Hanc scenam suavissime descripsit poeta.
Iuxta eum color ochre-montis liquescit et cadit in terra pluvioso tempore.
Ira repletus, Chandika atrox bellum cum Raktavija in acie gessit.
dæmonum in instanti exercitum pressit, sicut oleum de semine sesamo comprimit oilman.
Sanguis in terra stillat, sicut tinctor color rimas et color diffunditur.
Daemonum vulnera fulgent sicut lampades in vasis.
Ubicumque sanguis Raktavija cecidit, ibi multi Raktavijas exsurrexerunt.
Chandi apprehendit arcum ferocem et omnes occidit sagittis.
Per omnes nati Raktavijas occisi, magis Raktavijas surrexerunt, Chandi omnes interfecerunt.
Omnes moriuntur et renascuntur sicut bullae ex pluvia productae et tunc statim exstinguuntur.
Quot guttae sanguinis in Raktavija in terram cadunt, tot Raktavijas fiunt.
Clamantes magna occide eam, currunt daemones ante Chandi.
Hanc scenam eo ipso tempore videns, poeta hanc comparationem finxit;
Quod in palatio vitreo tantum una figura se multiplicat et videtur sic.
Multi Raktavijas oriuntur et in furore bellum gerunt.
Sagittae emissae sunt ab arcu Chandi feroces sicut radii solis.
Chandi occiderunt et deleverunt, sed iterum surrexerunt, dea eos quasi paddy pilo ligneo verberavit.
Chandi gladio ancipiti capita sua divisit, sicut fructus marmelos ab arbore scindit.
Multi Raktavijas cum gladiis in manibus exsurgentes, versus Chandi hoc modo moti sunt. Tales autem daemones de guttis sanguinis e multitudine surgentes, sagittas sicut pluvias infundunt.
Tales autem daemones de guttis sanguinis e multitudine surgentes, sagittas sicut pluvias infundunt.
Chandi iterum arripuit ferocem arcum in manu sagittarum mittentes omnes eos necavit.
Daemones oriuntur a sanguine sicut pili in tempore frigoris.
Multi Raktavijas vi et celeritate convenerunt, Chandi obsederunt.
Omnes has daemonum copias et dea et leo simul occiderunt.
Erexerunt daemones, et talem uocem eduxerunt, que contemplationem sapientum fregerunt.
Omnes conatus deae amissi sunt, sed superbia Raktavija non decrevit.
DOHRA,
Hoc modo Chandika foutht cum raktavija;
Daemones innumerabiles facti sunt, et irritus deae ira fuit. 163.
SWAYYA,
Oculi potentium Chandi rubescunt, videntes multos daemones per omnes decem partes.
Concidit suo gladio omnes inimicos ut lilia rosarum.
Una gutta sanguinis cecidit in corpus deae, quod compara- tionem suam fingit poeta hoc modo;
In templo aureo gemmarius gemmam rubram in ornamentis habet.
Cum ira Chandi diuturnum bellum pugnavit, cuius simile prius fuit a Vishnu cum daemonibus Madhu.
Ut daemones destrueret, dea flammam ignis e fronte traxit.
Ex illa flamma kali se manifestavit et gloriam eius tanquam metum inertes fecit.
Videbatur frangens apicem Sumeru, Yamuna decidit .165.
Sumeru contremuit et caelum perterruit et montes magni in decem partes velociter movere coeperunt.
In omnibus quattuordecim mundos factus est magnus motus et magna illusio in mente Brahmae creata est.
Status meditativus Shiva fractus est et terra cum magno impetu Kali vociferatus est.
Ut daemones interficeret, Kali gladium mortiferum in manu sua sumpsit.
DOHRA,
Hoc consilium Chandi et Kali ambo simul sumpserunt;
Dæmones occidam et eorum sanguinem bibis, omnes inimicos occidemus.
SWAYYA,
Captus Kali et leonem cum ea, Chandi omnes Raktavijas sicut silvam ab igne obsedit.
Cum virtute sagittarum Chandi, daemones exusti sunt sicut lateres in fornacibus.