Sri Dasam Granth

Pagina - 939


ਰਾਝਨ ਹੀਰ ਪ੍ਰੇਮ ਮੈ ਰਹੈ ਏਕ ਹੀ ਹੋਇ ॥
raajhan heer prem mai rahai ek hee hoe |

Amor Ranjha et Heer synonyma unius facti sunt.

ਕਹਿਬੇ ਕੌ ਤਨ ਏਕ ਹੀ ਲਹਿਬੇ ਕੋ ਤਨ ਦੋਇ ॥੨੬॥
kahibe kau tan ek hee lahibe ko tan doe |26|

Cum duo corpora essent, unum sunt.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupaee

ਐਸੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪ੍ਰਿਯਾ ਕੀ ਭਈ ॥
aaisee preet priyaa kee bhee |

Amor Priya (Heer) factus est sic

ਸਿਗਰੀ ਬਿਸਰਿ ਤਾਹਿ ਸੁਧਿ ਗਈ ॥
sigaree bisar taeh sudh gee |

In amore insita, in amore puellae tota versata est.

ਰਾਝਾ ਜੂ ਕੇ ਰੂਪ ਉਰਝਾਨੀ ॥
raajhaa joo ke roop urajhaanee |

Illa got confusa Ranjhe

ਲੋਕ ਲਾਜ ਤਜਿ ਭਈ ਦਿਵਾਨੀ ॥੨੭॥
lok laaj taj bhee divaanee |27|

Involuta Ranjha moribus nostris coepit contemnere consuetudines sociales etiquettas.(27)

ਤਬ ਚੂਚਕ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਿਚਾਰੀ ॥
tab choochak ih bhaat bichaaree |

Tum Chuchak cogitavi sic

ਯਹ ਕੰਨ੍ਯਾ ਨਹਿ ਜਿਯਤ ਹਮਾਰੀ ॥
yah kanayaa neh jiyat hamaaree |

Choochak (pater) filiam suam non superesse putavit.

ਅਬ ਹੀ ਯਹ ਖੇਰਾ ਕੋ ਦੀਜੈ ॥
ab hee yah kheraa ko deejai |

Nunc eam ludis demus.

ਯਾ ਮੈ ਤਨਿਕ ਢੀਲ ਨਹਿ ਕੀਜੈ ॥੨੮॥
yaa mai tanik dteel neh keejai |28|

Ea statim Khere (in-laws) sine ulla mora praedita est.

ਖੇਰਹਿ ਬੋਲ ਤੁਰਤੁ ਤਿਹ ਦਯੋ ॥
khereh bol turat tih dayo |

Illi statim ad eos vocaverunt Khedam (et uxorem Heer).

ਰਾਝਾ ਅਤਿਥ ਹੋਇ ਸੰਗ ਗਯੋ ॥
raajhaa atith hoe sang gayo |

Statim nuntius missus est et Ranjha habitu ascetico comitatus.

ਮਾਗਤ ਭੀਖ ਘਾਤ ਜਬ ਪਾਯੋ ॥
maagat bheekh ghaat jab paayo |

Cum agitur de stipite pauperis

ਲੈ ਤਾ ਕੋ ਸੁਰ ਲੋਕ ਸਿਧਾਯੋ ॥੨੯॥
lai taa ko sur lok sidhaayo |29|

Dum mendicans, cum occasionem nactus esset, Heer arripuit et ad mortis dominium migravit.

ਰਾਝਾ ਹੀਰ ਮਿਲਤ ਜਬ ਭਏ ॥
raajhaa heer milat jab bhe |

Cum Heer et Ranjha met

ਚਿਤ ਕੇ ਸਕਲ ਸੋਕ ਮਿਟਿ ਗਏ ॥
chit ke sakal sok mitt ge |

Cum Ranjha et Heer convenerant, beatitudinem invenerant.

ਹਿਯਾ ਕੀ ਅਵਧਿ ਬੀਤਿ ਜਬ ਗਈ ॥
hiyaa kee avadh beet jab gee |

Cum tempus hic absolvitur

ਬਾਟਿ ਦੁਹੂੰ ਸੁਰ ਪੁਰ ਕੀ ਲਈ ॥੩੦॥
baatt duhoon sur pur kee lee |30|

Omnes tribulationes eorum corruptae sunt et ad caelos exierunt.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਰਾਝਾ ਭਯੋ ਸੁਰੇਸ ਤਹ ਭਈ ਮੈਨਕਾ ਹੀਰ ॥
raajhaa bhayo sures tah bhee mainakaa heer |

Ranjha in deum Indra et Heer factus est Maneka;

ਯਾ ਜਗ ਮੈ ਗਾਵਤ ਸਦਾ ਸਭ ਕਬਿ ਕੁਲ ਜਸ ਧੀਰ ॥੩੧॥
yaa jag mai gaavat sadaa sabh kab kul jas dheer |31|

et omnes venerabiles poetae carmina in eorum laudem cecinerunt.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਅਠਾਨਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੯੮॥੧੮੨੮॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade atthaanavo charitr samaapatam sat subham sat |98|1828|afajoon|

Nonagesimum octavum Parabolae Auspicii Christi Conversationis Raja et Ministri, benedictione completa. (98) (1828)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupaee

ਪੋਠੋਹਾਰਿ ਨਾਰਿ ਇਕ ਰਹੈ ॥
potthohaar naar ik rahai |

Solebat esse mulier in Pothohar.

ਰੁਦ੍ਰ ਕਲਾ ਤਾ ਕੋ ਜਗ ਕਹੈ ॥
rudr kalaa taa ko jag kahai |

In regione Puthohar femina vivebat, quae Ruder Kala cognominabatur.

ਤਿਹ ਗ੍ਰਿਹ ਰੋਜ ਖੁਦਾਈ ਆਵੈ ॥
tih grih roj khudaaee aavai |

Mullane ('Khudai') veniebat ad domum suam cotidie

ਧਨ ਡਰ ਪਾਇ ਤਾਹਿ ਲੈ ਜਾਵੈ ॥੧॥
dhan ddar paae taeh lai jaavai |1|

Sacerdotes quidam cotidie ad eam veniebant et eam ab illis minabantur et auferebant opes.

ਇਕ ਦਿਨ ਇਨ ਕਛੁ ਧਨੁ ਨਹਿ ਦਯੋ ॥
eik din in kachh dhan neh dayo |

(Ille) eis pecuniam non uno die dedit;

ਕੋਪ ਖਦਾਇਨ ਕੇ ਮਨ ਭਯੋ ॥
kop khadaaein ke man bhayo |

Semel, cum nulla pecunia relicta esset, Maulana sacerdotes in furorem versus sunt.

ਸਭ ਹੀ ਹਾਥ ਕੁਰਾਨ ਉਠਾਏ ॥
sabh hee haath kuraan utthaae |

Omnes Quran levaverunt in manibus

ਮਿਲਿ ਗਿਲਿ ਭਵਨ ਤਵਨ ਕੇ ਆਏ ॥੨॥
mil gil bhavan tavan ke aae |2|

Et convenerunt, et venerunt in domum suam.

ਹਾਨਤ ਕਹਿਯੋ ਨਬੀ ਕੀ ਕਰੀ ॥
haanat kahiyo nabee kee karee |

et dixit: Calumniam fecisti Prophetam.

ਯਹ ਸੁਨਿ ਬਚਨ ਨਾਰਿ ਅਤਿ ਡਰੀ ॥
yah sun bachan naar at ddaree |

(Dixerunt) 'Prophetam Mahumedem exprobrasti,' timuit hoc audire.

ਤਿਨ ਕੋ ਸਦਨ ਬੀਚ ਬੈਠਾਯੋ ॥
tin ko sadan beech baitthaayo |

Eos (pueri) domi sedere

ਖਾਨ ਮੁਹਬਤ ਸਾਥ ਜਤਾਯੋ ॥੩॥
khaan muhabat saath jataayo |3|

Eos invitavit atque ut sedere rogabat, nuntium misit ad Mohabat Khan (principem loci) (3).

ਤਾ ਕੇ ਤੁਰਤ ਪਯਾਦੇ ਆਏ ॥
taa ke turat payaade aae |

Et statim venit homines eius

ਇਕ ਗ੍ਰਿਹ ਮੈ ਬੈਠਾਇ ਛਿਪਾਏ ॥
eik grih mai baitthaae chhipaae |

Tunc exploratores Turcae venerunt et eos in camera ibi occulte accommodarunt.

ਖਾਨਾ ਭਲੋ ਤਿਨਾਗੇ ਰਾਖ੍ਯੋ ॥
khaanaa bhalo tinaage raakhayo |

Cibus (parātus) erat ante eōs gratus.

ਆਪੁ ਖਦਾਇਨ ਸੋ ਯੋ ਭਾਖ੍ਯੋ ॥੪॥
aap khadaaein so yo bhaakhayo |4|

Iam ibi erant; illa lautitias ministrabat eis. Quod dixit, sequitur: (4).

ਹਾਨਤ ਮੈ ਨ ਨਬੀ ਕੀ ਕਰੀ ॥
haanat mai na nabee kee karee |

non damnavi nabiam.

ਮੋ ਤੌ ਕਹੋ ਚੂਕ ਕਾ ਪਰੀ ॥
mo tau kaho chook kaa paree |

Non blasphemavi prophetam. Ubi aliud peccavi?

ਤਾ ਕੀ ਜੋ ਨਿੰਦਾ ਮੈ ਕਰੋ ॥
taa kee jo nindaa mai karo |

Si condemno eos

ਅਪਨੇ ਮਾਰਿ ਕਟਾਰੀ ਮਰੋ ॥੫॥
apane maar kattaaree maro |5|

Si cui contumeliam fecerit, pugione me occidam.

ਜੋ ਕਛੁ ਲੈਨੋ ਹੋਇ ਸੁ ਲੀਜੈ ॥
jo kachh laino hoe su leejai |

Sume quod habes;

ਹਾਨਤ ਕੋ ਮੁਹਿ ਦੋਸੁ ਨ ਦੀਜੈ ॥
haanat ko muhi dos na deejai |

Quodcumque vis, aufer a me : sed ne accuses me propter blasphemiam.

ਬਿਹਸਿ ਖੁਦਾਇਨ ਬਚਨ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥
bihas khudaaein bachan uchaariyo |

Pueri riserunt et dixerunt

ਧਨ ਲਾਲਚ ਹਮ ਚਰਿਤ ਸੁ ਧਾਰਿਯੋ ॥੬॥
dhan laalach ham charit su dhaariyo |6|

Tunc hilariter dixerunt, Nos hoc de vobis depraedandum inivimus.