Sri Dasam Granth

Pagina - 387


ਤਾਹੀ ਕੀ ਓਰਿ ਰਹੋ ਲਿਵ ਲਾਇ ਰੀ ਯਾ ਤੇ ਕਛੂ ਤੁਮਰੋ ਨਹੀ ਖੀਜੈ ॥੯੦੨॥
taahee kee or raho liv laae ree yaa te kachhoo tumaro nahee kheejai |902|

In eum intendas animum tuum, ne quid mali facias.

ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਬਾਚ ॥
gvaaran baach |

Oratio de gopis:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਸੁਨਿ ਊਧਵ ਤੇ ਬਿਧਿ ਯਾ ਬਤੀਯਾ ਤਿਨ ਊਧਵ ਕੋ ਇਮ ਉਤਰੁ ਦੀਨੋ ॥
sun aoodhav te bidh yaa bateeyaa tin aoodhav ko im utar deeno |

Audiens hunc modum ab Udhav, respondit Udhav quod sequitur.

ਜਾ ਸੁਨਿ ਬ੍ਰਯੋਗ ਹੁਲਾਸ ਘਟੈ ਜਿਹ ਕੋ ਸੁਨਿਏ ਦੁਖ ਹੋਵਤ ਜੀ ਨੋ ॥
jaa sun brayog hulaas ghattai jih ko sunie dukh hovat jee no |

Haec audientes Udhava responderunt : ���O Udhava! de quo auditus est separatio et beatitudo minuitur;

ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਤੁਮ ਹੋ ਹਮ ਕੋ ਹਮਰੋ ਤੁਮਰੇ ਰਸ ਮੈ ਮਨੁ ਭੀਨੋ ॥
tayaag ge tum ho ham ko hamaro tumare ras mai man bheeno |

Id Krishna reliquit nobis

ਯੌ ਕਹਿਯੋ ਤਾ ਸੰਗ ਯੌ ਕਹੀਯੋ ਹਰਿ ਜੂ ਤੁਹਿ ਪ੍ਰੇਮ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਦੀਨੋ ॥੯੦੩॥
yau kahiyo taa sang yau kaheeyo har joo tuhi prem bidaa kar deeno |903|

Dices hoc illi cum vadis: "Protinus dereliquisti amorem."

ਫਿਰ ਕੈ ਸੰਗਿ ਊਧਵ ਕੇ ਬ੍ਰਿਜ ਭਾਮਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥
fir kai sang aoodhav ke brij bhaaman sayaam kahai ih bhaat uchaariyo |

Shyam dicit, Tunc gopis talia verba locutus est Uddhava.

ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਨ ਲਈ ਸੁਧਿ ਹੈ ਰਸ ਸੋ ਹਮਰੋ ਮਨੂਆ ਤੁਮ ਜਾਰਿਯੋ ॥
tayaag ge na lee sudh hai ras so hamaro manooaa tum jaariyo |

Mulieres Braja iterum Udhava dixerunt, ��� Ex una parte nos reliquit, et ex altera parte, sermo vester inflammat mentem nostram,

ਇਉ ਕਹਿ ਕੈ ਪੁਨਿ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਤਿਹ ਕੋ ਸੁ ਕਿਧੌ ਕਬਿ ਯੌ ਜਸੁ ਸਾਰਿਯੋ ॥
eiau keh kai pun aaise kahiyo tih ko su kidhau kab yau jas saariyo |

Gopis hoc dicto, tunc sic locutus est, Yash ejus sic a poeta factum est.

ਊਧਵ ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ ਯੌ ਕਹੀਯੋ ਹਰਿ ਜੂ ਤੁਹਿ ਪ੍ਰੇਮ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥੯੦੪॥
aoodhav sayaam so yau kaheeyo har joo tuhi prem bidaa kar ddaariyo |904|

Gopis haec dicens, ���O Udhava! Krishna hoc tantum definite dicas: ���O Krishna! valedicere passioni amoris.

ਫੇਰਿ ਕਹਿਯੋ ਇਮ ਊਧਵ ਸੋ ਜਬ ਹੀ ਸਭ ਹੀ ਹਰਿ ਕੇ ਰਸ ਭੀਨੀ ॥
fer kahiyo im aoodhav so jab hee sabh hee har ke ras bheenee |

Cum omnes in succo Sri Krishna (tunc) Udhava macerati essent, sic relatum est.

ਜੋ ਤਿਨ ਸੋ ਕਹਿਯੋ ਊਧਵ ਇਉ ਤਿਨ ਊਧਵ ਸੋ ਬਿਨਤੀ ਇਹ ਕੀਨੀ ॥
jo tin so kahiyo aoodhav iau tin aoodhav so binatee ih keenee |

In furore Krishna rursus insanire, gopis dixit Udhava, ���O Udhava! rogamus te that

ਕੰਚਨ ਸੋ ਜਿਨ ਕੋ ਤਨ ਥੋ ਜੋਊ ਹਾਨ ਬਿਖੈ ਹੁਤੀ ਗ੍ਵਾਰਿ ਨਵੀਨੀ ॥
kanchan so jin ko tan tho joaoo haan bikhai hutee gvaar naveenee |

Hi gopis, quorum corpora auro similes erant, interiere corpora eorum

ਊਧਵ ਜੂ ਹਮ ਕੋ ਤਜਿ ਕੈ ਤੁਮਰੇ ਬਿਨੁ ਸ੍ਯਾਮ ਕਛੂ ਸੁਧਿ ਲੀਨੀ ॥੯੦੫॥
aoodhav joo ham ko taj kai tumare bin sayaam kachhoo sudh leenee |905|

O Udhava! nemo nisi tu nobiscum communicasti.

ਏਕ ਕਹੈ ਅਤਿ ਆਤੁਰ ਹ੍ਵੈ ਇਕ ਕੋਪਿ ਕਹੈ ਜਿਨ ਤੇ ਹਿਤ ਭਾਗਿਯੋ ॥
ek kahai at aatur hvai ik kop kahai jin te hit bhaagiyo |

Unus (gopi) dicit in magna tristitia et in ira dicit eos qui amorem amiserant (Krishna's).

ਊਧਵ ਜੂ ਜਿਹ ਦੇਖਨ ਕੋ ਹਮਰੋ ਮਨੂਆ ਅਤਿ ਹੀ ਅਨੁਰਾਗਿਯੋ ॥
aoodhav joo jih dekhan ko hamaro manooaa at hee anuraagiyo |

Aliquis in nimia anxietate et aliquis in extrema ira dicit, ���O Udhava! ille, cuius visio abundat amor noster, reiecit Krishna suam erga nos dilectionem

ਸੋ ਹਮ ਕੋ ਤਜਿ ਗਯੋ ਪੁਰ ਮੈ ਪੁਰ ਬਾਸਿਨ ਕੇ ਰਸ ਭੀਤਰ ਪਾਗਿਯੋ ॥
so ham ko taj gayo pur mai pur baasin ke ras bheetar paagiyo |

Dereliquit nos et absorbuit se cum habitatoribus civitatis suae

ਜਉ ਹਰਿ ਜੂ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰਿ ਤਜੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰਿਨ ਭੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਤਿਆਗਿਯੋ ॥੯੦੬॥
jau har joo brij naar tajee brij naarin bhee brijanaath tiaagiyo |906|

Verum est quomodo Krishna mulieres Braja reliquerit, nunc hoc accipias quod mulieres Braja reliquerunt Krishna.���906.

ਏਕਨ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ਸ੍ਯਾਮ ਤਜਿਯੋ ਇਕ ਐਸੇ ਕਹੈ ਹਮ ਕਾਮ ਕਰੈਗੀ ॥
ekan yau kahiyo sayaam tajiyo ik aaise kahai ham kaam karaigee |

Quidam de Gopis dixerunt se reliquerunt Krishna, et quidam ex illis dixerunt quod Krishna interrogavit se facturos quodcunque faceret.

ਭੇਖ ਜਿਤੇ ਕਹਿਯੋ ਜੋਗਿਨ ਕੇ ਤਿਤਨੇ ਹਮ ਆਪਨੇ ਅੰਗਿ ਡਰੈਗੀ ॥
bhekh jite kahiyo jogin ke titane ham aapane ang ddaraigee |

Formae Krishna rogaverat, quod Krishna rogaverat gopis ut gerunt, uterentur.

ਏਕ ਕਹੈ ਹਮ ਜੈ ਹੈ ਤਹਾ ਇਕ ਐਸੇ ਕਹੈ ਗੁਨਿ ਹੀ ਉਚਰੈਗੀ ॥
ek kahai ham jai hai tahaa ik aaise kahai gun hee ucharaigee |

Quidam ex illis dixerunt se ituros ad Krishna, et alii dixerunt se laudes ejus cantare

ਏਕ ਕਹੈ ਹਮ ਖੈ ਮਰਿ ਹੈ ਬਿਖ ਇਕ ਯੌ ਕਹੈ ਧ੍ਯਾਨ ਹੀ ਬੀਚ ਮਰੈਗੀ ॥੯੦੭॥
ek kahai ham khai mar hai bikh ik yau kahai dhayaan hee beech maraigee |907|

Quidam gopi dicit quod venenum sumendo morituram dicit et alius dicit se morituram in meditatione de ipso.

ਊਧਵ ਬਾਚ ਗੋਪਿਨ ਸੋ ॥
aoodhav baach gopin so |

Oratio Udhava ad gopis directa:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਪਿਖਿ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੀ ਇਹ ਭਾਤਿ ਦਸਾ ਬਿਸਮੈ ਹੁਇ ਊਧਵ ਯੌ ਉਚਰੋ ॥
pikh gvaaran kee ih bhaat dasaa bisamai hue aoodhav yau ucharo |

Hanc conditionem gopis videns, obstupuit et sic dixit.

ਹਮ ਜਾਨਤ ਹੈ ਤੁਮਰੀ ਹਰਿ ਸੋ ਬਲਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਘਨੀ ਇਹ ਕਾਮ ਕਰੋ ॥
ham jaanat hai tumaree har so bal preet ghanee ih kaam karo |

Vidensque talem statum gopis, miratus super hoc Udhava dixit : ��� Scio te in immensum amare Krishna;

ਜੋਊ ਸ੍ਯਾਮ ਪਠਿਯੋ ਤੁਮ ਪੈ ਹਮ ਕੋ ਇਹ ਰਾਵਲ ਭੇਖਨ ਅੰਗਿ ਧਰੋ ॥
joaoo sayaam patthiyo tum pai ham ko ih raaval bhekhan ang dharo |

Sed monitus es ne togati Yogins sumantur

ਤਜਿ ਕੈ ਗ੍ਰਿਹ ਕੇ ਪੁਨਿ ਕਾਜ ਸਭੈ ਸਖੀ ਮੋਰੇ ਹੀ ਧ੍ਯਾਨ ਕੇ ਬੀਚ ਅਰੋ ॥੯੦੮॥
taj kai grih ke pun kaaj sabhai sakhee more hee dhayaan ke beech aro |908|

Missus sum a Krishna ad te rogas ut tua officia domestica deseras ac sola de Krishna meditaris.908.

ਗੋਪਿਨ ਬਾਚ ਊਧਵ ਸੋ ॥
gopin baach aoodhav so |

Oratio gopis ad Udhava:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਏਕ ਸਮੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੁੰਜਨ ਮੈ ਮੁਹਿ ਕਾਨਨ ਸ੍ਯਾਮ ਤਟੰਕ ਧਰਾਏ ॥
ek samai brij kunjan mai muhi kaanan sayaam tattank dharaae |

Olim in alvocibus Braja, Krishna me ornavit aureis monilibus quae lapidibus pretiosissimis clavata erant.

ਕੰਚਨ ਕੇ ਬਹੁ ਮੋਲ ਜਰੇ ਨਗ ਬ੍ਰਹਮ ਸਕੈ ਉਪਮਾ ਨ ਗਨਾਏ ॥
kanchan ke bahu mol jare nag braham sakai upamaa na ganaae |

Eorum laus ne dici quidem potuit a Brahma

ਬਜ੍ਰ ਲਗੇ ਜਿਨ ਬੀਚ ਛਟਾ ਚਮਕੈ ਚਹੂੰ ਓਰਿ ਧਰਾ ਛਬਿ ਪਾਏ ॥
bajr lage jin beech chhattaa chamakai chahoon or dharaa chhab paae |

Sicut fulgur coruscans de sub caelo in nubibus, et aspectus eorum sicut fulgur

ਤਉਨ ਸਮੈ ਹਰਿ ਵੈ ਦਏ ਊਧਵ ਦੈ ਅਬ ਰਾਵਲ ਭੇਖ ਪਠਾਏ ॥੯੦੯॥
taun samai har vai de aoodhav dai ab raaval bhekh patthaae |909|

O Udhava! Krishna haec omnia eo tempore dedit, nunc ille te veste yogi indutus te ad nos misit.909.

ਏਕ ਕਹੈ ਹਮ ਜੋਗਨਿ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ਕਹੈ ਇਕ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿਯੋ ਹੀ ਕਰੈਂਗੀ ॥
ek kahai ham jogan hvai hai kahai ik sayaam kahiyo hee karaingee |

unus incepit dicens quod jogans erimus, unus dixit quod faciamus quod dixit Shyam.

ਡਾਰਿ ਬਿਭੂਤਿ ਸਭੈ ਤਨ ਪੈ ਬਟੂਆ ਚਿਪੀਆ ਕਰ ਬੀਚ ਧਰੈਂਗੀ ॥
ddaar bibhoot sabhai tan pai battooaa chipeea kar beech dharaingee |

Quidam gopi dixerunt quod yogins fierent iuxta verbum de Krishna et cinerem fricare in corpore et phialas mendicantes portare

ਏਕ ਕਹੈ ਹਮ ਜਾਹਿ ਤਹਾ ਇਕ ਯੌ ਕਹੈ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਖਾਇ ਮਰੈਂਗੀ ॥
ek kahai ham jaeh tahaa ik yau kahai gvaaran khaae maraingee |

Quidam dixit se ituros ad Krishna et ibi moriendum sumpto veneno

ਏਕ ਕਹੈ ਬਿਰਹਾਗਨਿ ਕੋ ਉਪਜਾਇ ਕੈ ਤਾਹੀ ਕੇ ਸੰਗ ਜਰੈਂਗੀ ॥੯੧੦॥
ek kahai birahaagan ko upajaae kai taahee ke sang jaraingee |910|

Dixit aliquis quod ignis separationis produceret et se combureret in eo.910.

ਰਾਧੇ ਬਾਚ ਊਧਵ ਸੋ ॥
raadhe baach aoodhav so |

Oratio Radha ad Udhava:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਪ੍ਰੇਮ ਛਕੀ ਅਪਨੇ ਮੁਖ ਤੇ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਕੀ ਜਾਈ ॥
prem chhakee apane mukh te ih bhaat kahiyo brikhabhaan kee jaaee |

Radha, colore amoris tincta, sic a facie dixit;

ਸ੍ਯਾਮ ਗਏ ਮਥੁਰਾ ਤਜਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੋ ਅਬ ਧੋ ਹਮਰੀ ਗਤਿ ਕਾਈ ॥
sayaam ge mathuraa taj kai brij ko ab dho hamaree gat kaaee |

In amore Krishna immersus Radha dixit : ��� Nunc Krishna deseruit Braja et abiit ad Matura et nos posuit in rebus angustiis

ਦੇਖਤ ਹੀ ਪੁਰ ਕੀ ਤ੍ਰੀਯ ਕੋ ਸੁ ਛਕੇ ਤਿਨ ਕੇ ਰਸ ਮੈ ਜੀਯ ਆਈ ॥
dekhat hee pur kee treey ko su chhake tin ke ras mai jeey aaee |

Incensus amore mulierum Maturae viso incidit

ਕਾਨ੍ਰਹ ਲਯੋ ਕੁਬਜਾ ਬਸਿ ਕੈ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੧੧॥
kaanrah layo kubajaa bas kai ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |911|

Krishna a Kubja domita est et in tali statu nullus dolor in corde illius carnificis exstitit.911.

ਸੇਜ ਬਨੀ ਸੰਗਿ ਫੂਲਨ ਸੁੰਦਰ ਚਾਦਨੀ ਰਾਤਿ ਭਲੀ ਛਬਿ ਪਾਈ ॥
sej banee sang foolan sundar chaadanee raat bhalee chhab paaee |

Lectus florum splendidus in lunari nocte vultus est

ਸੇਤ ਬਹੇ ਜਮੁਨਾ ਪਟ ਹੈ ਸਿਤ ਮੋਤਿਨ ਹਾਰ ਗਰੈ ਛਬਿ ਛਾਈ ॥
set bahe jamunaa patt hai sit motin haar garai chhab chhaaee |

Vena alba Yamuna sicut vestis pulchra et particulae arenae apparent sicut monile gemmarum.

ਮੈਨ ਚੜਿਯੋ ਸਰ ਲੈ ਬਰ ਕੈ ਬਧਬੋ ਹਮ ਕੋ ਬਿਨੁ ਜਾਨਿ ਕਨ੍ਰਹਾਈ ॥
main charriyo sar lai bar kai badhabo ham ko bin jaan kanrahaaee |

Deus amoris nos videns Krishna sine sagittis nos oppugnat et Krishna a Kubja capta est.