Sri Dasam Granth

Pagina - 1185


ਯਾ ਕੌ ਕੋਊ ਨ ਪੁਰਖ ਬਿਚਾਰੈ ॥੨੦॥
yaa kau koaoo na purakh bichaarai |20|

Sed nullus poterat eum videre. 20.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

adamanta;

ਸਿੰਘ ਦਿਲੀਸ ਧਾਰਿ ਬਸਤ੍ਰ ਬੈਠੇ ਜਹਾ ॥
singh dilees dhaar basatr baitthe jahaa |

Ubi Dilis Singh sedebat loricatus;

ਲੋਕੰਜਨ ਦ੍ਰਿਗ ਡਾਰਿ ਜਾਤ ਭੀ ਤ੍ਰਿਯ ਤਹਾ ॥
lokanjan drig ddaar jaat bhee triy tahaa |

Parl illuc magico lepore in oculos pervenit.

ਹੇਰਿ ਤਵਨ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਰਹੀ ਉਰਝਾਇ ਕਰਿ ॥
her tavan kee prabhaa rahee urajhaae kar |

Confusam videre pulchritudinem.

ਹੋ ਸੁਧਿ ਯਾ ਕੀ ਗੀ ਭੂਲਿ ਰਹੀ ਲਲਚਾਇ ਕਰਿ ॥੨੧॥
ho sudh yaa kee gee bhool rahee lalachaae kar |21|

Pura sapientia abiit et tentatus est (in regis filio). XXI.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

viginti quattuor;

ਯਹ ਸੁਧਿ ਤਾਹਿ ਬਿਸਰਿ ਕਰਿ ਗਈ ॥
yah sudh taeh bisar kar gee |

Prorsus oblitus est quod ibi venerat.

ਤਿਹ ਪੁਰ ਬਸਤ ਬਰਖ ਬਹੁ ਭਈ ॥
tih pur basat barakh bahu bhee |

Multos annos in ea urbe vixit.

ਕਿਤਕ ਦਿਨਨ ਵਾ ਕੀ ਸੁਧਿ ਆਈ ॥
kitak dinan vaa kee sudh aaee |

(quando) post quantum tempus Suratam rediit

ਮਨ ਮਹਿ ਤਰੁਨੀ ਅਧਿਕ ਲਜਾਈ ॥੨੨॥
man meh tarunee adhik lajaaee |22|

Ita facta est mulier in corde suo valde pudibunda. XXII.

ਜੌ ਯਹ ਬਾਤ ਪਰੀ ਸੁਨਿ ਪੈ ਹੈ ॥
jau yah baat paree sun pai hai |

(pertimuit quod) si Shah Pari hoc audiverunt

ਮੋ ਕਹ ਕਾਢਿ ਸ੍ਵਰਗ ਤੇ ਦੈ ਹੈ ॥
mo kah kaadt svarag te dai hai |

Sic me e coelo projicies.

ਤਾ ਤੇ ਯਾ ਕੌ ਕਰੌ ਉਪਾਈ ॥
taa te yaa kau karau upaaee |

Ergo aliquae mensurae sunt accipiendae.

ਜਾ ਤੇ ਇਹ ਉਹਿ ਦੇਉ ਮਿਲਾਈ ॥੨੩॥
jaa te ih uhi deo milaaee |23|

Ut a efficitur quam, in varius enim. XXIII.

ਆਲਯ ਹੁਤੋ ਕੁਅਰ ਕੋ ਜਹਾ ॥
aalay huto kuar ko jahaa |

Ubi erat Raj Kumar commorationis;

ਵਾ ਕੋ ਚਿਤ੍ਰ ਲਿਖਤ ਭਈ ਤਹਾ ॥
vaa ko chitr likhat bhee tahaa |

Picturam eius fecit (Raj Kumari) ibi.

ਚਿਤ੍ਰ ਜਬੈ ਤਿਨ ਕੁਅਰ ਨਿਹਾਰਾ ॥
chitr jabai tin kuar nihaaraa |

Cum Kunwar vidit illam imaginem

ਰਾਜ ਪਾਟ ਸਭ ਹੀ ਤਜਿ ਡਾਰਾ ॥੨੪॥
raaj paatt sabh hee taj ddaaraa |24|

Ita omnia regna deserta sunt, id est, oblitum est opus regni. XXIV.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

adamanta;

ਮਨ ਮੈ ਭਯੋ ਉਦਾਸ ਰਾਜ ਕੋ ਤ੍ਯਾਗਿ ਕੈ ॥
man mai bhayo udaas raaj ko tayaag kai |

et factus est animo tristis.

ਰੈਨਿ ਦਿਵਸ ਤਹ ਬੈਠਿ ਰਹਤ ਅਨੁਰਾਗਿ ਕੈ ॥
rain divas tah baitth rahat anuraag kai |

Sedebat in Anurag (amoris illius) die ac nocte.

ਰੋਇ ਰੋਇ ਦ੍ਰਿਗ ਨੈਨਨ ਰੁਹਰ ਬਹਾਵਈ ॥
roe roe drig nainan ruhar bahaavee |

Clamare solebat et in oculos fudit sanguinem.

ਹੋ ਕੋਟਿਨ ਕਰੈ ਬਿਚਾਰ ਨ ਤਾ ਕੌ ਪਾਵਈ ॥੨੫॥
ho kottin karai bichaar na taa kau paavee |25|

Quamvis multa genera cogitationum (vel iniens consilia) agere non possit. XXV.

ਨਟੀ ਨਾਟਕੀ ਨ੍ਰਿਪਨੀ ਨ੍ਰਿਤਣਿ ਬਖਾਨਿਯੈ ॥
nattee naattakee nripanee nritan bakhaaniyai |

Natti, scaenici, reginae vel saltatoris, quid eam appellabimus?

ਨਰੀ ਨਾਗਨੀ ਨਗਨੀ ਨਿਜੁ ਤ੍ਰਿਯ ਜਾਨਿਯੈ ॥
naree naaganee naganee nij triy jaaniyai |

Estne masculus, femina, mas an femina?

ਸਿਵੀ ਬਾਸਵੀ ਸਸੀ ਕਿ ਰਵਿ ਤਨ ਜਈ ॥
sivee baasavee sasee ki rav tan jee |

Ipsa est Shivae proles, Indrae, Lunae vel Solis.

ਹੋ ਚੇਟਕ ਚਿਤ੍ਰ ਦਿਖਾਇ ਚਤੁਰਿ ਚਿਤ ਲੈ ਗਈ ॥੨੬॥
ho chettak chitr dikhaae chatur chit lai gee |26|

Chatur (uxor mea) cor sumpsit ostendens hanc imaginem. XXVI.

ਲਿਖ੍ਯੋ ਚਿਤ੍ਰ ਇਹ ਠੌਰ ਬਹੁਰਿ ਤਿਹ ਠਾ ਗਈ ॥
likhayo chitr ih tthauar bahur tih tthaa gee |

Post picturam hic scribens, ad eum locum profectus est (trans septem maria ad domum Raj Kumari).

ਚਿਤ੍ਰ ਚਤੁਰਿ ਕੇ ਭਵਨ ਬਿਖੈ ਲਿਖਤੀ ਭਈ ॥
chitr chatur ke bhavan bikhai likhatee bhee |

Imago facta in domo Raj Kumari.

ਪ੍ਰਾਤ ਕੁਅਰਿ ਕੋ ਜਬ ਤਿਨ ਚਿਤ੍ਰ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
praat kuar ko jab tin chitr nihaariyo |

In mane cum Raj Kumari vidit picturam

ਹੋ ਰਾਜ ਪਾਟ ਸਭ ਸਾਜ ਤਬੈ ਤਜਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥੨੭॥
ho raaj paatt sabh saaj tabai taj ddaariyo |27|

Sic et regnum et jus reliquit. XXVII.

ਨਿਰਖਿ ਕੁਅਰ ਕੋ ਚਿਤ੍ਰ ਕੁਅਰਿ ਅਟਕਤ ਭਈ ॥
nirakh kuar ko chitr kuar attakat bhee |

Videns Kunwar imaginem, Raj Kumari abhorrent.

ਰਾਜ ਪਾਟ ਧਨ ਕੀ ਸੁਧਿ ਸਭ ਜਿਯ ਤੇ ਗਈ ॥
raaj paatt dhan kee sudh sabh jiy te gee |

Ab (suo) corde evanuit omnis pura sapientia regnorum et divitiarum.

ਬਢੀ ਪ੍ਰੇਮ ਕੀ ਪੀਰ ਬਤਾਵੈ ਕਹੋ ਕਿਹ ॥
badtee prem kee peer bataavai kaho kih |

Cui dicat aucto dolor amoris,

ਹੋ ਜੋ ਤਿਹ ਸੋਕ ਨਿਵਾਰਿ ਮਿਲਾਵੈ ਆਨਿ ਤਿਹ ॥੨੮॥
ho jo tih sok nivaar milaavai aan tih |28|

Qui aufert dolorem suum, et redigit ad eum. XXVIII.

ਮਤਵਾਰੇ ਕੀ ਭਾਤਿ ਕੁਅਰਿ ਬਵਰੀ ਭਈ ॥
matavaare kee bhaat kuar bavaree bhee |

Sicut Matwale Raj Kumari obstipuit.

ਖਾਨ ਪਾਨ ਕੀ ਸੁਧਿ ਤਬ ਹੀ ਤਜਿ ਕਰਿ ਦਈ ॥
khaan paan kee sudh tab hee taj kar dee |

Tum jejunium edendi et bibendi dimisit.

ਹਸਿ ਹਸਿ ਕਬਹੂੰ ਉਠੈ ਕਬੈ ਗੁਨ ਗਾਵਈ ॥
has has kabahoon utthai kabai gun gaavee |

Aliquando risus esset, aliquando laudes canerentur

ਹੋ ਕਬਹੂੰ ਰੋਵਤ ਦਿਨ ਅਰੁ ਰੈਨਿ ਬਿਤਾਵਈ ॥੨੯॥
ho kabahoon rovat din ar rain bitaavee |29|

Aliquando dies noctesque plorans consumere solebat. XXIX.

ਦਿਨ ਦਿਨ ਪਿਯਰੀ ਹੋਤ ਕੁਅਰਿ ਤਨ ਜਾਵਈ ॥
din din piyaree hot kuar tan jaavee |

Raj Kumari corpus incepit flavescere in dies.

ਅੰਤਰ ਪਿਯ ਕੀ ਪੀਰ ਨ ਪ੍ਰਗਟ ਜਤਾਵਈ ॥
antar piy kee peer na pragatt jataavee |

Amantis intra se dolorem (quod nulli narrabat) habuit.

ਸਾਤ ਸਮੁੰਦਰ ਪਾਰ ਪਿਯਾ ਤਾ ਕੋ ਰਹੈ ॥
saat samundar paar piyaa taa ko rahai |

Dilectus eius trans septem maria vixit.

ਹੋ ਆਨਿ ਮਿਲਾਵੈ ਤਾਹਿ ਇਤੋ ਦੁਖ ਕਿਹ ਕਹੈ ॥੩੦॥
ho aan milaavai taeh ito dukh kih kahai |30|

Si quis eam iungit et iungat eam, potest ei dolorem dicere. XXX.

ਅਬ ਕਹੋ ਬ੍ਰਿਥਾ ਕੁਅਰ ਕੀ ਕਛੁ ਸੁਨਿ ਲੀਜਿਯੈ ॥
ab kaho brithaa kuar kee kachh sun leejiyai |

(inquit poeta) Nunc vithyam quidam Rajkumar dico;

ਸੁਨਹੁ ਸੁਘਰ ਚਿਤ ਲਾਇ ਸ੍ਰਵਨ ਇਤ ਦੀਜਿਯੈ ॥
sunahu sughar chit laae sravan it deejiyai |

Audi (illi quoque). Heus, frigus! Nunc ausculta diligenter, et hic aurem tuam.

ਰੋਤ ਰੋਤ ਨਿਸੁ ਦਿਨ ਸਭ ਸਜਨ ਬਿਤਾਵਈ ॥
rot rot nis din sabh sajan bitaavee |

Ille ingenuus pernoctare ac diem flere solebat.

ਹੋ ਪਰੈ ਨ ਤਾ ਕੋ ਹਾਥ ਚਿਤ੍ਰ ਉਰ ਲਾਵਈ ॥੩੧॥
ho parai na taa ko haath chitr ur laavee |31|

(illa cum imagine) manum non attingebat, modo imaginem cum corde tangebat. XXXI.