸ ਪਤਾਰ ਚਹੂੰ ਚਕ ਪੂਰ ਰਹੇ ਨਹੀ ਜਾਤ ਪਛਾਨੇ ॥
bhoonm akaas pataar chahoon chak poor rahe nahee jaat pachhaane |

ആകാശവും ഭൂലോകവും നാല് ദിശകളും തിരിച്ചറിയാൻ പ്രയാസമാണ്

ਤੋਰ ਸਨਾਹ ਸੁਬਾਹਨ ਕੇ ਤਨ ਆਹ ਕਰੀ ਨਹੀ ਪਾਰ ਪਰਾਨੇ ॥
tor sanaah subaahan ke tan aah karee nahee paar paraane |

ആ അസ്ത്രങ്ങൾ, യോദ്ധാക്കളുടെ കവചങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ തുളച്ചുകയറുകയും ഒരു നെടുവീർപ്പിൻ്റെ ഉച്ചാരണമില്ലാതെ അവരെ കൊല്ലുകയും ചെയ്യുന്നു.