Visum est, quod corvus ab alto Delapsam in terram cecidit cum diro angue monte.
Unus bellator Nisumbh daemonum potens, equo velociter, ante aciem processit.
Eum cum vidisset, amittit animum, quis ergo tam potens est, ut huic daemoni praecedere conetur?
Chandi, apprehendens gladium in manu sua, multos occidit inimicos, et simul percussit super caput daemonis.
Hic gladius caput, faciem, truncum, sellam et equum detrusit in terram.
Cum ergo interficeret Chandi potentem illum daemonem per hunc modum, tunc alius daemon clamans voce magna processit in campo.
Leo antecedens, et ira currens, inflixit ei duo vulnera tria.
Chandi levavit gladium suum et cum magna vi clamans percussit eum super caput demonis.
Caput eius longe cecidit sicut scabies vento vehementi.
Considerate in suo culmine bellum, omnis divisio exercitus daemonum ad pugnam currit.
Impulit illa ferrum ferro, timidique fugit acieque excesserunt.
De percussionibus gladii et scipioni Chandi, corpora daemonum ceciderunt in fragmentis.
Morus arbor ligneis pistillis concussit atque etiam contusa videtur.
Viso adhuc magno reliquo daemonum exercitu, Chandi arma eius eruerunt.
Sata-similia bellatorum corpora scidit et lacessendo , prostravit et occidit .
Vulnerantur in proelio multi et detruncatis capitibus a stipitibus conciderunt.
Videtur quod tempore belli Saturnus omnia membra lunae concidisset et proiecisset.
Protinus Chandi potens evellens viribus ensem, ensem in manu tenuit.
In ira percussit illud in caput Nisumbh, et ita percussit quod ad summum transivit.
Quis tantus ictus noscere possit? Et continuo cecidit dæmonium in terram in duas partes.
Videtur quod saponis fabricator in manu filum ferrum sumens, saponem percussit cum eo.
Finis sexti Capituli inscribitur Socificatio Nisumbh��� in CHANDI CHARITREA UKATI BILAS Mardandeya Purana.6.
DOHRA,
Cum dea Nisumbh hoc modo in acie interfecit;