ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 441


ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਲਉ ਤਾਨ ਕਮਾਨਨ ਯੌ ਨ੍ਰਿਪ ਊਪਰਿ ਬਾਨ ਚਲਾਏ ॥
kaan pramaan lau taan kamaanan yau nrip aoopar baan chalaae |

ಅವರು ತಮ್ಮ ಬಿಲ್ಲುಗಳನ್ನು ತಮ್ಮ ಕಿವಿಯವರೆಗೆ ಎಳೆದುಕೊಂಡು ರಾಜನ ಮೇಲೆ ಬಾಣಗಳನ್ನು ಹೊಡೆಯುತ್ತಾರೆ.

ਮਾਨਹੁ ਪਾਵਸ ਕੀ ਰਿਤੁ ਮੈ ਘਨ ਬੂੰਦਨ ਜਿਉ ਸਰ ਤਿਉ ਬਰਖਾਏ ॥੧੪੪੦॥
maanahu paavas kee rit mai ghan boondan jiau sar tiau barakhaae |1440|

ಅವರು ತಮ್ಮ ಬಿಲ್ಲುಗಳನ್ನು ತಮ್ಮ ಕಿವಿಗಳ ಮೇಲೆ ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ಮಳೆಹನಿಗಳಂತೆ ರಾಜನ ಮೇಲೆ ಬಾಣಗಳನ್ನು ಸುರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.1440.

ਕਾਟਿ ਕੈ ਬਾਨ ਸਬੈ ਤਿਨ ਕੇ ਅਪੁਨੇ ਸਰ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਕੇ ਤਨ ਘਾਏ ॥
kaatt kai baan sabai tin ke apune sar sree har ke tan ghaae |

ಅವನು (ಖರಗ್ ಸಿಂಗ್) ಅವರ ಎಲ್ಲಾ ಬಾಣಗಳನ್ನು ತಡೆದನು, ಅವನು ಕೃಷ್ಣನ ದೇಹದ ಮೇಲೆ ಹಲವಾರು ಗಾಯಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದನು.

ਘਾਇਨ ਤੇ ਬਹੁ ਸ੍ਰਉਨ ਬਹਿਓ ਤਬ ਸ੍ਰੀਪਤਿ ਕੇ ਪਗ ਨ ਠਹਰਾਏ ॥
ghaaein te bahu sraun bahio tab sreepat ke pag na tthaharaae |

ಆ ಗಾಯಗಳಿಂದ ಎಷ್ಟು ರಕ್ತ ಸೋರಿತು ಎಂದರೆ ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಉಳಿಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ

ਅਉਰ ਜਿਤੇ ਬਰਬੀਰ ਹੁਤੇ ਰਨ ਦੇਖਿ ਕੈ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਬਿਸਮਾਏ ॥
aaur jite barabeer hute ran dekh kai bhoopat ko bisamaae |

ಖರಗ್ ಸಿಂಹನನ್ನು ನೋಡಿದ ಇತರ ಎಲ್ಲ ರಾಜರು ಆಶ್ಚರ್ಯಚಕಿತರಾದರು

ਧੀਰ ਨ ਕਾਹੂੰ ਸਰੀਰ ਰਹਿਓ ਜਦੁਬੀਰ ਤੇ ਆਦਿਕ ਬੀਰ ਪਰਾਏ ॥੧੪੪੧॥
dheer na kaahoon sareer rahio jadubeer te aadik beer paraae |1441|

ಯಾರ ದೇಹದಲ್ಲಿಯೂ ತಾಳ್ಮೆ ಉಳಿದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಯಾದವ ಯೋಧರೆಲ್ಲರೂ ಓಡಿಹೋದರು.1441.

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਭਾਜਤ ਹੀ ਛੁਟ ਧੀਰ ਗਯੋ ਬਰ ਬੀਰਨ ਕੋ ॥
sree jadubeer ke bhaajat hee chhutt dheer gayo bar beeran ko |

ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ಜಪದಿಂದ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ವೀರರ ತಾಳ್ಮೆಯು ಮುಗಿದಿದೆ.

ਅਤਿ ਬਿਆਕੁਲ ਬੁਧਿ ਨਿਰਾਕੁਲ ਹ੍ਵੈ ਲਖਿ ਲਾਗੇ ਹੈ ਘਾਇ ਸਰੀਰਨ ਕੋ ॥
at biaakul budh niraakul hvai lakh laage hai ghaae sareeran ko |

ಕೃಷ್ಣನ ತ್ವರಿತ ನಿರ್ಗಮನದ ನಂತರ, ಎಲ್ಲಾ ಯೋಧರು ತಾಳ್ಮೆ ಕಳೆದುಕೊಂಡರು ಮತ್ತು ಅವರು ತಮ್ಮ ದೇಹದ ಮೇಲಿನ ಗಾಯಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಬಹಳ ಕ್ಷೋಭೆಗೊಂಡರು ಮತ್ತು ಚಿಂತಿತರಾದರು.

ਸੁ ਧਵਾਇ ਕੈ ਸ੍ਯੰਦਨ ਭਾਜਿ ਚਲੇ ਡਰੁ ਮਾਨਿ ਘਨੋ ਅਰਿ ਤੀਰਨ ਕੋ ॥
su dhavaae kai sayandan bhaaj chale ddar maan ghano ar teeran ko |

ಶತ್ರುಗಳ ಬಾಣಗಳಿಗೆ ಬಹಳ ಹೆದರಿ ಅವರು ರಥಗಳನ್ನು ಓಡಿಸಿ (ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಿಂದ) ಜಾರಿಕೊಂಡರು.

ਮਨ ਆਪਨੇ ਕੋ ਸਮਝਾਵਤ ਸਿਆਮ ਤੈ ਕੀਨੋ ਹੈ ਕਾਮੁ ਅਹੀਰਨ ਕੋ ॥੧੪੪੨॥
man aapane ko samajhaavat siaam tai keeno hai kaam aheeran ko |1442|

ಅವರು ತಮ್ಮ ರಥಗಳನ್ನು ಓಡಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಬಾಣಗಳ ಸುರಿಮಳೆಗೆ ಹೆದರಿ ಓಡಿಹೋದರು ಮತ್ತು ಖರಗ್ ಸಿಂಗ್ನೊಂದಿಗೆ ಯುದ್ಧವನ್ನು ಕೈಗೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣನು ಜಾಣತನದಿಂದ ವರ್ತಿಸಲಿಲ್ಲ ಎಂದು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಭಾವಿಸಿದರು.1442.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ದೋಹ್ರಾ

ਨਿਜ ਮਨ ਕੋ ਸਮਝਾਇ ਕੈ ਬਹੁਰਿ ਫਿਰੇ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ॥
nij man ko samajhaae kai bahur fire ghan sayaam |

ಮನಸ್ಸು ಮಾಡಿದ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಮತ್ತೆ ಹಿಂತಿರುಗಿ ಹೋಗಿದ್ದಾನೆ

ਜਾਦਵ ਸੈਨਾ ਸੰਗਿ ਲੈ ਪੁਨਿ ਆਏ ਰਨ ਧਾਮ ॥੧੪੪੩॥
jaadav sainaa sang lai pun aae ran dhaam |1443|

ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತಾ, ಕೃಷ್ಣನು ಯಾದವ ಸೇನೆಯೊಂದಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಯುದ್ಧಭೂಮಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿದನು.1443.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਬਾਚ ॥
kaanrah joo baach |

ಕೃಷ್ಣನ ಮಾತು:

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ದೋಹ್ರಾ

ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਕੋ ਹਰਿ ਕਹਿਓ ਅਬ ਤੂ ਖੜਗ ਸੰਭਾਰੁ ॥
kharrag singh ko har kahio ab too kharrag sanbhaar |

ಈಗ ನೀನು ಖಡ್ಗವನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಿ ಎಂದು ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣನು ಖರಗ್ ಸಿಂಗ್‌ಗೆ ಹೇಳಿದನು.

ਜਾਮ ਦਿਵਸ ਕੇ ਰਹਤ ਹੀ ਡਾਰੋ ਤੋਹਿ ਸੰਘਾਰਿ ॥੧੪੪੪॥
jaam divas ke rahat hee ddaaro tohi sanghaar |1444|

ಕೃಷ್ಣನು ಖರಗ್ ಸಿಂಗ್‌ಗೆ ಹೇಳಿದನು, "ಈಗ ನೀನು ನಿನ್ನ ಕತ್ತಿಯನ್ನು ಹಿಡಿದುಕೋ, ಏಕೆಂದರೆ ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಕೊಲ್ಲುತ್ತೇನೆ, ದಿನದ ನಾಲ್ಕನೇ ಒಂದು ಭಾಗವು ಇನ್ನೂ ಉಳಿದಿದೆ. 1444.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਕੋਪ ਕੈ ਬੈਨ ਕਹੈ ਖੜਗੇਸ ਕੋ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਜੂ ਧਨੁ ਬਾਨਨ ਲੈ ਕੈ ॥
kop kai bain kahai kharrages ko sree har joo dhan baanan lai kai |

ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣನು ಬಿಲ್ಲು ಮತ್ತು ಬಾಣವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಕೋಪದಿಂದ ಹೇಳಿದನು.

ਚਾਮ ਕੇ ਦਾਮ ਚਲਾਇ ਲਏ ਤੁਮ ਹੂੰ ਰਨ ਮੈ ਮਨ ਕੋ ਨਿਰਭੈ ਕੈ ॥
chaam ke daam chalaae le tum hoon ran mai man ko nirabhai kai |

ತನ್ನ ಬಿಲ್ಲು ಮತ್ತು ಬಾಣಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು, ಬಹಳ ಕೋಪದಿಂದ, ಕೃಷ್ಣನು ಖರಗ್ ಸಿಂಹನಿಗೆ ಹೇಳಿದನು, "ನೀವು ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದವರೆಗೆ ನಿರ್ಭಯವಾಗಿ ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯನ್ನು ಅಲುಗಾಡಿಸಿದ್ದೀರಿ.

ਮਤਿ ਕਰੀ ਗਰਬੈ ਤਬ ਲਉ ਜਬ ਲਉ ਮ੍ਰਿਗਰਾਜ ਗਹਿਓ ਨ ਰਿਸੈ ਕੈ ॥
mat karee garabai tab lau jab lau mrigaraaj gahio na risai kai |

ಸಿಂಹವು ತನ್ನ ಮೇಲೆ ಆಕ್ರಮಣ ಮಾಡದಿರುವವರೆಗೆ ಮಾತ್ರ ಅಮಲೇರಿದ ಆನೆಯು ಹೆಮ್ಮೆಪಡುತ್ತದೆ

ਕਾਹੇ ਕਉ ਪ੍ਰਾਨਨ ਸੋ ਧਨ ਖੋਵਤ ਜਾਹੁ ਭਲੇ ਹਥਿਯਾਰਨ ਦੈ ਕੈ ॥੧੪੪੫॥
kaahe kau praanan so dhan khovat jaahu bhale hathiyaaran dai kai |1445|

ನೀವು ನಿಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ಏಕೆ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಬಯಸುತ್ತೀರಿ? ಓಡಿಹೋಗಿ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಆಯುಧಗಳನ್ನು ನಮಗೆ ಕೊಡಿ.

ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਹਰਿ ਕੀ ਬਤੀਆ ਤਬ ਹੀ ਨ੍ਰਿਪ ਉਤਰ ਦੇਤ ਭਯੋ ਹੈ ॥
yau sun kai har kee bateea tab hee nrip utar det bhayo hai |

ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣನ ಈ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿದ ರಾಜ (ಖರಗ್ ಸಿಂಗ್) ತಕ್ಷಣವೇ ಉತ್ತರಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು:

ਕਾਹੇ ਕਉ ਸੋਰ ਕਰੈ ਰਨ ਮੈ ਬਨ ਮੈ ਜਨੁ ਕਾਹੂ ਨੇ ਲੂਟਿ ਲਯੋ ਹੈ ॥
kaahe kau sor karai ran mai ban mai jan kaahoo ne loott layo hai |

ಕೃಷ್ಣನ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ರಾಜನು ಉತ್ತರಿಸಿದನು, "ನೀವು ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಲೂಟಿ ಮಾಡಿದ ವ್ಯಕ್ತಿಯಂತೆ ರಣರಂಗದಲ್ಲಿ ಏಕೆ ಕೂಗು ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದೀರಿ?

ਬੋਲਤ ਹੋ ਹਠਿ ਕੈ ਸਠਿ ਜਿਉ ਹਮ ਤੇ ਕਈ ਬਾਰਨ ਭਾਜ ਗਯੋ ਹੈ ॥
bolat ho hatth kai satth jiau ham te kee baaran bhaaj gayo hai |

ನೀವು ನನಗಿಂತ ಮೊದಲು ಹಲವಾರು ಬಾರಿ ಕ್ಷೇತ್ರದಿಂದ ಓಡಿಹೋದರೂ ನೀವು ಮೂರ್ಖರಂತೆ ನಿರಂತರವಾಗಿರುತ್ತೀರಿ

ਨਾਮ ਪਰਿਓ ਬ੍ਰਿਜਰਾਜ ਬ੍ਰਿਥਾ ਬਿਨ ਲਾਜ ਸਮਾਜ ਮੈ ਆਜੁ ਖਯੋ ਹੈ ॥੧੪੪੬॥
naam pario brijaraaj brithaa bin laaj samaaj mai aaj khayo hai |1446|

ನಿಮ್ಮನ್ನು ಬ್ರಜದ ಪ್ರಭು ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗಿದ್ದರೂ, ನಿಮ್ಮ ಗೌರವವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡರೂ, ನಿಮ್ಮ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ನೀವು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೀರಿ.1446.

ਖੜਗੇਸ ਬਾਚ ॥
kharrages baach |

ಖರಗ್ ಸಿಂಗ್ ಭಾಷಣ:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਕਾਹੇ ਕਉ ਕ੍ਰੋਧ ਸੋ ਜੁਧੁ ਕਰੋ ਹਰਿ ਜਾਹੁ ਭਲੇ ਦਿਨ ਕੋ ਇਕੁ ਜੀਜੈ ॥
kaahe kau krodh so judh karo har jaahu bhale din ko ik jeejai |

                                                                                                                                                         ಬಂದು ಇನ್ನು ಕೆಲವು ದಿನ ಆರಾಮವಾಗಿ ಬಾಳು

ਬੈਸ ਕਿਸੋਰ ਮਨੋਹਰਿ ਮੂਰਤਿ ਆਨਨ ਮੈ ਅਬ ਹੀ ਮਸ ਭੀਜੈ ॥
bais kisor manohar moorat aanan mai ab hee mas bheejai |

ನೀವು ಇನ್ನೂ ಚಿಕ್ಕವರಾಗಿದ್ದೀರಿ ಸುಂದರ ಮುಖ, ನೀವು ಇನ್ನೂ ಆರಂಭಿಕ ಯೌವನದಲ್ಲಿದ್ದೀರಿ

ਜਾਈਐ ਧਾਮਿ ਸੁਨੋ ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਬਿਸ੍ਰਾਮ ਕਰੋ ਸੁਖ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪੀਜੈ ॥
jaaeeai dhaam suno ghan sayaam bisraam karo sukh amrit peejai |

ಓ ಕೃಷ್ಣಾ! ನಿಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ, ವಿಶ್ರಾಂತಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಶಾಂತಿಯಿಂದ ಬಾಳು

ਨਾਹਕ ਪ੍ਰਾਨ ਤਜੋ ਰਨ ਮੈ ਅਪੁਨੇ ਪਿਤ ਮਾਤ ਅਨਾਥ ਨ ਕੀਜੈ ॥੧੪੪੭॥
naahak praan tajo ran mai apune pit maat anaath na keejai |1447|

ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಪ್ರಾಣವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಕ ನಿಮ್ಮ ಪೋಷಕರನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ಕಸಿದುಕೊಳ್ಳಬೇಡಿ.1447.

ਕਾਹੇ ਕਉ ਕਾਨ੍ਰਹ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਹਠ ਕੈ ਹਮ ਸੋ ਰਨ ਦੁੰਦ ਮਚੈ ਹੋ ॥
kaahe kau kaanrah ayodhan mai hatth kai ham so ran dund machai ho |

ನೀವು ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಹಠದಿಂದ ಏಕೆ ಯುದ್ಧ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೀರಿ? ಓ ಕೃಷ್ಣಾ! ಅನುಪಯುಕ್ತವಾಗಿ

ਜੁਧ ਕੀ ਬਾਤ ਬੁਰੀ ਸਬ ਤੇ ਹਰਿ ਕ੍ਰੁਧ ਕੀਏ ਨ ਕਛੂ ਫਲੁ ਪੈ ਹੋ ॥
judh kee baat buree sab te har krudh kee na kachhoo fal pai ho |

ಯುದ್ಧವು ತುಂಬಾ ಕೆಟ್ಟದು ಮತ್ತು ಕೋಪಗೊಳ್ಳುವುದರಿಂದ ನೀವು ಏನನ್ನೂ ಪಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ

ਜਾਨਤ ਹੋ ਅਬ ਯਾ ਰਨ ਮੈ ਹਮ ਸੋ ਲਰਿ ਕੈ ਤੁਮ ਜੀਤ ਨ ਜੈਹੋ ॥
jaanat ho ab yaa ran mai ham so lar kai tum jeet na jaiho |

ನೀವು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಈ ಯುದ್ಧವನ್ನು ಗೆಲ್ಲಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು ನಿಮಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ತಕ್ಷಣವೇ ಓಡಿಹೋಗು.

ਜਾਹੁ ਤੋ ਭਾਜ ਕੈ ਜਾਹੁ ਅਬੈ ਨਹੀ ਅੰਤ ਕੋ ਅੰਤ ਕੇ ਧਾਮਿ ਸਿਧੈ ਹੋ ॥੧੪੪੮॥
jaahu to bhaaj kai jaahu abai nahee ant ko ant ke dhaam sidhai ho |1448|

ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಅಂತಿಮವಾಗಿ ನೀವು ಯಮ ನಿವಾಸಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.

ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਹਰਿ ਚਾਪ ਲਯੋ ਕਰਿ ਤਾਨ ਕੈ ਬਾਨ ਕਉ ਖੈਚ ਚਲਾਯੋ ॥
yau sun kai har chaap layo kar taan kai baan kau khaich chalaayo |

ಈ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿದ ಕೃಷ್ಣನು ತನ್ನ ಬಿಲ್ಲನ್ನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು ಎಳೆದು ಬಾಣ ಬಿಟ್ಟನು.

ਭੂਪਤਿ ਕਉ ਹਰਿ ਘਾਇਲ ਕੀਨੋ ਹੈ ਸ੍ਰੀਪਤ ਕਉ ਨ੍ਰਿਪ ਘਾਇ ਲਗਾਯੋ ॥
bhoopat kau har ghaaeil keeno hai sreepat kau nrip ghaae lagaayo |

ಕೃಷ್ಣನು ರಾಜನ ಮೇಲೆ ಮತ್ತು ರಾಜನು ಕೃಷ್ಣನ ಮೇಲೆ ಗಾಯವನ್ನುಂಟುಮಾಡಿದನು

ਬੀਰ ਦੁਹੂੰ ਤਿਹ ਠਉਰ ਬਿਖੈ ਕਬਿ ਰਾਮ ਭਨੈ ਅਤਿ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥
beer duhoon tih tthaur bikhai kab raam bhanai at judh machaayo |

ಯೋಧರು ಅಥವಾ ಎರಡೂ ಕಡೆಯವರು ಭೀಕರ ಯುದ್ಧವನ್ನು ನಡೆಸಿದರು

ਬਾਨ ਅਪਾਰ ਚਲੇ ਦੁਹੂੰ ਓਰ ਤੇ ਅਭ੍ਰਨ ਜਿਉ ਦਿਵ ਮੰਡਲ ਛਾਯੋ ॥੧੪੪੯॥
baan apaar chale duhoon or te abhran jiau div manddal chhaayo |1449|

ಎರಡೂ ಕಡೆಯಿಂದ ಅಗಾಧವಾದ ಬಾಣಗಳ ಸುರಿಮಳೆಯಾಯಿತು ಮತ್ತು ಮೋಡಗಳು ಆಕಾಶದ ಮೇಲೆ ಹರಡಿಕೊಂಡಿವೆ.1449.

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਸਹਾਇ ਕੇ ਕਾਜ ਜਿਨੋ ਬਰ ਬੀਰਨ ਤੀਰ ਚਲਾਏ ॥
sree jadubeer sahaae ke kaaj jino bar beeran teer chalaae |

ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಲು ಬಾಣಗಳನ್ನು ಹೊಡೆದ ವೀರ ಯೋಧರು,

ਭੂਪਤਿ ਏਕ ਨ ਬਾਨ ਲਗਿਯੋ ਲਖਿ ਦੂਰਿ ਤੇ ਬਾਨਨ ਸੋ ਬਹੁ ਘਾਏ ॥
bhoopat ek na baan lagiyo lakh door te baanan so bahu ghaae |

ಕೃಷ್ಣನ ಸಹಾಯಕ್ಕಾಗಿ ಇತರ ಯೋಧರು ಎಸೆದ ಬಾಣಗಳು, ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದೂ ರಾಜನನ್ನು ಹೊಡೆಯಲಿಲ್ಲ, ದೂರದ ಬಾಣಗಳಿಂದ ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಟ್ಟರು.

ਧਾਇ ਪਰੀ ਬਹੁ ਜਾਦਵ ਸੈਨ ਧਵਾਇ ਕੈ ਸ੍ਯੰਦਨ ਚਾਪ ਚਢਾਏ ॥
dhaae paree bahu jaadav sain dhavaae kai sayandan chaap chadtaae |

ಯಾದವ ಸೈನ್ಯವು ರಥಗಳ ಮೇಲೆ ಏರಿತು ಮತ್ತು ಬಿಲ್ಲುಗಳನ್ನು ಎಳೆಯಿತು, ರಾಜನ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದಿತು.

ਆਵਤ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਰਿਸ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਸੋ ਪਲ ਮੈ ਦਲ ਪੈਦਲ ਘਾਏ ॥੧੪੫੦॥
aavat sayaam bhanai ris kai nrip so pal mai dal paidal ghaae |1450|

ಕವಿಯ ಪ್ರಕಾರ ಅವರು ಕೋಪದಿಂದ ಬಂದರು, ಆದರೆ ರಾಜನು ಸೈನ್ಯದ ಸಮೂಹಗಳನ್ನು ಕ್ಷಣಮಾತ್ರದಲ್ಲಿ ನಾಶಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ.1450.

ਏਕ ਗਿਰੇ ਤਜਿ ਪ੍ਰਾਨਨ ਕੋ ਰਨ ਕੀ ਛਿਤ ਮੈ ਅਤਿ ਜੁਧੁ ਮਚੈ ਕੈ ॥
ek gire taj praanan ko ran kee chhit mai at judh machai kai |

ಅವರಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು ನಿರ್ಜೀವರಾಗಿ ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಕೆಲವರು ಓಡಿಹೋದರು

ਏਕ ਗਏ ਭਜਿ ਕੈ ਇਕ ਘਾਇਲ ਏਕ ਲਰੇ ਮਨਿ ਕੋਪੁ ਬਢੈ ਕੈ ॥
ek ge bhaj kai ik ghaaeil ek lare man kop badtai kai |

ಅವರಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು ಗಾಯಗೊಂಡರು ಮತ್ತು ಕೆಲವರು ಕೋಪದಿಂದ ಹೋರಾಡುತ್ತಲೇ ಇದ್ದರು

ਤਉ ਨ੍ਰਿਪ ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਕਰਵਾਰ ਦੀਯੋ ਬਹੁ ਖੰਡਨ ਖੰਡਨ ਕੈ ਕੈ ॥
tau nrip lai kar mai karavaar deeyo bahu khanddan khanddan kai kai |

ರಾಜನು ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕತ್ತಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಸೈನಿಕರನ್ನು ತುಂಡುಗಳಾಗಿ ಕತ್ತರಿಸಿದನು

ਭੂਪ ਕੋ ਪਉਰਖ ਹੈ ਮਹਬੂਬ ਨਿਹਾਰ ਰਹੇ ਸਬ ਆਸਿਕ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥੧੪੫੧॥
bhoop ko paurakh hai mahaboob nihaar rahe sab aasik hvai kai |1451|

ರಾಜನ ದಿಟ್ಟತನವು ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರಂತೆ ಮತ್ತು ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಅವನನ್ನು ಪ್ರೇಮಿಗಳಂತೆ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು.1451.