Sri Dasam Granth

Pagina - 550

ਸੰਧਿ ਜਰਾ ਹੂ ਕੋ ਸੈਨ ਮਥਿਓ ਅਰੁ ਸਤ੍ਰਨ ਕੋ ਜਿਹ ਮਾਨਹਿ ਟਾਰਿਓ ॥

sandh jaraa hoo ko sain mathio ar satran ko jih maaneh ttaario |

Qui exercitum Jarasandha vexaverat et hostium superbiam deleverat.

ਤਿਉ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਸਾਧਨ ਕੇ ਪੁਨਿ ਚਾਹਤ ਹੈ ਸਭ ਪਾਪਨ ਟਾਰਿਓ ॥੨੪੮੧॥

tiau brij naaeik saadhan ke pun chaahat hai sabh paapan ttaario |2481|

Eodem modo Krishna vult Krishna omnia peccata illarum feminarum exturbari et exturbabatur exercitus Iarasandh.

ਜੋ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਕੇ ਰੁਚ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਫੁਨਿ ਗੀਤਨ ਗੈ ਹੈ ॥

jo brij naaeik ke ruch so kab sayaam bhanai fun geetan gai hai |

Poeta Shyam dicitur, qui carmina Domini Krishna amanter canit.

ਚਾਤੁਰਤਾ ਸੰਗ ਜੋ ਹਰਿ ਕੋ ਜਸੁ ਬੀਚ ਕਬਿਤਨ ਕੇ ਸੁ ਬਨੈ ਹੈ ॥

chaaturataa sang jo har ko jas beech kabitan ke su banai hai |

Quisquis amore Krishnae carmina cantet, Eius gloriam pulchre in carmine describet;

ਅਉਰਨ ਤੇ ਸੁਨਿ ਜੋ ਚਰਚਾ ਹਰਿ ਕੀ ਹਰਿ ਕੋ ਮਨ ਭੀਤਰ ਦੈ ਹੈ ॥

aauran te sun jo charachaa har kee har ko man bheetar dai hai |

Qui disputationem Sri Krishna ab aliis audit et animum in Sri Krishna defigit.

ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਧਰਿ ਕੈ ਤਨ ਯਾ ਭਵ ਭੀਤਰ ਫੇਰਿ ਨ ਐ ਹੈ ॥੨੪੮੨॥

so kab sayaam bhanai dhar kai tan yaa bhav bheetar fer na aai hai |2482|

Poeta Shyam dicit se in animo suo de Domino audiendo ab aliis de se corpus aliud non assumere et transmigrare.2482.

ਜੋ ਉਪਮਾ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੀ ਗਾਇ ਹੈ ਅਉਰ ਕਬਿਤਨ ਬੀਚ ਕਰੈਗੇ ॥

jo upamaa brijanaath kee gaae hai aaur kabitan beech karaige |

Qui similitudinem Sri Krishna canit et poetice componit.

ਪਾਪਨ ਕੀ ਤੇਊ ਪਾਵਕ ਮੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਕਬਹੂੰ ਨ ਜਰੈਗੇ ॥

paapan kee teaoo paavak mai kab sayaam bhanai kabahoon na jaraige |

Qui laudes Krishnae cantabit et eum in poemate enarrabit, nunquam igne peccati ardebit

ਚਿੰਤ ਸਭੈ ਮਿਟ ਹੈ ਜੁ ਰਹੀ ਛਿਨ ਮੈ ਤਿਨ ਕੇ ਅਘ ਬ੍ਰਿੰਦ ਟਰੈਗੇ ॥

chint sabhai mitt hai ju rahee chhin mai tin ke agh brind ttaraige |

Omnes sollicitudines eorum destruentur et omnia peccata eorum in collecte finientur

ਜੇ ਨਰ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਕੇ ਪਰਸੇ ਪਗ ਤੇ ਨਰ ਫੇਰਿ ਨ ਦੇਹ ਧਰੈਗੇ ॥੨੪੮੩॥

je nar sayaam joo ke parase pag te nar fer na deh dharaige |2483|

Ille qui pedes Krishna tanget, corpus numquam assumet.2483.

ਜੋ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਕੋ ਰੁਚਿ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਫੁਨਿ ਜਾਪੁ ਜਪੈ ਹੈ ॥

jo brij naaeik ko ruch so kab sayaam bhanai fun jaap japai hai |

Poeta Shyam dicit, tunc illi qui Sri Krishna cum foenore canunt.

ਜੋ ਤਿਹ ਕੇ ਹਿਤ ਕੈ ਮਨ ਮੈ ਬਹੁ ਮੰਗਨ ਲੋਗਨ ਕਉ ਧਨ ਦੈ ਹੈ ॥

jo tih ke hit kai man mai bahu mangan logan kau dhan dai hai |

Ille qui Krishna nomen repetet amore, Qui memoranti sibi divitias dabit etc.

ਜੋ ਤਜਿ ਕਾਜ ਸਭੈ ਘਰ ਕੇ ਤਿਹ ਪਾਇਨ ਕੇ ਚਿਤ ਭੀਤਰ ਦੈ ਹੈ ॥

jo taj kaaj sabhai ghar ke tih paaein ke chit bheetar dai hai |

Ii qui omnem domum choream dant et pedes in chiro ponunt.

ਭੀਤਰ ਤੇ ਅਬ ਯਾ ਜਗ ਕੇ ਅਘ ਬ੍ਰਿੰਦਨ ਬੀਰ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਜੈ ਹੈ ॥੨੪੮੪॥

bheetar te ab yaa jag ke agh brindan beer bidaa kar jai hai |2484|

Quis mentem suam in pedibus Krishnae absorbet, relictis omnibus patris familiae operibus, tunc omnia peccata mundi valefaciet suae mentis.2484.

ਪ੍ਰੇਮ ਕੀਓ ਨ ਕੀਓ ਬਹੁਤੋ ਤਪ ਕਸਟ ਸਹਿਓ ਤਨ ਕੋ ਅਤਿ ਤਾਯੋ ॥

prem keeo na keeo bahuto tap kasatt sahio tan ko at taayo |

qui cum non esset in caritate positus multos cruciatus corporis sustinebat et austeritates faciebat

ਕਾਸੀ ਮੈ ਜਾਇ ਪੜਿਓ ਅਤਿ ਹੀ ਬਹੁ ਬੇਦਨ ਕੋ ਕਰਿ ਸਾਰ ਨ ਆਯੋ ॥

kaasee mai jaae parrio at hee bahu bedan ko kar saar na aayo |

Etsi mandatum accepit de recitatione Vedas in Kashi, non tamen essentiam eius comprehendit

ਦਾਨ ਦੀਏ ਬਸਿ ਹ੍ਵੈ ਗਯੋ ਸ੍ਯਾਮ ਸਭੈ ਅਪਨੋ ਤਿਨ ਦਰਬ ਗਵਾਯੋ ॥

daan dee bas hvai gayo sayaam sabhai apano tin darab gavaayo |

(Qui) eleemosynam dabant, Sri Krishna sedes eorum facta est, omnes opes suas amiserunt.

ਅੰਤ੍ਰਿ ਕੀ ਰੁਚਿ ਕੈ ਹਰਿ ਸਿਉ ਜਿਹ ਹੇਤ ਕੀਓ ਤਿਨ ਹੂ ਹਰਿ ਪਾਯੋ ॥੨੪੮੫॥

antr kee ruch kai har siau jih het keeo tin hoo har paayo |2485|

hoc cogitans, omnes opes suas, quas Dominus voluit, in charitate dedit, at ille qui ex cordis sui core amavit Dominum, non potuit aliter quam Dominum cognoscere.

ਕਾ ਭਯੋ ਜੋ ਬਕ ਲੋਚਨ ਮੂੰਦ ਕੈ ਬੈਠਿ ਰਹਿਓ ਜਗ ਭੇਖ ਦਿਖਾਏ ॥

kaa bhayo jo bak lochan moond kai baitth rahio jag bhekh dikhaae |

Quid ergo, si grus quidam devotus haeresim faceret, occlusis oculis et ostensione populo?

ਮੀਨ ਫਿਰਿਓ ਜਲ ਨ੍ਰਹਾਤ ਸਦਾ ਤੁ ਕਹਾ ਤਿਹ ਕੇ ਕਰਿ ਮੋ ਹਰਿ ਆਏ ॥

meen firio jal nrahaat sadaa tu kahaa tih ke kar mo har aae |

Poterat aliquis in peregrinis quasi piscibus lavari, num unquam potuit Dominum cognoscere?

ਦਾਦੁਰ ਜੋ ਦਿਨ ਰੈਨਿ ਰਟੈ ਸੁ ਬਿਹੰਗ ਉਡੈ ਤਨਿ ਪੰਖ ਲਗਾਏ ॥

daadur jo din rain rattai su bihang uddai tan pankh lagaae |

(Sicut) rana quae die noctuque loquitur, vel avis quae alis volat in corpore suo.

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਇਹ ਸੰਤ ਸਭਾ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰੇਮ ਕਹੂ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਰਿਝਾਏ ॥੨੪੮੬॥

sayaam bhanai ih sant sabhaa bin prem kahoo brijanaath rijhaae |2486|

Ranae coaxant die ac nocte, aves semper volant, sed poeta Shyam dicit invitam iterandi (nomen) et huc et illuc currentem, nemo placere Krishna sine amore potuit.

ਲਾਲਚ ਜੋ ਧਨ ਕੇ ਕਿਨਹੂ ਜੁ ਪੈ ਗਾਇ ਭਲੈ ਪ੍ਰਭ ਗੀਤ ਸੁਨਾਯੋ ॥

laalach jo dhan ke kinahoo ju pai gaae bhalai prabh geet sunaayo |

Si quis est avarus pecuniarum, et bene alicui recitaverit Domini carmina.

ਨਾਚ ਨਚਿਓ ਨ ਖਚਿਓ ਤਿਹ ਮੈ ਹਰਿ ਲੋਕ ਅਲੋਕ ਕੋ ਪੈਡ ਨ ਪਾਯੋ ॥

naach nachio na khachio tih mai har lok alok ko paidd na paayo |

Qui dominum laudans, opes cupiens, saltat sine amando, semitam ducens ad Dominum non poterat.

ਹਾਸ ਕਰਿਓ ਜਗ ਮੈ ਆਪੁਨੋ ਸੁਪਨੇ ਹੂ ਨ ਗਿਆਨ ਕੋ ਤਤੁ ਜਨਾਯੋ ॥

haas kario jag mai aapuno supane hoo na giaan ko tat janaayo |

Ille, qui omnem vitam in ludendo transegit, nec essentiam cognitionis cognovit, nec Dominum cognoscere potuit.

ਪ੍ਰੇਮ ਬਿਨਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਕਰਿ ਕਾਹੂ ਕੇ ਮੈ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਆਯੋ ॥੨੪੮੭॥

prem binaa kab sayaam bhanai kar kaahoo ke mai brij naaeik aayo |2487|

Quomodo cognoscitur Dominus Krishna, nisi eum amans?

ਹਾਰਿ ਚਲੇ ਗ੍ਰਿਹ ਆਪਨੇ ਕੋ ਬਨ ਮੋ ਬਹੁਤੋ ਤਿਨ ਧਿਆਨ ਲਗਾਏ ॥

haar chale grih aapane ko ban mo bahuto tin dhiaan lagaae |

Qui in silva meditantur, tandem fessi ad propria revertuntur

ਸਿਧ ਸਮਾਧਿ ਅਗਾਧਿ ਕਥਾ ਮੁਨਿ ਖੋਜ ਰਹੇ ਹਰਿ ਹਾਥਿ ਨ ਆਏ ॥

sidh samaadh agaadh kathaa mun khoj rahe har haath na aae |

Periti et sapientes Dominum per contemplationem quaesiverunt, Dominum autem a quovis effici non posse

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਸਭ ਬੇਦ ਕਤੇਬਨ ਸੰਤਨ ਕੇ ਮਤਿ ਯੌ ਠਹਰਾਏ ॥

sayaam bhanai sabh bed kateban santan ke mat yau tthaharaae |

(Poetae) Shyam hoc esse dicit, quod omnium Vedas, librorum et sanctorum sententia constat.

ਭਾਖਤ ਹੈ ਕਬਿ ਸੰਤ ਸੁਨੋ ਜਿਹ ਪ੍ਰੇਮ ਕੀਏ ਤਿਹ ਸ੍ਰੀਪਤਿ ਪਾਏ ॥੨੪੮੮॥

bhaakhat hai kab sant suno jih prem kee tih sreepat paae |2488|

Omnes Vedas, Katebs (semiticas Scripturae) et sancti hoc dicunt, quod quisquis amavit Dominum, agnovit eum.2488.

ਛਤ੍ਰੀ ਕੋ ਪੂਤ ਹੌ ਬਾਮਨ ਕੋ ਨਹਿ ਕੈ ਤਪੁ ਆਵਤ ਹੈ ਜੁ ਕਰੋ ॥

chhatree ko poot hau baaman ko neh kai tap aavat hai ju karo |

Ego Kshatriya et non Brahminae filius sum, qui severas austeritates erudire potest

ਅਰੁ ਅਉਰ ਜੰਜਾਰ ਜਿਤੋ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਤੁਹਿ ਤਿਆਗਿ ਕਹਾ ਚਿਤ ਤਾ ਮੈ ਧਰੋ ॥

ar aaur janjaar jito grih ko tuhi tiaag kahaa chit taa mai dharo |

Quomodo me absorbere in incommodis mundi, relinquendo te?

ਅਬ ਰੀਝਿ ਕੈ ਦੇਹੁ ਵਹੈ ਹਮ ਕਉ ਜੋਊ ਹਉ ਬਿਨਤੀ ਕਰ ਜੋਰਿ ਕਰੋ ॥

ab reejh kai dehu vahai ham kau joaoo hau binatee kar jor karo |

Quamcumque peto plicatis manibus, Domine!

ਜਬ ਆਉ ਕੀ ਅਉਧ ਨਿਦਾਨ ਬਨੈ ਅਤਿ ਹੀ ਰਨ ਮੈ ਤਬ ਜੂਝਿ ਮਰੋ ॥੨੪੮੯॥

jab aau kee aaudh nidaan banai at hee ran mai tab joojh maro |2489|

Benigne esto venuste, et hoc mihi tribue munus, ut, quandocunque venerit finis meus, in acie pugnans moriar.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

DOHRA

ਸਤ੍ਰਹ ਸੈ ਪੈਤਾਲਿ ਮਹਿ ਸਾਵਨ ਸੁਦਿ ਥਿਤਿ ਦੀਪ ॥

satrah sai paitaal meh saavan sud thit deep |

Anno 1745 aeram Vikrami in Sudi ratione lunae in mense Sawan;

ਨਗਰ ਪਾਵਟਾ ਸੁਭ ਕਰਨ ਜਮੁਨਾ ਬਹੈ ਸਮੀਪ ॥੨੪੯੦॥

nagar paavattaa subh karan jamunaa bahai sameep |2490|

In oppido Paonta hora fausta, ad ripas Yamuna fluentis (hoc opus peractum est).2490.

ਦਸਮ ਕਥਾ ਭਾਗੌਤ ਕੀ ਭਾਖਾ ਕਰੀ ਬਨਾਇ ॥

dasam kathaa bhaagauat kee bhaakhaa karee banaae |

Sermonem decimae partis (Skandh) de Bhagavat in lingua vernacula composui

ਅਵਰ ਬਾਸਨਾ ਨਾਹਿ ਪ੍ਰਭ ਧਰਮ ਜੁਧ ਕੇ ਚਾਇ ॥੨੪੯੧॥

avar baasanaa naeh prabh dharam judh ke chaae |2491|

Domine! Nihil aliud desidero et studium belli ex iustitia pugnavi.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

SWAYYA

ਧੰਨਿ ਜੀਓ ਤਿਹ ਕੋ ਜਗ ਮੈ ਮੁਖ ਤੇ ਹਰਿ ਚਿਤ ਮੈ ਜੁਧੁ ਬਿਚਾਰੈ ॥

dhan jeeo tih ko jag mai mukh te har chit mai judh bichaarai |

Bravo ad animam illius, qui per os suum Dominum meminit, et de bello iustitiae in mente sua reflectit.

ਦੇਹ ਅਨਿਤ ਨ ਨਿਤ ਰਹੈ ਜਸੁ ਨਾਵ ਚੜੈ ਭਵ ਸਾਗਰ ਤਾਰੈ ॥

deh anit na nit rahai jas naav charrai bhav saagar taarai |

Qui corpus hoc iustitiae bellum, Qui corpus hoc transit, ascendit navem laudis dominicae.

ਧੀਰਜ ਧਾਮ ਬਨਾਇ ਇਹੈ ਤਨ ਬੁਧਿ ਸੁ ਦੀਪਕ ਜਿਉ ਉਜੀਆਰੈ ॥

dheeraj dhaam banaae ihai tan budh su deepak jiau ujeeaarai |

Fac hoc corpus domum patientiae et accende intellectum sicut lampas.

ਗਿਆਨਹਿ ਕੀ ਬਢਨੀ ਮਨਹੁ ਹਾਥ ਲੈ ਕਾਤਰਤਾ ਕੁਤਵਾਰ ਬੁਹਾਰੈ ॥੨੪੯੨॥

giaaneh kee badtanee manahu haath lai kaatarataa kutavaar buhaarai |2492|

Qui corpus hoc quasi domicilium tolerantiae facit et illud lumine intellectus illuminat et qui scopa scientiae in manu apprehendens stercora ignaviae rapit.