ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 521

ਭਾਖਤ ਭੇ ਨ੍ਰਿਪ ਸੋ ਭਜੀਐ ਬਚ ਹੈ ਨ ਕੋਊ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੇ ਆਗੇ ॥੨੨੧੮॥

bhaakhat bhe nrip so bhajeeai bach hai na koaoo brijanaath ke aage |2218|

“ಕೃಷ್ಣನ ಮುಂದೆ ಯಾರೂ ಉಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ, ಓ ರಾಜ! ನಾವು ಓಡಿಹೋಗಬೇಕು." 2218.

ਭੀਰ ਪਰੀ ਜਬ ਭੂਪਤਿ ਪੈ ਤਬ ਆਪਨੇ ਜਾਨ ਕੈ ਈਸ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

bheer paree jab bhoopat pai tab aapane jaan kai ees nihaariyo |

ರಾಜನ ಮೇಲೆ ಗುಂಪು ರಚನೆಯಾದಾಗ, ಅವನು ತನ್ನ (ಸಹಾಯಕ) ತಿಳಿದು ಶಿವನ ಕಡೆಗೆ ತಿರುಗಿದನು.

ਸੰਤ ਸਹਾਇ ਕੋ ਜਾਇ ਭਿਰਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਸੋ ਚਿਤ ਬੀਚ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

sant sahaae ko jaae bhiriyo brij naaeik so chit beech bichaariyo |

ರಾಜನು ತನ್ನನ್ನು ವಿಪತ್ತಿನ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಕಂಡುಕೊಂಡಾಗ, ಅವನು ಶಿವನನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡನು ಮತ್ತು ಶಿವನು ಸಹ ರಾಜನು ಸಂತರ ಬೆಂಬಲಿಗನಾದ ಕೃಷ್ಣನೊಂದಿಗೆ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಬಂದನೆಂದು ಭಾವಿಸಿದನು.

ਆਯੁਧ ਲੈ ਅਪਨੇ ਸਭ ਹੀ ਹਰਿ ਓਰ ਸੁ ਜੁਧ ਕੇ ਕਾਜ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥

aayudh lai apane sabh hee har or su judh ke kaaj sidhaariyo |

ಅವನು ತನ್ನ ಆಯುಧಗಳನ್ನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು ಯುದ್ಧಕ್ಕಾಗಿ ಕೃಷ್ಣನ ಕಡೆಗೆ ಹೋದನು

ਆਵਤ ਹੀ ਸੁ ਕਹੋ ਅਬ ਹਉ ਜਿਹ ਭਾਤਿ ਦੁਹੂ ਤਿਹ ਠਾ ਰਨ ਪਾਰਿਯੋ ॥੨੨੧੯॥

aavat hee su kaho ab hau jih bhaat duhoo tih tthaa ran paariyo |2219|

ಅವನು ಹೇಗೆ ಭೀಕರ ಯುದ್ಧವನ್ನು ಮಾಡಿದನೆಂದು ಈಗ ನಾನು ವಿವರಿಸುತ್ತೇನೆ.2219.

ਰੁਦ੍ਰ ਹ੍ਵੈ ਰੁਦ੍ਰ ਜਬੈ ਰਨ ਮੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਰਿਸਿ ਨਾਦ ਬਜਾਯੋ ॥

rudr hvai rudr jabai ran mai kab sayaam bhanai ris naad bajaayo |

ಕವಿ ಶ್ಯಾಮ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ರುದ್ರನು ಭಯಾನಕ ರೂಪವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ನಾಡನ್ನು ಆಡಿದಾಗ ಕೋಪಗೊಂಡನು.

ਸੂਰ ਨ ਕਾਹੂੰ ਤੇ ਨੈਕੁ ਟਿਕਿਯੋ ਗਯੋ ਭਾਜ ਗਏ ਨ ਰਤੀ ਕੁ ਦ੍ਰਿੜਾਯੋ ॥

soor na kaahoon te naik ttikiyo gayo bhaaj ge na ratee ku drirraayo |

ತೀವ್ರ ಕೋಪದಲ್ಲಿ ಶಿವನು ತನ್ನ ಯುದ್ಧರಂಗವನ್ನು ಊದಿದನು, ಆಗ ಯಾವ ಯೋಧರೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದವರೆಗೆ ಅಲ್ಲಿ ಉಳಿಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ.

ਸਤ੍ਰਨ ਕੇ ਦੁਹੂ ਸਤ੍ਰਨ ਸੰਗ ਲੈ ਰੋਖ ਹਲੀ ਸੁ ਸੋਊ ਡਰ ਪਾਯੋ ॥

satran ke duhoo satran sang lai rokh halee su soaoo ddar paayo |

ಶತ್ರು (ಬಾಣಾಸುರ) ಮತ್ತು ಅವನ ಇತರ ಸಹಚರರು ಕೋಪದಿಂದ ಬಲರಾಮನಿಂದ ಭಯಭೀತರಾದರು.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਸੋ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਬ ਹੀ ਸਿਵ ਆਇ ਕੈ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥੨੨੨੦॥

sree brijanaath so sayaam bhanai tab hee siv aae kai judh machaayo |2220|

ಶಿವನು ಕೃಷ್ಣನೊಂದಿಗೆ ಯುದ್ಧವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಾಗ ಎರಡೂ ಕಡೆಯ ಶತ್ರುಗಳು ಭಯಭೀತರಾದರು.2220.

ਜੇ ਸਭ ਘਾਇ ਚਲਾਵਤ ਭਯੋ ਸਿਵ ਤੇ ਸਭ ਹੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਬਚਾਏ ॥

je sabh ghaae chalaavat bhayo siv te sabh hee brijanaath bachaae |

ಭಗವಾನ್ ಕೃಷ್ಣನು ಶಿವನ ದಾಳಿಯಿಂದ ಅವರೆಲ್ಲರನ್ನೂ ರಕ್ಷಿಸಿದನು.

ਤਉਨ ਸਮੈ ਸਿਵ ਕੋ ਆਪੁਨੇ ਸਭ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੇ ਤਕਿ ਘਾਇ ਲਗਾਏ ॥

taun samai siv ko aapune sabh sayaam bhane tak ghaae lagaae |

ಕೃಷ್ಣನು ಶಿವನ ಹೊಡೆತದಿಂದ ತನ್ನನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಿಕೊಂಡನು ಮತ್ತು ಶಿವನನ್ನು ಗುರಿಯಾಗಿಸಿ ಅವನನ್ನು ಗಾಯಗೊಳಿಸಿದನು

ਜੁਧੁ ਕੀਯੋ ਬਹੁ ਭਾਤਿ ਦੁਹੂ ਜਿਹ ਕੋ ਸਭ ਹੀ ਸੁਰ ਦੇਖਨ ਆਏ ॥

judh keeyo bahu bhaat duhoo jih ko sabh hee sur dekhan aae |

ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಅನೇಕ ರೀತಿಯ ಯುದ್ಧಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದರು, ಅದನ್ನು ಎಲ್ಲಾ ದೇವತೆಗಳು ನೋಡಲು ಬಂದರು.

ਅੰਤਿ ਖਿਸਾਇ ਰਿਸਾਇ ਕ੍ਰਿਪਾਨਿਧਿ ਏਕ ਗਦਾ ਹੂੰ ਸੋ ਰੁਦ੍ਰ ਗਿਰਾਏ ॥੨੨੨੧॥

ant khisaae risaae kripaanidh ek gadaa hoon so rudr giraae |2221|

ಇಬ್ಬರೂ ವಿಭಿನ್ನ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೋರಾಡಿದರು ಮತ್ತು ಆ ಯುದ್ಧವನ್ನು ನೋಡಲು ದೇವತೆಗಳು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದರು ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಕೃಷ್ಣನು ತೀವ್ರ ಕೋಪಗೊಂಡ ಶಿವನು ತನ್ನ ಗದೆಯ ಹೊಡೆತದಿಂದ ಕೆಳಗೆ ಬೀಳುವಂತೆ ಮಾಡಿದನು.2221.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

ಚೌಪೈ

ਜਬ ਰੁਦ੍ਰਹਿ ਹਰਿ ਘਾਇ ਲਗਾਯੋ ॥

jab rudreh har ghaae lagaayo |

ರುದ್ರ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನಿಂದ ಗಾಯಗೊಂಡಾಗ

ਬਿਸੁਧੋ ਕਰਿ ਕਰਿ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥

bisudho kar kar bhoom giraayo |

ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ, ಕೃಷ್ಣನು ಶಿವನನ್ನು ಗಾಯಗೊಳಿಸಿದಾಗ ಮತ್ತು ಅವನನ್ನು ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಕೆಡವಿದಾಗ,

ਸੰਕਿਤ ਭਯੋ ਨ ਫਿਰਿ ਧਨੁ ਤਾਨਿਯੋ ॥

sankit bhayo na fir dhan taaniyo |

ಯಾರು ಕೂಡ ಭಯಭೀತರಾದರು ಮತ್ತು ನಂತರ ಅವನು ತನ್ನ ಬಿಲ್ಲನ್ನು ಎಳೆಯಲಿಲ್ಲ

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਸਹੀ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਨਿਯੋ ॥੨੨੨੨॥

sree jadubeer sahee prabh jaaniyo |2222|

ಅವನು ತನ್ನ ನೈಜ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಭಗವಂತ (ದೇವರು) ಎಂದು ಗುರುತಿಸಿದನು.2222.

ਸੋਰਠਾ ॥

soratthaa |

SORTHA

ਰੁਦ੍ਰ ਕੋਪ ਦਯੋ ਤ੍ਯਾਗ ਜਦੁਪਤਿ ਕੋ ਬਲੁ ਹੇਰ ਕੈ ॥

rudr kop dayo tayaag jadupat ko bal her kai |

ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ಬಲವನ್ನು ಕಂಡು ಶಿವನು ತನ್ನ ಕೋಪವನ್ನು ಹೊರಹಾಕಿದನು.

ਪਾਇਨ ਲਾਗਿਯੋ ਆਇ ਰਹਿਯੋ ਚਰਨ ਗਹਿ ਹਰ ਦੋਊ ॥੨੨੨੩॥

paaein laagiyo aae rahiyo charan geh har doaoo |2223|

ಕೃಷ್ಣನ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಕಂಡು, ಶಿವನು ತನ್ನ ಕೋಪವನ್ನು ತೊರೆದನು ಮತ್ತು ಕೃಷ್ಣನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಬಿದ್ದನು.2223.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਰੁਦ੍ਰ ਕੀ ਦੇਖਿ ਦਸਾ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁ ਆਪਹਿ ਜੁਧੁ ਕੋ ਭੂਪਤਿ ਆਯੋ ॥

rudr kee dekh dasaa ih bhaat su aapeh judh ko bhoopat aayo |

ಶಿವನ ಈ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಕಂಡು ರಾಜನು ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಬಂದನು

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਦਸ ਸੈ ਭੁਜ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਊਪਰ ਬਾਨਨ ਓਘ ਚਲਾਯੋ ॥

sayaam bhanai das sai bhuj sayaam ke aoopar baanan ogh chalaayo |

ಅವನು ತನ್ನ ಸಾವಿರ ತೋಳುಗಳಿಂದ ಬಾಣಗಳ ಸುರಿಮಳೆಗೈದನು

ਓਘ ਜੋ ਆਵਤ ਬਾਨਨ ਕੋ ਸਭ ਹੀ ਹਰਿ ਮਾਰਗ ਮੈ ਨਿਵਰਾਯੋ ॥

ogh jo aavat baanan ko sabh hee har maarag mai nivaraayo |

ಕೃಷ್ಣನು ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಬಾಣಗಳನ್ನು ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ತಡೆದು ಅವುಗಳನ್ನು ನಿಷ್ಕ್ರಿಯಗೊಳಿಸಿದನು

ਸਾਰੰਗ ਆਪੁਨ ਹਾਥ ਬਿਖੈ ਧਰਿ ਕੈ ਅਰਿ ਕੋ ਬਹੁ ਘਾਇਨ ਘਾਯੋ ॥੨੨੨੪॥

saarang aapun haath bikhai dhar kai ar ko bahu ghaaein ghaayo |2224|

ಅವನು ತನ್ನ ಬಿಲ್ಲನ್ನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಶತ್ರುವನ್ನು ಬಹಳವಾಗಿ ಗಾಯಗೊಳಿಸಿದನು.2224.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਕ੍ਰੁਧਿਤ ਹੁਇ ਅਪਨੇ ਕਰ ਮੈ ਧਨ ਸਾਰੰਗ ਲੈ ਕੈ ॥

sree brij naaeik krudhit hue apane kar mai dhan saarang lai kai |

ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣನು ಕೋಪಗೊಂಡು ಸಾರಂಗಿ ಬಿಲ್ಲನ್ನು ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡನು

ਜੁਧੁ ਮਚਾਵਤ ਭਯੋ ਦਸ ਸੈ ਭੁਜ ਸੋ ਅਤਿ ਓਜ ਅਖੰਡ ਜਨੈ ਕੈ ॥

judh machaavat bhayo das sai bhuj so at oj akhandd janai kai |

ಕೋಪೋದ್ರಿಕ್ತನಾಗಿ ಅವನ ಬಿಲ್ಲು ಮತ್ತು ಬಾಣಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು, ಸಹಸ್ರಬಾಹುವಿನ ಅವಿನಾಶವಾದ ತೇಜಸ್ಸನ್ನು ಗುರುತಿಸಿದ ಕೃಷ್ಣನು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಭೀಕರ ಯುದ್ಧವನ್ನು ಮಾಡಿದನು.

ਅਉਰ ਹਨੇ ਬਲਵੰਡ ਘਨੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਅਤਿ ਪਉਰਖ ਕੈ ਕੈ ॥

aaur hane balavandd ghane kab sayaam bhanai at paurakh kai kai |

ಕವಿ ಶ್ಯಾಮ್ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ, ತನ್ನ ಶೌರ್ಯದಿಂದ ಅವನು ಅನೇಕ ಇತರ ಬಲಿಷ್ಠರನ್ನು ಕೊಂದನು.

ਛੋਰਿ ਦਯੋ ਤਿਹ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਰਨ ਮੈ ਤਿਹ ਕੀ ਸੁ ਭੁਜਾ ਫੁਨ ਦ੍ਵੈ ਕੈ ॥੨੨੨੫॥

chhor dayo tih bhoopat ko ran mai tih kee su bhujaa fun dvai kai |2225|

ಅವನು ತನ್ನ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ಅನೇಕ ಶಕ್ತಿಶಾಲಿ ಯೋಧರನ್ನು ಕೊಂದು ರಾಜನ ಇಬ್ಬರನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಎಲ್ಲಾ ತೋಳುಗಳನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿ ನಂತರ ಅವನನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿದನು.2225.

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥

kabiyo baach |

ಕವಿಯ ಮಾತು:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਬਾਹ ਸਹੰਸ੍ਰ ਕਹੋ ਤੁਮ ਹੀ ਅਬ ਲਉ ਜਗ ਮੈ ਨਰ ਕਾਹੂ ਕੀ ਹੋਈ ॥

baah sahansr kaho tum hee ab lau jag mai nar kaahoo kee hoee |

“ಓ ಸಹಸ್ರಬಾಹು! ಇವತ್ತಿನವರೆಗೂ ನಿನ್ನಷ್ಟು ದಯನೀಯ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಇರಲಿಲ್ಲ

ਅਉਰ ਕਹੋ ਕਿਹ ਭੂਪ ਇਤੀ ਅਪਨੇ ਗ੍ਰਿਹ ਬੀਚ ਸੰਪਤਿ ਸਮੋਈ ॥

aaur kaho kih bhoop itee apane grih beech sanpat samoee |

ಹೇಳಿ, ಓ ರಾಜ! ನಿಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟೊಂದು ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಏಕೆ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದ್ದೀರಿ?

ਏਤੇ ਪੈ ਸੰਤ ਸੁਨੋ ਹਿਤ ਕੈ ਸਿਵ ਸੋ ਛਰੀਯਾ ਪੁਨਿ ਰਾਖਤ ਹੋਈ ॥

ete pai sant suno hit kai siv so chhareeyaa pun raakhat hoee |

ಓ ಸಂತರೇ! ಆಸಕ್ತಿಯಿಂದ ಕೇಳಿ, ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಆದ ನಂತರವೂ ಶಿವನೊಂದಿಗೆ ಮೋಸ ಮಾಡಿದವನನ್ನು ಉಳಿಸಲಾಗಿದೆ.

ਤਾ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਬਰੁ ਯਾ ਬਿਧਿ ਈਸ ਦਯੋ ਜਗਦੀਸ ਕੀਓ ਭਯੋ ਸੋਈ ॥੨੨੨੬॥

taa nrip ko bar yaa bidh ees dayo jagadees keeo bhayo soee |2226|

"ಇಂತಹ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿರುವಾಗ, ಒಬ್ಬನು ಶಕ್ತಿಶಾಲಿ ಶಿವನನ್ನು ತನ್ನ ರಕ್ಷಕನಾಗಿ ಏಕೆ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ?" ಅವನು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಶಿವನಿಂದ ವರವನ್ನು ದಯಪಾಲಿಸಿದ್ದಾನೆ, ಆದರೆ ಅದು ಮಾತ್ರ ಸಂಭವಿಸುತ್ತದೆ, ಅದು ಭಗವಂತ-ದೇವರು.2226.