ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 303

ਬਾਤ ਸੁਨੋ ਪਤਿ ਕੀ ਪਤਨੀ ਤੁਮ ਡਾਰ ਦਈ ਦਧਿ ਕੀ ਸਭ ਖਾਰੀ ॥

baat suno pat kee patanee tum ddaar dee dadh kee sabh khaaree |

പാത്രങ്ങളെല്ലാം താഴെ വീഴാൻ കാരണം കൃഷ്ണനാണെന്ന് നന്ദൻ്റെ ഭാര്യ യശോദയോട് പറഞ്ഞു

ਕਾਨਹਿ ਕੇ ਡਰ ਤੇ ਹਮ ਚੋਰ ਕੈ ਰਾਖਤ ਹੈ ਚੜਿ ਊਚ ਅਟਾਰੀ ॥

kaaneh ke ddar te ham chor kai raakhat hai charr aooch attaaree |

കൃഷ്ണഭയം നിമിത്തം നാം വെണ്ണയെ ഉയർന്ന സ്ഥലത്ത് സൂക്ഷിക്കുന്നു.

ਊਖਲ ਕੋ ਧਰਿ ਕੈ ਮਨਹਾ ਪਰ ਖਾਤ ਹੈ ਲੰਗਰ ਦੈ ਕਰਿ ਗਾਰੀ ॥੧੨੪॥

aookhal ko dhar kai manahaa par khaat hai langar dai kar gaaree |124|

എന്നിട്ടും അവൻ, മോർട്ടാറിൻ്റെ പിന്തുണയോടെ, ഉയർന്നുവരുന്നു, ഞങ്ങളെ അധിക്ഷേപിച്ചുകൊണ്ട് മറ്റ് കുട്ടികൾക്കൊപ്പം വെണ്ണ തിന്നുന്നു.

ਹੋਤ ਨਹੀ ਜਿਹ ਕੇ ਘਰ ਮੈ ਦਧਿ ਦੈ ਕਰਿ ਗਾਰਨ ਸੋਰ ਕਰੈ ਹੈ ॥

hot nahee jih ke ghar mai dadh dai kar gaaran sor karai hai |

ഓ യശോദ! ആരുടെ വീട്ടിൽ വെണ്ണ കിട്ടുന്നില്ല, അവിടെ അവർ ബഹളം വച്ചുകൊണ്ട് ചീത്ത വിളിക്കുന്നു

ਜੋ ਲਰਕਾ ਜਨਿ ਕੈ ਖਿਝ ਹੈ ਜਨ ਤੋ ਮਿਲਿ ਸੋਟਨ ਸਾਥ ਮਰੈ ਹੈ ॥

jo larakaa jan kai khijh hai jan to mil sottan saath marai hai |

ആൺകുട്ടികളായി കണക്കാക്കി ആരെങ്കിലും അവരോട് ദേഷ്യപ്പെട്ടാൽ, അവർ അവനെ വടികൊണ്ട് അടിക്കുന്നു

ਆਇ ਪਰੈ ਜੁ ਤ੍ਰੀਆ ਤਿਹ ਪੈ ਸਿਰ ਕੇ ਤਿਹ ਬਾਰ ਉਖਾਰ ਡਰੈ ਹੈ ॥

aae parai ju treea tih pai sir ke tih baar ukhaar ddarai hai |

ഇതുകൂടാതെ, ഏതെങ്കിലും സ്ത്രീ വന്ന് അവരെ ശാസിക്കാൻ ശ്രമിച്ചാൽ, എല്ലാവരും അവളുടെ മുടി താഴ്ത്തി.

ਬਾਤ ਸੁਨੋ ਜਸੁਦਾ ਸੁਤ ਕੀ ਸੁ ਬਿਨਾ ਉਤਪਾਤ ਨ ਕਾਨ੍ਰਹ ਟਰੈ ਹੈ ॥੧੨੫॥

baat suno jasudaa sut kee su binaa utapaat na kaanrah ttarai hai |125|

ഹേ യശോദ! നിങ്ങളുടെ മകൻ്റെ പെരുമാറ്റം ശ്രദ്ധിക്കുക, അവൻ വഴക്കില്ലാതെ അനുസരിക്കുന്നില്ല.

ਬਾਤ ਸੁਨੀ ਜਬ ਗੋਪਿਨ ਕੀ ਜਸੁਦਾ ਤਬ ਹੀ ਮਨ ਮਾਹਿ ਖਿਝੀ ਹੈ ॥

baat sunee jab gopin kee jasudaa tab hee man maeh khijhee hai |

ഗോപികമാരുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് യശോദയ്ക്ക് മനസ്സിൽ ദേഷ്യം വന്നു.

ਆਇ ਗਯੋ ਹਰਿ ਜੀ ਤਬ ਹੀ ਪਿਖਿ ਪੁਤ੍ਰਹਿ ਕੌ ਮਨ ਮਾਹਿ ਰਿਝੀ ਹੈ ॥

aae gayo har jee tab hee pikh putreh kau man maeh rijhee hai |

എന്നാൽ കൃഷ്ണ വീട്ടിൽ വന്നപ്പോൾ അവൾ അവനെ കണ്ടപ്പോൾ സന്തോഷിച്ചു

ਬੋਲ ਉਠੇ ਨੰਦ ਲਾਲ ਤਬੈ ਇਹ ਗਵਾਰ ਖਿਝਾਵਨ ਮੋਹਿ ਗਿਝੀ ਹੈ ॥

bol utthe nand laal tabai ih gavaar khijhaavan mohi gijhee hai |

അപ്പോൾ കൃഷ്ണാജി സംസാരിച്ചു, അമ്മേ! ഈ വാചകം എന്നെ അലോസരപ്പെടുത്തുന്നു

ਮਾਤ ਕਹਾ ਦਧਿ ਦੋਸੁ ਲਗਾਵਤ ਮਾਰ ਬਿਨਾ ਇਹ ਨਾਹਿ ਸਿਝੀ ਹੈ ॥੧੨੬॥

maat kahaa dadh dos lagaavat maar binaa ih naeh sijhee hai |126|

വന്നപ്പോൾ കൃഷ്ണ പറഞ്ഞു, "ഈ പാൽക്കാരികൾ എന്നെ വല്ലാതെ ശല്യപ്പെടുത്തുന്നു, അവർ തൈരിൻ്റെ പേരിൽ മാത്രമാണ് എന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നത്, അടിക്കാതെ ശരിയാകില്ല" 126.

ਮਾਤ ਕਹਿਯੋ ਅਪਨੇ ਸੁਤ ਕੋ ਕਹੁ ਕਿਉ ਕਰਿ ਤੋਹਿ ਖਿਝਾਵਤ ਗੋਪੀ ॥

maat kahiyo apane sut ko kahu kiau kar tohi khijhaavat gopee |

അമ്മ മകനോട് പറഞ്ഞു, ഗോപി നിന്നെ എങ്ങനെ ശല്യപ്പെടുത്തുന്നു?

ਮਾਤ ਸੌ ਬਾਤ ਕਹੀ ਸੁਤ ਯੌ ਕਰਿ ਸੋ ਗਹਿ ਭਾਗਤ ਹੈ ਮੁਹਿ ਟੋਪੀ ॥

maat sau baat kahee sut yau kar so geh bhaagat hai muhi ttopee |

അമ്മ മകനോട് ചോദിച്ചു, ശരി മകനേ! എന്നോട് പറയൂ, ഈ ഗോപികമാർ നിങ്ങളെ എങ്ങനെ ശല്യപ്പെടുത്തുന്നുവോ?'' അപ്പോൾ മകൻ അമ്മയോട് പറഞ്ഞു, 'എല്ലാവരും എൻ്റെ തൊപ്പിയുമായി ഓടിപ്പോകുന്നു.

ਡਾਰ ਕੈ ਨਾਸ ਬਿਖੈ ਅੰਗੁਰੀ ਸਿਰਿ ਮਾਰਤ ਹੈ ਮੁਝ ਕੋ ਵਹ ਥੋਪੀ ॥

ddaar kai naas bikhai anguree sir maarat hai mujh ko vah thopee |

എന്നിട്ട് എൻ്റെ മൂക്കിൽ വിരൽ വെച്ച് എൻ്റെ തലയിൽ അടിച്ചു.

ਨਾਕ ਘਸਾਇ ਹਸਾਇ ਉਨੈ ਫਿਰਿ ਲੇਤ ਤਬੈ ਵਹ ਦੇਤ ਹੈ ਟੋਪੀ ॥੧੨੭॥

naak ghasaae hasaae unai fir let tabai vah det hai ttopee |127|

അവർ എൻ്റെ മൂക്ക് അടയ്ക്കുകയും എൻ്റെ തലയിൽ അടിക്കുകയും തുടർന്ന് എൻ്റെ മൂക്ക് തടവുകയും പരിഹസിക്കുകയും ചെയ്ത ശേഷം എൻ്റെ തൊപ്പി തിരികെ നൽകുന്നു.

ਜਸੁਧਾ ਬਾਚ ਗੋਪਿਨ ਸੋ ॥

jasudhaa baach gopin so |

ഗോപികമാരോട് യശോദ നടത്തിയ പ്രസംഗം:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਮਾਤ ਖਿਝੀ ਉਨ ਗੋਪਿਨ ਕੋ ਤੁਮ ਕਿਉ ਸੁਤ ਮੋਹਿ ਖਿਝਾਵਤ ਹਉ ਰੀ ॥

maat khijhee un gopin ko tum kiau sut mohi khijhaavat hau ree |

അമ്മ (ജശോധ) അവരോട് ദേഷ്യപ്പെട്ടു (പറയാൻ തുടങ്ങി) എന്തുകൊണ്ട്! എന്തിനാണ് എൻ്റെ മകനെ ശല്യപ്പെടുത്തുന്നത്?

ਬੋਲਤ ਹੋ ਅਪਨੇ ਮੁਖ ਤੇ ਹਮਰੇ ਧਨ ਹੈ ਦਧਿ ਦਾਮ ਸੁ ਗਉ ਰੀ ॥

bolat ho apane mukh te hamare dhan hai dadh daam su gau ree |

അമ്മ യശോദ ആ ഗോപികമാരോട് ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു, "എന്തിനാണ് എൻ്റെ കുട്ടിയെ ശല്യപ്പെടുത്തുന്നത്? തൈരും പശുവും സമ്പത്തും നിങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ മാത്രമാണെന്നും മറ്റാർക്കും കിട്ടിയിട്ടില്ലെന്നും നിങ്ങൾ വായിൽ വീമ്പിളക്കുന്നു.

ਮੂੜ ਅਹੀਰ ਨ ਜਾਨਤ ਹੈ ਬਢਿ ਬੋਲਤ ਹੋ ਸੁ ਰਹੋ ਤੁਮ ਠਉ ਰੀ ॥

moorr aheer na jaanat hai badt bolat ho su raho tum tthau ree |

അയ്യോ വിഡ്ഢികളായ പാൽക്കാരികളേ! നിങ്ങൾ ചിന്തിക്കാതെ സംസാരിക്കുന്നത് തുടരുക, ഇവിടെ നിൽക്കൂ, ഞാൻ നിങ്ങളെ ശരിയാക്കാം

ਕਾਨਹਿ ਸਾਧ ਬਿਨਾ ਅਪਰਾਧਹਿ ਬੋਲਹਿਾਂਗੀ ਜੁ ਭਈ ਕਛੁ ਬਉਰੀ ॥੧੨੮॥

kaaneh saadh binaa aparaadheh bolahiaangee ju bhee kachh bauree |128|

കൃഷ്ണൻ വളരെ ലളിതനാണ്, അവനോട് എന്തെങ്കിലും തെറ്റ് കൂടാതെ പറഞ്ഞാൽ, നിങ്ങളെ ഭ്രാന്തനായി കണക്കാക്കും.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਬਿਨਤੀ ਕੈ ਜਸੁਦਾ ਤਬੈ ਦੋਊ ਦਏ ਮਿਲਾਇ ॥

binatee kai jasudaa tabai doaoo de milaae |

അപ്പോൾ യശോദ കൃഷ്ണനെയും ഗോപികമാരെയും ഉപദേശിക്കുകയും ഇരുകൂട്ടർക്കും സമാധാനം നൽകുകയും ചെയ്തു

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਿਗਾਰੈ ਸੇਰ ਦਧਿ ਲੇਹੁ ਮਨ ਕੁ ਤੁਮ ਆਇ ॥੧੨੯॥

kaanrah bigaarai ser dadh lehu man ku tum aae |129|

അവൾ ഗോപികളോട് പറഞ്ഞു, "കൃഷ്ണൻ നിങ്ങളുടെ പാലിൽ ഒരു ദർശനക്കാരനെ അഴുക്കുകയാണെങ്കിൽ, നിങ്ങൾ വന്ന് എന്നിൽ നിന്ന് ഒരു മാവെടുക്കൂ.. 129.

ਗੋਪੀ ਬਾਚ ਜਸੋਧਾ ਸੋ ॥

gopee baach jasodhaa so |

യശോദയെ അഭിസംബോധന ചെയ്ത ഗോപികമാരുടെ സംസാരം:

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਤਬ ਗੋਪੀ ਮਿਲਿ ਯੋ ਕਹੀ ਮੋਹਨ ਜੀਵੈ ਤੋਹਿ ॥

tab gopee mil yo kahee mohan jeevai tohi |

അപ്പോൾ ഗോപികമാർ ജശോദയെ കണ്ടു പറഞ്ഞു: "മോഹൻ നീണാൾ വാഴട്ടെ.

ਯਾਹਿ ਦੇਹਿ ਹਮ ਖਾਨ ਦਧਿ ਸਭ ਮਨਿ ਕਰੈ ਨ ਕ੍ਰੋਹਿ ॥੧੩੦॥

yaeh dehi ham khaan dadh sabh man karai na krohi |130|

അപ്പോൾ ഗോപികമാർ പറഞ്ഞു, "അമ്മേ യശോദ! നിങ്ങളുടെ പ്രിയ പുത്രൻ യുഗങ്ങളോളം ജീവിച്ചിരിക്കട്ടെ, നാം തന്നെ അവന് ഒരു പാൽ ഖനി നൽകും, ഒരിക്കലും ഞങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ ഒരു തെറ്റായ ചിന്തയും ഉണ്ടാകരുത്.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਮਾਖਨ ਚੁਰੈਬੋ ਬਰਨਨੰ ॥

eit sree bachitr naattak granthe krisanaavataare maakhan churaibo barananan |

ബച്ചിത്താർ നാടകത്തിലെ കൃഷ്ണ അവതാരത്തിൽ വെണ്ണ മോഷ്ടിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരണത്തിൻ്റെ അവസാനം.

ਅਥ ਜਸੁਧਾ ਕੋ ਬਿਸਵ ਸਾਰੀ ਮੁਖ ਪਸਾਰਿ ਦਿਖੈਬੋ ॥

ath jasudhaa ko bisav saaree mukh pasaar dikhaibo |

ഇപ്പോൾ പൂർണ്ണമായി വായ തുറന്ന കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ അമ്മയായ യശോദയെ മുഴുവൻ പ്രപഞ്ചത്തെയും കാണിക്കുന്നു

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਗੋਪੀ ਗਈ ਅਪੁਨੇ ਗ੍ਰਿਹ ਮੈ ਤਬ ਤੇ ਹਰਿ ਜੀ ਇਕ ਖੇਲ ਮਚਾਈ ॥

gopee gee apune grih mai tab te har jee ik khel machaaee |

ഗോപികമാർ സ്വന്തം വീടുകളിലേക്ക് പോയപ്പോൾ, കൃഷ്ണൻ ഒരു പുതിയ ഷോ പ്രദർശിപ്പിച്ചു

ਸੰਗਿ ਲਯੋ ਅਪੁਨੇ ਮੁਸਲੀ ਧਰ ਦੇਖਤ ਤਾ ਮਿਟੀਆ ਇਨ ਖਾਈ ॥

sang layo apune musalee dhar dekhat taa mitteea in khaaee |

ബൽറാമിനെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി കളിക്കാൻ തുടങ്ങി, കളിക്കിടെ കൃഷ്ണൻ കളിമണ്ണ് തിന്നുന്നത് ബൽറാം ശ്രദ്ധിച്ചു

ਭੋਜਨ ਖਾਨਹਿ ਕੋ ਤਜਿ ਖੇਲੈ ਸੁ ਗੁਵਾਰ ਚਲੇ ਘਰ ਕੋ ਸਭ ਧਾਈ ॥

bhojan khaaneh ko taj khelai su guvaar chale ghar ko sabh dhaaee |

ਜਾਇ ਹਲੀ ਸੁ ਕਹਿਓ ਜਸੁਧਾ ਪਹਿ ਬਾਤ ਵਹੈ ਤਿਨ ਖੋਲਿ ਸੁਨਾਈ ॥੧੩੧॥

jaae halee su kahio jasudhaa peh baat vahai tin khol sunaaee |131|

നാടകം വിട്ട് കറവക്കാരുടെ മക്കളെല്ലാം ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ അവരുടെ വീടുകളിൽ വന്നപ്പോൾ ബൽറാം അമ്മ യശോദയോട് കൃഷ്ണൻ കളിമണ്ണ് തിന്നുന്ന കാര്യം പറഞ്ഞു.131.

ਮਾਤ ਗਹਿਯੋ ਰਿਸ ਕੈ ਸੁਤ ਕੋ ਤਬ ਲੈ ਛਿਟੀਆ ਤਨ ਤਾਹਿ ਪ੍ਰਹਾਰਿਯੋ ॥

maat gahiyo ris kai sut ko tab lai chhitteea tan taeh prahaariyo |

അമ്മ ദേഷ്യത്തോടെ കൃഷ്ണനെ പിടിച്ച് വടി എടുത്ത് അടിക്കാൻ തുടങ്ങി

ਤਉ ਮਨ ਮਧਿ ਡਰਿਯੋ ਹਰਿ ਜੀ ਜਸੁਧਾ ਜਸੁਧਾ ਕਰਿ ਕੈ ਜੁ ਪੁਕਾਰਿਯੋ ॥

tau man madh ddariyo har jee jasudhaa jasudhaa kar kai ju pukaariyo |

അപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ മനസ്സിൽ ഭയപ്പെട്ടു, യശോദ അമ്മേ! യശോദ അമ്മ!

ਦੇਖਹੁ ਆਇ ਸਬੈ ਮੁਹਿ ਕੋ ਮੁਖ ਮਾਤ ਕਹਿਯੋ ਤਬ ਤਾਤ ਪਸਾਰਿਯੋ ॥

dekhahu aae sabai muhi ko mukh maat kahiyo tab taat pasaariyo |

അമ്മ പറഞ്ഞു, "നിങ്ങൾക്കെല്ലാവർക്കും വന്ന് അവൻ്റെ വായിൽ കാണാം

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਨ ਆਨਨ ਮੈ ਸਭ ਹੀ ਧਰ ਮੂਰਤਿ ਬਿਸਵ ਦਿਖਾਰਿਯੋ ॥੧੩੨॥

sayaam kahai tin aanan mai sabh hee dhar moorat bisav dikhaariyo |132|

അമ്മ അവനോട് വായ കാണിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ വാ തുറന്നു, കൃഷ്ണൻ ഒരേ സമയം തൻ്റെ വായിൽ പ്രപഞ്ചം മുഴുവൻ അവർക്ക് കാണിച്ചുകൊടുത്തുവെന്ന് കവി പറയുന്നു.132.

ਸਿੰਧੁ ਧਰਾਧਰ ਅਉ ਧਰਨੀ ਸਭ ਥਾ ਬਲਿ ਕੋ ਪੁਰਿ ਅਉ ਪੁਰਿ ਨਾਗਨਿ ॥

sindh dharaadhar aau dharanee sabh thaa bal ko pur aau pur naagan |

സമുദ്രം, ഭൂമി, ഭൂലോകം, നാഗങ്ങളുടെ പ്രദേശം എന്നിവ അദ്ദേഹം കാണിച്ചു

ਅਉਰ ਸਭੈ ਨਿਰਖੇ ਤਿਹ ਮੈ ਪੁਰ ਬੇਦ ਪੜੈ ਬ੍ਰਹਮਾ ਗਨਿਤਾ ਗਨਿ ॥

aaur sabhai nirakhe tih mai pur bed parrai brahamaa ganitaa gan |

വേദങ്ങൾ പാരായണം ചെയ്യുന്നവർ ബ്രഹ്മാഗ്നിയിൽ ചൂടാക്കുന്നത് കണ്ടു

ਰਿਧਿ ਅਉ ਸਿਧਿ ਅਉ ਆਪਨੇ ਦੇਖ ਕੈ ਜਾਨਿ ਅਭੇਵ ਲਗੀ ਪਗ ਲਾਗਨ ॥

ridh aau sidh aau aapane dekh kai jaan abhev lagee pag laagan |

അധികാരങ്ങളും സമ്പത്തും തന്നെയും കണ്ട്, കൃഷ്ണൻ എല്ലാ നിഗൂഢതകൾക്കും അതീതനാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ അമ്മ യശോദ അവൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ സ്പർശിക്കാൻ തുടങ്ങി.

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਨ ਚਛਨ ਸੋ ਸਭ ਦੇਖ ਲਯੋ ਜੁ ਬਡੀ ਬਡਿਭਾਗਨਿ ॥੧੩੩॥

sayaam kahai tin chachhan so sabh dekh layo ju baddee baddibhaagan |133|

ഈ കാഴ്ച്ച സ്വന്തം കണ്ണുകൊണ്ട് കണ്ടവർ മഹാഭാഗ്യവാന്മാരാണെന്ന് കവി പറയുന്നു.133.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਜੇਰਜ ਸੇਤਜ ਉਤਭੁਜਾ ਦੇਖੇ ਤਿਨ ਤਿਹ ਜਾਇ ॥

jeraj setaj utabhujaa dekhe tin tih jaae |

കൃഷ്ണൻ്റെ വായിൽ സൃഷ്ടിയുടെ എല്ലാ വിഭാഗങ്ങളിലെയും ജീവജാലങ്ങളെ അമ്മ കണ്ടു

ਪੁਤ੍ਰ ਭਾਵ ਕੋ ਦੂਰ ਕਰਿ ਪਾਇਨ ਲਾਗੀ ਧਾਇ ॥੧੩੪॥

putr bhaav ko door kar paaein laagee dhaae |134|

പുത്രസങ്കല്പം ഉപേക്ഷിച്ച് അവൾ കൃഷ്ണൻ്റെ പാദങ്ങൾ തൊടാൻ തുടങ്ങി.134.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਮਾਤ ਜਸੁਦਾ ਕਉ ਮੁਖ ਪਸਾਰਿ ਬਿਸ੍ਵ ਰੂਪ ਦਿਖੈਬੋ ॥

eit sree bachitr naattak granthe krisanaavataare maat jasudaa kau mukh pasaar bisv roop dikhaibo |

ബച്ചിത്തർ നാടകത്തിലെ കൃഷ്ണാവതാരത്തിൽ "പ്രപഞ്ചം മുഴുവൻ കാണിക്കുന്നു, അമ്മ യശോദയ്ക്ക്, പൂർണ്ണമായി വായ തുറക്കുന്നു" എന്ന തലക്കെട്ടിലുള്ള വിവരണത്തിൻ്റെ അവസാനം.