ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 300

ਨੰਦ ਕੇ ਧਾਮ ਗਯੋ ਤਬ ਹੀ ਬਹੁ ਆਦਰ ਤਾਹਿ ਕਰਿਯੋ ਨੰਦ ਰਾਨੀ ॥

nand ke dhaam gayo tab hee bahu aadar taeh kariyo nand raanee |

വാസുദേവിൻ്റെ വാക്ക് സ്വീകരിച്ച്, ബ്രാഹ്മണ ഗാർഗ് വേഗത്തിൽ ഗോകുലത്തിനായി പുറപ്പെട്ട് നന്ദിൻ്റെ വീട്ടിലെത്തി, അവിടെ നന്ദിൻ്റെ ഭാര്യ അദ്ദേഹത്തെ സ്നേഹപൂർവ്വം സ്വീകരിച്ചു.

ਨਾਮੁ ਸੁ ਕ੍ਰਿਸਨ ਕਹਿਓ ਇਹ ਕੋ ਕਰਿ ਮਾਨ ਲਈ ਇਹ ਬਾਤ ਬਖਾਨੀ ॥

naam su krisan kahio ih ko kar maan lee ih baat bakhaanee |

ബ്രാഹ്മണൻ ആൺകുട്ടിക്ക് കൃഷ്ണ എന്ന പേര് നൽകി, അത് എല്ലാവരും അംഗീകരിച്ചു, തുടർന്ന്, ആൺകുട്ടിയുടെ ജനനത്തീയതിയും സമയവും പഠിച്ച്, ആൺകുട്ടിയുടെ ജീവിതത്തിൽ വരാനിരിക്കുന്ന നിഗൂഢ സംഭവങ്ങൾ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു.96.

ਲਾਇ ਲਗੰਨ ਨਛਤ੍ਰਨ ਸੋਧਿ ਕਹੀ ਸਮਝਾਇ ਅਕਥ ਕਹਾਨੀ ॥੯੬॥

laae lagan nachhatran sodh kahee samajhaae akath kahaanee |96|

(ഗാർഗ) ഉത്സാഹം പ്രയോഗിച്ചും നക്ഷത്രരാശികളിൽ മാറ്റം വരുത്തിയും പറയാത്ത കഥ (കൃഷ്ണൻ്റെ) വിവരിച്ചു. 96.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਕ੍ਰਿਸਨ ਨਾਮ ਤਾ ਕੋ ਧਰਿਯੋ ਗਰਗਹਿ ਮਨੈ ਬਿਚਾਰਿ ॥

krisan naam taa ko dhariyo garageh manai bichaar |

ഗർഗ മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ച് അവന് 'കൃഷ്ണൻ' എന്ന് പേരിട്ടു.

ਸਿਆਮ ਪਲੋਟੈ ਪਾਇ ਜਿਹ ਇਹ ਸਮ ਮਨੋ ਮੁਰਾਰਿ ॥੯੭॥

siaam palottai paae jih ih sam mano muraar |97|

ഗാർഗ് മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ച് ആ കുട്ടിക്ക് കൃഷ്ണൻ എന്ന പേര് നൽകി, ആ കുട്ടി കാലുയർത്തിപ്പിടിച്ചപ്പോൾ, പണ്ഡിറ്റിന് വിഷ്ണുവിനോട് സാമ്യമുള്ളതായി തോന്നി.97.

ਸੁਕਲ ਬਰਨ ਸਤਿਜੁਗਿ ਭਏ ਪੀਤ ਬਰਨ ਤ੍ਰੇਤਾਇ ॥

sukal baran satijug bhe peet baran tretaae |

സത്യുഗത്തിൽ, വെളുത്ത നിറമുള്ള (ഹൻസാവതാരം) ത്രേതയിൽ മഞ്ഞ നിറമായി (കവചിതനായ രാമനായി).

ਪੀਤ ਬਰਨ ਪਟ ਸਿਆਮ ਤਨ ਨਰ ਨਾਹਨਿ ਕੇ ਨਾਹਿ ॥੯੮॥

peet baran patt siaam tan nar naahan ke naeh |98|

കറുത്ത നിറം സത്യുഗത്തിൻ്റെ പ്രതീകവും ത്രേതായുഗത്തിൻ്റെ മഞ്ഞയുമാണ്, എന്നാൽ മഞ്ഞ വസ്ത്രം ധരിക്കുന്നതും ഇരുണ്ട നിറമുള്ള ശരീരവും ഇവ രണ്ടും സാധാരണ മനുഷ്യരുടെ സ്വഭാവമല്ല.98.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਅੰਨ੍ਰਯ ਦਯੋ ਗਰਗੈ ਜਬ ਨੰਦਹਿ ਤਉ ਉਠਿ ਕੈ ਜਮੁਨਾ ਤਟਿ ਆਯੋ ॥

anray dayo garagai jab nandeh tau utth kai jamunaa tatt aayo |

നന്ദ് ഗാർഗിന് ധാന്യം സമർപ്പിച്ചപ്പോൾ, അവൻ എല്ലാം എടുത്ത് ഭക്ഷണം പാകം ചെയ്യുന്നതിനായി യമുനാ തീരത്ത് എത്തി.

ਨ੍ਰਹਾਇ ਕਟੈ ਕਰਿ ਕੈ ਧੁਤੀਆ ਹਰਿ ਕੋ ਅਰੁ ਦੇਵਨ ਭੋਗ ਲਗਾਯੋ ॥

nrahaae kattai kar kai dhuteea har ko ar devan bhog lagaayo |

കുളികഴിഞ്ഞ് ഭഗവാൻ കൃഷ്ണനെ സ്മരിച്ചുകൊണ്ട് ദേവന്മാർക്കും ഭഗവാനും ഭക്ഷണം സമർപ്പിച്ചു

ਆਇ ਗਏ ਨੰਦ ਲਾਲ ਤਬੈ ਕਰ ਸੋ ਗਹਿ ਕੈ ਅਪੁਨੇ ਮੁਖ ਪਾਯੋ ॥

aae ge nand laal tabai kar so geh kai apune mukh paayo |

നന്ദിൻ്റെ മകൻ അവിടെ എത്തി ഗാർഗിൻ്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് ഭക്ഷണം വാങ്ങി കഴിച്ചു

ਚਕ੍ਰਤ ਹ੍ਵੈ ਗਯੋ ਪੇਖਿ ਤਬੈ ਤਿਹ ਅੰਨ੍ਰਯ ਸਭੈ ਇਨ ਭੀਟਿ ਗਵਾਯੋ ॥੯੯॥

chakrat hvai gayo pekh tabai tih anray sabhai in bheett gavaayo |99|

ബ്രാഹ്മണൻ അത്ഭുതത്തോടെ ഇത് കണ്ടു, ഈ ബാലൻ തൻ്റെ സ്പർശനത്താൽ തൻ്റെ ഭക്ഷണത്തെ മലിനമാക്കി എന്ന് ചിന്തിക്കാൻ തുടങ്ങി.99.

ਫੇਰਿ ਬਿਚਾਰ ਕਰਿਯੋ ਮਨ ਮੈ ਇਹ ਤੇ ਨਹਿ ਬਾਲਕ ਪੈ ਹਰਿ ਜੀ ਹੈ ॥

fer bichaar kariyo man mai ih te neh baalak pai har jee hai |

(ഗർഗ) മനസ്സിൽ വീണ്ടും ചിന്തിച്ചു, (ഇത് (അല്ല) കുട്ടിയാണ്, ഹരിജി തന്നെ.

ਮਾਨਸ ਪੰਚ ਭੂ ਆਤਮ ਕੋ ਮਿਲਿ ਕੈ ਤਿਨ ਸੋ ਕਰਤਾ ਸਰਜੀ ਹੈ ॥

maanas panch bhoo aatam ko mil kai tin so karataa sarajee hai |

അപ്പോൾ പണ്ഡിറ്റ് മനസ്സിലുണ്ടെങ്കിലും, അവൻ എങ്ങനെ ആൺകുട്ടിയാകും?, ഇത് ചില മിഥ്യയാണ്. മനസ്സിൻ്റെയും പഞ്ചഭൂതങ്ങളുടെയും ആത്മാവിൻ്റെയും ഐക്യത്തോടെയാണ് സ്രഷ്ടാവ് ഈ ലോകത്തെ സൃഷ്ടിച്ചത്

ਯਾਦ ਕਰੀ ਮਮਤਾ ਇਹ ਕਾਰਨ ਮਧ ਕੋ ਦੂਰ ਕਰੈ ਕਰਜੀ ਹੈ ॥

yaad karee mamataa ih kaaran madh ko door karai karajee hai |

ഞാൻ നന്ദ് ലാലിനെ ഓർക്കുക മാത്രമായിരുന്നു, ഇത് എൻ്റെ മിഥ്യയായിരിക്കും

ਮੂੰਦ ਲਈ ਤਿਹ ਕੀ ਮਤਿ ਯੌ ਪਟ ਸੌ ਤਨ ਢਾਪਤ ਜਿਉ ਦਰਜੀ ਹੈ ॥੧੦੦॥

moond lee tih kee mat yau patt sau tan dtaapat jiau darajee hai |100|

ആ ബ്രാഹ്മണന് തിരിച്ചറിയാൻ കഴിഞ്ഞില്ല, തയ്യൽക്കാരൻ ശരീരം തുണികൊണ്ട് മൂടുന്നതുപോലെ അവൻ്റെ ബുദ്ധി അടഞ്ഞുപോയി.100.

ਨੰਦ ਕੁਮਾਰ ਤ੍ਰਿਬਾਰ ਭਯੋ ਜਬ ਤੋ ਮਨਿ ਬਾਮਨ ਕ੍ਰੋਧ ਕਰਿਓ ਹੈ ॥

nand kumaar tribaar bhayo jab to man baaman krodh kario hai |

മൂന്നു പ്രാവശ്യം ഇതുതന്നെ സംഭവിച്ചപ്പോൾ ബ്രാഹ്മണൻ്റെ മനസ്സ് ക്രോധത്താൽ നിറഞ്ഞു

ਮਾਤ ਖਿਝੀ ਜਸੁਦਾ ਹਰਿ ਕੋ ਗਹਿ ਕੈ ਉਰ ਆਪਨੇ ਲਾਇ ਧਰਿਓ ਹੈ ॥

maat khijhee jasudaa har ko geh kai ur aapane laae dhario hai |

അമ്മ യശോദ ഈ വാക്കുകൾ കേട്ട് കരയുകയും അവൾ കൃഷ്ണനെ തൻ്റെ മാറോട് ചേർത്തുപിടിക്കുകയും ചെയ്തു

ਬੋਲ ਉਠੇ ਭਗਵਾਨ ਤਬੈ ਇਹ ਦੋਸ ਨ ਹੈ ਮੁਹਿ ਯਾਦ ਕਰਿਓ ਹੈ ॥

bol utthe bhagavaan tabai ih dos na hai muhi yaad kario hai |

അപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ പറഞ്ഞു, ഇതിൽ തന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്തേണ്ടതില്ല, ഈ ബ്രാഹ്മണനെ കുറ്റപ്പെടുത്താൻ മാത്രമേയുള്ളൂ.

ਪੰਡਿਤ ਜਾਨ ਲਈ ਮਨ ਮੈ ਉਠ ਕੈ ਤਿਹ ਕੇ ਤਬ ਪਾਇ ਪਰਿਓ ਹੈ ॥੧੦੧॥

panddit jaan lee man mai utth kai tih ke tab paae pario hai |101|

ഭക്ഷണം കഴിച്ചതിന് അവൻ എന്നെ മൂന്ന് പ്രാവശ്യം ഓർത്തു, ഇത് കേട്ട് ഞാൻ അവിടെ പോയി, ബ്രാഹ്മണൻ മനസ്സിൽ മനസ്സിലാക്കി എഴുന്നേറ്റു, അവൻ കൃഷ്ണൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ തൊട്ടു.101.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਨੰਦ ਦਾਨ ਤਾ ਕੌ ਦਯੋ ਕਹ ਲਉ ਕਹੋ ਸੁਨਾਇ ॥

nand daan taa kau dayo kah lau kaho sunaae |

നന്ദൻ ബ്രാഹ്മണന് നൽകിയ ദാനം വിവരിക്കാനാവില്ല

ਗਰਗ ਆਪਨੇ ਘਰਿ ਚਲਿਯੋ ਮਹਾ ਪ੍ਰਮੁਦ ਮਨਿ ਪਾਇ ॥੧੦੨॥

garag aapane ghar chaliyo mahaa pramud man paae |102|

സന്തോഷത്തോടെ ഗാർഗ് തൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി.102.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਨਾਮਕਰਨ ਬਰਨਨੰ ॥

eit sree bachitr naattak granthe krisanaavataare naamakaran barananan |

ബച്ചിത്തർ നാടകത്തിലെ നാമകരണ ചടങ്ങിൻ്റെ വിവരണത്തിൻ്റെ അവസാനം.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਬਾਲਕ ਰੂਪ ਧਰੇ ਹਰਿ ਜੀ ਪਲਨਾ ਪਰ ਝੂਲਤ ਹੈ ਤਬ ਕੈਸੇ ॥

baalak roop dhare har jee palanaa par jhoolat hai tab kaise |

പിന്നെ എങ്ങനെയാണ് ഹരിജി കുട്ടിയുടെ രൂപത്തിൽ തൊട്ടിലിൽ ആടുന്നത്?

ਮਾਤ ਲਡਾਵਤ ਹੈ ਤਿਹ ਕੌ ਔ ਝੁਲਾਵਤ ਹੈ ਕਰਿ ਮੋਹਿਤ ਕੈਸੇ ॥

maat laddaavat hai tih kau aau jhulaavat hai kar mohit kaise |

കൃഷ്ണൻ ഒരു ആൺകുട്ടിയുടെ രൂപത്തിൽ തൊട്ടിലിൽ ആടുന്നു, അവൻ്റെ അമ്മ അവനെ വാത്സല്യത്തോടെ ആട്ടുന്നു

ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਉਪਮਾ ਅਤਿ ਹੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੀ ਮੁਖ ਤੇ ਫੁਨਿ ਐਸੇ ॥

taa chhab kee upamaa at hee kab sayaam kahee mukh te fun aaise |

കവി ശ്യാംകവി തൻ്റെ മുഖത്ത് നിന്ന് ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു:

ਭੂਮਿ ਦੁਖੀ ਮਨ ਮੈ ਅਤਿ ਹੀ ਜਨੁ ਪਾਲਤ ਹੈ ਰਿਪੁ ਦੈਤਨ ਜੈਸੇ ॥੧੦੩॥

bhoom dukhee man mai at hee jan paalat hai rip daitan jaise |103|

ഭൂമി മിത്രങ്ങളെയും ശത്രുക്കളെയും ഒരുപോലെ പരിപാലിക്കുന്നതുപോലെ, കൃഷ്ണനെ വളർത്തുന്നതിലെ ബുദ്ധിമുട്ടുകളുടെ സാധ്യതകൾ നന്നായി അറിയുന്ന അമ്മയായ യശോദയും ഈ മനോഹരമായ ദൃശ്യത്തിൻ്റെ ഉപമയെ ഇപ്രകാരം വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ਭੂਖ ਲਗੀ ਜਬ ਹੀ ਹਰਿ ਕੋ ਤਬ ਪੈ ਜਸੁਧਾ ਥਨ ਕੌ ਤਿਨਿ ਚਾਹਿਯੋ ॥

bhookh lagee jab hee har ko tab pai jasudhaa than kau tin chaahiyo |

കൃഷ്ണൻ വിശന്നപ്പോൾ അമ്മ യശോദയുടെ പാൽ കുടിക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചു

ਮਾਤ ਉਠੀ ਨ ਭਯੋ ਮਨ ਕ੍ਰੁਧ ਤਬੈ ਪਗ ਸੋ ਮਹਿ ਗੋਡ ਕੈ ਬਾਹਿਯੋ ॥

maat utthee na bhayo man krudh tabai pag so meh godd kai baahiyo |

അവൻ ശക്തിയോടെ കാൽ ചലിപ്പിച്ചു, അമ്മ ദേഷ്യപ്പെടാതെ എഴുന്നേറ്റു

ਤੇਲ ਧਰਿਓ ਅਰੁ ਘੀਉ ਭਰਿਓ ਛੁਟਿ ਭੂਮਿ ਪਰਿਯੋ ਜਸੁ ਸ੍ਯਾਮ ਸਰਾਹਿਯੋ ॥

tel dhario ar gheeo bhario chhutt bhoom pariyo jas sayaam saraahiyo |

എണ്ണയും നെയ്യും നിറഞ്ഞ ഈ പാത്രങ്ങൾ അവളുടെ കൈകളിൽ നിന്ന് ഭൂമിയിലേക്ക് വീണു

ਹੋਤ ਕੁਲਾਹਲ ਮਧ ਪੁਰੀ ਧਰਨੀ ਕੋ ਮਨੋ ਸਭ ਸੋਕ ਸੁ ਲਾਹਿਯੋ ॥੧੦੪॥

hot kulaahal madh puree dharanee ko mano sabh sok su laahiyo |104|

കവി ശ്യാം തൻ്റെ ഭാവനയിൽ ഈ രംഗം ദൃശ്യവൽക്കരിച്ചു, മറുവശത്ത്, പുട്ടൻ്റെ വധത്തെക്കുറിച്ച് കേട്ടപ്പോൾ, ബ്രജ രാജ്യത്ത് വലിയ കോലാഹലമുണ്ടായി, ഭൂമിയുടെ കഷ്ടപ്പാടുകൾ അവസാനിച്ചു.104.

ਧਾਇ ਗਏ ਬ੍ਰਿਜ ਲੋਕ ਸਬੈ ਹਰਿ ਜੀ ਤਿਨ ਅਪਨੇ ਕੰਠ ਲਗਾਏ ॥

dhaae ge brij lok sabai har jee tin apane kantth lagaae |

ബ്രജയിലെ എല്ലാ ആളുകളും ഓടി വന്നു, എല്ലാവരും കൃഷ്ണനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു

ਅਉਰ ਸਭੈ ਬ੍ਰਿਜ ਲੋਕ ਬਧੂ ਮਿਲਿ ਭਾਤਨ ਭਾਤਨ ਮੰਗਲ ਗਾਏ ॥

aaur sabhai brij lok badhoo mil bhaatan bhaatan mangal gaae |

ബ്രജ രാജ്യത്തിലെ സ്ത്രീകൾ വിവിധ തരത്തിലുള്ള ആനന്ദഗീതങ്ങൾ ആലപിക്കാൻ തുടങ്ങി

ਭੂਮਿ ਹਲੀ ਨਭ ਯੋ ਇਹ ਕਉਤਕ ਬਾਰਨ ਭੇਦ ਯੌ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਏ ॥

bhoom halee nabh yo ih kautak baaran bhed yau bhaakh sunaae |

ഭൂമി കുലുങ്ങി, ആകാശത്ത് ഒരു (കനത്ത) ഭൂകമ്പമുണ്ടായി. ഈ വ്യത്യാസം പെൺകുട്ടികൾ ('ബാരൻ') വിശദീകരിച്ചു.

ਚਕ੍ਰਤ ਬਾਤ ਭਏ ਸੁਨਿ ਕੈ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਤਿਨ ਸਾਚ ਨ ਲਾਏ ॥੧੦੫॥

chakrat baat bhe sun kai apane man mai tin saach na laae |105|

ഭൂമി കുലുങ്ങി, കുട്ടികൾ പൂതനയെ കൊന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള വിവിധ കഥകൾ പറയാൻ തുടങ്ങി, അത് കേട്ട് എല്ലാവരും അവരുടെ മനസ്സിൽ അത്ഭുതപ്പെടുകയും ഈ യഥാർത്ഥ എപ്പിസോഡ് സ്വീകരിക്കാൻ മടിക്കുകയും ചെയ്തു.105.