ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്
പേജ് - 324
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |സ്വയ്യ
ਗਰੜਧ੍ਵਜ ਦੇਖਿ ਤਿਨੈ ਛੁਧਵਾਨ ਕਹਿਯੋ ਮਿਲਿ ਕੈ ਇਹ ਕਾਮ ਕਰਿਉ ਰੇ ॥
gararradhvaj dekh tinai chhudhavaan kahiyo mil kai ih kaam kariau re |അവർ (ഗവൽ ആൺകുട്ടികൾ) വിശക്കുന്നതായി കണ്ട ശ്രീകൃഷ്ണ ജി (നിങ്ങൾ) ഈ ജോലി ഒരുമിച്ച് ചെയ്യണമെന്ന് പറഞ്ഞു.
ਜਾਹੁ ਕਹਿਯੋ ਉਨ ਕੀ ਪਤਨੀ ਪਹਿ ਬਿਪ ਬਡੇ ਮਤਿ ਕੇ ਅਤਿ ਬਉਰੇ ॥
jaahu kahiyo un kee patanee peh bip badde mat ke at baure |അവർ വിശന്നുവലയുന്നത് കണ്ട് കൃഷ്ണൻ പറഞ്ഞു, "നിങ്ങൾക്ക് ഇത് ചെയ്യാം: ബ്രാഹ്മണരുടെ ഭാര്യമാരുടെ അടുത്തേക്ക് പോകൂ, ഈ ബ്രാഹ്മണർക്ക് ബുദ്ധി കുറവാണ്.
ਜਗਿ ਕਰੈ ਜਿਹ ਕਾਰਨ ਕੋ ਅਰੁ ਹੋਮ ਕਰੈ ਜਪੁ ਅਉ ਸਤੁ ਸਉ ਰੇ ॥
jag karai jih kaaran ko ar hom karai jap aau sat sau re |(കാരണം) ആർക്കുവേണ്ടി അവർ യാഗം ചെയ്യുന്നു, ഹോമം നടത്തുന്നു, 'സത്സായി' (ദുർഗ്ഗാ സപ്തഷ്ടി) ജപിക്കുന്നു.
ਤਾਹੀ ਕੋ ਭੇਦੁ ਨ ਜਾਨਤ ਮੂੜ ਕਹੈ ਮਿਸਟਾਨ ਕੈ ਖਾਨ ਕੋ ਕਉਰੇ ॥੩੧੨॥
taahee ko bhed na jaanat moorr kahai misattaan kai khaan ko kaure |312|അവർ യജ്ഞങ്ങളും ഹവനങ്ങളും ചെയ്യുന്നതിൻ്റെ കാരണം, ഈ വിഡ്ഢികൾ അതിൻ്റെ പ്രാധാന്യം അറിയാതെ മധുരത്തെ കയ്പുള്ള ഒന്നാക്കി മാറ്റുകയാണ്.
ਸਭ ਗੋਪ ਨਿਵਾਇ ਕੈ ਸੀਸ ਚਲੇ ਚਲ ਕੇ ਫਿਰਿ ਬਿਪਨ ਕੇ ਘਰਿ ਆਏ ॥
sabh gop nivaae kai sees chale chal ke fir bipan ke ghar aae |തല കുനിച്ചു നിന്ന ഗോപമാർ വീണ്ടും പോയി ബ്രാഹ്മണരുടെ വീടുകളിലെത്തി
ਜਾਏ ਤਬੈ ਤਿਨ ਕੀ ਪਤਨੀ ਪਹਿ ਕਾਨ੍ਰਹ ਤਬੈ ਛੁਧਵਾਨ ਜਤਾਏ ॥
jaae tabai tin kee patanee peh kaanrah tabai chhudhavaan jataae |അവർ ബ്രാഹ്മണരുടെ ഭാര്യമാരോട് പറഞ്ഞു: "കൃഷ്ണൻ വളരെ വിശക്കുന്നു.
ਤਉ ਸੁਨਿ ਬਾਤ ਸਭੈ ਪਤਨੀ ਦਿਜ ਠਾਢਿ ਭਈ ਉਠਿ ਆਨੰਦ ਪਾਏ ॥
tau sun baat sabhai patanee dij tthaadt bhee utth aanand paae |ഇത് കേട്ട് (ബ്രാഹ്മണ) ഭാര്യമാരെല്ലാം എഴുന്നേറ്റു സന്തോഷിച്ചു.
ਧਾਇ ਚਲੀ ਹਰਿ ਕੇ ਮਿਲਬੇ ਕਹੁ ਆਨੰਦ ਕੈ ਦੁਖ ਦੂਰਿ ਨਸਾਏ ॥੩੧੩॥
dhaae chalee har ke milabe kahu aanand kai dukh door nasaae |313|ഭാര്യമാർ കൃഷ്ണനെക്കുറിച്ച് കേട്ട് സന്തോഷിച്ചു, എഴുന്നേറ്റു, തങ്ങളുടെ കഷ്ടപ്പാടുകൾ ഇല്ലാതാക്കാൻ അവനെ കാണാൻ ഓടി.313.
ਬਿਪਨ ਕੀ ਬਰਜੀ ਨ ਰਹੀ ਤ੍ਰਿਯ ਕਾਨ੍ਰਹਰ ਕੇ ਮਿਲਬੇ ਕਹੁ ਧਾਈ ॥
bipan kee barajee na rahee triy kaanrahar ke milabe kahu dhaaee |ബ്രാഹ്മണർ വിലക്കിയിട്ടും കൃഷ്ണനെ കാണാൻ ഓടിയെത്തിയ ഭാര്യമാർ നിർത്തിയില്ല
ਏਕ ਪਰੀ ਉਠਿ ਮਾਰਗ ਮੈ ਇਕ ਦੇਹ ਰਹੀ ਜੀਅ ਦੇਹ ਪੁਜਾਈ ॥
ek paree utth maarag mai ik deh rahee jeea deh pujaaee |ആരോ വഴിയിൽ വീണു, എഴുന്നേറ്റ ഒരാൾ വീണ്ടും ഓടി, അവളുടെ ജീവൻ രക്ഷിക്കാൻ കൃഷ്ണൻ്റെ അടുത്തെത്തി
ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਨੈ ਮੁਖ ਤੇ ਇਮ ਭਾਖ ਸੁਨਾਈ ॥
taa chhab kee at hee upamaa kab nai mukh te im bhaakh sunaaee |(തൻ്റെ) മുഖത്ത് നിന്ന് ആ സൗന്ദര്യത്തിൻ്റെ മനോഹരമായ ഉപമ കവി ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞു
ਜੋਰ ਸਿਉ ਜ੍ਯੋ ਬਹਤੀ ਸਰਤਾ ਨ ਰਹੈ ਹਟਕੀ ਭੁਸ ਭੀਤ ਬਨਾਈ ॥੩੧੪॥
jor siau jayo bahatee sarataa na rahai hattakee bhus bheet banaaee |314|ഈ കാഴ്ചയെ കവി ഇപ്രകാരം വർണ്ണിച്ചിരിക്കുന്നു: വൈക്കോൽ അടഞ്ഞുകിടക്കുന്ന അരുവിപോലെ സ്ത്രീകൾ അതിവേഗം നീങ്ങി.314.
ਧਾਇ ਸਭੈ ਹਰਿ ਕੇ ਮਿਲਬੇ ਕਹੁ ਬਿਪਨ ਕੀ ਪਤਨੀ ਬਡਭਾਗਨ ॥
dhaae sabhai har ke milabe kahu bipan kee patanee baddabhaagan |ബ്രാഹ്മണരുടെ വളരെ ഭാഗ്യശാലികളായ ഭാര്യമാർ കൃഷ്ണനെ കാണാൻ പോയി
ਚੰਦ੍ਰਮੁਖੀ ਮ੍ਰਿਗ ਸੇ ਦ੍ਰਿਗਨੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਚਲੀ ਹਰਿ ਕੇ ਪਗ ਲਾਗਨ ॥
chandramukhee mrig se driganee kab sayaam chalee har ke pag laagan |അവർ കൃഷ്ണൻ്റെ പാദങ്ങൾ തൊടാൻ മുന്നേറി, അവർ ചന്ദ്രമുഖവും പേകണ്ണുകളുമാണ്
ਹੈ ਸੁਭ ਅੰਗ ਸਭੇ ਜਿਨ ਕੇ ਨ ਸਕੈ ਜਿਨ ਕੀ ਬ੍ਰਹਮਾ ਗਨਤਾ ਗਨ ॥
hai subh ang sabhe jin ke na sakai jin kee brahamaa ganataa gan |അവരുടെ കൈകാലുകൾ മനോഹരമാണ്, ബ്രഹ്മാവിനുപോലും എണ്ണാൻ കഴിയാത്തത്ര എണ്ണമുണ്ട്
ਭਉਨਨ ਤੇ ਸਭ ਇਉ ਨਿਕਰੀ ਜਿਮੁ ਮੰਤ੍ਰ ਪੜ੍ਰਹੇ ਨਿਕਰੈ ਬਹੁ ਨਾਗਨ ॥੩੧੫॥
bhaunan te sabh iau nikaree jim mantr parrrahe nikarai bahu naagan |315|മന്ത്രങ്ങളുടെ നിയന്ത്രണത്തിലുള്ള പെൺസർപ്പങ്ങളെപ്പോലെ അവർ അവരുടെ വീടുകളിൽ നിന്ന് പുറത്തുവന്നിരിക്കുന്നു.315.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |ദോഹ്റ
ਹਰਿ ਕੋ ਆਨਨ ਦੇਖ ਕੈ ਭਈ ਸਭਨ ਕੋ ਚੈਨ ॥
har ko aanan dekh kai bhee sabhan ko chain |ശ്രീകൃഷ്ണൻ്റെ മുഖം കണ്ട് എല്ലാവരും ശാന്തരായി
ਨਿਕਟ ਤ੍ਰਿਯਾ ਕੋ ਪਾਇ ਕੈ ਪਰਤ ਚੈਨ ਪਰ ਮੈਨ ॥੩੧੬॥
nikatt triyaa ko paae kai parat chain par main |316|കൃഷ്ണൻ്റെ മുഖം കാണുകയും സമീപത്തുള്ള സ്ത്രീകളെ കാണുകയും ചെയ്തപ്പോൾ അവർക്കെല്ലാം ആശ്വാസം ലഭിച്ചു, പ്രേമദേവനും ആ ആശ്വാസം പങ്കുവച്ചു.316.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |സ്വയ്യ
ਕੋਮਲ ਕੰਜ ਸੇ ਫੂਲ ਰਹੇ ਦ੍ਰਿਗ ਮੋਰ ਕੇ ਪੰਖ ਸਿਰ ਊਪਰ ਸੋਹੈ ॥
komal kanj se fool rahe drig mor ke pankh sir aoopar sohai |അവൻ്റെ കണ്ണുകൾ അതിലോലമായ താമരപ്പൂവ് പോലെയാണ്, അവൻ്റെ തലയിൽ മയിൽ തൂവലുകൾ ആകർഷകമാണ്
ਹੈ ਬਰਨੀ ਸਰ ਸੀ ਭਰੁਟੇ ਧਨੁ ਆਨਨ ਪੈ ਸਸਿ ਕੋਟਿਕ ਕੋਹੈ ॥
hai baranee sar see bharutte dhan aanan pai sas kottik kohai |കോടിക്കണക്കിന് ഉപഗ്രഹങ്ങളെപ്പോലെ അവൻ്റെ പുരികങ്ങൾ അവൻ്റെ മുഖകാന്തി വർദ്ധിപ്പിച്ചു
ਮਿਤ੍ਰ ਕੀ ਬਾਤ ਕਹਾ ਕਹੀਯੇ ਜਿਹ ਕੋ ਪਖਿ ਕੈ ਰਿਪੁ ਕੋ ਮਨ ਮੋਹੈ ॥
mitr kee baat kahaa kaheeye jih ko pakh kai rip ko man mohai |ഈ സുഹൃത്ത് കൃഷ്ണനെക്കുറിച്ച് എന്താണ് പറയുക, ശത്രുക്കളും അവനെ കണ്ട് അഭിരമിക്കുന്നു.