ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 418

ਸਮੁਹੇ ਹਰਿ ਕੇ ਆਇ ਕੈ ਬੋਲਿਯੋ ਹ੍ਵੈ ਕਰਿ ਢੀਠੁ ॥੧੨੦੪॥

samuhe har ke aae kai boliyo hvai kar dteetth |1204|

ഇത്രയും മോശമായ അവസ്ഥയിലും കൃഷ്ണനെ നേരിട്ടിട്ടും അഗർസിംഗ് ഓടിപ്പോയില്ല, ലജ്ജയില്ലാതെ സംസാരിച്ചു.1204.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

ചൗപായി

ਹਰਿ ਸਨਮੁਖਿ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਓ ॥

har sanamukh ih bhaat uchaario |

ശ്രീകൃഷ്ണൻ്റെ സാന്നിധ്യത്തിൽ അദ്ദേഹം ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞു.

ਅਡਰ ਸਿੰਘ ਤੈ ਛਲ ਸੋ ਮਾਰਿਓ ॥

addar singh tai chhal so maario |

അവൻ കൃഷ്ണനോട് പറഞ്ഞു, "നിങ്ങൾ അദ്ദർ സിങ്ങിനെ വഞ്ചനയോടെ കൊന്നു

ਅਜਬ ਸਿੰਘ ਕਰਿ ਕਪਟ ਖਪਾਯੋ ॥

ajab singh kar kapatt khapaayo |

അജബ് സിംഗ് വഞ്ചിക്കപ്പെട്ട് പാഴായിരിക്കുന്നു.

ਇਹ ਸਭ ਭੇਦ ਹਮੋ ਲਖਿ ਪਾਯੋ ॥੧੨੦੫॥

eih sabh bhed hamo lakh paayo |1205|

നിങ്ങൾ അജൈബ് സിങ്ങിനെയും സത്യസന്ധതയില്ലാതെ കൊന്നു, ഈ രഹസ്യം എനിക്ക് നന്നായി അറിയാം.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਅਘੜ ਸਿੰਘ ਅਤਿ ਨਿਡਰ ਹ੍ਵੈ ਬੋਲਿਯੋ ਹਰਿ ਸਮੁਹਾਇ ॥

agharr singh at niddar hvai boliyo har samuhaae |

അഘർ സിംഗ് കൃഷ്ണൻ്റെ മുന്നിൽ നിർഭയമായി സംസാരിച്ചു

ਬਚਨ ਸ੍ਯਾਮ ਸੋਂ ਜੇ ਕਹੇ ਸੋ ਕਬਿ ਕਹਿਤ ਸੁਨਾਇ ॥੧੨੦੬॥

bachan sayaam son je kahe so kab kahit sunaae |1206|

കൃഷ്ണനോട് എന്ത് വാക്കുകൾ പറഞ്ഞാലും കവി ഇപ്പോൾ അവരോട് പറയുന്നു.1206.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਢੀਠ ਹ੍ਵੈ ਬੋਲਤ ਭਯੋ ਰਨ ਮੈ ਹਸਿ ਕੈ ਹਰਿ ਸੋ ਬਤੀਯਾ ਸੁਨਿ ਲੈਹੋ ॥

dteetth hvai bolat bhayo ran mai has kai har so bateeyaa sun laiho |

അവൻ ലജ്ജയില്ലാതെ യുദ്ധക്കളത്തിൽ കൃഷ്ണനോട് സംസാരിച്ചു, "നിങ്ങൾ ഞങ്ങളോട് വെറുതെ ദേഷ്യപ്പെടുന്നു

ਕ੍ਰੁਧ ਕੀਏ ਹਮ ਸੰਗਿ ਨਿਸੰਗ ਕਹਾ ਅਬ ਜੁਧ ਕੀਏ ਫਲੁ ਪੈ ਹੋ ॥

krudh kee ham sang nisang kahaa ab judh kee fal pai ho |

ഈ യുദ്ധത്തിൽ നിന്ന് നിങ്ങൾക്ക് എന്ത് ലഭിക്കും? നീ ഇപ്പോഴും ഒരു ആൺകുട്ടിയാണ്,

ਤਾ ਤੇ ਲਰੋ ਨਹੀ ਮੋ ਸੰਗਿ ਆਇ ਕੈ ਹੋ ਲਰਿਕਾ ਰਨ ਦੇਖਿ ਪਰੈ ਹੋ ॥

taa te laro nahee mo sang aae kai ho larikaa ran dekh parai ho |

അതുകൊണ്ട് എന്നോട് വഴക്കിട്ട് ഓടിപ്പോകരുത്

ਜੋ ਹਠ ਕੈ ਲਰਿ ਹੋ ਮਰਿ ਹੋ ਅਪੁਨੇ ਗ੍ਰਿਹ ਮਾਰਗਿ ਜੀਤਿ ਨ ਜੈਹੋ ॥੧੨੦੭॥

jo hatth kai lar ho mar ho apune grih maarag jeet na jaiho |1207|

നിങ്ങൾ യുദ്ധത്തിൽ ഉറച്ചുനിൽക്കുകയാണെങ്കിൽ, നിങ്ങളുടെ വീട്ടിലേക്കുള്ള വഴി നിങ്ങൾ കണ്ടെത്തുകയില്ല, കൊല്ലപ്പെടും.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਜਿਉ ਬੋਲਿਯੋ ਅਤਿ ਗਰਬ ਸਿਉ ਇਤਿ ਹਰਿ ਐਚਿ ਕਮਾਨ ॥

jiau boliyo at garab siau it har aaich kamaan |

ഇങ്ങനെ അഹങ്കാരത്തോടെ സംസാരിച്ചപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ വില്ല് വലിച്ചു, അമ്പ് അവൻ്റെ മുഖത്ത് പതിച്ചു

ਸਰ ਮਾਰਿਯੋ ਅਰਿ ਮੁਖਿ ਬਿਖੈ ਪਰਿਯੋ ਮ੍ਰਿਤਕ ਛਿਤਿ ਆਨਿ ॥੧੨੦੮॥

sar maariyo ar mukh bikhai pariyo mritak chhit aan |1208|

അസ്ത്രം പ്രയോഗിച്ചതോടെ അവൻ മരിച്ചു ഭൂമിയിൽ വീണു.1208.

ਅਰਜਨ ਸਿੰਘ ਤਬ ਢੀਠ ਹੁਇ ਕਹੀ ਕ੍ਰਿਸਨ ਸੋ ਬਾਤ ॥

arajan singh tab dteetth hue kahee krisan so baat |

അപ്പോൾ അർജൻ സിംഗ് ധൈര്യത്തോടെ കൃഷ്ണനോട് സംസാരിച്ചു.

ਮਹਾਬਲੀ ਹਉ ਆਜ ਹੀ ਕਰਿ ਹੋਂ ਤੇਰੋ ਘਾਤ ॥੧੨੦੯॥

mahaabalee hau aaj hee kar hon tero ghaat |1209|

അപ്പോൾ ശാഠ്യക്കാരനായ അർജുൻ സിംഗ് കൃഷ്ണനോട് പറഞ്ഞു, "ഞാൻ ഒരു ശക്തനായ യോദ്ധാവാണ്, നിങ്ങളെ ഉടൻ തന്നെ വീഴ്ത്തും." 1209.

ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਹਰਿ ਖਗੁ ਲੈ ਅਰਿ ਸਿਰਿ ਝਾਰਿਯੋ ਧਾਇ ॥

sunat bachan har khag lai ar sir jhaariyo dhaae |

(അവൻ്റെ) വാക്കുകൾ കേട്ട്, ശ്രീകൃഷ്ണൻ തൻ്റെ വാളെടുത്ത് ഓടിച്ചെന്ന് ശത്രുവിൻ്റെ തലയിൽ അടിച്ചു.

ਗਿਰਿਓ ਮਨੋ ਆਂਧੀ ਬਚੇ ਬਡੋ ਬ੍ਰਿਛ ਮੁਰਝਾਇ ॥੧੨੧੦॥

girio mano aandhee bache baddo brichh murajhaae |1210|

ഇതുകേട്ട് കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ കഠാരകൊണ്ട് തലയിൽ അടിക്കുകയും കൊടുങ്കാറ്റിൽപ്പെട്ട് ഒരു മരംപോലെ അവൻ താഴെ വീണു.1210.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਅਰਜਨ ਸਿੰਘ ਹਨ੍ਯੋ ਅਸਿ ਸਿਉ ਅਮਰੇਸ ਮਹੀਪ ਹਨਿਓ ਤਬ ਹੀ ॥

arajan singh hanayo as siau amares maheep hanio tab hee |

(എപ്പോൾ) അർജൻ സിംഗ് വാളാൽ കൊല്ലപ്പെട്ടു, രാജാ അമർ സിംഗും കൊല്ലപ്പെട്ടു.

ਅਟਲੇਸ ਪ੍ਰਕੋਪ ਭਯੋ ਲਖਿ ਕੈ ਹਰਿ ਆਪੁਨੇ ਸਸਤ੍ਰ ਲਏ ਸਬ ਹੀ ॥

attales prakop bhayo lakh kai har aapune sasatr le sab hee |

അർജുൻ സിങ്ങിനെയും അമ്രേഷ് സിംഗ് എന്ന രാജാവിനെയും കഠാര ഉപയോഗിച്ച് കൊന്നു, തുടർന്ന് കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ ആയുധങ്ങൾ പിടിച്ചു, അത്ലേഷിനോട് ദേഷ്യപ്പെട്ടു.

ਅਤਿ ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਪੁਕਾਰਿ ਪਰਿਓ ਹਰਿ ਸਾਮੁਹੇ ਆਇ ਅਰਿਓ ਜਬ ਹੀ ॥

at maar hee maar pukaar pario har saamuhe aae ario jab hee |

കൃഷ്ണൻ്റെ മുന്നിൽ വന്ന് കൊല്ലൂ, കൊല്ലൂ എന്നും പറഞ്ഞു തുടങ്ങി

ਕਲਧਉਤ ਕੇ ਭੂਖਨ ਅੰਗ ਸਜੇ ਜਿਹ ਕੀ ਛਬਿ ਸੋ ਸਵਿਤਾ ਦਬ ਹੀ ॥੧੨੧੧॥

kaldhaut ke bhookhan ang saje jih kee chhab so savitaa dab hee |1211|

സ്വർണ്ണാഭരണങ്ങളാൽ അലങ്കരിച്ച അവൻ്റെ അവയവങ്ങളുടെ മഹത്വത്തിന് മുമ്പ്, സൂര്യൻ പോലും ശയനാവസ്ഥയിലാണെന്ന് തോന്നുന്നു.1211.

ਜਾਮ ਪ੍ਰਮਾਨ ਕੀਓ ਘਮਸਾਨ ਬਡੌ ਬਲਵਾਨ ਨ ਜਾਇ ਸੰਘਾਰਿਯੋ ॥

jaam pramaan keeo ghamasaan baddau balavaan na jaae sanghaariyo |

ഒരു പബാർ (ഏകദേശം മൂന്ന് മണിക്കൂർ) അവൻ അക്രമാസക്തമായ യുദ്ധം നടത്തി, പക്ഷേ അവനെ കൊല്ലാൻ കഴിഞ്ഞില്ല

ਮੇਘ ਜਿਉ ਗਾਜਿ ਮੁਰਾਰਿ ਤਬੈ ਅਸਿ ਲੈ ਕਰਿ ਮੈ ਅਰਿ ਊਪਰਿ ਝਾਰਿਯੋ ॥

megh jiau gaaj muraar tabai as lai kar mai ar aoopar jhaariyo |

അപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ മേഘം പോലെ ഇടിമുഴക്കി, തൻ്റെ വാളുകൊണ്ട് ശത്രുവിനെ അടിച്ചു.

ਹੁਇ ਮ੍ਰਿਤ ਭੂਮਿ ਪਰਿਯੋ ਤਬ ਹੀ ਜਦੁਬੀਰ ਜਬੈ ਸਿਰੁ ਕਾਟਿ ਉਤਾਰਿਯੋ ॥

hue mrit bhoom pariyo tab hee jadubeer jabai sir kaatt utaariyo |

കൃഷ്ണൻ തല വെട്ടിയപ്പോൾ അവൻ മരിച്ചു ഭൂമിയിൽ വീണു

ਧੰਨਿ ਹੀ ਧੰਨਿ ਕਹੈ ਸਬ ਦੇਵ ਬਡੋ ਹਰਿ ਜੂ ਭਵ ਭਾਰ ਉਤਾਰਿਯੋ ॥੧੨੧੨॥

dhan hee dhan kahai sab dev baddo har joo bhav bhaar utaariyo |1212|

അതുകണ്ട് ദേവന്മാർ വാഴ്ത്തി പറഞ്ഞു: കൃഷ്ണാ! നിങ്ങൾ ഭൂമിയുടെ ഒരു വലിയ ഭാരം ലഘൂകരിച്ചിരിക്കുന്നു.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਅਟਲ ਸਿੰਘ ਜਬ ਮਾਰਿਓ ਬਹੁ ਬੀਰਨ ਕੋ ਰਾਉ ॥

attal singh jab maario bahu beeran ko raau |

നിരവധി വീരന്മാരുടെ രാജാവായ അടൽ സിംഗ് കൊല്ലപ്പെട്ടപ്പോൾ

ਅਮਿਟ ਸਿੰਘ ਤਬ ਅਮਿਟ ਹੁਇ ਕੀਨੋ ਜੁਧ ਉਪਾਉ ॥੧੨੧੩॥

amitt singh tab amitt hue keeno judh upaau |1213|

അനേകം യോദ്ധാക്കളുടെ രാജാവായിരുന്ന അടൽ സിംഗ് കൊല്ലപ്പെട്ടപ്പോൾ അമിത് സിംഗ് യുദ്ധത്തിനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ ആരംഭിച്ചു.1213.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਬੋਲਤ ਇਉ ਹਠਿ ਕੈ ਹਰਿ ਸੋ ਭਟ ਤਉ ਲਖਿ ਹੋ ਜਬ ਮੋ ਸੋ ਲਰੈਗੋ ॥

bolat iau hatth kai har so bhatt tau lakh ho jab mo so laraigo |

അവൻ കൃഷ്ണനോട് പറഞ്ഞു, "നീ എന്നോട് യുദ്ധം ചെയ്താൽ ഞാൻ നിന്നെ ഒരു വലിയ പോരാളിയായി കണക്കാക്കും

ਮੋ ਕੋ ਕਹਾ ਹਨਿ ਰਾਜਨ ਜ੍ਯੋ ਛਲ ਮੂਰਤਿ ਹੁਇ ਛਲ ਸਾਥ ਛਰੈਗੋ ॥

mo ko kahaa han raajan jayo chhal moorat hue chhal saath chharaigo |

ഈ രാജാക്കന്മാരെപ്പോലെ നീയും എന്നെ തന്ത്രത്തിലൂടെ വഞ്ചിക്കുമോ?

ਮੋ ਅਤਿ ਕੋਪ ਭਰੋ ਲਖਿ ਕੈ ਰਹਿ ਹੋ ਨਹਿ ਆਹਵ ਹੂੰ ਤੇ ਟਰੈਗੋ ॥

mo at kop bharo lakh kai reh ho neh aahav hoon te ttaraigo |

മഹാക്രോധത്താൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്ന എന്നെ കണ്ടിട്ട് (നീ) യുദ്ധഭൂമിയിൽ (നിൽക്കാതെ) (ഇവിടെ നിന്ന്) പിന്തിരിയുകയില്ല.

ਜਉ ਕਬਹੂੰ ਭਿਰ ਹੋ ਹਮ ਸੋ ਨਿਸਚੈ ਨਿਜ ਦੇਹ ਕੋ ਤਿਆਗੁ ਕਰੈਗੋ ॥੧੨੧੪॥

jau kabahoon bhir ho ham so nisachai nij deh ko tiaag karaigo |1214|

��

ਕਾਹੇ ਕਉ ਕਾਨ੍ਰਹ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਹਿਤ ਔਰਨ ਕੇ ਰਿਸ ਕੈ ਰਨ ਪਾਰੋ ॥

kaahe kau kaanrah ayodhan mai hit aauaran ke ris kai ran paaro |

ഓ കൃഷ്ണാ! എന്തുകൊണ്ടാണ് നിങ്ങൾ കോപത്താൽ യുദ്ധഭൂമിയിൽ മറ്റുള്ളവർക്കുവേണ്ടി പോരാടുന്നത്?

ਕਾਹੇ ਕਉ ਘਾਇ ਸਹੋ ਤਨ ਮੈ ਪੁਨਿ ਕਾ ਕੇ ਕਹੇ ਅਰਿ ਭੂਪਨਿ ਮਾਰੋ ॥

kaahe kau ghaae saho tan mai pun kaa ke kahe ar bhoopan maaro |

ഓ കൃഷ്ണാ! നീ എന്തിനാണ് മഹാകോപത്തോടെ യുദ്ധം ചെയ്യുന്നത്? എന്തുകൊണ്ടാണ് നിങ്ങൾ ശരീരത്തിലെ മുറിവുകൾ സഹിക്കുന്നത്? ആരുടെ നിർദ്ദേശപ്രകാരമാണ് നിങ്ങൾ രാജാക്കന്മാരെ കൊല്ലുന്നത്?