ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 502

ਜ੍ਯੋ ਮ੍ਰਿਗਰਾਜ ਥੋ ਜਾਤ ਚਲਿਯੋ ਤਿਉ ਅਚਾਨਕ ਆਇ ਕੈ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥

jayo mrigaraaj tho jaat chaliyo tiau achaanak aae kai judh machaayo |

സിംഹം പോയ ഉടനെ അവൻ (കരടി) പെട്ടെന്ന് വന്ന് യുദ്ധം തുടങ്ങി.

ਏਕ ਚਪੇਟ ਚਟਾਕ ਦੈ ਮਾਰਿ ਝਟਾਕ ਦੈ ਸਿੰਘ ਕੋ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥੨੦੪੨॥

ek chapett chattaak dai maar jhattaak dai singh ko maar giraayo |2042|

സിംഹം അകന്നുപോകുമ്പോൾ, കരടി പെട്ടെന്ന് അവനെ ആക്രമിക്കുകയും ഭയാനകമായ യുദ്ധത്തിന് ശേഷം സിംഹത്തെ ഒറ്റയടിയിൽ കൊല്ലുകയും ചെയ്തു.2042.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਜਾਮਵਾਨ ਬਧਿ ਸਿੰਘ ਕੋ ਮਨਿ ਲੈ ਮਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ॥

jaamavaan badh singh ko man lai man sukh paae |

ജംവാൻ (കരടി എന്ന പേര്) സിംഹത്തെ കൊന്ന് മുത്ത് എടുത്ത് സന്തോഷം നേടി.

ਜਹਾ ਗ੍ਰਿਹਿ ਆਪਨ ਹੁਤੋ ਤਹ ਹੀ ਪਹੁਚਿਯੋ ਆਇ ॥੨੦੪੩॥

jahaa grihi aapan huto tah hee pahuchiyo aae |2043|

സിംഹത്തെ കൊന്നതിന് ശേഷം ജംവന്ത് സന്തോഷത്തോടെ തൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി, ഉറങ്ങാൻ പോയി.2043.

ਸਤ੍ਰਾਜਿਤ ਲਖਿ ਭੇਦ ਨਹਿ ਸਭਨਨ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨਾਇ ॥

satraajit lakh bhed neh sabhanan kahiyo sunaae |

സ്ട്രാജിത്ത് (ഈ സംഭവത്തിൻ്റെ) രഹസ്യം മനസ്സിലായില്ല, അത് എല്ലാവരോടും വിവരിച്ചു

ਕ੍ਰਿਸਨ ਮਾਰਿ ਮੁਹਿ ਭ੍ਰਾਤ ਕਉ ਲੀਨੀ ਮਨਿ ਛੁਟਕਾਇ ॥੨੦੪੪॥

krisan maar muhi bhraat kau leenee man chhuttakaae |2044|

ഈ വശത്ത്, നിഗൂഢതയെക്കുറിച്ച് ചിന്തിച്ച്, എല്ലാവരുടെയും ചെവിയിൽ സത്രാജിത്ത് പറഞ്ഞു, "കൃഷ്ണൻ എൻ്റെ സഹോദരനെ കൊന്ന് ആ രത്നം അപഹരിച്ചു." 2044.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਚਰਚਾ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਆਪਨੇ ਢਿਗ ਜਾ ਤਿਹ ਕੋ ਸੁ ਬੁਲਾਯੋ ॥

yau sun kai charachaa prabh joo aapane dtig jaa tih ko su bulaayo |

ഈ സംവാദം കേട്ട് ഭഗവാൻ അവനെ വിളിച്ചു

ਸਤ੍ਰਾਜੀਤ ਕਹੈ ਮੁਹਿ ਭ੍ਰਾਤ ਹਨਿਯੋ ਹਰਿ ਜੂ ਮਨਿ ਹੇਤੁ ਸੁਨਾਯੋ ॥

satraajeet kahai muhi bhraat haniyo har joo man het sunaayo |

സത്രാജിത്ത് വീണ്ടും പറഞ്ഞു, "കൃഷ്ണൻ എൻ്റെ സഹോദരനെ വധിച്ചത് രത്നത്തിനുവേണ്ടിയാണ്."

ਐਸੇ ਕੁਬੋਲ ਸੁਨੇ ਮਨੂਆ ਹਮਰੋ ਅਤਿ ਕ੍ਰੋਧਹਿ ਕੇ ਸੰਗਿ ਤਾਯੋ ॥

aaise kubol sune manooaa hamaro at krodheh ke sang taayo |

ഈ വാക്കുകൾ കേട്ടപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ്റെ മനസ്സ് ക്രോധത്താൽ നിറഞ്ഞു

ਤਾ ਤੇ ਚਲੋ ਤੁਮ ਹੂੰ ਤਿਹ ਸੋਧ ਕਉ ਹਉ ਹੂੰ ਚਲੋ ਕਹਿ ਖੋਜਨ ਧਾਯੋ ॥੨੦੪੫॥

taa te chalo tum hoon tih sodh kau hau hoon chalo keh khojan dhaayo |2045|

അവൻ പറഞ്ഞു, “സഹോദരനെ അന്വേഷിക്കാൻ നീയും എന്നെ അനുഗമിക്കണം.”2045.

ਜਾਦਵ ਲੈ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਜਬੈ ਅਪਨੇ ਸੰਗਿ ਖੋਜਨ ਤਾਹਿ ਸਿਧਾਰੇ ॥

jaadav lai brijanaath jabai apane sang khojan taeh sidhaare |

ശ്രീകൃഷ്ണൻ യാദവന്മാരെയും കൂട്ടി അവനെ തേടി ചെന്നപ്പോൾ

ਅਸ੍ਵਪਤੀ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਪਰੇ ਸੁ ਤਹੀ ਏ ਗਏ ਦੋਊ ਜਾਇ ਨਿਹਾਰੇ ॥

asvapatee bin praan pare su tahee e ge doaoo jaae nihaare |

കൃഷ്ണൻ യാദവരെയും കൂട്ടി സത്രാജിത്തിൻ്റെ സഹോദരനെ അന്വേഷിച്ച് അവിടെ എത്തി അശ്വപതി മരിച്ചു കിടക്കുന്നു.

ਕੇਹਰਿ ਕੋ ਤਹ ਖੋਜ ਪਿਖਿਯੋ ਇਹ ਵਾ ਹੀ ਹਨੇ ਭਟ ਐਸੇ ਪੁਕਾਰੇ ॥

kehar ko tah khoj pikhiyo ih vaa hee hane bhatt aaise pukaare |

സിംഹത്തെ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും തിരഞ്ഞ ആളുകൾ സിംഹത്താൽ കൊല്ലപ്പെട്ടതായി സങ്കൽപ്പിച്ചു

ਆਗੇ ਜੌ ਜਾਹਿ ਤੋ ਸਿੰਘ ਪਿਖਿਯੋ ਮ੍ਰਿਤ ਚਉਕਿ ਪਰੇ ਸਭ ਪਉਰਖ ਵਾਰੇ ॥੨੦੪੬॥

aage jau jaeh to singh pikhiyo mrit chauk pare sabh paurakh vaare |2046|

കുറച്ചുകൂടി മുന്നോട്ട് പോയപ്പോൾ, ചത്ത സിംഹത്തെ കണ്ടു, അവനെ കണ്ടു, എല്ലാവരും അത്ഭുതപ്പെട്ടു, അസ്വസ്ഥരായി.2046.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਤਹ ਭਾਲਕ ਕੇ ਖੋਜ ਕਉ ਚਿਤੈ ਰਹੇ ਸਿਰ ਨਾਇ ॥

tah bhaalak ke khoj kau chitai rahe sir naae |

അവിടെ ഒരു കരടിയുടെ കാൽപ്പാടുകൾ കണ്ടപ്പോൾ അവൻ തല കുനിച്ചു ചിന്തയിൽ വീണു.

ਜਹਾ ਖੋਜ ਤਿਹ ਜਾਤ ਪਗ ਤਹਾ ਜਾਤ ਭਟ ਧਾਇ ॥੨੦੪੭॥

jahaa khoj tih jaat pag tahaa jaat bhatt dhaae |2047|

എല്ലാവരും കുനിഞ്ഞ തലയുമായി കരടിയെ തേടി പോയി, കരടിയുടെ കാൽപ്പാടുകൾ എവിടെ കണ്ടാലും അവർ ആ ദിശയിലേക്ക് നീങ്ങി.2047.

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥

kabiyo baach |

കവിയുടെ പ്രസംഗം:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਜਾ ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਬਰੁ ਦਾਨਿ ਦਏ ਅਸੁਰਾਰਿ ਜਿਤੇ ਸਭ ਦਾਨਵ ਭਾਗੇ ॥

jaa prabh ke bar daan de asuraar jite sabh daanav bhaage |

എല്ലാവരും ഓടിപ്പോയ അസുരന്മാരുടെ മേൽ വിജയത്തിന് കാരണമായ ഭഗവാൻ

ਜਾ ਪ੍ਰਭ ਸਤ੍ਰਨ ਨਾਸ ਕਯੋ ਸਸਿ ਸੂਰ ਥਪੇ ਫਿਰਿ ਕਾਰਜ ਲਾਗੇ ॥

jaa prabh satran naas kayo sas soor thape fir kaaraj laage |

ശത്രുക്കളെ നശിപ്പിച്ച ഭഗവാനും സൂര്യനും ചന്ദ്രനും തങ്ങളുടെ കർത്തവ്യങ്ങൾ നിർവഹിക്കാൻ തുടങ്ങി

ਸੁੰਦਰ ਜਾਹਿ ਕਰੀ ਕੁਬਿਜਾ ਛਿਨ ਬੀਚ ਸੁਗੰਧਿ ਲਗਾਵਤ ਬਾਗੇ ॥

sundar jaeh karee kubijaa chhin beech sugandh lagaavat baage |

അവൻ, കുബ്ജയെ ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് ഏറ്റവും സുന്ദരിയായ സ്ത്രീയാക്കി അന്തരീക്ഷത്തെ പ്രകോപിപ്പിച്ചു

ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਅਪਨੇ ਕਾਰਜ ਹੇਤੁ ਸੁ ਜਾਤ ਹੈ ਰੀਛ ਕੇ ਖੋਜਹਿ ਲਾਗੇ ॥੨੦੪੮॥

so prabh apane kaaraj het su jaat hai reechh ke khojeh laage |2048|

അതേ ഭഗവാൻ തൻ്റെ ചുമതലക്കായി കരടിയെ തേടി പോകുന്നു.2048.

ਖੋਜ ਲੀਏ ਸਭ ਏਕੁ ਗੁਫਾ ਹੂ ਪੈ ਜਾਤ ਭਏ ਹਰਿ ਐਸੇ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

khoj lee sabh ek gufaa hoo pai jaat bhe har aaise uchaariyo |

എല്ലാവരും അവനെ ഒരു ഗുഹയിൽ കണ്ടെത്തി, അപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ പറഞ്ഞു, "ഈ ഗുഹയിൽ പ്രവേശിക്കാൻ കഴിയുന്ന ശക്തനായ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടോ?

ਹੈ ਕੋਊ ਸੂਰ ਧਸੈ ਇਹ ਬੀਚ ਨ ਕਾਹੂੰ ਬਲੀ ਪੁਰਖਤ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥

hai koaoo soor dhasai ih beech na kaahoon balee purakhat sanbhaariyo |

” എന്നാൽ അവരാരും അനുകൂലമായ മറുപടി നൽകിയില്ല

ਯਾ ਹੀ ਕੇ ਬੀਚ ਧਸਿਯੋ ਸੋਈ ਰੀਛ ਸਭੋ ਮਨ ਮੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

yaa hee ke beech dhasiyo soee reechh sabho man mai ih bhaat bichaariyo |

കരടി അതേ ഗുഹയിലാണെന്നാണ് എല്ലാവരും കരുതിയിരുന്നത്.എന്നാൽ അപ്പോഴും അവരിൽ ചിലർ അവൻ അതിൽ പ്രവേശിച്ചിട്ടില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു

ਕੋਊ ਕਹੈ ਨਹਿ ਯਾ ਮੈ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਰੇ ਹਮ ਖੋਜ ਇਹੀ ਮਹਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥੨੦੪੯॥

koaoo kahai neh yaa mai kahiyo har re ham khoj ihee meh ddaariyo |2049|

ആ ഗുഹയിൽ കരടി ഉണ്ടെന്ന് കൃഷ്ണൻ പറഞ്ഞു.2049.

ਕੋਊ ਨ ਬੀਰ ਗੁਫਾ ਮੈ ਧਸਿਯੋ ਤਬ ਆਪ ਹੀ ਤਾਹਿ ਮੈ ਸ੍ਯਾਮ ਗਯੋ ਹੈ ॥

koaoo na beer gufaa mai dhasiyo tab aap hee taeh mai sayaam gayo hai |

ഇപ്പോഴുള്ള വീരന്മാരാരും ഗുഹയിൽ കയറാതിരുന്നപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ തന്നെ അവിടെ പോയി

ਭਾਲਕ ਲੈ ਸੁਧਿ ਬੀਚ ਗੁਫਾਹੂੰ ਕੈ ਜੁਧੁ ਕੋ ਸਾਮੁਹੇ ਕੋਪ ਅਯੋ ਹੈ ॥

bhaalak lai sudh beech gufaahoon kai judh ko saamuhe kop ayo hai |

കരടി ആരുടെയോ വരവ് സങ്കൽപ്പിച്ചു, വളരെ ക്രോധത്തോടെ, യുദ്ധത്തിനായി മുന്നോട്ട് കുതിച്ചു

ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਉਹ ਸੋ ਦਿਨ ਦ੍ਵਾਦਸ ਬਾਹਨ ਜੁਧੁ ਕਯੋ ਹੈ ॥

sayaam joo sayaam bhanai uh so din dvaadas baahan judh kayo hai |

(കവി) ശ്യാം പറയുന്നു, ശ്രീകൃഷ്ണൻ അവനോടൊപ്പം പന്ത്രണ്ടു ദിവസം താമസിച്ചു.

ਜੁਧੁ ਇਤ ਜੁਗ ਚਾਰਨਿ ਮੈ ਨਹਿ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ਕਬੈ ਕਬਹੂੰ ਨ ਭਯੋ ਹੈ ॥੨੦੫੦॥

judh it jug chaaran mai neh hvai hai kabai kabahoon na bhayo hai |2050|

കൃഷ്ണൻ തന്നോട് പന്ത്രണ്ട് ദിവസം നടത്തിയ യുദ്ധമാണ് കൃഷ്ണൻ നടത്തിയതെന്നും, അത് മുമ്പ് നടന്നിട്ടില്ലാത്തതും പിന്നീട് നാല് യുഗങ്ങളിൽ യുദ്ധം ചെയ്യില്ലെന്നും കവി പറയുന്നു.2050.

ਦ੍ਵਾਦਸ ਦਿਉਸ ਭਿਰੇ ਦਿਨ ਰੈਨ ਨਹੀ ਤਿਹ ਤੇ ਹਰਿ ਨੈਕੁ ਡਰਾਨੋ ॥

dvaadas diaus bhire din rain nahee tih te har naik ddaraano |

പന്ത്രണ്ട് ദിനരാത്രങ്ങൾ കൃഷ്ണൻ യുദ്ധം തുടർന്നു, അൽപ്പം പോലും ഭയപ്പെട്ടില്ല

ਲਾਤਨ ਮੂਕਨ ਕੋ ਅਤਿ ਹੀ ਫੁਨਿ ਤਉਨ ਗੁਫਾ ਮਹਿ ਜੁਧੁ ਮਚਾਨੋ ॥

laatan mookan ko at hee fun taun gufaa meh judh machaano |

കാലുകളും മുഷ്ടികളുമായി ഭയങ്കരമായ യുദ്ധം നടന്നു,

ਪਉਰਖ ਭਾਲਕ ਕੋ ਘਟਿ ਗਯੋ ਇਹ ਮੈ ਬਹੁ ਪਉਰਖ ਤਾ ਪਹਿਚਾਨੋ ॥

paurakh bhaalak ko ghatt gayo ih mai bahu paurakh taa pahichaano |

കൃഷ്ണൻ്റെ ശക്തി അനുഭവിച്ചപ്പോൾ കരടിയുടെ ശക്തി കുറഞ്ഞു

ਜੁਧੁ ਕੋ ਛਾਡ ਕੈ ਪਾਇ ਪਰਿਯੋ ਜਦੁਬੀਰ ਕੋ ਰਾਮ ਸਹੀ ਕਰਿ ਜਾਨੋ ॥੨੦੫੧॥

judh ko chhaadd kai paae pariyo jadubeer ko raam sahee kar jaano |2051|

അവൻ യുദ്ധം ഉപേക്ഷിച്ച് കൃഷ്ണനെ ഭഗവാനായി കണക്കാക്കി അവൻ്റെ കാൽക്കൽ വീണു.2051.

ਪਾਇ ਪਰਿਯੋ ਘਿਘਿਆਨੋ ਘਨੋ ਬਤੀਯਾ ਅਤਿ ਦੀਨ ਹ੍ਵੈ ਯਾ ਬਿਧਿ ਭਾਖੀ ॥

paae pariyo ghighiaano ghano bateeyaa at deen hvai yaa bidh bhaakhee |

(കരടി) അവൻ്റെ കാൽക്കൽ വീണു വളരെ യാചിച്ചു; ഇങ്ങനെ പലതും വിനയത്തോടെ പറഞ്ഞു.

ਹੋ ਤੁਮ ਰਾਵਨ ਕੇ ਮਰੀਆ ਤੁਮ ਹੀ ਪੁਨਿ ਲਾਜ ਦਰੋਪਤੀ ਰਾਖੀ ॥

ho tum raavan ke mareea tum hee pun laaj daropatee raakhee |

അവൻ്റെ കാൽക്കൽ വീണുകൊണ്ട് ആത്മാർത്ഥമായി അപേക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് വിനയത്തോടെ പറഞ്ഞു: "നീ രാവണൻ്റെ ഘാതകനും ദ്രൗപതിയുടെ ബഹുമാനത്തിൻ്റെ രക്ഷകനുമാണ്.

ਭੂਲ ਭਈ ਹਮ ਤੇ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਸੁ ਛਿਮਾ ਕਰੀਯੈ ਸਿਵ ਸੂਰਜ ਸਾਖੀ ॥

bhool bhee ham te prabh joo su chhimaa kareeyai siv sooraj saakhee |

“കർത്താവേ! സൂര്യയെയും ചന്ദ്രനെയും എൻ്റെ സാക്ഷികളായി കണക്കാക്കി, എൻ്റെ തെറ്റ് പൊറുക്കണമെന്ന് ഞാൻ അപേക്ഷിക്കുന്നു

ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਦੁਹਿਤਾ ਜੁ ਹੁਤੀ ਸੋਊ ਲੈ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੇ ਅਗ੍ਰਜ ਰਾਖੀ ॥੨੦੫੨॥

yau keh kai duhitaa ju hutee soaoo lai brijanaath ke agraj raakhee |2052|

” ഇതു പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അദ്ദേഹം തൻ്റെ മകളെ കൃഷ്ണൻ്റെ മുന്നിൽ ഒരു വഴിപാടായി സമർപ്പിച്ചു.2052.

ਉਤ ਜੁਧ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਬ੍ਯਾਹ ਕਯੋ ਇਤ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਨਿਰਾਸ ਏ ਧਾਮਨ ਆਏ ॥

aut judh kai sayaam joo bayaah kayo it hvai kai niraas e dhaaman aae |

അവിടെ ശ്രീകൃഷ്ണൻ യുദ്ധം കഴിഞ്ഞ് വിവാഹിതനായി, ഇതാ (പുറത്ത് നിൽക്കുന്ന യോദ്ധാക്കൾ) നിരാശനായി വീട്ടിലെത്തി.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਗੁਫਾ ਹੂੰ ਕੇ ਬੀਚ ਧਸੇ ਸੋਊ ਕਾਹੂੰ ਹਨੇ ਸੁ ਇਹੀ ਠਹਰਾਏ ॥

kaanrah gufaa hoon ke beech dhase soaoo kaahoon hane su ihee tthaharaae |

അപ്പുറത്ത് കൃഷ്ണൻ വഴക്കിട്ട് വിവാഹം കഴിച്ചു, ഇപ്പുറത്ത്, പുറത്ത് നിന്നിരുന്ന കൂട്ടാളികൾ അവരുടെ വീടുകളിലേക്ക് മടങ്ങി, ഗുഹയിൽ പോയ കൃഷ്ണനെ കരടി കൊന്നതാണെന്ന് അവർ വിശ്വസിച്ചു.