ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 303

ਬਾਤ ਸੁਨੋ ਪਤਿ ਕੀ ਪਤਨੀ ਤੁਮ ਡਾਰ ਦਈ ਦਧਿ ਕੀ ਸਭ ਖਾਰੀ ॥

baat suno pat kee patanee tum ddaar dee dadh kee sabh khaaree |

ನಂದನ ಹೆಂಡತಿ ಯಶೋದೆಗೆ ಕೃಷ್ಣನು ಎಲ್ಲಾ ಪಾತ್ರೆಗಳನ್ನು ಕೆಳಗೆ ಬೀಳುವಂತೆ ಮಾಡಿದನೆಂದು ಹೇಳಿದನು

ਕਾਨਹਿ ਕੇ ਡਰ ਤੇ ਹਮ ਚੋਰ ਕੈ ਰਾਖਤ ਹੈ ਚੜਿ ਊਚ ਅਟਾਰੀ ॥

kaaneh ke ddar te ham chor kai raakhat hai charr aooch attaaree |

ಕೃಷ್ಣನ ಭಯದಿಂದ ನಾವು ಬೆಣ್ಣೆಯನ್ನು ಎತ್ತರದ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಇಡುತ್ತೇವೆ.

ਊਖਲ ਕੋ ਧਰਿ ਕੈ ਮਨਹਾ ਪਰ ਖਾਤ ਹੈ ਲੰਗਰ ਦੈ ਕਰਿ ਗਾਰੀ ॥੧੨੪॥

aookhal ko dhar kai manahaa par khaat hai langar dai kar gaaree |124|

ಆದರೆ ಇನ್ನೂ ಅವನು ಗಾರೆಗಳ ಬೆಂಬಲದೊಂದಿಗೆ ಮೇಲಕ್ಕೆ ಏರುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮನ್ನು ನಿಂದಿಸುತ್ತಾ ಇತರ ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಬೆಣ್ಣೆಯನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತಾನೆ.

ਹੋਤ ਨਹੀ ਜਿਹ ਕੇ ਘਰ ਮੈ ਦਧਿ ਦੈ ਕਰਿ ਗਾਰਨ ਸੋਰ ਕਰੈ ਹੈ ॥

hot nahee jih ke ghar mai dadh dai kar gaaran sor karai hai |

ಓ ಯಶೋದಾ! ಯಾರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಣ್ಣೆ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲವೋ, ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ಗಲಾಟೆ ಎಬ್ಬಿಸುತ್ತಾರೆ, ಕೆಟ್ಟ ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ

ਜੋ ਲਰਕਾ ਜਨਿ ਕੈ ਖਿਝ ਹੈ ਜਨ ਤੋ ਮਿਲਿ ਸੋਟਨ ਸਾਥ ਮਰੈ ਹੈ ॥

jo larakaa jan kai khijh hai jan to mil sottan saath marai hai |

ಯಾರಾದರೂ ಹುಡುಗರೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿ ಅವರ ಮೇಲೆ ಕೋಪಗೊಂಡರೆ, ಅವರು ಅವನನ್ನು ತಮ್ಮ ದೊಣ್ಣೆಗಳಿಂದ ಹೊಡೆಯುತ್ತಾರೆ

ਆਇ ਪਰੈ ਜੁ ਤ੍ਰੀਆ ਤਿਹ ਪੈ ਸਿਰ ਕੇ ਤਿਹ ਬਾਰ ਉਖਾਰ ਡਰੈ ਹੈ ॥

aae parai ju treea tih pai sir ke tih baar ukhaar ddarai hai |

ಇದಲ್ಲದೇ ಯಾರಾದರೂ ಮಹಿಳೆ ಬಂದು ಅವರನ್ನು ಛೀಮಾರಿ ಹಾಕಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರೆ, ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಅವಳ ಕೂದಲನ್ನು ಕೆಳಕ್ಕೆ ಎಳೆದರು ಮತ್ತು

ਬਾਤ ਸੁਨੋ ਜਸੁਦਾ ਸੁਤ ਕੀ ਸੁ ਬਿਨਾ ਉਤਪਾਤ ਨ ਕਾਨ੍ਰਹ ਟਰੈ ਹੈ ॥੧੨੫॥

baat suno jasudaa sut kee su binaa utapaat na kaanrah ttarai hai |125|

ಓ ಯಶೋದಾ! ನಿಮ್ಮ ಮಗನ ವರ್ತನೆಯನ್ನು ಆಲಿಸಿ, ಅವನು ಸಂಘರ್ಷವಿಲ್ಲದೆ ಪಾಲಿಸುವುದಿಲ್ಲ.

ਬਾਤ ਸੁਨੀ ਜਬ ਗੋਪਿਨ ਕੀ ਜਸੁਦਾ ਤਬ ਹੀ ਮਨ ਮਾਹਿ ਖਿਝੀ ਹੈ ॥

baat sunee jab gopin kee jasudaa tab hee man maeh khijhee hai |

ಗೋಪಿಕೆಯರ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ಯಶೋದೆಯು ಮನದಲ್ಲಿ ಕೋಪಗೊಂಡಳು.

ਆਇ ਗਯੋ ਹਰਿ ਜੀ ਤਬ ਹੀ ਪਿਖਿ ਪੁਤ੍ਰਹਿ ਕੌ ਮਨ ਮਾਹਿ ਰਿਝੀ ਹੈ ॥

aae gayo har jee tab hee pikh putreh kau man maeh rijhee hai |

ಆದರೆ ಕೃಷ್ಣ ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗ, ಅವಳು ಅವನನ್ನು ನೋಡಿ ಸಂತೋಷಪಟ್ಟಳು

ਬੋਲ ਉਠੇ ਨੰਦ ਲਾਲ ਤਬੈ ਇਹ ਗਵਾਰ ਖਿਝਾਵਨ ਮੋਹਿ ਗਿਝੀ ਹੈ ॥

bol utthe nand laal tabai ih gavaar khijhaavan mohi gijhee hai |

ಆಗ ಕೃಷ್ಣಾಜಿ ಮಾತನಾಡಿ, ತಾಯಿ! ಈ ವಾಕ್ಯ ನನಗೆ ಬೇಸರ ತಂದಿದೆ

ਮਾਤ ਕਹਾ ਦਧਿ ਦੋਸੁ ਲਗਾਵਤ ਮਾਰ ਬਿਨਾ ਇਹ ਨਾਹਿ ਸਿਝੀ ਹੈ ॥੧੨੬॥

maat kahaa dadh dos lagaavat maar binaa ih naeh sijhee hai |126|

ಕೃಷ್ಣನು ಬಂದ ಮೇಲೆ ಹೇಳಿದನು, "ಈ ಹಾಲುಮತಿಗಳು ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಕಿರಿಕಿರಿಯನ್ನುಂಟುಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ಅವರು ಕೇವಲ ಮೊಸರಿಗಾಗಿ ನನ್ನನ್ನು ದೂಷಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, ಅವರು ಹೊಡೆಯದೆ ಸರಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ" 126.

ਮਾਤ ਕਹਿਯੋ ਅਪਨੇ ਸੁਤ ਕੋ ਕਹੁ ਕਿਉ ਕਰਿ ਤੋਹਿ ਖਿਝਾਵਤ ਗੋਪੀ ॥

maat kahiyo apane sut ko kahu kiau kar tohi khijhaavat gopee |

ತಾಯಿ ಮಗನಿಗೆ ಹೇಳಿದಳು, ಗೋಪಿ ನಿನಗೆ ಹೇಗೆ ಕಿರಿಕಿರಿ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ?

ਮਾਤ ਸੌ ਬਾਤ ਕਹੀ ਸੁਤ ਯੌ ਕਰਿ ਸੋ ਗਹਿ ਭਾਗਤ ਹੈ ਮੁਹਿ ਟੋਪੀ ॥

maat sau baat kahee sut yau kar so geh bhaagat hai muhi ttopee |

ತಾಯಿ ಮಗನನ್ನು ಕೇಳಿದಳು, ಸರಿ ಮಗನೇ! ಹೇಳು, ಈ ಗೋಪಿಯರು ನಿನ್ನನ್ನು ಹೇಗೆ ಕೆರಳಿಸುತ್ತಾರೆ?'' ಆಗ ಮಗ ತಾಯಿಗೆ ಹೇಳಿದನು, "ಅವರೆಲ್ಲರೂ ನನ್ನ ಟೋಪಿಯೊಂದಿಗೆ ಓಡಿಹೋದರು,

ਡਾਰ ਕੈ ਨਾਸ ਬਿਖੈ ਅੰਗੁਰੀ ਸਿਰਿ ਮਾਰਤ ਹੈ ਮੁਝ ਕੋ ਵਹ ਥੋਪੀ ॥

ddaar kai naas bikhai anguree sir maarat hai mujh ko vah thopee |

ನಂತರ ಅವಳು ನನ್ನ ಮೂಗಿನಲ್ಲಿ ಬೆರಳಿಟ್ಟು ನನ್ನ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಹೊಡೆದಳು.

ਨਾਕ ਘਸਾਇ ਹਸਾਇ ਉਨੈ ਫਿਰਿ ਲੇਤ ਤਬੈ ਵਹ ਦੇਤ ਹੈ ਟੋਪੀ ॥੧੨੭॥

naak ghasaae hasaae unai fir let tabai vah det hai ttopee |127|

ಅವರು ನನ್ನ ಮೂಗು ಮುಚ್ಚುತ್ತಾರೆ, ನನ್ನ ತಲೆಗೆ ಹೊಡೆದರು ಮತ್ತು ನಂತರ ನನ್ನ ಮೂಗು ಉಜ್ಜಿದ ನಂತರ ಮತ್ತು ನನ್ನನ್ನು ಅಪಹಾಸ್ಯ ಮಾಡಿದ ನಂತರ ನನ್ನ ಕ್ಯಾಪ್ ಅನ್ನು ಹಿಂತಿರುಗಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਜਸੁਧਾ ਬਾਚ ਗੋਪਿਨ ਸੋ ॥

jasudhaa baach gopin so |

ಗೋಪಿಯರನ್ನು ಉದ್ದೇಶಿಸಿ ಯಶೋದೆಯ ಮಾತು:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਮਾਤ ਖਿਝੀ ਉਨ ਗੋਪਿਨ ਕੋ ਤੁਮ ਕਿਉ ਸੁਤ ਮੋਹਿ ਖਿਝਾਵਤ ਹਉ ਰੀ ॥

maat khijhee un gopin ko tum kiau sut mohi khijhaavat hau ree |

ತಾಯಿ (ಜಸೋಧಾ) ಅವರ ಮೇಲೆ ಕೋಪಗೊಂಡರು ಮತ್ತು (ಹೇಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು) ಏಕೆ ಇಲ್ಲ! ನನ್ನ ಮಗನಿಗೆ ಯಾಕೆ ಕಿರಿಕಿರಿ ಮಾಡ್ತೀಯಾ?

ਬੋਲਤ ਹੋ ਅਪਨੇ ਮੁਖ ਤੇ ਹਮਰੇ ਧਨ ਹੈ ਦਧਿ ਦਾਮ ਸੁ ਗਉ ਰੀ ॥

bolat ho apane mukh te hamare dhan hai dadh daam su gau ree |

ತಾಯಿ ಯಶೋದೆಯು ಆ ಗೋಪಿಯರಿಗೆ ಕೋಪದಿಂದ ಹೇಳಿದಳು, "ನೀವು ನನ್ನ ಮಗುವಿಗೆ ಯಾಕೆ ಕಿರಿಕಿರಿ ಮಾಡುತ್ತೀರಿ? ಮೊಸರು, ಹಸು ಮತ್ತು ಸಂಪತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಇದೆಯೇ ಹೊರತು ಬೇರೆ ಯಾರಿಗೂ ಸಿಕ್ಕಿಲ್ಲ ಎಂದು ಬಾಯಿ ಬಡಾಯಿ ಕೊಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೀರಿ.

ਮੂੜ ਅਹੀਰ ਨ ਜਾਨਤ ਹੈ ਬਢਿ ਬੋਲਤ ਹੋ ਸੁ ਰਹੋ ਤੁਮ ਠਉ ਰੀ ॥

moorr aheer na jaanat hai badt bolat ho su raho tum tthau ree |

ಓ ಮೂರ್ಖ ಹಾಲುಮತೀಯರೇ! ನೀವು ಯೋಚಿಸದೆ ಮಾತನಾಡುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಿ, ಇಲ್ಲಿಯೇ ಇರಿ ಮತ್ತು ನಾನು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಸರಿಮಾಡುತ್ತೇನೆ

ਕਾਨਹਿ ਸਾਧ ਬਿਨਾ ਅਪਰਾਧਹਿ ਬੋਲਹਿਾਂਗੀ ਜੁ ਭਈ ਕਛੁ ਬਉਰੀ ॥੧੨੮॥

kaaneh saadh binaa aparaadheh bolahiaangee ju bhee kachh bauree |128|

ಕೃಷ್ಣನು ತುಂಬಾ ಸರಳನು, ನೀನು ಅವನಿಗೆ ಯಾವುದೇ ತಪ್ಪಿಲ್ಲದೆ ಹೇಳಿದರೆ, ನಿನ್ನನ್ನು ಹುಚ್ಚನೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುವುದು.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ದೋಹ್ರಾ

ਬਿਨਤੀ ਕੈ ਜਸੁਦਾ ਤਬੈ ਦੋਊ ਦਏ ਮਿਲਾਇ ॥

binatee kai jasudaa tabai doaoo de milaae |

ಆಗ ಯಶೋದೆಯು ಕೃಷ್ಣ ಮತ್ತು ಗೋಪಿಕೆಯರಿಬ್ಬರಿಗೂ ಉಪದೇಶಿಸಿ ಉಭಯ ಪಕ್ಷಗಳಿಗೂ ಸಮಾಧಾನವನ್ನುಂಟುಮಾಡಿದಳು

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਿਗਾਰੈ ਸੇਰ ਦਧਿ ਲੇਹੁ ਮਨ ਕੁ ਤੁਮ ਆਇ ॥੧੨੯॥

kaanrah bigaarai ser dadh lehu man ku tum aae |129|

ಅವಳು ಗೋಪಿಯರಿಗೆ ಹೇಳಿದಳು, "ಕೃಷ್ಣನು ನಿಮ್ಮ ಹಾಲನ್ನು ಮಣ್ಣಾಗಿಸಿದರೆ, ನೀವು ಬಂದು ನನ್ನಿಂದ ಒಂದು ಮದವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗು" 129.

ਗੋਪੀ ਬਾਚ ਜਸੋਧਾ ਸੋ ॥

gopee baach jasodhaa so |

ಯಶೋದೆಯನ್ನು ಉದ್ದೇಶಿಸಿ ಗೋಪಿಯರ ಮಾತು:

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ದೋಹ್ರಾ

ਤਬ ਗੋਪੀ ਮਿਲਿ ਯੋ ਕਹੀ ਮੋਹਨ ਜੀਵੈ ਤੋਹਿ ॥

tab gopee mil yo kahee mohan jeevai tohi |

ಆಗ ಗೋಪಿಯರು ಜಸೋಧೆಯನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಿ, “ನಿನ್ನ ಮೋಹನನಿಗೆ ಜಯವಾಗಲಿ.

ਯਾਹਿ ਦੇਹਿ ਹਮ ਖਾਨ ਦਧਿ ਸਭ ਮਨਿ ਕਰੈ ਨ ਕ੍ਰੋਹਿ ॥੧੩੦॥

yaeh dehi ham khaan dadh sabh man karai na krohi |130|

ಆಗ ಗೋಪಿಯರು ಹೇಳಿದರು, ಓ ತಾಯಿ ಯಶೋದೆ! ನಿಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯ ಮಗ ಯುಗಯುಗಾಂತರಗಳವರೆಗೆ ಬದುಕಬಹುದು, ನಾವೇ ಅವನಿಗೆ ಹಾಲಿನ ಗಣಿಯನ್ನು ಕೊಡುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಎಂದಿಗೂ ಕೆಟ್ಟ ಆಲೋಚನೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವುದಿಲ್ಲ.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਮਾਖਨ ਚੁਰੈਬੋ ਬਰਨਨੰ ॥

eit sree bachitr naattak granthe krisanaavataare maakhan churaibo barananan |

ಬಚಿತ್ತರ್ ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣ ಅವತಾರದಲ್ಲಿ ಬೆಣ್ಣೆಯ ಕದಿಯುವಿಕೆಯ ಕುರಿತಾದ ವಿವರಣೆಯ ಅಂತ್ಯ.

ਅਥ ਜਸੁਧਾ ਕੋ ਬਿਸਵ ਸਾਰੀ ਮੁਖ ਪਸਾਰਿ ਦਿਖੈਬੋ ॥

ath jasudhaa ko bisav saaree mukh pasaar dikhaibo |

ಈಗ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಬಾಯಿ ತೆರೆದ ಕೃಷ್ಣ ತನ್ನ ತಾಯಿ ಯಶೋದೆಗೆ ಇಡೀ ವಿಶ್ವವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಾನೆ

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਗੋਪੀ ਗਈ ਅਪੁਨੇ ਗ੍ਰਿਹ ਮੈ ਤਬ ਤੇ ਹਰਿ ਜੀ ਇਕ ਖੇਲ ਮਚਾਈ ॥

gopee gee apune grih mai tab te har jee ik khel machaaee |

ಗೋಪಿಯರು ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಹೋದಾಗ, ಕೃಷ್ಣನು ಹೊಸ ಪ್ರದರ್ಶನವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದನು

ਸੰਗਿ ਲਯੋ ਅਪੁਨੇ ਮੁਸਲੀ ਧਰ ਦੇਖਤ ਤਾ ਮਿਟੀਆ ਇਨ ਖਾਈ ॥

sang layo apune musalee dhar dekhat taa mitteea in khaaee |

ಬಲರಾಮನನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಆಟವಾಡಲು ಶುರುಮಾಡಿದನು, ನಾಟಕದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣನು ಮಣ್ಣನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಬಲರಾಮ್ ಗಮನಿಸಿದನು

ਭੋਜਨ ਖਾਨਹਿ ਕੋ ਤਜਿ ਖੇਲੈ ਸੁ ਗੁਵਾਰ ਚਲੇ ਘਰ ਕੋ ਸਭ ਧਾਈ ॥

bhojan khaaneh ko taj khelai su guvaar chale ghar ko sabh dhaaee |

ਜਾਇ ਹਲੀ ਸੁ ਕਹਿਓ ਜਸੁਧਾ ਪਹਿ ਬਾਤ ਵਹੈ ਤਿਨ ਖੋਲਿ ਸੁਨਾਈ ॥੧੩੧॥

jaae halee su kahio jasudhaa peh baat vahai tin khol sunaaee |131|

ನಾಟಕದಿಂದ ಹೊರಡುವಾಗ ಹಾಲಿನ ಮಕ್ಕಳೆಲ್ಲರೂ ಊಟ ಮಾಡಲು ತಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬಂದರು, ಆಗ ಬಲರಾಮ್ ಮೌನವಾಗಿ ತಾಯಿ ಯಶೋದೆಗೆ ಕೃಷ್ಣ ಮಣ್ಣನ್ನು ತಿನ್ನುವ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿದರು.131.

ਮਾਤ ਗਹਿਯੋ ਰਿਸ ਕੈ ਸੁਤ ਕੋ ਤਬ ਲੈ ਛਿਟੀਆ ਤਨ ਤਾਹਿ ਪ੍ਰਹਾਰਿਯੋ ॥

maat gahiyo ris kai sut ko tab lai chhitteea tan taeh prahaariyo |

ತಾಯಿ ಕೋಪದಿಂದ ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಹಿಡಿದು ಕೋಲನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಅವನನ್ನು ಹೊಡೆಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಳು

ਤਉ ਮਨ ਮਧਿ ਡਰਿਯੋ ਹਰਿ ਜੀ ਜਸੁਧਾ ਜਸੁਧਾ ਕਰਿ ਕੈ ਜੁ ਪੁਕਾਰਿਯੋ ॥

tau man madh ddariyo har jee jasudhaa jasudhaa kar kai ju pukaariyo |

ಆಗ ಕೃಷ್ಣನು ಮನದಲ್ಲಿ ಭಯಪಟ್ಟು, ಯಶೋದಾ ತಾಯಿ! ಯಶೋದಾ ತಾಯಿ!

ਦੇਖਹੁ ਆਇ ਸਬੈ ਮੁਹਿ ਕੋ ਮੁਖ ਮਾਤ ਕਹਿਯੋ ਤਬ ਤਾਤ ਪਸਾਰਿਯੋ ॥

dekhahu aae sabai muhi ko mukh maat kahiyo tab taat pasaariyo |

ತಾಯಿ ಹೇಳಿದರು, "ನೀವೆಲ್ಲರೂ ಅವನ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಬಂದು ನೋಡಬಹುದು

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਨ ਆਨਨ ਮੈ ਸਭ ਹੀ ਧਰ ਮੂਰਤਿ ਬਿਸਵ ਦਿਖਾਰਿਯੋ ॥੧੩੨॥

sayaam kahai tin aanan mai sabh hee dhar moorat bisav dikhaariyo |132|

ತಾಯಿಯು ಅವನ ಬಾಯಿಯನ್ನು ತೋರಿಸಲು ಕೇಳಿದಾಗ, ಕೃಷ್ಣನು ಬಾಯಿ ತೆರೆದನು, ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣನು ತನ್ನ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಇಡೀ ವಿಶ್ವವನ್ನು ಅವರಿಗೆ ತೋರಿಸಿದನು ಎಂದು ಕವಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.132.