ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 467

ਚਉਦਹ ਲੋਕਨ ਬੀਚ ਕਹਿਯੋ ਪ੍ਰਭਿ ਤੋ ਸਮ ਰਾਜ ਨ ਕੋਊ ਬਨਾਯੋ ॥

chaudah lokan beech kahiyo prabh to sam raaj na koaoo banaayo |

“ಓ ರಾಜ! ಹದಿನಾಲ್ಕು ಲೋಕಗಳಲ್ಲಿಯೂ ನಿನ್ನಂಥ ರಾಜನಿಲ್ಲ, ಇದನ್ನು ಭಗವಂತನೇ ಹೇಳಿದ್ದಾನೆ

ਤਾਹੀ ਤੇ ਬੀਰਨ ਕੀ ਮਨਿ ਤੈ ਸੁ ਭਲੋ ਕੀਯੋ ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ ਜੁਧ ਮਚਾਯੋ ॥

taahee te beeran kee man tai su bhalo keeyo sayaam so judh machaayo |

“ಆದ್ದರಿಂದ ನೀವು ವೀರರಂತೆ ಕೃಷ್ಣನೊಂದಿಗೆ ನಿಮ್ಮ ಘೋರ ಯುದ್ಧವನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದೀರಿ

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਮੁਨਿ ਕੀ ਬਤੀਆ ਸੁਨਿ ਭੂਪ ਘਨੋ ਮਨ ਮੈ ਸੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥੧੬੯੩॥

sayaam kahai mun kee bateea sun bhoop ghano man mai sukh paayo |1693|

” ಋಷಿಯ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ರಾಜನು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಸಂತೋಷಪಟ್ಟನು.1693.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ದೋಹ್ರಾ

ਅਭਿਬੰਦਨ ਭੂਪਤਿ ਕੀਯੋ ਨਾਰਦ ਕੋ ਪਹਿਚਾਨਿ ॥

abhibandan bhoopat keeyo naarad ko pahichaan |

ನಾರದನನ್ನು ಗುರುತಿಸಿದ ರಾಜನು ಋಷಿಗೆ ವಿಧ್ಯುಕ್ತವಾದ ಸ್ವಾಗತವನ್ನು ನೀಡಿದನು

ਮੁਨਿਪਤਿ ਇਹ ਉਪਦੇਸ ਦੀਆ ਜੁਧ ਕਰੋ ਬਲਵਾਨ ॥੧੬੯੪॥

munipat ih upades deea judh karo balavaan |1694|

ಆಗ ನಾರದನು ರಾಜನಿಗೆ ಯುದ್ಧ ಮಾಡುವ ಬಗ್ಗೆ ಸೂಚನೆ ನೀಡಿದನು.1694.

ਇਤ ਭੂਪਤਿ ਨਾਰਦ ਮਿਲੇ ਪ੍ਰੇਮੁ ਭਗਤਿ ਕੀ ਖਾਨ ॥

eit bhoopat naarad mile prem bhagat kee khaan |

ಇಲ್ಲಿ ರಾಜನು ಪ್ರೇಮದ ಭಕ್ತಿಯ ರೂಪವಾದ ನಾರದನನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡನು

ਉਤ ਮਹੇਸ ਚਲਿ ਤਹ ਗਏ ਜਹ ਠਾਢੇ ਭਗਵਾਨ ॥੧੬੯੫॥

aut mahes chal tah ge jah tthaadte bhagavaan |1695|

ಈ ಬದಿಯಲ್ಲಿ, ಭಕ್ತಿಯ ರಾಜನಾದ ರಾಜನು ನಾರದನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದನು ಮತ್ತು ಆ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಶಿವನು ಅಲ್ಲಿಗೆ ತಲುಪಿದನು, ಅಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣನು ನಿಂತಿದ್ದನು.1695.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

ಚೌಪೈ

ਇਤੇ ਰੁਦ੍ਰ ਮਨਿ ਮੰਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰਿਓ ॥

eite rudr man mantr bichaario |

ಇಲ್ಲಿ ರುದ್ರನು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಯೋಚಿಸಿದನು

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਪਤਿ ਕੇ ਨਿਕਟਿ ਉਚਾਰਿਓ ॥

sree jadupat ke nikatt uchaario |

ಮತ್ತು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ಬಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ಹೇಳಿದರು

ਅਬ ਹੀ ਮ੍ਰਿਤਹਿ ਆਇਸ ਦੀਜੈ ॥

ab hee mriteh aaeis deejai |

ಈಗಲೇ ಮೃತು-ದೇವನಿಗೆ ಅವಕಾಶ ಕೊಡಿ,

ਤਬ ਇਹ ਭੂਪ ਮਾਰਿ ਕੈ ਲੀਜੈ ॥੧੬੯੬॥

tab ih bhoop maar kai leejai |1696|

ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತಾ, ಶಿವನು ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಹೇಳಿದನು, “ರಾಜನನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಮರಣವನ್ನು ಈಗಲೇ ಒಪ್ಪಿಸು.1696.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ದೋಹ್ರಾ

ਸਰ ਅਪਨੇ ਮੈ ਮ੍ਰਿਤੁ ਧਰਿ ਇਹ ਤੁਮ ਕਰਹੁ ਉਪਾਇ ॥

sar apane mai mrit dhar ih tum karahu upaae |

(ಬಿಲ್ಲಿನ ತುದಿಯನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಿ) ನಿನ್ನ ಬಾಣದಲ್ಲಿ ಮೃತು-ದೇವನಿಗೆ; ನೀವೂ ಹಾಗೆಯೇ ಮಾಡುತ್ತೀರಿ.

ਅਬ ਕਸਿ ਕੈ ਧਨੁ ਛਾਡੀਏ ਭੂਲੇ ਬਡਿ ਅਨਿਆਇ ॥੧੬੯੭॥

ab kas kai dhan chhaaddee bhoole badd aniaae |1697|

"ಸಾವನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಬಾಣದಲ್ಲಿ ಕೂರಿಸುವ ಮತ್ತು ಬಿಲ್ಲು ಎಳೆಯುವ ಹಂತವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಿ, ಬಾಣವನ್ನು ಬಿಡಿ, ಇದರಿಂದ ಈ ರಾಜನು ಅನ್ಯಾಯದ ಎಲ್ಲಾ ಕೃತ್ಯಗಳನ್ನು ಮರೆತುಬಿಡುತ್ತಾನೆ." 1697.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

ಚೌಪೈ

ਸੋਈ ਕਾਮ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਕੀਨੋ ॥

soee kaam sayaam joo keeno |

ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನೂ ಅದನ್ನೇ ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ

ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਸੋ ਸਿਵ ਜੂ ਕਹਿ ਦੀਨੋ ॥

jih bidh so siv joo keh deeno |

ಕೃಷ್ಣನು ಶಿವನ ಸಲಹೆಯಂತೆ ನಡೆದುಕೊಂಡನು

ਤਬ ਚਿਤਵਨ ਹਰਿ ਮ੍ਰਿਤ ਕੋ ਕੀਯੋ ॥

tab chitavan har mrit ko keeyo |

ಆಗ ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಮೃತ್ಯುದೇವನ ನೆನಪಾಯಿತು

ਮੀਚ ਆਇ ਕੈ ਦਰਸਨੁ ਦੀਯੋ ॥੧੬੯੮॥

meech aae kai darasan deeyo |1698|

ಕೃಷ್ಣನು ಸಾವಿನ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಮರಣದ ದೇವರು ಸ್ವತಃ ಪ್ರಕಟವಾಯಿತು.1698.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ದೋಹ್ರಾ

ਕਹਿਓ ਮ੍ਰਿਤ ਕੋ ਕ੍ਰਿਸਨ ਜੂ ਮੋ ਸਰ ਮੈ ਕਰ ਬਾਸੁ ॥

kahio mrit ko krisan joo mo sar mai kar baas |

ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣನು ಮೃತು-ದೇವನಿಗೆ ಹೇಳಿದನು, ನೀನು ನನ್ನ ಬಾಣದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಬೇಕು.

ਅਬ ਛਾਡਤ ਹੋ ਸਤ੍ਰ ਪੈ ਜਾਇ ਕਰਹੁ ਤਿਹ ਨਾਸੁ ॥੧੬੯੯॥

ab chhaaddat ho satr pai jaae karahu tih naas |1699|

ಕೃಷ್ಣನು ಮರಣದ ದೇವರಿಗೆ ಹೇಳಿದನು, "ನನ್ನ ಬಾಣದಲ್ಲಿ ಉಳಿಯಿರಿ ಮತ್ತು ನಾನು ಬಾಣವನ್ನು ಬಿಡುವ ಮೂಲಕ ನೀವು ಶತ್ರುವನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸಬಹುದು." 1699.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਦੇਵ ਬਧੂਨ ਕੈ ਨੈਨ ਕਟਾਛ ਬਿਲੋਕਤ ਹੀ ਨ੍ਰਿਪ ਚਿਤ ਲੁਭਾਯੋ ॥

dev badhoon kai nain kattaachh bilokat hee nrip chit lubhaayo |

ರಾಜನು ಸ್ವರ್ಗೀಯ ಕನ್ಯೆಯ ಪಕ್ಕದ ನೋಟದಿಂದ ಆಕರ್ಷಿತನಾದನು

ਨਾਰਦ ਬ੍ਰਹਮ ਦੁਹੂੰ ਮਿਲ ਕੈ ਰਨ ਮੈ ਸੰਗਿ ਬਾਤਨ ਕੇ ਉਰਝਾਯੋ ॥

naarad braham duhoon mil kai ran mai sang baatan ke urajhaayo |

ಈ ಕಡೆ ನಾರದ ಮತ್ತು ಬ್ರಹ್ಮ ಒಟ್ಟಿಗೆ ರಾಜನನ್ನು ತಮ್ಮ ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿಸಿದರು

ਸ੍ਯਾਮ ਤਬੈ ਲਖਿ ਘਾਤ ਭਲੀ ਅਰਿ ਮਾਰਨ ਕੋ ਮ੍ਰਿਤ ਬਾਨ ਚਲਾਯੋ ॥

sayaam tabai lakh ghaat bhalee ar maaran ko mrit baan chalaayo |

ಒಳ್ಳೆಯ ಅವಕಾಶವನ್ನು ಕಂಡ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ಶತ್ರುವನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಮೃತ್ಯುದೇವನ ಬಾಣವನ್ನು ತಕ್ಷಣವೇ ಬಿಟ್ಟನು.

ਮੰਤ੍ਰਨਿ ਕੇ ਬਲ ਸੋ ਛਲ ਸੋ ਤਬ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਸਿਰੁ ਕਾਟਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥੧੭੦੦॥

mantran ke bal so chhal so tab bhoopat ko sir kaatt giraayo |1700|

ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಒಂದು ಒಳ್ಳೆಯ ಅವಕಾಶವನ್ನು ಕಂಡು, ಕೃಷ್ಣನು ತನ್ನ ಮರಣದ ಬಾಣವನ್ನು ಹೊರಹಾಕಿದನು ಮತ್ತು ಮಂತ್ರಗಳ ಬಲದಿಂದ ರಾಜನ ತಲೆಯನ್ನು ವಂಚನೆಯಿಂದ ಕೆಳಗೆ ಬೀಳಿಸಿದನು.1700.

ਜਦਿਪਿ ਸੀਸ ਕਟਿਓ ਨ ਹਟਿਓ ਗਹਿ ਕੇਸਨਿ ਤੇ ਹਰਿ ਓਰਿ ਚਲਾਯੋ ॥

jadip sees kattio na hattio geh kesan te har or chalaayo |

ರಾಜನ ತಲೆಯು ಕತ್ತರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದರೂ, ಅವನು ಸ್ಥಿರವಾಗಿಯೇ ಇದ್ದನು ಮತ್ತು ಅವನ ತಲೆಯನ್ನು ಕೂದಲಿನಿಂದ ಹಿಡಿದು ಕೃಷ್ಣನ ಕಡೆಗೆ ಎಸೆದನು.

ਮਾਨਹੁ ਪ੍ਰਾਨ ਚਲਿਯੋ ਦਿਵਿ ਆਨਨ ਕਾਜ ਬਿਦਾ ਬ੍ਰਿਜਰਾਜ ਪੈ ਆਯੋ ॥

maanahu praan chaliyo div aanan kaaj bidaa brijaraaj pai aayo |

ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ವಿದಾಯ ಹೇಳಲು ಅವನ ಪ್ರಾಣಗಳು (ಪ್ರಮುಖ ಶಕ್ತಿ) ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ತಲುಪಿದಂತೆ ತೋರುತ್ತಿತ್ತು.

ਸੋ ਸਿਰੁ ਲਾਗ ਗਯੋ ਹਰਿ ਕੇ ਉਰਿ ਮੂਰਛ ਹ੍ਵੈ ਪਗੁ ਨ ਠਹਰਾਯੋ ॥

so sir laag gayo har ke ur moorachh hvai pag na tthaharaayo |

ಆ ತಲೆ ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಬಡಿದು ನಿಲ್ಲಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ

ਦੇਖਹੁ ਪਉਰਖ ਭੂਪ ਕੇ ਮੁੰਡ ਕੋ ਸ੍ਯੰਦਨ ਤੇ ਪ੍ਰਭੁ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥੧੭੦੧॥

dekhahu paurakh bhoop ke mundd ko sayandan te prabh bhoom giraayo |1701|

ಅವನು ಪ್ರಜ್ಞಾಹೀನನಾಗಿ ಬಿದ್ದನು, ರಾಜನ ತಲೆಯ ಶೌರ್ಯವನ್ನು ನೋಡಿ, ಅದರ ಹೊಡೆತದಿಂದ ಭಗವಂತ (ಕೃಷ್ಣ) ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ರಥದಿಂದ ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದನು.1701.

ਭੂਪਤ ਜੈਸੋ ਸੁ ਪੌਰਖ ਕੀਨੋ ਹੈ ਤੈਸੀ ਕਰੀ ਨ ਕਿਸੀ ਕਰਨੀ ॥

bhoopat jaiso su pauarakh keeno hai taisee karee na kisee karanee |

ರಾಜನು ಮಾಡಿದ ಶೌರ್ಯವನ್ನು ಯಾರೂ (ಬೇರೆ) ಮಾಡಿಲ್ಲ.

ਲਖਿ ਜਛਨਿ ਕਿਨਰੀ ਰੀਝ ਰਹੀ ਨਭ ਮੈ ਸਭ ਦੇਵਨ ਕੀ ਘਰਨੀ ॥

lakh jachhan kinaree reejh rahee nabh mai sabh devan kee gharanee |

ರಾಜ ಖರಗ್ ಸಿಂಗ್ ಅಸಾಧಾರಣ ಶೌರ್ಯವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದನು, ಇದನ್ನು ನೋಡಿ ಯಕ್ಷರು, ಕಿನ್ನರರು ಮತ್ತು ದೇವರುಗಳ ಮಹಿಳೆಯರು ಆಕರ್ಷಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਮ੍ਰਿਦ ਬਾਜਤ ਬੀਨ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਉਪੰਗ ਮੁਚੰਗ ਲੀਏ ਉਤਰੀ ਧਰਨੀ ॥

mrid baajat been mridang upang muchang lee utaree dharanee |

ಮತ್ತು ಬೀನ್, ಮೃದಂಗ, ಉಪಾಂಗ, ಮುಚಾಂಗ್ (ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದ) ಮೃದುವಾದ ಸ್ವರಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾ ಭೂಮಿಗೆ ಬಂದಿವೆ.

ਨਭ ਨਾਚਤ ਗਾਵਤ ਰੀਝਿ ਰਿਝਾਵਤ ਯੌ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਨੇ ਬਰਨੀ ॥੧੭੦੨॥

nabh naachat gaavat reejh rijhaavat yau upamaa kab ne baranee |1702|

ಅವರು ತಮ್ಮ ಸಂಗೀತ ವಾದ್ಯಗಳಾದ ಲೈರ್ಸ್, ಡ್ರಮ್ಸ್ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ನುಡಿಸುತ್ತಾ ಭೂಮಿಗೆ ಇಳಿದರು, ಮತ್ತು ಎಲ್ಲರೂ ಕುಣಿದು ಕುಪ್ಪಳಿಸುವ ಮೂಲಕ ತಮ್ಮ ಆನಂದವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಇತರರನ್ನು ಸಂತೋಷಪಡಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.1702.