ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 568


ਰਾਜਾ ਸੂਦ੍ਰ ਬਾਚ ॥
raajaa soodr baach |

ശൂദ്ര രാജാവിൻ്റെ പ്രസംഗം:

ਨਹੀ ਹਨਤ ਤੋਹ ਦਿਜ ਕਹੀ ਆਜ ॥
nahee hanat toh dij kahee aaj |

ഹേ ബ്രഹ്മാ! ഇല്ലെങ്കിൽ നിന്നെ ഞാൻ ഇന്ന് കൊല്ലും.

ਨਹੀ ਬੋਰ ਬਾਰ ਮੋ ਪੂਜ ਸਾਜ ॥
nahee bor baar mo pooj saaj |

അല്ലാത്തപക്ഷം പൂജാദ്രവ്യങ്ങളോടൊപ്പം നിന്നെ ഞാൻ കടലിൽ മുക്കിക്കൊല്ലും.

ਕੈ ਤਜਹੁ ਸੇਵ ਦੇਵੀ ਪ੍ਰਚੰਡ ॥
kai tajahu sev devee prachandd |

ഒന്നുകിൽ പ്രചണ്ഡ ദേവിയെ സേവിക്കുന്നത് നിർത്തുക.

ਨਹੀ ਕਰਤ ਆਜ ਤੋ ਕੋ ਦੁਖੰਡ ॥੧੭੨॥
nahee karat aaj to ko dukhandd |172|

“ഹേ ബ്രാഹ്മണ! ഈ പൂജാസാമഗ്രികൾ വെള്ളത്തിൽ വലിച്ചെറിയുക, അല്ലാത്തപക്ഷം ഞാൻ നിങ്ങളെ ഇന്ന് കൊല്ലും, ദേവീ ആരാധന ഉപേക്ഷിക്കുക, അല്ലാത്തപക്ഷം ഞാൻ നിങ്ങളെ രണ്ട് ഭാഗങ്ങളായി മുറിക്കും. ”172.

ਬਿਪ੍ਰ ਬਾਚ ਰਾਜਾ ਸੌ॥
bipr baach raajaa sau|

രാജാവിനെ അഭിസംബോധന ചെയ്ത ബ്രാഹ്മണൻ്റെ പ്രസംഗം:

ਕੀਜੈ ਦੁਖੰਡ ਨਹਿ ਤਜੋ ਸੇਵ ॥
keejai dukhandd neh tajo sev |

(നിങ്ങൾ മടികൂടാതെ) എന്നെ രണ്ടായി വെട്ടി, (എന്നാൽ ഞാൻ ദേവിയുടെ സേവനം ഉപേക്ഷിക്കുകയില്ല).

ਸੁਨਿ ਲੇਹੁ ਸਾਚ ਤੁਹਿ ਕਹੋ ਦੇਵ ॥
sun lehu saach tuhi kaho dev |

ഹേ രാജൻ! ശ്രദ്ധിക്കുക, (ഞാൻ) നിങ്ങളോട് സത്യം പറയുന്നു.

ਕਿਉ ਨ ਹੋਹਿ ਟੂਕ ਤਨ ਕੇ ਹਜਾਰ ॥
kiau na hohi ttook tan ke hajaar |

എന്തിന് എൻ്റെ ശരീരം ആയിരം കഷ്ണങ്ങളാക്കരുത്?

ਨਹੀ ਤਜੋ ਪਾਇ ਦੇਵੀ ਉਦਾਰ ॥੧੭੩॥
nahee tajo paae devee udaar |173|

“രാജാവേ! ഞാൻ നിങ്ങളോട് സത്യം പറയുന്നു, നിങ്ങൾക്ക് എന്നെ രണ്ട് ഭാഗങ്ങളായി മുറിക്കാം, പക്ഷേ എനിക്ക് ഒരു മടിയും കൂടാതെ ആരാധന ഉപേക്ഷിക്കാൻ കഴിയില്ല, ഞാൻ ദേവിയുടെ പാദങ്ങൾ ഉപേക്ഷിക്കുകയില്ല. ”173.

ਸੁਨ ਭਯੋ ਬੈਨ ਸੂਦਰ ਸੁ ਕ੍ਰੁਧ ॥
sun bhayo bain soodar su krudh |

(ഈ) വാക്കുകൾ കേട്ട് ശൂദ്രൻ (രാജാവ്) കോപിച്ചു

ਜਣ ਜੁਟ੍ਰਯੋ ਆਣਿ ਮਕਰਾਛ ਜੁਧ ॥
jan juttrayo aan makaraachh judh |

മക്രച്ച് (ഭീമൻ) യുദ്ധത്തിൽ വന്ന് ചേർന്നതുപോലെ.

ਦੋਊ ਦ੍ਰਿਗ ਸਕ੍ਰੁਧ ਸ੍ਰੋਣਤ ਚੁਚਾਨ ॥
doaoo drig sakrudh sronat chuchaan |

(അവൻ്റെ) രണ്ടു കണ്ണുകളും കോപത്താൽ ചോരയൊലിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ਜਨ ਕਾਲ ਤਾਹਿ ਦੀਨੀ ਨਿਸਾਨ ॥੧੭੪॥
jan kaal taeh deenee nisaan |174|

ഈ വാക്കുകൾ കേട്ട് ശൂദ്രരാജാവ് ശത്രുവിൻ്റെ മേൽ അസുരനായ മക്രാക്ഷനെപ്പോലെ ബ്രാഹ്മണൻ്റെ മേൽ വീണു, യമസമാനനായ രാജാവിൻ്റെ രണ്ട് കണ്ണുകളിൽ നിന്നും രക്തം ഒഴുകി.174.

ਅਤਿ ਗਰਬ ਮੂੜ ਭ੍ਰਿਤਨ ਬੁਲਾਇ ॥
at garab moorr bhritan bulaae |

വിഡ്ഢി (രാജാവ്) സേവകരെ വിളിച്ചു

ਉਚਰੇ ਬੈਨ ਇਹ ਹਣੋ ਜਾਇ ॥
auchare bain ih hano jaae |

അവനെ (എടുത്തു) കൊല്ലുക എന്ന വലിയ അഭിമാനത്തോടെ അവൻ വാക്കുകൾ പറഞ്ഞു.

ਲੈ ਗਏ ਤਾਸੁ ਦ੍ਰੋਹੀ ਦੁਰੰਤ ॥
lai ge taas drohee durant |

ആ ഭയങ്കര വഞ്ചകരായ ആരാച്ചാർ (അവനെ) അവിടെ കൊണ്ടുപോയി

ਜਹ ਸੰਭ੍ਰ ਸੁਭ ਦੇਵਲ ਸੁਭੰਤ ॥੧੭੫॥
jah sanbhr subh deval subhant |175|

മൂഢനായ ആ രാജാവ് തൻ്റെ ഭൃത്യന്മാരെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു, "ഈ ബ്രാഹ്മണനെ കൊല്ലുക." ആ സ്വേച്ഛാധിപതികൾ അവനെ ദേവിയുടെ ക്ഷേത്രത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി.175.

ਤਿਹ ਬਾਧ ਆਂਖ ਮੁਸਕੈਂ ਚੜਾਇ ॥
tih baadh aankh musakain charraae |

കണ്ണും മൂടിയും കെട്ടി.

ਕਰਿ ਲੀਨ ਕਾਢਿ ਅਸਿ ਕੋ ਨਚਾਇ ॥
kar leen kaadt as ko nachaae |

(പിന്നെ) കൈകൊണ്ട് വാളെടുത്ത് കൈകൊണ്ട് വീശി.

ਜਬ ਲਗੇ ਦੇਨ ਤਿਹ ਤੇਗ ਤਾਨ ॥
jab lage den tih teg taan |

തീ ആളിപ്പടരാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ,

ਤਬ ਕੀਓ ਕਾਲ ਕੋ ਬਿਪ੍ਰ ਧਿਆਨ ॥੧੭੬॥
tab keeo kaal ko bipr dhiaan |176|

അവൻ്റെ കൺമുൻപിൽ ബാൻഡേജ് കെട്ടി, കൈകൾ കെട്ടി, അവർ മിന്നുന്ന വാൾ പുറത്തെടുത്തു, അവർ വാളുകൊണ്ട് അടിക്കാൻ ഒരുങ്ങുമ്പോൾ, ആ ബ്രാഹ്മണൻ KAL (മരണം) ഓർത്തു.176.

ਜਬ ਕੀਯੋ ਚਿਤ ਮੋ ਬਿਪ੍ਰ ਧਿਆਨ ॥
jab keeyo chit mo bipr dhiaan |

ബ്രാഹ്മണൻ ചിത്തത്തിൽ (വൃദ്ധനെ) ധ്യാനിച്ചപ്പോൾ

ਤਿਹ ਦੀਨ ਦਰਸ ਤਬ ਕਾਲ ਆਨਿ ॥
tih deen daras tab kaal aan |

അപ്പോൾ കാല് പുരുഖ് വന്ന് ദർശനം നൽകി.