ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್
ಪುಟ - 415
ਤਉ ਅਚਲੇਸ ਗੁਮਾਨ ਭਰੇ ਅਤਿ ਹੀ ਹਸ ਕੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਪੁਕਾਰਿਯੋ ॥
tau achales gumaan bhare at hee has kai ih bhaat pukaariyo |ಒಬ್ಬ ಮಹೂರ್ತ (ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯ) ತೀರಿಕೊಂಡ ನಂತರ, ಕೃಷ್ಣನು ರಥದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಮರಳಿ ಪಡೆದನು, ಈಗ ಅಚಲೇಶನು ನಗುತ್ತಾ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಹೇಳಿದನು:
ਜਾਤ ਕਹਾ ਹਮ ਤੇ ਭਜਿ ਕੈ ਕਰਿ ਲੈ ਕੇ ਗਦਾ ਕਟੁ ਬੋਲ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥
jaat kahaa ham te bhaj kai kar lai ke gadaa katt bol uchaariyo |ನನ್ನಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತೀಯ, ಕೈಯಲ್ಲಿ ಮಚ್ಚು ಹಿಡಿದು ಕಹಿ ಮಾತುಗಳನ್ನಾಡುತ್ತಿದ್ದ.
ਮਾਨਹੁ ਕੇਹਰਿ ਜਾਤ ਹੁਤੋ ਨਰ ਲੈ ਲਕੁਟੀ ਕਰਿ ਮੈ ਲਲਕਾਰਿਯੋ ॥੧੧੭੪॥
maanahu kehar jaat huto nar lai lakuttee kar mai lalakaariyo |1174|ನನ್ನಿಂದ ಎಲ್ಲಿಗೆ ಓಡಿಹೋಗುವೆ?’’ ತನ್ನ ಗದೆಯನ್ನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು, ಅವನು ಈ ವ್ಯಂಗ್ಯ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಹೇಳಿದನು.
ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਬਤੀਆ ਅਰਿ ਕੀ ਰਥੁ ਹਾਕਿ ਫਿਰਿਯੋ ਹਰਿ ਕੋਪ ਭਯੋ ॥
yau sun kai bateea ar kee rath haak firiyo har kop bhayo |ಶತ್ರುಗಳ ಈ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ಕೋಪಗೊಂಡ ಕೃಷ್ಣನು ತನ್ನ ರಥವನ್ನು ಮುಂದೆ ಸಾಗಿದನು
ਪਟ ਪੀਤ ਮਹਾ ਫਹਰਿਓ ਧੁਜ ਜਿਉ ਘਨ ਮੈ ਚਪਲਾ ਸਮ ਰੂਪ ਲਯੋ ॥
patt peet mahaa fahario dhuj jiau ghan mai chapalaa sam roop layo |ಅವನ ಹಳದಿ ವಸ್ತ್ರವು ಮೋಡಗಳ ನಡುವೆ ಮಿಂಚಿನಂತೆ ಅಲೆಯಲಾರಂಭಿಸಿತು
ਬਰਖਿਯੋ ਸਰ ਬੂੰਦਨ ਜਿਉ ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਤਬੈ ਰਿਪੁ ਕੋ ਦਲ ਮਾਰ ਦਯੋ॥
barakhiyo sar boondan jiau ghan sayaam tabai rip ko dal maar dayo|ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು (ಉಡಾಯಿಸಿದ) ಬಾಣಗಳನ್ನು ಮಳೆಹನಿಗಳಂತೆ ಮತ್ತು ಶತ್ರುಗಳ ಸೈನ್ಯವನ್ನು ಕೊಂದನು.
ਰਿਸ ਕੈ ਅਚਲੇਸ ਸੁ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਗਹੇ ਹਰਿ ਸਾਮੁਹੇ ਆਇ ਖਯੋ ॥੧੧੭੫॥
ris kai achales su baan kamaan gahe har saamuhe aae khayo |1175|ತನ್ನ ಬಾಣಗಳ ಸುರಿಮಳೆಯಿಂದ ಶತ್ರುಸೇನೆಯನ್ನು ಕೊಂದು ಈಗ ಮಹಾಕೋಪದಿಂದ ತನ್ನ ಬಿಲ್ಲು ಬಾಣಗಳನ್ನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಅಚ್ಲೇಷನು ಬಂದು ಕೃಷ್ಣನ ವಿರುದ್ಧ ನಿಂತನು.೧೧೭೫.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |ದೋಹ್ರಾ
ਸਿੰਘ ਨਾਦ ਤਬ ਤਿਨ ਕੀਓ ਕ੍ਰਿਸਨ ਚਿਤੈ ਕਰਿ ਨੈਨ ॥
singh naad tab tin keeo krisan chitai kar nain |ಆಗ ಜಪ ಮಾಡಿ ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಕಣ್ಣಾರೆ ಕಂಡರು.
ਬਿਕਟਿ ਨਿਕਟਿ ਰਨਿ ਸੁਭਟ ਲਖਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਤਿ ਬੋਲਿਯੋ ਬੈਨ ॥੧੧੭੬॥
bikatt nikatt ran subhatt lakh har prat boliyo bain |1176|ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ನೋಡಿ ಕೊಂಬು ಊದಿದನು (ಸಿಂಹದಂತೆ ಗರ್ಜಿಸಿದನು) ಮತ್ತು ನಾಲ್ಕು ಕಡೆಯ ಯೋಧರನ್ನು ನೋಡಿ ಅವನು ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಹೇಳಿದನು.೧೧೭೬.
ਅਚਲ ਸਿੰਘ ਬਾਚ ॥
achal singh baach |ಅಚಲ್ ಸಿಂಗ್ ಭಾಷಣ:
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |ಸ್ವಯ್ಯ
ਜੀਵਤ ਜੇ ਜਗ ਮੈ ਰਹਿ ਹੈ ਅਤਿ ਜੁਧ ਕਥਾ ਹਮਰੀ ਸੁਨ ਲੈ ਹੈ ॥
jeevat je jag mai reh hai at judh kathaa hamaree sun lai hai |ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಜೀವಂತವಾಗಿ ಉಳಿದವರು, (ಅವರು) ನನ್ನ ಈ ಭಾರೀ ಯುದ್ಧದ ಕಥೆಯನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ.
ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਕਵਿਤਾ ਕਰਿ ਕੈ ਕਬਿ ਰਾਮ ਨਰੇਸਨ ਜਾਇ ਰਿਝੈ ਹੈ ॥
taa chhab kee kavitaa kar kai kab raam naresan jaae rijhai hai |ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುವವರು ನಮ್ಮ ಯುದ್ಧದ ಪ್ರಸಂಗವನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಕವಿಗಳು ಆ ಕಾವ್ಯದಿಂದ ರಾಜರನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਜੋ ਬਲਿ ਪੈ ਕਹਿ ਹੈ ਕਥ ਪੰਡਿਤ ਰੀਝਿ ਘਨੋ ਤਿਹ ਕੋ ਧਨੁ ਦੇ ਹੈ ॥
jo bal pai keh hai kath panddit reejh ghano tih ko dhan de hai |ಆದರೆ ಪಂಡಿತರು ಅದನ್ನು ಹೇಳಿದರೆ ಅವರಿಗೆ ಅಪಾರವಾದ ಸಂಪತ್ತು ದೊರೆಯುತ್ತದೆ
ਹੇ ਹਰਿ ਜੂ ਇਹ ਆਹਵ ਕੇ ਜੁਗ ਚਾਰਨਿ ਮੈ ਗੁਨ ਗੰਧ੍ਰਬ ਗੈਹੈ ॥੧੧੭੭॥
he har joo ih aahav ke jug chaaran mai gun gandhrab gaihai |1177|ಮತ್ತು ಓ ಕೃಷ್ಣಾ! ಈ ಯುದ್ಧದ ಬಗ್ಗೆ ಗಣಗಳು ಮತ್ತು ಗಂಧರ್ವರು ಸಹ ಹಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਕੋਪ ਕੈ ਉਤਰ ਦੇਤ ਭਯੋ ਅਰਿ ਕੀ ਬਤੀਯਾ ਸੁਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸਬੈ ॥
kop kai utar det bhayo ar kee bateeyaa sun sayaam sabai |ಶತ್ರುಗಳ ಮಾತುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಕೇಳಿದ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ಕೋಪದಿಂದ ಉತ್ತರಿಸಿದ.
ਚਿਰੀਯਾ ਬਨ ਮੈ ਚੁਹਕੈ ਤਬ ਲਉ ਅਤਿ ਕੋਪ ਨ ਆਵਤ ਬਾਜ ਜਬੈ ॥
chireeyaa ban mai chuhakai tab lau at kop na aavat baaj jabai |ಶತ್ರುಗಳ ಈ ಮಾತನ್ನೆಲ್ಲ ಕೇಳಿದ ಕೃಷ್ಣನು ಕೋಪಗೊಂಡು, “ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಯು ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಗಿಡುಗ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲವೋ ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಚಿಲಿಪಿಲಿಗುಟ್ಟುತ್ತದೆ.
ਗਰਬਾਤ ਹੈ ਮੂਢ ਘਨੋ ਰਨ ਮੈ ਕਟਿ ਹੌ ਤੁਹਿ ਸੀਸ ਲਖੈਗੋ ਤਬੈ ॥
garabaat hai moodt ghano ran mai katt hau tuhi sees lakhaigo tabai |ಓ ಮೂರ್ಖನೇ, ನೀನು ಅತಿಯಾದ ಹೆಮ್ಮೆಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರುವೆ
ਤਿਹ ਤੇ ਤਜਿ ਸੰਕ ਨਿਸੰਕ ਲਰੋ ਬਲਬੀਰ ਕਹਿਯੋ ਕਹਾ ਢੀਲ ਅਬੈ ॥੧੧੭੮॥
tih te taj sank nisank laro balabeer kahiyo kahaa dteel abai |1178|ನಾನು ನಿನ್ನ ತಲೆಯನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ನಿಮಗೆ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ಎಲ್ಲಾ ಭ್ರಮೆಗಳನ್ನು ತೊರೆದು ಬಂದು ಹೋರಾಡಿ ಮತ್ತು ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ತಡಮಾಡಬೇಡಿ.
ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਕਟੁ ਬੈਨਨ ਕੋ ਅਚਲੇਸ ਬਲੀ ਮਨਿ ਕੋਪ ਜਗਿਯੋ ॥
yau sun kai katt bainan ko achales balee man kop jagiyo |ಅಂತಹ ಕಹಿ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿದ ಅಚಲ್ ಸಿಂಗ್ ಸೂರ್ಮೆ ಅವರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಕೋಪಗೊಂಡರು.
ਕਸ ਬੋਲਤ ਹੋ ਕਛੁ ਲਾਜ ਗਹੋ ਰਨਿ ਠਾਢੇ ਰਹੋ ਸੁਨਿ ਹੋ ਨ ਭਗਿਯੋ ॥
kas bolat ho kachh laaj gaho ran tthaadte raho sun ho na bhagiyo |ಈ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ಧೀರನಾದ ಅಚಲಸಿಂಹನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಕೋಪವು ಉಂಟಾಯಿತು ಮತ್ತು ಅವನು ಗುಡುಗಿದನು.
ਯਹ ਉਤਰ ਦੈ ਹਰਿ ਕੋ ਜਬ ਹੀ ਤਬ ਹੀ ਨਿਜ ਆਯੁਧ ਲੈ ਉਮਗਿਯੋ ॥
yah utar dai har ko jab hee tab hee nij aayudh lai umagiyo |ಓ ಕೃಷ್ಣಾ! ನೀವು ನಾಚಿಕೆಪಡಬಹುದು
ਮਨ ਮੈ ਹਰਖਿਯੋ ਧਨੁ ਕੋ ਕਰਖਿਯੋ ਬਰਖਿਯੋ ਸਰ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਕੋ ਨ ਲਗਿਯੋ ॥੧੧੭੯॥
man mai harakhiyo dhan ko karakhiyo barakhiyo sar sree har ko na lagiyo |1179|ಅಲ್ಲೇ ನಿಂತು ಓಡಬೇಡ, ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾ ಅವನು ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಆಯುಧವನ್ನು ಹಿಡಿದು ಮುಂದೆ ಓಡಿದನು, ಅವನು ಸಂತೋಷಪಟ್ಟು ತನ್ನ ಬಿಲ್ಲನ್ನು ಎಳೆದು ತನ್ನ ಬಾಣವನ್ನು ಬಿಟ್ಟನು, ಆದರೆ ಆ ಬಾಣವು ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ತಾಕಲಿಲ್ಲ.1179.
ਜੋ ਅਚਲੇਸ ਜੂ ਬਾਨ ਚਲਾਵਤ ਸੋ ਹਰਿ ਆਵਤ ਕਾਟਿ ਗਿਰਾਵੈ ॥
jo achales joo baan chalaavat so har aavat kaatt giraavai |ಅಚಲ್ ಸಿಂಗ್ ಬಿಡಿಸಿದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಬಾಣವನ್ನು ಕೃಷ್ಣನು ತಡೆದನು
ਜਾਨੈ ਨ ਦੇਹ ਲਗਿਯੋ ਅਰਿ ਕੀ ਸਰ ਫੇਰਿ ਰਿਸਾ ਕਰਿ ਅਉਰ ਚਲਾਵੈ ॥
jaanai na deh lagiyo ar kee sar fer risaa kar aaur chalaavai |ಎಂದು ತಿಳಿದಾಗ ಆ ಬಾಣವು ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ತಾಗಲಿಲ್ಲ, ಕೋಪದಿಂದ ಇನ್ನೊಂದು ಬಾಣವನ್ನು ಬಿಡುತ್ತಾನೆ
ਸੋ ਹਰਿ ਆਵਤ ਬੀਚ ਕਟੈ ਅਪਨੋ ਉਹ ਕੋ ਉਰ ਬੀਚ ਲਗਾਵੈ ॥
so har aavat beech kattai apano uh ko ur beech lagaavai |ಕೃಷ್ಣನು ಆ ಬಾಣವನ್ನು ಸಹ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ತಡೆದು ತನ್ನ ಶತ್ರುವಿನ ಎದೆಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಬಾಣವನ್ನು ಪ್ರಯೋಗಿಸಿದನು.
ਦੇਖਿ ਸਤਕ੍ਰਿਤ ਕਉਤਕ ਕੋ ਕਬਿ ਰਾਮ ਕਹੈ ਪ੍ਰਭ ਕੋ ਜਸੁ ਗਾਵੈ ॥੧੧੮੦॥
dekh satakrit kautak ko kab raam kahai prabh ko jas gaavai |1180|ಈ ಚಮತ್ಕಾರವನ್ನು ನೋಡಿದ ಕವಿ ರಾಮನು ಭಗವಂತ-ದೇವರನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ.1180.
ਦਾਰੁਕ ਕੋ ਕਹਿਓ ਤੇਜ ਕੈ ਸ੍ਯੰਦਨ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਜੂ ਕਰਿ ਖਗੁ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥
daaruk ko kahio tej kai sayandan sree har joo kar khag sanbhaariyo |ದಾರುಕನೆಂಬ ತನ್ನ ಸಾರಥಿಗೆ ತನ್ನ ರಥವನ್ನು ವೇಗವಾಗಿ ಓಡಿಸಲು ಹೇಳುತ್ತಾ, ಕೃಷ್ಣನು ತನ್ನ ಕಠಾರಿಯನ್ನು ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದನು, ಅವನು ಅದನ್ನು ಶತ್ರುಗಳ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಹೊಡೆದನು.
ਦਾਮਨਿ ਜਿਉ ਘਨ ਮੈ ਲਸਕੈ ਰਿਸ ਮੈ ਬਰਿ ਕੈ ਅਰਿ ਊਪਰ ਮਾਰਿਯੋ ॥
daaman jiau ghan mai lasakai ris mai bar kai ar aoopar maariyo |ಅದು ಮಿಂಚಿನಂತೆ ಮಿನುಗುತ್ತಿತ್ತು
ਦੁਜਨ ਕੋ ਸਿਰੁ ਕਾਟਿ ਦਯੋ ਬਿਨੁ ਰੁੰਡ ਭਯੋ ਜਸੁ ਤਾਹਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥
dujan ko sir kaatt dayo bin rundd bhayo jas taeh uchaariyo |ಅವನು, (ಕೃಷ್ಣ) ಆ ದುಷ್ಟನ ತಲೆಯನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿ, ಅವನ ಸೊಂಡಿಲು ತಲೆಯಿಲ್ಲದಂತೆ ಮಾಡಿದನು
ਜਿਉ ਸਰਦੂਲ ਮਹਾ ਬਨ ਮੈ ਹਤ ਕੈ ਬਲ ਸੋ ਮਨੋ ਕੇਹਰਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥੧੧੮੧॥
jiau saradool mahaa ban mai hat kai bal so mano kehar ddaariyo |1181|ದೊಡ್ಡ ಸಿಂಹವು ಚಿಕ್ಕ ಸಿಂಹವನ್ನು ಕೊಂದಿದೆ ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ.1181.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |ದೋಹ್ರಾ
ਅਡਰ ਸਿੰਘ ਅਉ ਅਜਬ ਸਿੰਘ ਅਘਟ ਸਿੰਘ ਸਿੰਘ ਬੀਰ ॥
addar singh aau ajab singh aghatt singh singh beer |ಆದರ್ ಸಿಂಗ್, ಅಜಬ್ ಸಿಂಗ್, ಅಘತ್ ಸಿಂಗ್, ಬೀರ್ ಸಿಂಗ್,
ਅਮਰ ਸਿੰਘ ਅਰੁ ਅਟਲ ਸਿੰਘ ਮਹਾਰਥੀ ਰਨ ਧੀਰ ॥੧੧੮੨॥
amar singh ar attal singh mahaarathee ran dheer |1182|ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅದ್ದರ್ ಸಿಂಗ್, ಅಜೈಬ್ ಸಿಂಗ್, ಅಘತ್ ಸಿಂಗ್, ವೀರ್ ಸಿಂಗ್, ಅಮರ್ ಸಿಂಗ್, ಅಟಲ್ ಸಿಂಗ್ ಮುಂತಾದ ಮಹಾನ್ ಯೋಧರು ಅಲ್ಲಿದ್ದರು.1182
ਅਰਜਨ ਸਿੰਘ ਅਰੁ ਅਮਿਟ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਸਨ ਨਿਹਾਰਿਓ ਨੈਨ ॥
arajan singh ar amitt singh krisan nihaario nain |ಅರ್ಜನ್ ಸಿಂಗ್, ಅಮಿತ್ ಸಿಂಗ್ (ಹೆಸರು) ಎಂಟು ಯೋಧ ರಾಜರು ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ತಮ್ಮ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ನೋಡಿದರು.
ਆਠ ਭੂਪ ਮਿਲਿ ਪਰਸਪਰ ਬੋਲਤ ਐਸੇ ਬੈਨ ॥੧੧੮੩॥
aatth bhoop mil parasapar bolat aaise bain |1183|ಕೃಷ್ಣನು ಅರ್ಜುನ್ ಸಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಅಮಿತ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರನ್ನು ನೋಡಿದನು ಮತ್ತು ಎಂಟು ರಾಜರು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಸಂಭಾಷಣೆ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡರು.1183.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |ಸ್ವಯ್ಯ
ਦੇਖਤ ਹੋ ਨ੍ਰਿਪ ਸ੍ਯਾਮ ਬਲੀ ਤਿਹ ਕੇ ਹਮ ਊਪਰਿ ਧਾਇ ਪਰੈ ॥
dekhat ho nrip sayaam balee tih ke ham aoopar dhaae parai |ಆ ರಾಜರು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು, "ಓ ರಾಜರೇ! ಅವನು ಪರಾಕ್ರಮಿ ಕೃಷ್ಣ
ਅਪੁਨੇ ਪ੍ਰਭ ਕੋ ਮਿਲਿ ਕਾਜ ਕਰੈ ਮੁਸਲੀ ਹਰਿ ਤੇ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਡਰੈ ॥
apune prabh ko mil kaaj karai musalee har te nahee naik ddarai |ಅವನ ಮೇಲೆ ಬೀಳೋಣ ಮತ್ತು ಕೃಷ್ಣ ಮತ್ತು ಬಲರಾಮನಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಭಯಪಡದೆ, ನಾವು ನಮ್ಮ ಭಗವಂತನಿಗಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಬಹುದು.
ਧਨੁ ਬਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਦਾ ਪਰਸੇ ਬਰਛੇ ਗਹਿ ਤੀਛਨ ਜਾਇ ਅਰੈ ॥
dhan baan kripaan gadaa parase barachhe geh teechhan jaae arai |ಅವರು ತಮ್ಮ ಬಿಲ್ಲು, ಬಾಣಗಳು, ಕತ್ತಿಗಳು, ಗದೆಗಳು, ಕೊಡಲಿಗಳು, ಕಠಾರಿಗಳು ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ವಿರೋಧಿಸಲು ಹೋದರು.
ਸਬ ਹੀ ਸੁ ਕਹੀ ਇਹ ਈ ਪ੍ਰਨ ਹੈ ਜਦੁਬੀਰ ਹਨੈ ਮਿਲਿ ਜੁਧ ਕਰੈ ॥੧੧੮੪॥
sab hee su kahee ih ee pran hai jadubeer hanai mil judh karai |1184|ಅವರು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಹೇಳಿದರು, "ನಾವು ಒಟ್ಟಾಗಿ ಯುದ್ಧ ಮಾಡಿ ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಕೊಲ್ಲೋಣ." 1184.
ਆਯੁਧ ਲੈ ਸਿਗਰੇ ਕਰ ਮੈ ਸੁ ਮੁਕੰਦ ਕੇ ਊਪਰਿ ਦਉਰ ਪਰੇ ॥
aayudh lai sigare kar mai su mukand ke aoopar daur pare |ಆಯುಧಗಳನ್ನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು ಕೃಷ್ಣನ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದರು
ਸੁ ਧਵਾਇ ਕੈ ਸ੍ਯੰਦਨ ਆਨਿ ਅਰੇ ਸੰਗਿ ਚਾਰ ਅਛੂਹਨਿ ਸੂਰ ਬਰੇ ॥
su dhavaae kai sayandan aan are sang chaar achhoohan soor bare |ಅವರು ತಮ್ಮ ರಥಗಳನ್ನು ಓಡಿಸಿದರು ಮತ್ತು ನಾಲ್ಕು ಅತ್ಯಂತ ದೊಡ್ಡ ಘಟಕಗಳ ತಮ್ಮ ಸೈನ್ಯವನ್ನು ಅವನ ಮುಂದೆ ತಂದರು
ਕਬਿ ਰਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਆਹਵ ਮੈ ਅਘ ਖੰਡਨਿ ਤੇ ਨਹੀ ਨੈਕ ਡਰੇ ॥
kab raam kahai at aahav mai agh khanddan te nahee naik ddare |ಈ ಘೋರ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಭಯವಿರಲಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಕೊಲ್ಲು ಎಂದು ಕೂಗುತ್ತಾ ಮುಂದೆ ಸಾಗಿದರು ಎಂದು ಕವಿ ಶ್ಯಾಮ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಕೊಲ್ಲು
ਮਨੋ ਗਾਜਿ ਪ੍ਰਲੈ ਘਨ ਧਾਇ ਚਲਿਯੋ ਤਿਮ ਦਉਰੇ ਸੁ ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਕਰੇ ॥੧੧੮੫॥
mano gaaj pralai ghan dhaae chaliyo tim daure su maar hee maar kare |1185|ಪ್ರಳಯಕಾಲದ ಮೋಡಗಳು ಗುಡುಗುತ್ತಿರುವಂತೆ ತೋರಿತು.1185.
ਧਨ ਸਿੰਘ ਅਛੂਹਨਿ ਦੁਇ ਸੰਗਿ ਲੈ ਅਨਗੇਸ ਅਛੂਹਨਿ ਤੀਨ ਸੁ ਲ੍ਯਾਏ ॥
dhan singh achhoohan due sang lai anages achhoohan teen su layaae |ಧನ್ ಸಿಂಗ್ ಸೇನೆಯ ಎರಡು ಅತ್ಯಂತ ದೊಡ್ಡ ತುಕಡಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಬಂದರು ಮತ್ತು ಅಂಗೇಶ್ ಸಿಂಗ್ ಅಂತಹ ಮೂರು ತುಕಡಿಗಳನ್ನು ತಂದರು
ਸੋ ਤੁਮ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨੋ ਛਲ ਸੋ ਰਨ ਮੈ ਦਸ ਹੂੰ ਨ੍ਰਿਪ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਏ ॥
so tum sayaam suno chhal so ran mai das hoon nrip maar giraae |ಅವರು ಹೇಳಿದರು, "ಓ ಕೃಷ್ಣಾ! ನೀವು ಹತ್ತು ರಾಜರನ್ನು ಮೋಸದಿಂದ ಕೊಂದಿದ್ದೀರಿ