ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 308

ਗੂਦ ਪਰਿਓ ਤਿਹ ਕੋ ਇਮ ਜਿਉ ਸਵਦਾਗਰ ਕੋ ਟੂਟਿ ਗਯੋ ਮਟੁ ਘੀ ਕੋ ॥੧੭੩॥

good pario tih ko im jiau savadaagar ko ttoott gayo matt ghee ko |173|

ഏതോ കച്ചവടക്കാരൻ്റെ നെയ്യ് കുടം പൊട്ടിയതുപോലെ അവൻ്റെ തലയിലെ മജ്ജ പുറത്തുവന്നു.173.

ਰਾਹ ਭਯੋ ਤਬ ਹੀ ਨਿਕਸੇ ਹਰਿ ਗਵਾਰ ਸਭੈ ਨਿਕਸੇ ਤਿਹ ਨਾਰੇ ॥

raah bhayo tab hee nikase har gavaar sabhai nikase tih naare |

ഇപ്രകാരം, ഖണ്ഡിക സൃഷ്ടിച്ചപ്പോൾ, കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ ഗോപ സുഹൃത്തുക്കളോടൊപ്പം അസുരൻ്റെ തലയിൽ നിന്ന് പുറത്തുവന്നു.

ਦੇਵ ਤਬੈ ਹਰਖੇ ਮਨ ਮੈ ਪਿਖਿ ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਚਿਓ ਹਰਿ ਪੰਨਗ ਭਾਰੇ ॥

dev tabai harakhe man mai pikh kaanrah bachio har panag bhaare |

ഭീമാകാരമായ സർപ്പത്തിൻ്റെ ആക്രമണത്തിൽ നിന്ന് കൃഷ്ണൻ രക്ഷപെടുന്നത് കണ്ട് എല്ലാ ദേവന്മാരും സന്തോഷിച്ചു

ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਸਬੈ ਗਣ ਗੰਧ੍ਰਬ ਬ੍ਰਹਮ ਸਭੋ ਮੁਖ ਬੇਦ ਉਚਾਰੇ ॥

gaavat geet sabai gan gandhrab braham sabho mukh bed uchaare |

ഗണങ്ങളും ഗന്ധർവ്വന്മാരും ഗാനങ്ങൾ ആലപിക്കാൻ തുടങ്ങി, ബ്രഹ്മാവ് വേദങ്ങൾ പാരായണം ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി

ਆਨੰਦ ਸ੍ਯਾਮ ਭਯੋ ਮਨ ਮੈ ਨਗ ਰਛਕ ਜੀਤਿ ਚਲੇ ਘਰਿ ਭਾਰੇ ॥੧੭੪॥

aanand sayaam bhayo man mai nag rachhak jeet chale ghar bhaare |174|

എല്ലാവരുടെയും മനസ്സിൽ സന്തോഷമുണ്ടായി, കൃഷ്ണനും കൂട്ടാളികളും, നാഗജേതാക്കളും അവരുടെ വീടിനായി പുറപ്പെട്ടു.174.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਢਿਯੋ ਸਿਰਿ ਕੇ ਮਗਿ ਹ੍ਵੈ ਨ ਕਢਿਯੋ ਮੁਖ ਕੇ ਮਗੁ ਜੋਰ ਅੜੀ ਕੇ ॥

kaanrah kadtiyo sir ke mag hvai na kadtiyo mukh ke mag jor arree ke |

കൃഷ്ണൻ പുറത്തു വന്നത് അസുരൻ്റെ തലയിൽ നിന്നാണ്, അവൻ്റെ വായിൽ നിന്നല്ല, രക്തം പുരണ്ടതാണ്

ਸ੍ਰਉਨ ਭਰਿਯੋ ਇਮ ਠਾਢਿ ਭਯੋ ਪਹਰੇ ਪਟ ਜਿਉ ਮੁਨਿ ਸ੍ਰਿੰਗਮੜੀ ਕੇ ॥

sraun bhariyo im tthaadt bhayo pahare patt jiau mun sringamarree ke |

എല്ലാവരും ചുവന്ന ഓച്ചർ വസ്ത്രം ധരിച്ച ഒരു മുനിയെപ്പോലെ നിന്നു

ਏਕ ਕਹੀ ਇਹ ਕੀ ਉਪਮਾ ਫੁਨਿ ਅਉ ਕਬਿ ਕੇ ਮਨ ਮਧਿ ਬੜੀ ਕੇ ॥

ek kahee ih kee upamaa fun aau kab ke man madh barree ke |

ഈ കാഴ്ചയ്ക്ക് കവി ഒരു ഉപമയും നൽകിയിട്ടുണ്ട്

ਢੋਵਤ ਈਟ ਗੁਆਰ ਸਨੈ ਹਰਿ ਦਉਰਿ ਚੜੇ ਜਨੁ ਸੀਸ ਗੜੀ ਕੇ ॥੧੭੫॥

dtovat eett guaar sanai har daur charre jan sees garree ke |175|

ഇഷ്ടികകൾ തലയിൽ ചുമന്ന് ഗോപന്മാർ ചുവന്നതായി തോന്നി, കൃഷ്ണൻ ഓടി കോട്ടയുടെ മുകളിൽ നിന്നു.175.

ਇਤਿ ਅਘਾਸੁਰ ਦੈਤ ਬਧਹਿ ॥

eit aghaasur dait badheh |

അഗാസുരൻ എന്ന അസുരനെ വധിച്ചതിൻ്റെ അവസാനം

ਅਥ ਬਛਰੇ ਗਵਾਰ ਬ੍ਰਹਮਾ ਚੁਰੈਬੋ ਕਥਨੰ ॥

ath bachhare gavaar brahamaa churaibo kathanan |

ഇനി ബ്രഹ്മാവ് മോഷ്ടിച്ച പശുക്കിടാക്കളുടെയും ഗോപകളുടെയും വിവരണം ആരംഭിക്കുന്നു

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਰਾਛਸ ਮਾਰਿ ਗਏ ਜਮੁਨਾ ਤਟਿ ਜਾਇ ਸਭੋ ਮਿਲਿ ਅੰਨ ਮੰਗਾਯੋ ॥

raachhas maar ge jamunaa tatt jaae sabho mil an mangaayo |

അസുരനെ വധിച്ച ശേഷം എല്ലാവരും യമുനാതീരത്ത് പോയി ഭക്ഷണസാധനങ്ങൾ ഒരുമിച്ച് വെച്ചു

ਕਾਨ੍ਰਹ ਪ੍ਰਵਾਰ ਪਰਿਓ ਮੁਰਲੀ ਕਟਿ ਖੋਸ ਲਈ ਮਨ ਮੈ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥

kaanrah pravaar pario muralee katt khos lee man mai sukh paayo |

എല്ലാ ആൺകുട്ടികളും കൃഷ്ണൻ്റെ അരയിൽ പുല്ലാങ്കുഴൽ വച്ചുകൊണ്ട് കൃഷ്ണനു ചുറ്റും കൂടി, കൃഷ്ണനു വല്ലാത്ത സന്തോഷം തോന്നി

ਕੈ ਛਮਕਾ ਬਰਖੈ ਛਟਕਾ ਕਰ ਬਾਮ ਹੂੰ ਸੋ ਸਭ ਹੂੰ ਵਹ ਖਾਯੋ ॥

kai chhamakaa barakhai chhattakaa kar baam hoon so sabh hoon vah khaayo |

ਮੀਠ ਲਗੇ ਤਿਹ ਕੀ ਉਪਮਾ ਕਰ ਕੈ ਗਤਿ ਕੈ ਹਰਿ ਕੇ ਮੁਖ ਪਾਯੋ ॥੧੭੬॥

meetth lage tih kee upamaa kar kai gat kai har ke mukh paayo |176|

അവർ ഉടനെ ഭക്ഷണം പാകം ചെയ്ത് ഇടതുകൈകൊണ്ട് വേഗത്തിൽ കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി, രുചികരമായ ഭക്ഷണം കൃഷ്ണൻ്റെ വായിൽ വെച്ചു.176.

ਕੋਊ ਡਰੈ ਹਰਿ ਕੇ ਮੁਖਿ ਗ੍ਰਾਸ ਠਗਾਇ ਕੋਊ ਅਪਣੇ ਮੁਖਿ ਡਾਰੇ ॥

koaoo ddarai har ke mukh graas tthagaae koaoo apane mukh ddaare |

ആരോ, ഭയന്നുവിറച്ച്, കൃഷ്ണൻ്റെ വായിൽ കഷണങ്ങൾ ഇടാൻ തുടങ്ങി, ആരോ കൃഷ്ണനെ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചു.

ਹੋਇ ਗਏ ਤਨਮੈ ਕਛੁ ਨਾਮਕ ਖੇਲ ਕਰੋ ਸੰਗਿ ਕਾਨ੍ਰਹਰ ਕਾਰੇ ॥

hoe ge tanamai kachh naamak khel karo sang kaanrahar kaare |

കഷണങ്ങൾ സ്വന്തം വായിൽ വയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി, എല്ലാവരും കൃഷ്ണനുമായി കളിക്കാൻ തുടങ്ങി

ਤਾ ਛਿਨ ਲੈ ਬਛਰੇ ਬ੍ਰਹਮਾ ਇਕਠੇ ਕਰਿ ਕੈ ਸੁ ਕੁਟੀ ਮਧਿ ਡਾਰੇ ॥

taa chhin lai bachhare brahamaa ikatthe kar kai su kuttee madh ddaare |

അതേ സമയം, ബ്രഹ്മാവ് അവരുടെ പശുക്കിടാക്കളെ ഒരുമിച്ചുകൂട്ടി ഒരു കുടിലിൽ അടച്ചു

ਢੂੰਢਿ ਫਿਰੇ ਨ ਲਹੇ ਸੁ ਕਰੈ ਬਛਰੇ ਅਰੁ ਗ੍ਵਾਰ ਨਏ ਕਰਤਾਰੇ ॥੧੭੭॥

dtoondt fire na lahe su karai bachhare ar gvaar ne karataare |177|

എല്ലാവരും തങ്ങളുടെ പശുക്കിടാക്കളെ അന്വേഷിച്ച് പോയി, പക്ഷേ ഒരു ഗോപയെയും കാളക്കുട്ടിയെയും കണ്ടെത്താനാകാതെ വന്നപ്പോൾ ഭഗവാൻ (കൃഷ്ണൻ) പുതിയ പശുക്കിടാക്കളെയും ഗോപങ്ങളെയും സൃഷ്ടിച്ചു.177.