Sri Dasam Granth

Pagina - 366


ਜੋਊ ਆਈ ਮਨਾਵਨ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਥੀ ਤਿਹ ਸੋ ਬਤੀਯਾ ਇਮ ਪੈ ਉਚਰੀ ॥
joaoo aaee manaavan gvaaran thee tih so bateeyaa im pai ucharee |

Gopi qui ad celebrandum eum venerant sic locutus est ei.

ਸਖੀ ਕਾਹੇ ਕੌ ਹਉ ਹਰਿ ਪਾਸ ਚਲੋ ਹਰਿ ਕੀ ਕਛੁ ਮੋ ਪਰਵਾਹ ਪਰੀ ॥੭੧੦॥
sakhee kaahe kau hau har paas chalo har kee kachh mo paravaah paree |710|

Hoc dixit Gopi, qui ad persuadendum ei venerat, O amice! quid ad Krishna? Quid ego illi curae?

ਯੌ ਇਹ ਉਤਰ ਦੇਤ ਭਈ ਤਬ ਯਾ ਬਿਧਿ ਸੋ ਉਨਿ ਬਾਤ ਕਰੀ ਹੈ ॥
yau ih utar det bhee tab yaa bidh so un baat karee hai |

Cum hoc Radha respondisset, amicus iterum dixit;

ਰਾਧੇ ਬਲਾਇ ਲਿਉ ਰੋਸ ਕਰੋ ਨਹਿ ਕਿਉ ਕਿਹ ਕੋਪ ਕੇ ਸੰਗ ਭਰੀ ਹੈ ॥
raadhe balaae liau ros karo neh kiau kih kop ke sang bharee hai |

O Radha, potes dicere Krishna, frustra indignaris

ਤੂ ਇਤ ਮਾਨ ਰਹੀ ਕਰਿ ਕੈ ਉਤ ਹੇਰਤ ਪੈ ਰਿਪੁ ਚੰਦ ਹਰੀ ਹੈ ॥
too it maan rahee kar kai ut herat pai rip chand haree hai |

Sedes hic iratus et illic hostis lunae (Sri Krishna) aspicit (vestra via).

ਤੂ ਨ ਕਰੈ ਪਰਵਾਹ ਹਰੀ ਹਰਿ ਕੌ ਤੁਮਰੀ ਪਰਵਾਹ ਪਰੀ ਹੈ ॥੭੧੧॥
too na karai paravaah haree har kau tumaree paravaah paree hai |711|

Hinc tu resistis in ego et illinc etiam lunae inimica videtur Krishna, non curas proculdubio Krishna, sed Krishna tibi curas plene. ���711.

ਯੌਂ ਕਹਿ ਬਾਤ ਕਹੀ ਫਿਰਿ ਯੌ ਉਠਿ ਬੇਗ ਚਲੋ ਚਲਿ ਹੋਹੁ ਸੰਜੋਗੀ ॥
yauan keh baat kahee fir yau utth beg chalo chal hohu sanjogee |

Hoc dicens iterum amicus ille: O Radha, perge cito et vide Krishna cito

ਤਾਹੀ ਕੇ ਨੈਨ ਲਗੇ ਇਹ ਠਉਰ ਜੋਊ ਸਭ ਲੋਗਨ ਕੋ ਰਸ ਭੋਗੀ ॥
taahee ke nain lage ih tthaur joaoo sabh logan ko ras bhogee |

Ille, qui flagranti amore omnium fruitur, oculos in hanc tuam sedem collocat

ਤਾ ਕੇ ਨ ਪਾਸ ਚਲੈ ਸਜਨੀ ਉਨ ਕੋ ਕਛ ਜੈ ਹੈ ਨ ਆਪਨ ਖੋਗੀ ॥
taa ke na paas chalai sajanee un ko kachh jai hai na aapan khogee |

O amice! si non es ad eum , nihil perdet , tantum erit damnum tuum

ਤੈ ਮੁਖ ਰੀ ਬਲਿ ਦੇਖਨ ਕੋ ਜਦੁਰਾਇ ਕੇ ਨੈਨ ਭਏ ਦੋਊ ਬਿਓਗੀ ॥੭੧੨॥
tai mukh ree bal dekhan ko jaduraae ke nain bhe doaoo biogee |712|

Oculi Krishna tam infelices sunt propter separationem a vobis.712.

ਪੇਖਤ ਹੈ ਨਹੀ ਅਉਰ ਤ੍ਰੀਯਾ ਤੁਮਰੋ ਈ ਸੁਨੋ ਬਲਿ ਪੰਥ ਨਿਹਾਰੈ ॥
pekhat hai nahee aaur treeyaa tumaro ee suno bal panth nihaarai |

O Radha! Ad aliam quamlibet mulierem non videt et adventum tuum tantum quaerit

ਤੇਰੇ ਹੀ ਧ੍ਯਾਨ ਬਿਖੈ ਅਟਕੇ ਤੁਮਰੀ ਹੀ ਕਿਧੌ ਬਲਿ ਬਾਤ ਉਚਾਰੈ ॥
tere hee dhayaan bikhai attake tumaree hee kidhau bal baat uchaarai |

In te operam suam collocat et solum de te loquitur

ਝੂਮਿ ਗਿਰੈ ਕਬਹੂੰ ਧਰਨੀ ਕਰਿ ਤ੍ਵੈ ਮਧਿ ਆਪਨ ਆਪ ਸੰਭਾਰੈ ॥
jhoom girai kabahoon dharanee kar tvai madh aapan aap sanbhaarai |

Interdum dominatur, interdum se avertit ac procumbit

ਤਉਨ ਸਮੈ ਸਖੀ ਤੋਹਿ ਚਿਤਾਰਿ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮਿ ਜੂ ਮੈਨ ਕੋ ਮਾਨ ਨਿਵਾਰੈ ॥੭੧੩॥
taun samai sakhee tohi chitaar kai sayaam joo main ko maan nivaarai |713|

O amice! quo tempore tui meminit, videtur quod amoris dei superbiam frangit.

ਤਾ ਤੇ ਨ ਮਾਨ ਕਰੋ ਸਜਨੀ ਉਠਿ ਬੇਗ ਚਲੋ ਕਛੁ ਸੰਕ ਨ ਆਨੋ ॥
taa te na maan karo sajanee utth beg chalo kachh sank na aano |

Ergo, o amice! noli esse egoistic et cunctationem tuam deseris cito

ਸ੍ਯਾਮ ਕੀ ਬਾਤ ਸੁਨੋ ਹਮ ਤੇ ਤੁਮਰੇ ਚਿਤ ਮੈ ਅਪਨੋ ਚਿਤ ਮਾਨੋ ॥
sayaam kee baat suno ham te tumare chit mai apano chit maano |

Si quaeris a me de Krishna, cogita tantum de animo suo cogitare

ਤੇਰੇ ਹੀ ਧ੍ਯਾਨ ਫਸੇ ਹਰਿ ਜੂ ਕਰ ਕੈ ਮਨਿ ਸੋਕ ਅਸੋਕ ਬਹਾਨੋ ॥
tere hee dhayaan fase har joo kar kai man sok asok bahaano |

Decipitur in cogitationibus tuis pluribus deceptionibus

ਮੂੜ ਰਹੀ ਅਬਲਾ ਕਰਿ ਮਾਨ ਕਛੂ ਹਰਿ ਕੋ ਨਹੀ ਹੇਤ ਪਛਾਨੋ ॥੭੧੪॥
moorr rahee abalaa kar maan kachhoo har ko nahee het pachhaano |714|

O foeminam stultam! Frustra factus es egoisticus et usuram Krishna non agnoscis. ���714.

ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੀ ਸੁਨ ਕੈ ਬਤੀਯਾ ਤਬ ਰਾਧਿਕਾ ਉਤਰ ਦੇਤ ਭਈ ॥
gvaaran kee sun kai bateeyaa tab raadhikaa utar det bhee |

Audito Gopi, tunc Radha respondere incepit.

ਕਿਹ ਹੇਤ ਕਹਿਯੋ ਤਜਿ ਕੈ ਹਰਿ ਪਾਸਿ ਮਨਾਵਨ ਮੋਹੂ ਕੇ ਕਾਜ ਧਈ ॥
kih het kahiyo taj kai har paas manaavan mohoo ke kaaj dhee |

Audiens verba gopi, Radha respondit, Quis te rogavit ut Krishna exiret et veniret ad persuadendum mihi?

ਨਹਿ ਹਉ ਚਲਿ ਹੋ ਹਰਿ ਪਾਸ ਕਹਿਯੋ ਤੁਮਰੀ ਧਉ ਕਹਾ ਗਤਿ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ਦਈ ॥
neh hau chal ho har paas kahiyo tumaree dhau kahaa gat hvai hai dee |

���Iam non ad Krishna, quid de te dicam, etiam si Providentia velit, non ad eum veniam.

ਸਖੀ ਅਉਰਨ ਨਾਮ ਸੁ ਮੂੜ ਧਰੈ ਨ ਲਖੈ ਇਹ ਹਉਹੂੰ ਕਿ ਮੂੜ ਮਈ ॥੭੧੫॥
sakhee aauran naam su moorr dharai na lakhai ih hauhoon ki moorr mee |715|

O amice! aliorum nomina in animo manent nec stultum respicit sicut me.

ਸੁਨ ਕੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਕੋ ਕਹਿਯੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੋ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਉਤਰ ਦੀਨੋ ॥
sun kai brikhabhaan sutaa ko kahiyo ih bhaat so gvaaran utar deeno |

Gopi verba Radha audientes respondit: ���O gopi! audite verba mea

ਰੀ ਸੁਨ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਮੋ ਬਤੀਯਾ ਤਿਨ ਹੂੰ ਸੁਨਿ ਸ੍ਰੌਨ ਸੁਨੈਬੇ ਕਉ ਕੀਨੋ ॥
ree sun gvaaran mo bateeyaa tin hoon sun srauan sunaibe kau keeno |

Rogavit me ut aliquid tibi dicerem operam tuam

ਮੋਹਿ ਕਹੈ ਮੁਖ ਤੇ ਕਿ ਤੂ ਮੂੜ ਮੈ ਮੂੜ ਤੁਹੀ ਮਨ ਮੈ ਕਰਿ ਚੀਨੋ ॥
mohi kahai mukh te ki too moorr mai moorr tuhee man mai kar cheeno |

Stultum me alloqueris, sed cogita paulisper apud te quod stultus es.

ਜੈ ਜਦੁਰਾਇ ਕੀ ਭੇਜੀ ਅਈ ਸੁਨਿ ਤੈ ਜਦੁਰਾਇ ਹੂੰ ਸੋ ਹਠ ਕੀਨੋ ॥੭੧੬॥
jai jaduraae kee bhejee aee sun tai jaduraae hoon so hatth keeno |716|

Missus sum a Krishna hic et tu obstinate in cogitationibus tuis de eo.716.

ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਚਲੀਯੈ ਉਠਿ ਕੈ ਬਲਿ ਸੰਕ ਨ ਆਨੋ ॥
yau keh kai ih bhaat kahiyo chaleeyai utth kai bal sank na aano |

Gopi haec dicens: ���O Radha! Derelinquas dubitationem tuam et vade

ਤੋ ਹੀ ਸੋ ਹੇਤੁ ਘਨੋ ਹਰਿ ਕੋ ਤਿਹ ਤੇ ਤੁਮਹੂੰ ਕਹਿਯੋ ਸਾਚ ਹੀ ਜਾਨੋ ॥
to hee so het ghano har ko tih te tumahoon kahiyo saach hee jaano |

Id pro vero quod Krishna te plus quam alios amat

ਪਾਇਨ ਤੋਰੇ ਪਰੋ ਲਲਨਾ ਹਠ ਦੂਰ ਕਰੋ ਕਬਹੂੰ ਫੁਨਿ ਮਾਨੋ ॥
paaein tore paro lalanaa hatth door karo kabahoon fun maano |

O cara! (i) procidens ante pedes tuos, pertinaciam tolle et aliquando suscipe (mea verba).

ਤਾ ਤੇ ਨਿਸੰਕ ਚਲੋ ਤਜਿ ਸੰਕ ਕਿਧੌ ਹਰਿ ਕੀ ਵਹ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਛਾਨੋ ॥੭੧੭॥
taa te nisank chalo taj sank kidhau har kee vah preet pachhaano |717|

O carus! Ad pedes tuos procidens, perseverantiam tuam relinques et amorem Krishnae agnoscens sine haesitatione ad eum pergis.

ਕੁੰਜਨ ਮੈ ਸਖੀ ਰਾਸ ਸਮੈ ਹਰਿ ਕੇਲ ਕਰੇ ਤੁਮ ਸੋ ਬਨ ਮੈ ॥
kunjan mai sakhee raas samai har kel kare tum so ban mai |

O amice! Krishna absorbetur in amatores et flagranti ludos tecum in alcoved et in silvam

ਜਿਤਨੋ ਉਨ ਕੋ ਹਿਤ ਹੈ ਤੁਹਿ ਮੋ ਤਿਹ ਤੇ ਨਹੀ ਆਧਿਕ ਹੈ ਉਨ ਮੈ ॥
jitano un ko hit hai tuhi mo tih te nahee aadhik hai un mai |

Amor eius apud te multo magis quam alius gopis

ਮੁਰਝਾਇ ਗਏ ਬਿਨੁ ਤੈ ਹਰਿ ਜੂ ਨਹਿ ਖੇਲਤ ਹੈ ਫੁਨਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਮੈ ॥
murajhaae ge bin tai har joo neh khelat hai fun gvaarin mai |

Krishna sine te exaruit et ne cum aliis gopis nunc ludere facit

ਤਿਹ ਤੇ ਸੁਨ ਬੇਗ ਨਿਸੰਕ ਚਲੋ ਕਰ ਕੈ ਸੁਧਿ ਪੈ ਬਨ ਕੀ ਮਨ ਮੈ ॥੭੧੮॥
tih te sun beg nisank chalo kar kai sudh pai ban kee man mai |718|

Recordantes igitur amatoriae fabulae in silva, ad eum sine haesitatione vade.

ਸ੍ਯਾਮ ਬੁਲਾਵਤ ਹੈ ਚਲੀਯੈ ਬਲਿ ਪੈ ਮਨ ਮੈ ਨ ਕਛੂ ਹਠੁ ਕੀਜੈ ॥
sayaam bulaavat hai chaleeyai bal pai man mai na kachhoo hatth keejai |

sacrificium! Sri Krishna vocat, ne quid in animo tuo figas ac abi.

ਬੈਠ ਰਹੀ ਕਰਿ ਮਾਨ ਘਨੋ ਕਛੁ ਅਉਰਨ ਹੂੰ ਕੋ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨ ਲੀਜੈ ॥
baitth rahee kar maan ghano kachh aauran hoon ko kahiyo sun leejai |

O amice! Krishna te vocat, tu ad eum sine ulla contumacia, tu hic sedes in tua superbia, sed debes audire verba aliorum.

ਤਾ ਤੇ ਹਉ ਬਾਤ ਕਰੋ ਤੁਮ ਸੋ ਇਹ ਤੇ ਨ ਕਛੂ ਤੁਮਰੋ ਕਹਿਯੋ ਛੀਜੈ ॥
taa te hau baat karo tum so ih te na kachhoo tumaro kahiyo chheejai |

Propterea tecum loquor, et tecum loquor nihil esse mali.

ਨੈਕੁ ਨਿਹਾਰ ਕਹਿਯੋ ਹਮ ਓਰਿ ਸਭੈ ਤਜ ਮਾਨ ਅਬੈ ਹਸਿ ਦੀਜੈ ॥੭੧੯॥
naik nihaar kahiyo ham or sabhai taj maan abai has deejai |719|

���Ergo, amen dico tibi, quod nihil perdes, si ad tempus adriseris, me intuens et superbiam tuam deserens.

ਰਾਧੇ ਬਾਚ ਦੂਤੀ ਸੋ ॥
raadhe baach dootee so |

Oratio Radhika ad nuntium:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਮੈ ਨ ਹਸੋ ਹਰਿ ਪਾਸ ਚਲੋ ਨਹੀ ਜਉ ਤੁਹਿ ਸੀ ਸਖੀ ਕੋਟਿਕ ਆਵੈ ॥
mai na haso har paas chalo nahee jau tuhi see sakhee kottik aavai |

-Neque ego ridebo nec accedam, etiamsi decies centena milia amicorum ad te venies

ਆਇ ਉਪਾਵ ਅਨੇਕ ਕਰੈ ਅਰੁ ਪਾਇਨ ਊਪਰ ਸੀਸ ਨਿਆਵੈ ॥
aae upaav anek karai ar paaein aoopar sees niaavai |

Etsi amici similes facere potes multos labores et caput ante pedes meos

ਮੈ ਕਬਹੂ ਨਹੀ ਜਾਉ ਤਹਾ ਤੁਹ ਸੀ ਕਹਿ ਕੋਟਿਕ ਬਾਤ ਬਨਾਵੈ ॥
mai kabahoo nahee jaau tahaa tuh see keh kottik baat banaavai |

-Ibi non ibo, proculdubio dicere licet millia rerum

ਅਉਰ ਕੀ ਕਉਨ ਗਨੈ ਗਨਤੀ ਬਲਿ ਆਪਨ ਕਾਨ੍ਰਹ੍ਰਹ ਜੂ ਸੀਸ ਝੁਕਾਵੈ ॥੭੨੦॥
aaur kee kaun ganai ganatee bal aapan kaanrahrah joo sees jhukaavai |720|

Non arbitror alium quemquam et dico quod Krishna veniat ipse et caput eius coram me. ���720.

ਪ੍ਰਤਿਉਤਰ ਬਾਚ ॥
pratiautar baach |

Oratio in respondendo:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਜੋ ਇਨ ਐਸੀ ਕਹੀ ਬਤੀਯਾ ਤਬ ਹੀ ਉਹ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਯੌ ਕਹਿਯੌ ਹੋ ਰੀ ॥
jo in aaisee kahee bateeyaa tab hee uh gvaaran yau kahiyau ho ree |

Quae cum sic locuta est, tunc ille gopi dixit, Nequaquam!

ਜਉ ਹਮ ਬਾਤ ਕਹੀ ਚਲੀਯੈ ਤੂ ਕਹੈ ਹਮ ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ ਪ੍ਰੀਤ ਹੀ ਛੋਰੀ ॥
jau ham baat kahee chaleeyai too kahai ham sayaam so preet hee chhoree |

Cum Radha sic dixit, tunc gopi respondit, O Radha! cum rogavi te ut exiret, hoc dixisti, ut ne Krishna quidem diligas