Sri Dasam Granth

Pagina - 418


ਸਮੁਹੇ ਹਰਿ ਕੇ ਆਇ ਕੈ ਬੋਲਿਯੋ ਹ੍ਵੈ ਕਰਿ ਢੀਠੁ ॥੧੨੦੪॥
samuhe har ke aae kai boliyo hvai kar dteetth |1204|

Aghar Singh non fugit etiam quod tam malae condicionis et Krishna oppositus, sine sensu erubescens locutus est.1204.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

CHAUPAI

ਹਰਿ ਸਨਮੁਖਿ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਓ ॥
har sanamukh ih bhaat uchaario |

Coram Sri Krishna, sic dixit;

ਅਡਰ ਸਿੰਘ ਤੈ ਛਲ ਸੋ ਮਾਰਿਓ ॥
addar singh tai chhal so maario |

Krishna dixit : Occidisti Addar Singh fraudulenter

ਅਜਬ ਸਿੰਘ ਕਰਿ ਕਪਟ ਖਪਾਯੋ ॥
ajab singh kar kapatt khapaayo |

Ajab Singh decepta et vastata est.

ਇਹ ਸਭ ਭੇਦ ਹਮੋ ਲਖਿ ਪਾਯੋ ॥੧੨੦੫॥
eih sabh bhed hamo lakh paayo |1205|

Inhoneste etiam occidisti Ajaib Singh et hoc secretum optime novi. ��� 1205 .

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਅਘੜ ਸਿੰਘ ਅਤਿ ਨਿਡਰ ਹ੍ਵੈ ਬੋਲਿਯੋ ਹਰਿ ਸਮੁਹਾਇ ॥
agharr singh at niddar hvai boliyo har samuhaae |

Aghar Singh summa timore locutus est in conspectu Domini Krishna

ਬਚਨ ਸ੍ਯਾਮ ਸੋਂ ਜੇ ਕਹੇ ਸੋ ਕਬਿ ਕਹਿਤ ਸੁਨਾਇ ॥੧੨੦੬॥
bachan sayaam son je kahe so kab kahit sunaae |1206|

Quaecumque verba Krishna dixit, poeta ea nunc narrat.1206.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਢੀਠ ਹ੍ਵੈ ਬੋਲਤ ਭਯੋ ਰਨ ਮੈ ਹਸਿ ਕੈ ਹਰਿ ਸੋ ਬਤੀਯਾ ਸੁਨਿ ਲੈਹੋ ॥
dteetth hvai bolat bhayo ran mai has kai har so bateeyaa sun laiho |

Locutus est Krishna in campo sine ullo pudore : " Incassum iratus es nobis "

ਕ੍ਰੁਧ ਕੀਏ ਹਮ ਸੰਗਿ ਨਿਸੰਗ ਕਹਾ ਅਬ ਜੁਧ ਕੀਏ ਫਲੁ ਪੈ ਹੋ ॥
krudh kee ham sang nisang kahaa ab judh kee fal pai ho |

Quid ex hoc bello proficies? Adhuc puer es;

ਤਾ ਤੇ ਲਰੋ ਨਹੀ ਮੋ ਸੰਗਿ ਆਇ ਕੈ ਹੋ ਲਰਿਕਾ ਰਨ ਦੇਖਿ ਪਰੈ ਹੋ ॥
taa te laro nahee mo sang aae kai ho larikaa ran dekh parai ho |

Nolite ergo pugnare mecum et fugite;

ਜੋ ਹਠ ਕੈ ਲਰਿ ਹੋ ਮਰਿ ਹੋ ਅਪੁਨੇ ਗ੍ਰਿਹ ਮਾਰਗਿ ਜੀਤਿ ਨ ਜੈਹੋ ॥੧੨੦੭॥
jo hatth kai lar ho mar ho apune grih maarag jeet na jaiho |1207|

Si pergis pugnando, tunc viam non invenies ad domum tuam et occideris.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਜਿਉ ਬੋਲਿਯੋ ਅਤਿ ਗਰਬ ਸਿਉ ਇਤਿ ਹਰਿ ਐਚਿ ਕਮਾਨ ॥
jiau boliyo at garab siau it har aaich kamaan |

Cum superbia sic locutus est, arcum suum Krishna traxit et sagitta faciem suam percussit

ਸਰ ਮਾਰਿਯੋ ਅਰਿ ਮੁਖਿ ਬਿਖੈ ਪਰਿਯੋ ਮ੍ਰਿਤਕ ਛਿਤਿ ਆਨਿ ॥੧੨੦੮॥
sar maariyo ar mukh bikhai pariyo mritak chhit aan |1208|

Sagitta inflicta mortuus est et in terram cecidit.1208.

ਅਰਜਨ ਸਿੰਘ ਤਬ ਢੀਠ ਹੁਇ ਕਹੀ ਕ੍ਰਿਸਨ ਸੋ ਬਾਤ ॥
arajan singh tab dteetth hue kahee krisan so baat |

Tunc Arjan Singh audacter locutus est ad Krishna.

ਮਹਾਬਲੀ ਹਉ ਆਜ ਹੀ ਕਰਿ ਹੋਂ ਤੇਰੋ ਘਾਤ ॥੧੨੦੯॥
mahaabalee hau aaj hee kar hon tero ghaat |1209|

Tunc contumax Arjun Singh dixit ad Krishna: Sum fortis bellator sum et prosternent te continuo.1209.

ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਹਰਿ ਖਗੁ ਲੈ ਅਰਿ ਸਿਰਿ ਝਾਰਿਯੋ ਧਾਇ ॥
sunat bachan har khag lai ar sir jhaariyo dhaae |

Auditis verbis, Sri Krishna gladium apprehendit et cucurrit et percussit caput hostium.

ਗਿਰਿਓ ਮਨੋ ਆਂਧੀ ਬਚੇ ਬਡੋ ਬ੍ਰਿਛ ਮੁਰਝਾਇ ॥੧੨੧੦॥
girio mano aandhee bache baddo brichh murajhaae |1210|

Audiens hoc Krishna percussit pugione in caput eius et cecidit sicut arbor in tempestate.1210.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਅਰਜਨ ਸਿੰਘ ਹਨ੍ਯੋ ਅਸਿ ਸਿਉ ਅਮਰੇਸ ਮਹੀਪ ਹਨਿਓ ਤਬ ਹੀ ॥
arajan singh hanayo as siau amares maheep hanio tab hee |

Arjan Singh gladio necatus est, Raja Amar Singh quoque occisus est.

ਅਟਲੇਸ ਪ੍ਰਕੋਪ ਭਯੋ ਲਖਿ ਕੈ ਹਰਿ ਆਪੁਨੇ ਸਸਤ੍ਰ ਲਏ ਸਬ ਹੀ ॥
attales prakop bhayo lakh kai har aapune sasatr le sab hee |

Arjun Singh et rex Amresh Singh pugione caesi sunt, tum Krishna arma tenuit, in Atlesh furit.

ਅਤਿ ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਪੁਕਾਰਿ ਪਰਿਓ ਹਰਿ ਸਾਮੁਹੇ ਆਇ ਅਰਿਓ ਜਬ ਹੀ ॥
at maar hee maar pukaar pario har saamuhe aae ario jab hee |

Etiam coepit dicere Occide, Kill, dum ante Krishna venit

ਕਲਧਉਤ ਕੇ ਭੂਖਨ ਅੰਗ ਸਜੇ ਜਿਹ ਕੀ ਛਬਿ ਸੋ ਸਵਿਤਾ ਦਬ ਹੀ ॥੧੨੧੧॥
kaldhaut ke bhookhan ang saje jih kee chhab so savitaa dab hee |1211|

Ante decus membrorum inauratis ornatum etiam sol videbatur.

ਜਾਮ ਪ੍ਰਮਾਨ ਕੀਓ ਘਮਸਾਨ ਬਡੌ ਬਲਵਾਨ ਨ ਜਾਇ ਸੰਘਾਰਿਯੋ ॥
jaam pramaan keeo ghamasaan baddau balavaan na jaae sanghaariyo |

Uni Pabar bellum vehemens (circiter tres horas) gessit, sed necari non potuit

ਮੇਘ ਜਿਉ ਗਾਜਿ ਮੁਰਾਰਿ ਤਬੈ ਅਸਿ ਲੈ ਕਰਿ ਮੈ ਅਰਿ ਊਪਰਿ ਝਾਰਿਯੋ ॥
megh jiau gaaj muraar tabai as lai kar mai ar aoopar jhaariyo |

Tunc Krishna tonans ut nubes, ictum in hostem gladio percussit,

ਹੁਇ ਮ੍ਰਿਤ ਭੂਮਿ ਪਰਿਯੋ ਤਬ ਹੀ ਜਦੁਬੀਰ ਜਬੈ ਸਿਰੁ ਕਾਟਿ ਉਤਾਰਿਯੋ ॥
hue mrit bhoom pariyo tab hee jadubeer jabai sir kaatt utaariyo |

et cum praecidit caput Krishna mortuus est et procidit in terram

ਧੰਨਿ ਹੀ ਧੰਨਿ ਕਹੈ ਸਬ ਦੇਵ ਬਡੋ ਹਰਿ ਜੂ ਭਵ ਭਾਰ ਉਤਾਰਿਯੋ ॥੧੨੧੨॥
dhan hee dhan kahai sab dev baddo har joo bhav bhaar utaariyo |1212|

Hoc videntes deos consalutaverunt et dixerunt : ���O Krishna! magnum onus terrae levasti.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਅਟਲ ਸਿੰਘ ਜਬ ਮਾਰਿਓ ਬਹੁ ਬੀਰਨ ਕੋ ਰਾਉ ॥
attal singh jab maario bahu beeran ko raau |

Cum rex Atal Singh multorum heroum occisus est;

ਅਮਿਟ ਸਿੰਘ ਤਬ ਅਮਿਟ ਹੁਇ ਕੀਨੋ ਜੁਧ ਉਪਾਉ ॥੧੨੧੩॥
amitt singh tab amitt hue keeno judh upaau |1213|

Cum Atal Singh, qui rex erat multorum bellatorum, occisus est, tunc Amit Singh conatus suos ad bellum gerendum incepit.1213.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਬੋਲਤ ਇਉ ਹਠਿ ਕੈ ਹਰਿ ਸੋ ਭਟ ਤਉ ਲਖਿ ਹੋ ਜਬ ਮੋ ਸੋ ਲਰੈਗੋ ॥
bolat iau hatth kai har so bhatt tau lakh ho jab mo so laraigo |

Et dixit ad Krishna : Videbo te bellatorem magnum , si pugnaveris mecum

ਮੋ ਕੋ ਕਹਾ ਹਨਿ ਰਾਜਨ ਜ੍ਯੋ ਛਲ ਮੂਰਤਿ ਹੁਇ ਛਲ ਸਾਥ ਛਰੈਗੋ ॥
mo ko kahaa han raajan jayo chhal moorat hue chhal saath chharaigo |

Etiam tu me per dolum tales reges falles?

ਮੋ ਅਤਿ ਕੋਪ ਭਰੋ ਲਖਿ ਕੈ ਰਹਿ ਹੋ ਨਹਿ ਆਹਵ ਹੂੰ ਤੇ ਟਰੈਗੋ ॥
mo at kop bharo lakh kai reh ho neh aahav hoon te ttaraigo |

Videns me repletus ira magna, non consistet in terra et recedite.

ਜਉ ਕਬਹੂੰ ਭਿਰ ਹੋ ਹਮ ਸੋ ਨਿਸਚੈ ਨਿਜ ਦੇਹ ਕੋ ਤਿਆਗੁ ਕਰੈਗੋ ॥੧੨੧੪॥
jau kabahoon bhir ho ham so nisachai nij deh ko tiaag karaigo |1214|

Certe fugies e campo , cum me vehementer furiosa videas , et si unquam mecum pugnaveris , profecto corpus tuum relinques .

ਕਾਹੇ ਕਉ ਕਾਨ੍ਰਹ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਹਿਤ ਔਰਨ ਕੇ ਰਿਸ ਕੈ ਰਨ ਪਾਰੋ ॥
kaahe kau kaanrah ayodhan mai hit aauaran ke ris kai ran paaro |

O Krishna! Quid pro aliis in bello ex ira pugnas?

ਕਾਹੇ ਕਉ ਘਾਇ ਸਹੋ ਤਨ ਮੈ ਪੁਨਿ ਕਾ ਕੇ ਕਹੇ ਅਰਿ ਭੂਪਨਿ ਮਾਰੋ ॥
kaahe kau ghaae saho tan mai pun kaa ke kahe ar bhoopan maaro |

���O Krishna! quid bellas in magna ira? Quid vulnera in corpore toleras? Quo auctore reges occidis?

ਜੀਵਤ ਹੋ ਤਬ ਲਉ ਜਗ ਮੈ ਜਬ ਲਉ ਮੁਹਿ ਸੰਗਿ ਭਿਰਿਓ ਨ ਬਿਚਾਰੋ ॥
jeevat ho tab lau jag mai jab lau muhi sang bhirio na bichaaro |

Vos remanebit tantum si non pugnare mecum

ਸੁੰਦਰ ਜਾਨ ਕੈ ਛਾਡਤ ਹੋ ਤਜਿ ਕੈ ਰਨ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਧਾਮਿ ਸਿਧਾਰੋ ॥੧੨੧੫॥
sundar jaan kai chhaaddat ho taj kai ran sayaam joo dhaam sidhaaro |1215|

Considerans te formosam, condono te, relinque arenam bellicam et vade in domum tuam.

ਫੇਰਿ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਰਿਸਿ ਕੇ ਅਮਿਟੇਸ ਬਲੀ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੋ ॥
fer ayodhan mai ris ke amittes balee ih bhaat uchaaro |

Tunc Amit Singh, fortissimus in bello, irata sic dixit.

ਬੈਸ ਕਿਸੋਰ ਮਨੋਹਰਿ ਮੂਰਤਿ ਲੈ ਹੋ ਕਹਾ ਲਖਿ ਜੁਧ ਹਮਾਰੋ ॥
bais kisor manohar moorat lai ho kahaa lakh judh hamaaro |

Amit Singh iterum in acie locutus est, ��� Adhuc multo minus furis, et tibi nullius pretii erit, si me pugnam videris.

ਹਉ ਤੁਮ ਸਿਉ ਹਰਿ ਸਾਚ ਕਹਿਓ ਤੁਮ ਜਉ ਜੀਯ ਮੈ ਕਛੁ ਅਉਰ ਬਿਚਾਰੋ ॥
hau tum siau har saach kahio tum jau jeey mai kachh aaur bichaaro |

���O Krishna! amen amen dico tibi verum sed aliud cogitas in corde tuo

ਕੈ ਹਮ ਸੰਗਿ ਲਰੋ ਤਜਿ ਕੈ ਡਰ ਕੈ ਅਪੁਨੇ ਸਭ ਆਯੁਧ ਡਾਰੋ ॥੧੨੧੬॥
kai ham sang laro taj kai ddar kai apune sabh aayudh ddaaro |1216|

Nunc vel sine timore pugnes mecum, vel omnia tua tela abice.

ਆਜੁ ਆਯੋਧਨ ਮੈ ਤੁਮ ਕੋ ਹਨਿ ਹੋ ਤੁਮਰੀ ਸਭ ਹੀ ਪ੍ਰਿਤਨਾ ਕੋ ॥
aaj aayodhan mai tum ko han ho tumaree sabh hee pritanaa ko |

Ego te et omnem exercitum tuum interficiam hodie in bello

ਜਉ ਰੇ ਕੋਊ ਤੁਮ ਮੈ ਭਟ ਹੈ ਬਹੁ ਆਵਤ ਹੈ ਬਿਧਿ ਆਹਵ ਜਾ ਕੋ ॥
jau re koaoo tum mai bhatt hai bahu aavat hai bidh aahav jaa ko |

Si quis est in vobis fortissimus pugnator et si aliquis scit artem militarem, tunc veniat mecum ad pugnandum.