ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 325

ਮਾਨਹੁ ਲੈ ਸਿਵ ਕੇ ਰਿਪੁ ਆਪ ਦਯੋ ਬਿਧਨਾ ਰਸ ਯਾਹਿ ਨਿਚੋਹੈ ॥੩੧੭॥

maanahu lai siv ke rip aap dayo bidhanaa ras yaeh nichohai |317|

ಪ್ರೀತಿಯ ದೇವರು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಹೊಂದಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ, ಸಂಪೂರ್ಣ ಸಾರವನ್ನು ತೊಳೆದು, ಅದನ್ನು ಕೃಷ್ಣನ ಮುಂದೆ ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸಿದನು.317.

ਗਵਾਰਿ ਕੇ ਹਾਥ ਪੈ ਹਾਥ ਧਰੇ ਹਰਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਰੁ ਕੇ ਤਰਿ ਠਾਢੇ ॥

gavaar ke haath pai haath dhare har sayaam kahai tar ke tar tthaadte |

ಗೋಪ ಹುಡುಗರ ಕೈಗಳ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಕೈಗಳನ್ನು ಇರಿಸಿ, ಕೃಷ್ಣನು ಮರದ ಕೆಳಗೆ ನಿಂತಿದ್ದಾನೆ

ਪਾਟ ਕੋ ਪਾਟ ਧਰੇ ਪੀਯਰੋ ਉਰਿ ਦੇਖਿ ਜਿਸੈ ਅਤਿ ਆਨੰਦ ਬਾਢੇ ॥

paatt ko paatt dhare peeyaro ur dekh jisai at aanand baadte |

ಅವನು ಹಳದಿ ವಸ್ತ್ರವನ್ನು ಧರಿಸಿದ್ದಾನೆ, ಅದನ್ನು ನೋಡಿ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷವು ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು

ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਜਿਉ ਚੁਨਿ ਲੀ ਤਿਸ ਕੋ ਚੁਨਿ ਕਾਢੈ ॥

taa chhab kee at hee upamaa kab jiau chun lee tis ko chun kaadtai |

ಕವಿಯು ಈ ಚಮತ್ಕಾರವನ್ನು ಈ ರೀತಿ ವಿವರಿಸಿದ್ದಾನೆ:

ਮਾਨਹੁ ਪਾਵਸ ਕੀ ਰੁਤਿ ਮੈ ਚਪਲਾ ਚਮਕੀ ਘਨ ਸਾਵਨ ਗਾਢੇ ॥੩੧੮॥

maanahu paavas kee rut mai chapalaa chamakee ghan saavan gaadte |318|

ಕಡು ಮೋಡಗಳಿಂದ ಮಿಂಚು ಮಿನುಗುತ್ತಿರುವಂತೆ ತೋರುತ್ತಿದೆ.೩೧೮.

ਲੋਚਨ ਕਾਨ੍ਰਹ ਨਿਹਾਰਿ ਤ੍ਰਿਯਾ ਦਿਜ ਰੂਪ ਕੈ ਪਾਨ ਮਹਾ ਮਤ ਹੂਈ ॥

lochan kaanrah nihaar triyaa dij roop kai paan mahaa mat hooee |

ಕೃಷ್ಣನ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರ ಹೆಂಡತಿಯರು ಅವನ ಸೌಂದರ್ಯದಿಂದ ಅಮಲೇರಿದರು

ਹੋਇ ਗਈ ਤਨ ਮੈ ਗ੍ਰਿਹ ਕੀ ਸੁਧਿ ਯੌ ਉਡਗੀ ਜਿਮੁ ਪਉਨ ਸੋ ਰੂਈ ॥

hoe gee tan mai grih kee sudh yau uddagee jim paun so rooee |

ಗಾಳಿಗೆ ಮೊದಲು ಹತ್ತಿದಂತೆ ಹಾರಿಹೋದ ಅವರ ಮನೆಗಳನ್ನು ಅವರು ಮರೆತುಬಿಟ್ಟರು

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਨ ਕੋ ਬਿਰਹਾਗਨਿ ਯੌ ਭਰਕੀ ਜਿਮੁ ਤੇਲ ਸੋ ਧੂਈ ॥

sayaam kahai tin ko birahaagan yau bharakee jim tel so dhooee |

ಎಣ್ಣೆಯನ್ನು ಸುರಿದಾಗ ಬೆಂಕಿಯಂತೆ ಅವರಲ್ಲಿ ವಿರಹದ ಬೆಂಕಿ ಉರಿಯುತ್ತಿತ್ತು

ਜਿਉ ਟੁਕਰਾ ਪਿਖਿ ਚੁੰਬਕ ਡੋਲਤ ਬੀਚ ਮਨੋ ਜਲ ਲੋਹ ਕੀ ਸੂਈ ॥੩੧੯॥

jiau ttukaraa pikh chunbak ddolat beech mano jal loh kee sooee |319|

ಅವರ ಸ್ಥಿತಿಯು ಅಯಸ್ಕಾಂತವನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಕಬ್ಬಿಣದಂತಿದೆ ಅಥವಾ ಅಯಸ್ಕಾಂತವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಅಪೇಕ್ಷಿಸುವ ಕಬ್ಬಿಣದ ಸೂಜಿಯಂತಿತ್ತು.319

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੇ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ਤ੍ਰਿਯਾ ਦਿਜ ਪ੍ਰੇਮ ਬਢਿਯੋ ਦੁਖ ਦੂਰ ਭਏ ਹੈ ॥

kaanrah ke roop nihaar triyaa dij prem badtiyo dukh door bhe hai |

ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ರೂಪವನ್ನು ನೋಡಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಸ್ತ್ರೀಯರ ಪ್ರೀತಿ ಹೆಚ್ಚಿ ದುಃಖ ದೂರವಾಯಿತು.

ਭੀਖਮ ਮਾਤ ਕੋ ਜ੍ਯੋ ਪਰਸੇ ਛਿਨ ਮੈ ਸਭ ਪਾਪ ਬਿਲਾਇ ਗਏ ਹੈ ॥

bheekham maat ko jayo parase chhin mai sabh paap bilaae ge hai |

ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಬ್ರಾಹ್ಮಿಯರ ಪತ್ನಿಯರ ಸಂಕಟ ದೂರವಾಯಿತು ಮತ್ತು ತಾಯಿಯ ಪಾದಗಳನ್ನು ಮುಟ್ಟಿದ ಭೀಷ್ಮನ ಸಂಕಟ ದೂರವಾದಂತೆ ಅವರ ಪ್ರೀತಿಯು ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು.

ਆਨਨ ਦੇਖਿ ਕੇ ਸ੍ਯਾਮ ਘਨੋ ਚਿਤ ਬੀਚ ਬਸਿਯੋ ਦ੍ਰਿਗ ਮੂੰਦ ਲਏ ਹੈ ॥

aanan dekh ke sayaam ghano chit beech basiyo drig moond le hai |

ಶ್ಯಾಮ್ (ಹುಬ್ಬುಗಳು) ಗೆ ಪರ್ಯಾಯವಾಗಿ ಮುಖವಾಡವನ್ನು ನೋಡಿದ ಅವರು ಚಿತ್‌ನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿದ್ದಾರೆ,

ਜਿਉ ਧਨਵਾਨ ਮਨੋ ਧਨ ਕੋ ਧਰਿ ਅੰਦਰ ਧਾਮ ਕਿਵਾਰ ਦਏ ਹੈ ॥੩੨੦॥

jiau dhanavaan mano dhan ko dhar andar dhaam kivaar de hai |320|

ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ಮುಖವನ್ನು ನೋಡಿದ ಸ್ತ್ರೀಯರು ಅದನ್ನು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡರು ಮತ್ತು ಶ್ರೀಮಂತ ವ್ಯಕ್ತಿ ತನ್ನ ಹಣವನ್ನು ತನ್ನ ತಿಜೋರಿಯಲ್ಲಿ ಮುಚ್ಚುವಂತೆ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿದರು.320.

ਸੁਧਿ ਭਈ ਜਬ ਹੀ ਤਨ ਮੈ ਤਬ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹੀ ਹਸਿ ਕੈ ਗ੍ਰਿਹ ਜਾਵਹੁ ॥

sudh bhee jab hee tan mai tab kaanrah kahee has kai grih jaavahu |

(ಅವರು) ತಮ್ಮ ದೇಹವನ್ನು ಚೇತರಿಸಿಕೊಂಡಾಗ, ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣ (ಅವರಿಗೆ) ನಗುತ್ತಾ (ಈಗ ನೀವು) ಮನೆಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿ ಎಂದು ಹೇಳಿದನು.

ਬਿਪਨ ਬੀਚ ਕਹੈ ਰਹੀਯੋ ਦਿਨ ਰੈਨ ਸਭੇ ਹਮਰੈ ਗੁਨ ਗਾਵਹੁ ॥

bipan beech kahai raheeyo din rain sabhe hamarai gun gaavahu |

ಆ ಸ್ತ್ರೀಯರು ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಪಡೆದಾಗ, ಕೃಷ್ಣನು ನಗುತ್ತಾ ಅವರಿಗೆ ಹೇಳಿದನು, "ಈಗ ನೀವು ನಿಮ್ಮ ಮನೆಗಳಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣರೊಂದಿಗೆ ವಾಸಿಸಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ನನ್ನನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ.

ਹੋਇ ਨ ਤ੍ਰਾਸ ਤੁਮੈ ਜਮ ਕੀ ਹਿਤ ਕੈ ਹਮ ਸੋ ਜੁ ਧਿਆਨ ਲਗਾਵਹੁ ॥

hoe na traas tumai jam kee hit kai ham so ju dhiaan lagaavahu |

ನೀವು ನನ್ನ ಗಮನವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಇರಿಸಿದಾಗ (ಆಗ) ಯಮ ಭಯವು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಕಾಡುವುದಿಲ್ಲ.

ਜੋ ਤੁਮ ਬਾਤ ਕਰੋ ਇਹ ਹੀ ਤਬ ਹੀ ਸਬ ਹੀ ਮੁਕਤਾ ਫਲੁ ਪਾਵਹੁ ॥੩੨੧॥

jo tum baat karo ih hee tab hee sab hee mukataa fal paavahu |321|

ನೀವು ನನ್ನನ್ನು ಸ್ಮರಿಸಿದಾಗ, ನೀವು ಯಮ (ಮರಣ) ಭಯಪಡುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಈ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ನೀವು ಮೋಕ್ಷವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೀರಿ.321.

ਦਿਜਨ ਤ੍ਰਿਯੋ ਬਾਚ ॥

dijan triyo baach |

ಬ್ರಾಹ್ಮಣರ ಪತ್ನಿಯರ ಮಾತು:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਪਤਨੀ ਦਿਜ ਕੀ ਇਹ ਬਾਤ ਕਹੀ ਹਮ ਸੰਗ ਨ ਛਾਡਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਤੁਮਾਰੋ ॥

patanee dij kee ih baat kahee ham sang na chhaaddat kaanrah tumaaro |

ಬ್ರಾಹ್ಮಣರ ಪತ್ನಿಯರು ಓ ಕೃಷ್ಣಾ! ನಾವು ನಿನ್ನನ್ನು ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ.

ਸੰਗ ਫਿਰੈ ਤੁਮਰੇ ਦਿਨ ਰੈਨਿ ਚਲੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੌ ਬ੍ਰਿਜ ਜੋਊ ਸਿਧਾਰੋ ॥

sang firai tumare din rain chalai brij kau brij joaoo sidhaaro |

ನಾವು ಬ್ರಾಹ್ಮಣರ ಪತ್ನಿಯರು ಆದರೆ ಓ ಕೃಷ್ಣಾ! ನಾವು ನಿನ್ನನ್ನು ಕೈಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ, ನಾವು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಇರುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ನೀವು ಬ್ರಜಕ್ಕೆ ಹೋದರೆ, ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಅಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತೇವೆ

ਲਾਗ ਰਹਿਯੋ ਤੁਮ ਸੋ ਹਮਰੋ ਮਨ ਜਾਤ ਨਹੀ ਮਨ ਧਾਮ ਹਮਾਰੋ ॥

laag rahiyo tum so hamaro man jaat nahee man dhaam hamaaro |

ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸು ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಬೆರೆತುಹೋಗಿದೆ ಮತ್ತು ಈಗ ಮನೆಗೆ ಹಿಂದಿರುಗುವ ಬಯಕೆ ಇಲ್ಲ

ਪੂਰਨ ਜੋਗ ਕੋ ਪਾਇ ਜੁਗੀਸ੍ਵਰ ਆਨਤ ਨ ਧਨ ਬੀਚ ਸੰਭਾਰੋ ॥੩੨੨॥

pooran jog ko paae jugeesvar aanat na dhan beech sanbhaaro |322|

ಅವನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಯೋಗಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಮನೆಯನ್ನು ತೊರೆದನು, ಅವನು ಮತ್ತೆ ತನ್ನ ಮನೆ ಮತ್ತು ಸಂಪತ್ತನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ.322.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ॥

kaanrah baach |

ಕೃಷ್ಣನ ಮಾತು

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਸ੍ਰੀ ਭਗਵਾਨ ਤਿਨੈ ਪਿਖਿ ਪ੍ਰੇਮ ਕਹਿਯੋ ਮੁਖ ਤੇ ਤੁਮ ਧਾਮਿ ਸਿਧਾਰੋ ॥

sree bhagavaan tinai pikh prem kahiyo mukh te tum dhaam sidhaaro |

ಅವರ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ನೋಡಿದ ಶ್ರೀ ಭಗವಾನ್ (ಕೃಷ್ಣ) ಮುಖದಿಂದ ನೀವು (ನಿಮ್ಮ) ಮನೆಗಳಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕೆಂದು ಹೇಳಿದರು.

ਜਾਇ ਸਭੈ ਪਤਿ ਆਪਨ ਆਪਨ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਥਾ ਕਹਿ ਤਾਹਿ ਉਧਾਰੋ ॥

jaae sabhai pat aapan aapan kaanrah kathaa keh taeh udhaaro |

ಅವರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನೋಡಿದ ಕೃಷ್ಣನು ಅವರನ್ನು ಮನೆಗೆ ಹೋಗುವಂತೆ ಹೇಳಿದನು ಮತ್ತು ಕೃಷ್ಣನ ಕಥೆಯನ್ನು ಅವರಿಗೆ ತಿಳಿಸಿ ತಮ್ಮ ಪತಿಯನ್ನು ಉದ್ಧಾರ ಮಾಡುವಂತೆ ಹೇಳಿದನು.

ਪੁਤ੍ਰਨ ਪਉਤ੍ਰਨ ਪਤਿਨ ਸੋ ਇਹ ਕੈ ਚਰਚਾ ਸਭ ਹੀ ਦੁਖੁ ਟਾਰੋ ॥

putran pautran patin so ih kai charachaa sabh hee dukh ttaaro |

ಇದನ್ನು (ನಿಮ್ಮ) ಪುತ್ರರು, ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳು ಮತ್ತು ಪತಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಚರ್ಚಿಸಿ, ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರ ದುಃಖವನ್ನು ನಿವಾರಿಸಿ

ਗੰਧ ਮਲਿਯਾਗਰ ਸ੍ਯਾਮ ਕੋ ਨਾਮ ਲੈ ਰੂਖਨ ਕੋ ਕਰਿ ਚੰਦਨ ਡਾਰੋ ॥੩੨੩॥

gandh maliyaagar sayaam ko naam lai rookhan ko kar chandan ddaaro |323|

ಈ ಚರ್ಚೆಯಿಂದ ಪುತ್ರರು, ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳು ಮತ್ತು ಪತಿಗಳ ದುಃಖವನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕಲು ಮತ್ತು ಶ್ರೀಗಂಧದ ಸುಗಂಧವನ್ನು ನೀಡುವ ಕೃಷ್ಣನ ಹೆಸರನ್ನು ಪುನರುಚ್ಚರಿಸುವಂತೆ ಅವರು ಕೇಳಿದರು. 323.

ਮਾਨ ਲਈ ਪਤਨੀ ਦਿਜ ਕੀ ਸਮ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹੀ ਬਤੀਆ ॥

maan lee patanee dij kee sam amrit kaanrah kahee bateea |

ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಸ್ತ್ರೀಯರು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಹೇಳಿದ್ದನ್ನೇ ಅಮೃತವೆಂದು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದರು.

ਜਿਤਨੋ ਹਰਿ ਯਾ ਉਪਦੇਸ ਕਰਿਯੋ ਤਿਤਨੋ ਨਹਿ ਹੋਤ ਕਛੂ ਜਤੀਆ ॥

jitano har yaa upades kariyo titano neh hot kachhoo jateea |

ಕೃಷ್ಣನ ಅಮೃತದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರ ಹೆಂಡತಿಯರು ಒಪ್ಪಿದರು ಮತ್ತು ಅವರಿಗೆ ಕೃಷ್ಣ ನೀಡಿದ ಸೂಚನೆಗಳನ್ನು ಒಂದೇ ಸಂಪುಟದಲ್ಲಿ ಯಾವ ಬ್ರಹ್ಮಚಾರಿಯೂ ನೀಡಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਚਰਚਾ ਜਬ ਜਾ ਉਨ ਸੋ ਇਨ ਕੀ ਤਬ ਹੀ ਉਨ ਕੀ ਭਈ ਯਾ ਗਤੀਆ ॥

charachaa jab jaa un so in kee tab hee un kee bhee yaa gateea |

ಈ (ಹೆಂಗಸರು) ಅವರೊಂದಿಗೆ (ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು) ಚರ್ಚಿಸಿದಾಗ, ಅವರು ಈ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಬಂದರು

ਇਨ ਸ੍ਰਯਾਹ ਭਏ ਮੁਖ ਯੌ ਜੁਵਤੀ ਮੁਖ ਲਾਲ ਭਏ ਵਹ ਜਿਉ ਰਤੀਆ ॥੩੨੪॥

ein srayaah bhe mukh yau juvatee mukh laal bhe vah jiau rateea |324|

ಅವರು ತಮ್ಮ ಗಂಡಂದಿರೊಂದಿಗೆ ಕೃಷ್ಣನ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚಿಸಿದಾಗ, ಈ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು, ಅವರ ಮುಖಗಳು ಕಪ್ಪು ಬಣ್ಣಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿದವು ಮತ್ತು ಈ ಮಹಿಳೆಯರ ಮುಖವು ಪ್ರೀತಿಯ ಸಾರದಿಂದ ಕೆಂಪಾಯಿತು.324.

ਚਰਚਾ ਸੁਨਿ ਬਿਪ ਜੁ ਤ੍ਰੀਅਨ ਸੋ ਮਿਲ ਕੈ ਸਭ ਹੀ ਪਛੁਤਾਵਨ ਲਾਗੇ ॥

charachaa sun bip ju treean so mil kai sabh hee pachhutaavan laage |

ಸ್ತ್ರೀಯರಿಂದ (ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ) ಚರ್ಚೆಯನ್ನು ಕೇಳಿದ ನಂತರ, ಎಲ್ಲಾ (ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು) ತಪಸ್ಸು ಮಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು.

ਬੇਦਨ ਕੌ ਹਮ ਕੌ ਸਭ ਕੌ ਧ੍ਰਿਗ ਗੋਪ ਗਏ ਮੰਗ ਕੈ ਹਮ ਆਗੈ ॥

bedan kau ham kau sabh kau dhrig gop ge mang kai ham aagai |

ಬ್ರಾಹ್ಮಣರೆಲ್ಲರೂ ತಮ್ಮ ಹೆಂಡತಿಯರ ಚರ್ಚೆಯನ್ನು ಕೇಳಿ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪಪಟ್ಟು ಹೇಳಿದರು, "ನಮ್ಮ ವೇದಗಳ ಜ್ಞಾನದ ಜೊತೆಗೆ ಗೋಪರು ನಮ್ಮಿಂದ ಭಿಕ್ಷೆಗೆ ಬಂದರು ಮತ್ತು ದೂರ ಹೋದರು ಎಂದು ನಾವು ಶಾಪಗ್ರಸ್ತರಾಗಿದ್ದೇವೆ.

ਮਾਨ ਸਮੁੰਦ੍ਰ ਮੈ ਬੂਡੇ ਹੁਤੇ ਹਮ ਚੂਕ ਗਯੋ ਅਉਸਰ ਤਉ ਹਮ ਜਾਗੇ ॥

maan samundr mai boodde hute ham chook gayo aausar tau ham jaage |

ನಾವು ಹೆಮ್ಮೆಯ ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದೇವೆ ಮತ್ತು ಅವಕಾಶವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡ ಮೇಲೆ ಮಾತ್ರ ಎಚ್ಚರವಾಯಿತು

ਪੈ ਜਿਨ ਕੀ ਇਹ ਹੈ ਪਤਨੀ ਤਿਹ ਤੇ ਫੁਨਿ ਹੈ ਹਮ ਹੂੰ ਬਡਭਾਗੇ ॥੩੨੫॥

pai jin kee ih hai patanee tih te fun hai ham hoon baddabhaage |325|

ಕೃಷ್ಣನ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣ ಹಚ್ಚಿದ ನಮ್ಮ ಹೆಂಗಸರು ನಮ್ಮ ಹೆಂಡತಿಯರು ಎಂಬುದೇ ಈಗ ನಾವು ಅದೃಷ್ಟವಂತರು.

ਮਾਨਿ ਸਭੈ ਦਿਜ ਆਪਨ ਕੋ ਧ੍ਰਿਗ ਫੇਰਿ ਕਰੀ ਮਿਲਿ ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਡਾਈ ॥

maan sabhai dij aapan ko dhrig fer karee mil kaanrah baddaaee |

ಎಲ್ಲಾ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು ತಮ್ಮನ್ನು ದೃಗರು ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿದರು ಮತ್ತು ನಂತರ ಅವರು ಒಟ್ಟಾಗಿ ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ವೈಭವೀಕರಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು.

ਲੋਕਨ ਕੋ ਸਭ ਕੇ ਪਤਿ ਕਾਨ੍ਰਹ ਹਮੈ ਕਹਿ ਬੇਦਨ ਬਾਤ ਸੁਨਾਈ ॥

lokan ko sabh ke pat kaanrah hamai keh bedan baat sunaaee |

ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವೇ ಶಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತಾ ಹೇಳಿದರು, ಕೃಷ್ಣನು ಎಲ್ಲಾ ಲೋಕಗಳ ಪ್ರಭು ಎಂದು ವೇದಗಳು ಹೇಳುತ್ತವೆ.

ਤੌ ਨ ਗਏ ਉਨ ਕੇ ਹਮ ਪਾਸਿ ਡਰੇ ਜੁ ਮਰੇ ਹਮ ਕਉ ਹਮ ਰਾਈ ॥

tau na ge un ke ham paas ddare ju mare ham kau ham raaee |

ನಮ್ಮ ರಾಜ (ಕಾನ್ಸ್) ನಮ್ಮನ್ನು ಕೊಂದುಬಿಡುತ್ತಾನೆ ಎಂಬ ಭಯದಿಂದ ನಾವು (ಇದು ತಿಳಿದಿದ್ದರೂ) ಅವರ ಬಳಿಗೆ ಹೋಗಲಿಲ್ಲ.

ਸਤਿ ਲਖਿਯੋ ਤੁਮ ਕਉ ਭਗਵਾਨ ਕਹੀ ਹਮ ਸਤ ਕਹੀ ਨ ਬਨਾਈ ॥੩੨੬॥

sat lakhiyo tum kau bhagavaan kahee ham sat kahee na banaaee |326|

ನಮ್ಮನ್ನು ಸಾಯಿಸುವ ಕಂಸನ ಭಯದಿಂದ ನಾವು ಅವನ ಬಳಿಗೆ ಹೋಗಲಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಓ ಮಹಿಳೆಯರೇ! ನೀವು ಆ ಭಗವಂತನನ್ನು ಅವನ ನೈಜ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಗುರುತಿಸಿದ್ದೀರಿ.

ਕਬਿਤੁ ॥

kabit |

KABIT

ਪੂਤਨਾ ਸੰਘਾਰੀ ਤ੍ਰਿਣਾਵ੍ਰਤ ਕੀ ਬਿਦਾਰੀ ਦੇਹ ਦੈਤ ਅਘਾਸੁਰ ਹੂੰ ਕੀ ਸਿਰੀ ਜਾਹਿ ਫਾਰੀ ਹੈ ॥

pootanaa sanghaaree trinaavrat kee bidaaree deh dait aghaasur hoon kee siree jaeh faaree hai |

ಪೂತನನನ್ನು ಕೊಂದ ಅವನು, ದೈತ್ಯ ತೃಣವ್ರತನ ದೇಹವನ್ನು ನಾಶಮಾಡಿ, ಅಘಾಸುರನ ತಲೆಯನ್ನು ಹರಿದು ಹಾಕಿದನು;

ਸਿਲਾ ਜਾਹਿ ਤਾਰੀ ਬਕ ਹੂੰ ਕੀ ਚੋਚ ਚੀਰ ਡਾਰੀ ਐਸੇ ਭੂਮਿ ਪਾਰੀ ਜੈਸੇ ਆਰੀ ਚੀਰ ਡਾਰੀ ਹੈ ॥

silaa jaeh taaree bak hoon kee choch cheer ddaaree aaise bhoom paaree jaise aaree cheer ddaaree hai |

ಪೂತನನ್ನು ಕೊಂದ ಕೃಷ್ಣ, ಅಘಾಸುರನ ತಲೆಯನ್ನು ಛಿದ್ರಗೊಳಿಸಿದ ತ್ರಾಣವ್ರತನ ದೇಹವನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸಿದ, ಓ ರಾಮನ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಅಹಲ್ಯೆಯನ್ನು ಉದ್ಧಾರ ಮಾಡಿದ ಮತ್ತು ಬಕಾಸುರನ ಕೊಕ್ಕನ್ನು ಗರಗಸದಿಂದ ಸೀಳಿದಂತೆ ಕಿತ್ತುಹಾಕಿದ.

ਰਾਮ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਦੈਤਨ ਕੀ ਸੈਨਾ ਜਿਨ ਮਾਰੀ ਅਰੁ ਆਪਨੋ ਬਿਭੀਛਨ ਕੋ ਦੀਨੀ ਲੰਕਾ ਸਾਰੀ ਹੈ ॥

raam hvai kai daitan kee sainaa jin maaree ar aapano bibheechhan ko deenee lankaa saaree hai |

ರಾಮನ ರೂಪ ತಳೆದು ರಾಕ್ಷಸ ಸೇನೆಯನ್ನು ಸಂಹರಿಸಿ ಲಂಕೆಯನ್ನೆಲ್ಲ ವಿಭೀಷಣನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟವನು.

ਐਸੀ ਭਾਤਿ ਦਿਜਨ ਕੀ ਪਤਨੀ ਉਧਾਰੀ ਅਵਤਾਰ ਲੈ ਕੇ ਸਾਧ ਜੈਸੇ ਪ੍ਰਿਥਮੀ ਉਧਾਰੀ ਹੈ ॥੩੨੭॥

aaisee bhaat dijan kee patanee udhaaree avataar lai ke saadh jaise prithamee udhaaree hai |327|

ರಾಮನು ರಾಕ್ಷಸರ ಸೈನ್ಯವನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸಿದ ಮತ್ತು ಸ್ವತಃ ವಿಭೀಷಣನಿಗೆ ಲಂಕಾದ ಸಂಪೂರ್ಣ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ದಾನ ಮಾಡಿದನು, ಅದೇ ಕೃಷ್ಣನು ಅವತಾರವೆತ್ತಿ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಉದ್ಧಾರ ಮಾಡಿದನು, ಬ್ರಾಹ್ಮಣರ ಹೆಂಡತಿಯರನ್ನು ಸಹ ಉದ್ಧಾರ ಮಾಡಿದನು.327.