ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 546

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਕੀ ਚਰਚਾ ਸੰਗ ਸਾਸ ਘਰੀ ਪੁਨਿ ਜਾਮਨ ਟਾਰੈ ॥੨੪੪੩॥

sree brij naaeik kee charachaa sang saas gharee pun jaaman ttaarai |2443|

ഇങ്ങനെ മണിക്കൂറുകളോളം അവർ ഒരുമിച്ച് കൃഷ്ണനെ കുറിച്ച് ചർച്ച ചെയ്തു.2443.

ਭੂਪ ਦਿਜੋਤਮ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਹਰਿ ਜੂ ਮਨ ਮੈ ਜਬ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਿਚਾਰੀ ॥

bhoop dijotam kee at hee har joo man mai jab preet bichaaree |

രാജാവിൻ്റെയും ബ്രാഹ്മണൻ്റെയും ഈ സ്നേഹം കൃഷ്ണൻ മനസ്സിലാക്കി

ਮੇਰੇ ਹੈ ਧਿਆਨ ਕੇ ਬੀਚ ਪਰੇ ਇਹ ਅਉਰ ਕਥਾ ਗ੍ਰਿਹ ਕੀ ਜੁ ਬਿਸਾਰੀ ॥

mere hai dhiaan ke beech pare ih aaur kathaa grih kee ju bisaaree |

ഈ ആളുകൾ മറ്റ് ഗാർഹിക ജോലികൾ ഉപേക്ഷിച്ച് തൻ്റെ ധ്യാനത്തിൽ മുഴുകുക മാത്രമാണെന്ന് അദ്ദേഹം കരുതി

ਦਾਰੁਕ ਕਉ ਕਹਿ ਸ੍ਯੰਦਨ ਪੈ ਜੁ ਕਰੀ ਪ੍ਰਭ ਜੀ ਤਿਹ ਓਰਿ ਸਵਾਰੀ ॥

daaruk kau keh sayandan pai ju karee prabh jee tih or savaaree |

അവൻ തൻ്റെ സാരഥിയെ ദാറുക്കിനെ വിളിച്ച് തൻ്റെ രഥം അവരുടെ അരികിലേക്ക് ഓടിച്ചു

ਸਾਧਨ ਜਾਇ ਸਨਾਥ ਕਰੋ ਅਬ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਇਹੈ ਜੀਅ ਧਾਰੀ ॥੨੪੪੪॥

saadhan jaae sanaath karo ab sree brijanaath ihai jeea dhaaree |2444|

ഈ അശരണരുടെ ദൃഷ്ടിയിൽ ചെന്ന് അവരെ തൃപ്തിപ്പെടുത്തണമെന്ന് അയാൾ കരുതി.2444.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

ചൗപായി

ਤਬ ਜਦੁਪਤਿ ਦੁਇ ਰੂਪ ਬਨਾਯੋ ॥

tab jadupat due roop banaayo |

അപ്പോൾ ശ്രീകൃഷ്ണൻ രണ്ട് രൂപങ്ങൾ സ്വീകരിച്ചു.

ਇਕ ਦਿਜ ਕੈ ਇਕ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਆਯੋ ॥

eik dij kai ik nrip ke aayo |

അപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ സ്വയം വലിച്ചുനീട്ടുന്ന രൂപത്തിൽ പ്രത്യക്ഷനായി, ഒരു രൂപത്തിൽ രാജാവിൻ്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി, മറ്റൊന്നിൽ അവൻ ബ്രാഹ്മണൻ്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി.

ਦਿਜ ਨ੍ਰਿਪ ਅਤਿ ਸੇਵਾ ਤਿਹ ਕਰੀ ॥

dij nrip at sevaa tih karee |

രാജാവും ബ്രാഹ്മണനും (അവരുടെ വീടുകളിൽ) അവനെ സേവിച്ചു.

ਚਿਤ ਕੀ ਸਭ ਚਿੰਤਾ ਪਰਹਰੀ ॥੨੪੪੫॥

chit kee sabh chintaa paraharee |2445|

രാജാവും ബ്രാഹ്മണനും അങ്ങേയറ്റം സേവനം അനുഷ്ഠിക്കുകയും അവരുടെ മനസ്സിലെ എല്ലാ ക്ലേശങ്ങളും ഉപേക്ഷിക്കുകയും ചെയ്തു.2445.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਚਾਰ ਮਾਸ ਹਰਿ ਜੂ ਤਹਾ ਰਹੇ ਬਹੁਤੁ ਸੁਖ ਪਾਇ ॥

chaar maas har joo tahaa rahe bahut sukh paae |

കൃഷ്ണൻ അവിടെ നാലുമാസം താമസിച്ചു വലിയ സന്തോഷം കണ്ടെത്തി.

ਬਹੁਰੁ ਆਪੁਨੇ ਗ੍ਰਿਹ ਗਏ ਜਸ ਕੀ ਬੰਬ ਬਜਾਇ ॥੨੪੪੬॥

bahur aapune grih ge jas kee banb bajaae |2446|

കൃഷ്ണൻ അവിടെ നാല് മാസത്തോളം സന്തോഷത്തോടെ താമസിച്ചു, തുടർന്ന് കാഹളം മുഴക്കിക്കൊണ്ട് അദ്ദേഹം തൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി.2446.

ਇਕ ਕਹਿ ਗੇ ਦਿਜ ਭੂਪ ਕਉ ਬ੍ਰਿਜਪਤਿ ਕਰਿ ਇਸ ਨੇਹੁ ॥

eik keh ge dij bhoop kau brijapat kar is nehu |

ഈ സ്നേഹത്താൽ ശ്രീകൃഷ്ണൻ രാജാവിനെയും ബ്രാഹ്മണനെയും ഒന്നായി വിളിച്ചു

ਬੇਦ ਚਾਰਿ ਜਿਉ ਮੁਹਿ ਜਪੈ ਤਿਉ ਮੁਹਿ ਜਪੁ ਸੁਨਿ ਲੇਹੁ ॥੨੪੪੭॥

bed chaar jiau muhi japai tiau muhi jap sun lehu |2447|

കൃഷ്ണൻ രാജാവിനോടും ബ്രാഹ്മണനോടും സ്നേഹത്തോടെ പറഞ്ഞു, “നാലു വേദങ്ങളും എൻ്റെ നാമം ആവർത്തിക്കുന്ന രീതിയിൽ, നിങ്ങൾക്കും എൻ്റെ നാമം ആവർത്തിക്കുകയും കേൾക്കുകയും ചെയ്യാം.”2447.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਿਕੰਧ ਪੁਰਾਣੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਰਾਜਾ ਤਥਾ ਦਿਜ ਕੋ ਦਰਸਨ ਦੇ ਕਰਿ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਜਾਤ ਭਏ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥

eit sree dasam sikandh puraane bachitr naattake granthe krisanaavataare kaanrah joo raajaa tathaa dij ko darasan de kar grih ko jaat bhe dhiaae samaapatan |

ബച്ചിത്തർ നാടകത്തിലെ കൃഷ്ണാവതാരത്തിലെ (ദശം സ്കന്ദപുരാണത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി) മതിലിലെ രാജാവിൻ്റെയും ബ്രാഹ്മണൻ്റെയും എപ്പിസോഡിൻ്റെ വിവരണത്തിൻ്റെ അവസാനം.

ਅਥ ਰਾਜਾ ਪਰੀਛਿਤ ਜੀ ਤਥਾ ਸੁਕਦੇਵ ਪਰਸਪਰ ਬਾਚ ॥

ath raajaa pareechhit jee tathaa sukadev parasapar baach |

പരീക്ഷാത് രാജാവിനെ അഭിസംബോധന ചെയ്ത ശുക്ദേവിൻ്റെ വിവരണം ഇപ്പോൾ ആരംഭിക്കുന്നു

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਕਾ ਬਿਧਿ ਗਾਵਤ ਹੈ ਗੁਨ ਬੇਦ ਸੁਨੋ ਤੁਮ ਤੇ ਸੁਕ ਇਉ ਜੀਯ ਆਈ ॥

kaa bidh gaavat hai gun bed suno tum te suk iau jeey aaee |

"ഹേ ശുകദേവാ! (ഇതിനുള്ള ഉത്തരം) നിന്നിൽ നിന്ന് ഞാൻ കേൾക്കട്ടെ, (ഈ ചിന്ത എൻ്റെ മനസ്സിൽ ഉദിച്ചു)" എന്ന് വേദങ്ങൾ (ഭഗവാൻ്റെ) വിശേഷണങ്ങൾ ഏതു വിധത്തിലാണ് പാടുന്നത്.

ਤਿਆਗਿ ਸਭੈ ਫੁਨਿ ਧਾਮ ਕੇ ਲਾਲਚ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਜਸਤਾਈ ॥

tiaag sabhai fun dhaam ke laalach sayaam bhanai prabh kee jasataaee |

“രാജാവേ! വേദങ്ങൾ അവനെ സ്തുതിക്കുന്നതും ഭഗവാനെ സ്തുതിക്കുന്നതും ഗാർഹിക പ്രലോഭനങ്ങളിൽ നിന്ന് മോചനം നേടുന്നതും ശ്രദ്ധിക്കുക

ਇਉ ਗੁਨ ਗਾਵਤ ਬੇਦ ਸੁਨੋ ਤੁਮ ਰੰਗ ਨ ਰੂਪ ਲਖਿਯੋ ਕਛੂ ਜਾਈ ॥

eiau gun gaavat bed suno tum rang na roop lakhiyo kachhoo jaaee |

ആ ഭഗവാൻ്റെ രൂപവും നിറവും അദൃശ്യമാണെന്ന് വേദങ്ങൾ പറയുന്നു. രാജാവേ! അങ്ങനെയൊരു നിർദ്ദേശം ഞാൻ നിങ്ങൾക്ക് നൽകിയിട്ടില്ല

ਇਉ ਸੁਕ ਬੈਨ ਕਹੈ ਨ੍ਰਿਪ ਸੋ ਨ੍ਰਿਪ ਸਾਚ ਰਿਦੇ ਅਪੁਨੇ ਠਹਰਾਈ ॥੨੪੪੮॥

eiau suk bain kahai nrip so nrip saach ride apune tthaharaaee |2448|

അതിനാൽ ഈ നിർദ്ദേശം നിങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ പാലിക്കുക. ”2248.

ਰੰਗ ਨ ਰੇਖ ਅਭੇਖ ਸਦਾ ਪ੍ਰਭ ਅੰਤ ਨ ਆਵਤ ਹੈ ਜੁ ਬਤਇਯੈ ॥

rang na rekh abhekh sadaa prabh ant na aavat hai ju bateiyai |

ആ ഭഗവാന് രൂപമോ നിറമോ വേഷമോ അന്തമോ ഇല്ല

ਚਉਦਹੂ ਲੋਕਨ ਮੈ ਜਿਹ ਕੋ ਦਿਨਿ ਰੈਨਿ ਸਦਾ ਜਸੁ ਕੇਵਲ ਗਇਯੈ ॥

chaudahoo lokan mai jih ko din rain sadaa jas keval geiyai |

പതിനാലു ലോകങ്ങളിലും രാവും പകലും അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ സ്തുതികൾ ആലപിക്കുന്നു

ਗਿਆਨ ਬਿਖੈ ਅਰੁ ਧਿਆਨ ਬਿਖੈ ਇਸਨਾਨ ਬਿਖੈ ਰਸ ਮੈ ਚਿਤ ਕਇਯੈ ॥

giaan bikhai ar dhiaan bikhai isanaan bikhai ras mai chit keiyai |

ധ്യാനത്തിലും ആത്മീയ കാര്യങ്ങളിലും കുളിക്കുമ്പോഴും അവൻ്റെ സ്നേഹം മനസ്സിൽ സൂക്ഷിക്കണം

ਬੇਦ ਜਪੈ ਜਿਹ ਕੋ ਤਿਹ ਜਾਪ ਸਦਾ ਕਰੀਯੈ ਨ੍ਰਿਪ ਯੌ ਸੁਨਿ ਲਇਯੈ ॥੨੪੪੯॥

bed japai jih ko tih jaap sadaa kareeyai nrip yau sun leiyai |2449|

രാജാവേ! വേദങ്ങൾ ആരെ ഓർക്കുന്നുവോ അവനെ എപ്പോഴും സ്മരിക്കണം.”2449.

ਜਾਹਿ ਕੀ ਦੇਹ ਸਦਾ ਗੁਨ ਗਾਵਤ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਕੇ ਰਸ ਕੇ ਸੰਗ ਭੀਨੀ ॥

jaeh kee deh sadaa gun gaavat sayaam joo ke ras ke sang bheenee |

കൃഷ്ണനീരിൽ കുതിർന്ന ആരുടെ ശരീരം എപ്പോഴും സ്തുതി പാടുന്നു.

ਤਾਹਿ ਪਿਤਾ ਹਮਰੇ ਸੰਗ ਬਾਤ ਕਹੀ ਤਿਹ ਤੇ ਹਮ ਹੂ ਸੁਨਿ ਲੀਨੀ ॥

taeh pitaa hamare sang baat kahee tih te ham hoo sun leenee |

എല്ലാവരും സ്‌നേഹത്തോടെ സ്തുതിക്കുന്ന ഭഗവാൻ, എൻ്റെ പിതാവും (വ്യാസ്) ഞാൻ കേട്ടിട്ടുള്ള അവൻ്റെ സ്തുതികൾ പാടുമായിരുന്നു.

ਜਾਪ ਜਪੈ ਸਭ ਹੀ ਹਰਿ ਕੋ ਸੁ ਜਪੈ ਨਹਿ ਹੈ ਜਿਹ ਕੀ ਮਤਿ ਹੀਨੀ ॥

jaap japai sabh hee har ko su japai neh hai jih kee mat heenee |

എല്ലാവരും ഹരി (ശ്രീ കിഷൻ) ജപിക്കുക. അവൻ ദുർബലമായ ബുദ്ധിയുള്ളവനല്ല.

ਤਾਹਿ ਸਦਾ ਰੁਚਿ ਸੋ ਜਪੀਐ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਸੁਕਦੇਵ ਇਹੈ ਮਤਿ ਦੀਨੀ ॥੨੪੫੦॥

taeh sadaa ruch so japeeai nrip ko sukadev ihai mat deenee |2450|

വളരെ താഴ്ന്ന ബുദ്ധിയുള്ളവർ അവനെ മാത്രം ഓർക്കുന്നില്ല, "ഇങ്ങനെ ശുക്ദേവ് രാജാവിനെ അഭിസംബോധന ചെയ്തു, "രാജാവേ! ഭഗവാനെ എപ്പോഴും സ്‌നേഹത്തോടെ സ്മരിക്കണം.”2450.

ਕਸਟ ਕੀਏ ਜੋ ਨ ਆਵਤ ਹੈ ਕਰਿ ਸੀਸ ਜਟਾ ਧਰੇ ਹਾਥਿ ਨ ਆਵੈ ॥

kasatt kee jo na aavat hai kar sees jattaa dhare haath na aavai |

പല കഷ്ടപ്പാടുകൾ സഹിച്ചും കാര്യമുള്ള പൂട്ടുകൾ ധരിച്ചും തിരിച്ചറിയാത്തവൻ

ਬਿਦਿਆ ਪੜੇ ਨ ਕੜੇ ਤਪ ਸੋ ਅਰੁ ਜੋ ਦ੍ਰਿਗ ਮੂੰਦ ਕੋਊ ਗੁਨ ਗਾਵੈ ॥

bidiaa parre na karre tap so ar jo drig moond koaoo gun gaavai |

വിദ്യ നേടിയാലും തപസ്സുചെയ്‌താലും കണ്ണടച്ചാലും സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെടാത്തവർ ആരാണുള്ളത്

ਬੀਨ ਬਜਾਇ ਸੁ ਨ੍ਰਿਤ ਦਿਖਾਇ ਬਤਾਇ ਭਲੇ ਹਰਿ ਲੋਕ ਰਿਝਾਵੈ ॥

been bajaae su nrit dikhaae bataae bhale har lok rijhaavai |

പലതരം സംഗീതോപകരണങ്ങൾ വായിച്ചും നൃത്തം ചെയ്തും ആർക്കാണ് സന്തോഷിക്കാൻ കഴിയാത്തത്

ਪ੍ਰੇਮ ਬਿਨਾ ਕਰ ਮੋ ਨਹੀ ਆਵਤ ਬ੍ਰਹਮ ਹੂ ਸੋ ਜਿਹ ਭੇਦ ਨ ਪਾਵੈ ॥੨੪੫੧॥

prem binaa kar mo nahee aavat braham hoo so jih bhed na paavai |2451|

ആ ബ്രഹ്മത്തെ സ്നേഹമില്ലാതെ ആർക്കും സാക്ഷാത്കരിക്കാനാവില്ല.2451.

ਖੋਜ ਰਹੇ ਰਵਿ ਸੇ ਸਸਿ ਸੇ ਤਿਹ ਕੋ ਤਿਹ ਕੋ ਕਛੁ ਅੰਤ ਨ ਆਯੋ ॥

khoj rahe rav se sas se tih ko tih ko kachh ant na aayo |

സൂര്യയും ചന്ദ്രയും ചേർന്ന് അവനെ തിരയുന്നു, പക്ഷേ അവർക്ക് അവൻ്റെ രഹസ്യം അറിയാൻ കഴിഞ്ഞില്ല

ਰੁਦ੍ਰ ਕੇ ਪਾਰ ਨ ਪਇਯਤ ਜਾਹਿ ਕੇ ਬੇਦ ਸਕੈ ਨਹਿ ਭੇਦ ਬਤਾਯੋ ॥

rudr ke paar na peiyat jaeh ke bed sakai neh bhed bataayo |

രുദ്രൻ (ശിവൻ) തുടങ്ങിയ സന്യാസികൾക്കും വേദങ്ങൾക്കും അവൻ്റെ രഹസ്യം അറിയാൻ കഴിഞ്ഞില്ല

ਨਾਰਦ ਤੂੰਬਰ ਲੈ ਕਰਿ ਬੀਨ ਭਲੇ ਬਿਧਿ ਸੋ ਹਰਿ ਕੋ ਗੁਨ ਗਾਯੋ ॥

naarad toonbar lai kar been bhale bidh so har ko gun gaayo |

കവി ശ്യാമിൻ്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ, നാരദൻ തൻ്റെ വിനയിൽ (ലീർ) സ്തുതി പാടുന്നു

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰੇਮ ਕੀਏ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਸੋ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਪਾਯੋ ॥੨੪੫੨॥

sayaam bhanai bin prem kee brij naaeik so brij naaeik paayo |2452|

സ്നേഹമില്ലാതെ ആർക്കും കൃഷ്ണനെ ഭഗവാൻ-ദൈവമായി തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയില്ല.2452.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਜਬ ਨ੍ਰਿਪ ਸੋ ਸੁਕ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ਤਬ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਕ ਕੇ ਸਾਥ ॥

jab nrip so suk yau kahiyo tab nrip suk ke saath |

ശുക്ദേവ് രാജാവിനോട് ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞപ്പോൾ രാജാവ് ശുക്ദേവനോട് ചോദിച്ചു: "അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ജനനത്തിൽ ഭഗവാൻ വേദനയോടെയും വേദനയോടെയും ഇരിക്കാൻ ഇത് എങ്ങനെ സംഭവിക്കും?

ਹਰਿ ਜਨ ਦੁਖੀ ਸੁਖੀ ਸੁ ਸਿਵ ਰਹੈ ਸੁ ਕਹੁ ਮੁਹਿ ਗਾਥ ॥੨੪੫੩॥

har jan dukhee sukhee su siv rahai su kahu muhi gaath |2453|

ശിവൻ തന്നെ ആശ്വസിച്ചേക്കാം, ഈ എപ്പിസോഡിൽ എന്നെ ബോധവൽക്കരിക്കുക. ”2453.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

ചൗപായി

ਜਬ ਸੁਕ ਸੋ ਯਾ ਬਿਧ ਕਹਿਯੋ ॥

jab suk so yaa bidh kahiyo |

(രാജാവ്) ശുകദേവനോട് ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞപ്പോൾ

ਦੀਬੋ ਤਬ ਸੁਕ ਉਤਰ ਚਹਿਯੋ ॥

deebo tab suk utar chahiyo |

അപ്പോൾ ശുകദേവ് ഉത്തരം പറയാൻ ആഗ്രഹിച്ചു.

ਇਹੈ ਜੁਧਿਸਟਰ ਕੈ ਜੀਅ ਆਯੋ ॥

eihai judhisattar kai jeea aayo |

അതേ (ചോദ്യം) യുധിഷ്ഠരൻ്റെ മനസ്സിലും വന്നു.

ਹਰਿ ਪੂਛਿਓ ਹਰਿ ਭੇਦ ਸੁਨਾਯੋ ॥੨੪੫੪॥

har poochhio har bhed sunaayo |2454|

രാജാവ് ശുക്ദേവിനോട് ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞു, തുടർന്ന് ശുക്ദേവ് മറുപടി പറഞ്ഞു, "യുധിഷ്ഠരുടെ മനസ്സിലും ഇതുതന്നെ സംഭവിച്ചു, അദ്ദേഹം കൃഷ്ണനോട് ഇതേ കാര്യം ചോദിച്ചിരുന്നു, കൃഷ്ണനും ഈ രഹസ്യം യുധിഷ്ഠറിനോട് വിശദീകരിച്ചു."2254.