ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 322

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ದೋಹ್ರಾ

ਸਮੈ ਭਲੈ ਇਕ ਘਾਤ ਸਿਉ ਹ੍ਵੈ ਇਕਤ੍ਰ ਸਭ ਬਾਲ ॥

samai bhalai ik ghaat siau hvai ikatr sabh baal |

ಒಂದು ದಿನ ಶುಭ ಮುಹೂರ್ತದಲ್ಲಿ ಗೋಪಿಕೆಯರೆಲ್ಲರೂ ಒಟ್ಟುಗೂಡಿದರು

ਅੰਗ ਸਭੈ ਗਿਨਨੈ ਲਗੀ ਕਰਿ ਕੈ ਬਾਤ ਰਸਾਲ ॥੨੯੧॥

ang sabhai ginanai lagee kar kai baat rasaal |291|

ಒಂದು ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ, ಎಲ್ಲಾ ಹುಡುಗಿಯರು (ಗೋಪಿಯರು) ಒಟ್ಟಿಗೆ ಸಿಹಿಯಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ ಕೃಷ್ಣನ ವಿವಿಧ ಅಂಗಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು.291.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਕੋਊ ਕਹੈ ਹਰਿ ਕੋ ਮੁਖ ਸੁੰਦਰ ਕੋਊ ਕਹੈ ਸੁਭ ਨਾਕ ਬਨਿਯੋ ਹੈ ॥

koaoo kahai har ko mukh sundar koaoo kahai subh naak baniyo hai |

ಕೃಷ್ಣನ ಮುಖವು ಆಕರ್ಷಕವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಯಾರೋ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಕೃಷ್ಣನ ಮೂಗಿನ ಹೊಳ್ಳೆಯು ಅದ್ಭುತವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಯಾರಾದರೂ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ

ਕੋਊ ਕਹੈ ਕਟਿ ਕੇਹਰਿ ਸੀ ਤਨ ਕੰਚਨ ਸੋ ਰਿਝਿ ਕਾਹੂ ਗਨਿਯੋ ਹੈ ॥

koaoo kahai katt kehar see tan kanchan so rijh kaahoo ganiyo hai |

ಕೃಷ್ಣನ ಸೊಂಟ ಸಿಂಹದಂತಿದೆ ಎಂದು ಯಾರೋ ಸಂತೋಷದಿಂದ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಕೆಲವರು ಕೃಷ್ಣನ ದೇಹವು ಚಿನ್ನದಿಂದ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ਨੈਨ ਕੁਰੰਗ ਸੇ ਕੋਊ ਗਨੈ ਜਸੁ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨਿਯੋ ਹੈ ॥

nain kurang se koaoo ganai jas taa chhab ko kab sayaam bhaniyo hai |

ಕೋಯಿ (ಕೃಷ್ಣನ) ನಾನ್ ಜಿಂಕೆಗಳಂತೆ ಎಣಿಸುತ್ತಾನೆ. ಶ್ಯಾಮ್ ಕವಿ ಆ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ವರ್ಣಿಸುತ್ತಾರೆ

ਲੋਗਨ ਮੈ ਜਿਮ ਜੀਵ ਬਨਿਯੋ ਤਿਨ ਕੇ ਤਨ ਮੈ ਤਿਮ ਕਾਨ੍ਰਹ ਮਨਿਯੋ ਹੈ ॥੨੯੨॥

logan mai jim jeev baniyo tin ke tan mai tim kaanrah maniyo hai |292|

ಯಾರೋ ಕಣ್ಣುಗಳಿಗೆ ಡೋನ ಸಾಮ್ಯವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಕವಿ ಶ್ಯಾಮ್ ಮಾನವನ ದೇಹವನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸಿರುವ ಆತ್ಮದಂತೆ, ಎಲ್ಲಾ ಗೋಪಿಯರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣನು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.292.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੋ ਪੇਖਿ ਕਲਾਨਿਧਿ ਸੌ ਮੁਖ ਰੀਝ ਰਹੀ ਸਭ ਹੀ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਰਾ ॥

kaanrah ko pekh kalaanidh sau mukh reejh rahee sabh hee brij baaraa |

ಚಂದ್ರನಂತಿರುವ ಕೃಷ್ಣನ ಮುಖವನ್ನು ನೋಡಿ ಬ್ರಜದ ಹುಡುಗಿಯರೆಲ್ಲರೂ ಪ್ರಸನ್ನರಾಗುತ್ತಾರೆ

ਮੋਹਿ ਰਹੇ ਭਗਵਾਨ ਉਤੇ ਇਨਹੂੰ ਦੁਰਗਾ ਬਰੁ ਚੇਟਕ ਡਾਰਾ ॥

mohi rahe bhagavaan ute inahoon duragaa bar chettak ddaaraa |

ಈ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣನು ಎಲ್ಲಾ ಗೋಪಿಯರಿಂದ ಆಕರ್ಷಿತನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಇನ್ನೊಂದು ಬದಿಯಲ್ಲಿ ದುರ್ಗೆಯ ವರದಿಂದ ಗೋಪಿಯರು ಅಸಹನೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਕਾਨਿ ਟਿਕੈ ਗ੍ਰਿਹ ਅਉਰ ਬਿਖੈ ਤਿਹ ਕੋ ਅਤਿ ਹੀ ਜਸੁ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰਾ ॥

kaan ttikai grih aaur bikhai tih ko at hee jas sayaam uchaaraa |

(ಆದರೂ) ಕಿವಿ ಮತ್ತೊಂದು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದೆ. ಆ ಬೆಸ್ಟ್ ಯಶ್ ಅನ್ನು ಕವಿ ಶ್ಯಾಮ್ ಹೀಗೆ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ

ਜੀਵ ਇਕਤ੍ਰ ਰਹੈ ਤਿਨ ਕੋ ਇਮ ਟੂਟ ਗਏ ਜਿਉ ਮ੍ਰਿਨਾਲ ਕੀ ਤਾਰਾ ॥੨੯੩॥

jeev ikatr rahai tin ko im ttoott ge jiau mrinaal kee taaraa |293|

ಗೋಪಿಕೆಯರ ಅಸಹನೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿ, ಕೆಲವು ಕಾಲ ಬೇರೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದರು, ನಂತರ ಎಲ್ಲಾ ಗೋಪಿಯರ ಹೃದಯಗಳು ಕಮಲದ ಕೊಳವೆಯ ಸ್ವರಗಳನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿ ಸೀಳಿದಂತೆ ಬಿರುಕು ಬಿಟ್ಟವು.293.

ਨੇਹੁ ਲਗਿਯੋ ਇਨ ਕੋ ਹਰਿ ਸੌ ਅਰੁ ਨੇਹੁ ਲਗਿਯੋ ਹਰਿ ਕੋ ਇਨ ਨਾਰੇ ॥

nehu lagiyo in ko har sau ar nehu lagiyo har ko in naare |

ಕೃಷ್ಣ ಮತ್ತು ಗೋಪಿಕೆಯರ ಪರಸ್ಪರ ಪ್ರೀತಿ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು

ਚੈਨ ਪਰੈ ਦੁਹ ਕੋ ਨਹਿ ਦ੍ਵੈ ਪਲ ਨ੍ਰਹਾਵਨ ਜਾਵਤ ਹੋਤ ਸਵਾਰੇ ॥

chain parai duh ko neh dvai pal nrahaavan jaavat hot savaare |

ಎರಡೂ ಕಡೆಯವರು ಚಡಪಡಿಕೆ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಹಲವಾರು ಬಾರಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಲು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ

ਸ੍ਯਾਮ ਭਏ ਭਗਵਾਨ ਇਨੈ ਬਸਿ ਦੈਤਨ ਕੇ ਜਿਹ ਤੇ ਦਲ ਹਾਰੇ ॥

sayaam bhe bhagavaan inai bas daitan ke jih te dal haare |

ಹಿಂದೆ ರಾಕ್ಷಸ ಪಡೆಗಳನ್ನು ಸೋಲಿಸಿದ್ದ ಕೃಷ್ಣ ಈಗ ಗೋಪಿಯರ ಹಿಡಿತಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದಾನೆ

ਖੇਲ ਦਿਖਾਵਤ ਹੈ ਜਗ ਕੌ ਦਿਨ ਥੋਰਨ ਮੈ ਅਬ ਕੰਸ ਪਛਾਰੇ ॥੨੯੪॥

khel dikhaavat hai jag kau din thoran mai ab kans pachhaare |294|

ಈಗ ತನ್ನ ರಸಿಕ ನಾಟಕವನ್ನು ಜಗತ್ತಿಗೆ ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಕೆಲವು ದಿನಗಳ ನಂತರ ಅವನು ಕಂಸನನ್ನು ಉರುಳಿಸುತ್ತಾನೆ.294.

ਉਤ ਜਾਗਤ ਸ੍ਯਾਮ ਇਤੈ ਗੁਪੀਆ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਹਿਤ ਕੈ ਸੰਗਿ ਤਾ ਕੇ ॥

aut jaagat sayaam itai gupeea kab sayaam kahai hit kai sang taa ke |

ಶ್ಯಾಮ್ ಕವಿಗಳು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಅಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣನು ಎಚ್ಚರಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಇಲ್ಲಿ ಅವನಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತಿ ಹೊಂದಿರುವ ಗೋಪಿಯರು (ಎಚ್ಚರಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ).

ਰੀਝ ਰਹੀ ਤਿਹ ਪੈ ਸਭ ਹੀ ਪਿਖਿ ਨੈਨਨ ਸੋ ਫੁਨਿ ਕਾਨ੍ਰਹਰ ਬਾਕੇ ॥

reejh rahee tih pai sabh hee pikh nainan so fun kaanrahar baake |

ಒಂದು ಕಡೆ ಗೋಪಿಯರು ಜಾಗರಣೆ ಮಾಡಿದ್ದರೆ ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆ ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ರಾತ್ರಿ ನಿದ್ದೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ, ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಕಣ್ಣಾರೆ ನೋಡಿ ಸಂತಸಪಡುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಕವಿ ಶ್ಯಾಮ್.

ਪ੍ਰੇਮ ਛਕੀ ਨ ਪਰੈ ਇਨ ਕੋ ਕਲਿ ਕਾਮ ਬਢਿਯੋ ਅਤਿ ਹੀ ਤਨ ਵਾ ਕੇ ॥

prem chhakee na parai in ko kal kaam badtiyo at hee tan vaa ke |

ಅವರು ಕೇವಲ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತೃಪ್ತರಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅವರ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಕಾಮವು ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿದೆ

ਖੇਲਹਿ ਪ੍ਰਾਤਹਿ ਕਾਲ ਭਏ ਹਮ ਨਾਹਿ ਲਖੈ ਹਮ ਕੈ ਜਨ ਗਾ ਕੇ ॥੨੯੫॥

kheleh praateh kaal bhe ham naeh lakhai ham kai jan gaa ke |295|

ಕೃಷ್ಣನೊಡನೆ ಆಟವಾಡುತ್ತಿರುವಾಗ ದಿನ ಬೆಳಗಾದರೆ ಅದರ ಅರಿವೇ ಇರುವುದಿಲ್ಲ.೨೯೫.

ਪ੍ਰਾਤ ਭਯੋ ਚੁਹਲਾਤ ਚਿਰੀ ਜਲਜਾਤ ਖਿਰੇ ਬਨ ਗਾਇ ਛਿਰਾਨੀ ॥

praat bhayo chuhalaat chiree jalajaat khire ban gaae chhiraanee |

ದಿನ ಬೆಳಗಾದರೆ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಗಳ ಕಲರವ ಶುರುವಾಯಿತು

ਗੋਪ ਜਗੇ ਪਤਿ ਗੋਪ ਜਗਿਯੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜਗੀ ਅਰੁ ਗੋਪਨਿ ਰਾਨੀ ॥

gop jage pat gop jagiyo kab sayaam jagee ar gopan raanee |

ಗೋವುಗಳನ್ನು ಕಾಡಿಗೆ ಓಡಿಸಲಾಯಿತು, ಗೋಪರು ಎಬ್ಬಿಸಿದರು, ನಂದನು ಎಬ್ಬಿಸಿದಳು ತಾಯಿ ಯಶೋದೆಯೂ ಎದ್ದಳು.

ਜਾਗ ਉਠੇ ਤਬ ਹੀ ਕਰੁਨਾਨਿਧਿ ਜਾਗਿ ਉਠਿਯੋ ਮੁਸਲੀਧਰ ਮਾਨੀ ॥

jaag utthe tab hee karunaanidh jaag utthiyo musaleedhar maanee |

ಕೃಷ್ಣನೂ ಎದ್ದ, ಬಲರಾಮನೂ ಎದ್ದ

ਗੋਪ ਗਏ ਉਤ ਨ੍ਰਹਾਨ ਕਰੈ ਇਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਚਲੇ ਗੁਪੀਆ ਨਿਜਕਾਨੀ ॥੨੯੬॥

gop ge ut nrahaan karai it kaanrah chale gupeea nijakaanee |296|

ಆ ಕಡೆ ಗೋಪರು ಸ್ನಾನಕ್ಕೆ ಹೋದರೆ ಈ ಕಡೆ ಕೃಷ್ಣ ಗೋಪಿಯರ ಬಳಿಗೆ ಹೋದರು.೨೯೬.

ਬਾਤ ਕਹੈ ਰਸ ਕੀ ਹਸ ਕੈ ਨਹਿ ਅਉਰ ਕਥਾ ਰਸ ਕੀ ਕੋਊ ਭਾਖੈ ॥

baat kahai ras kee has kai neh aaur kathaa ras kee koaoo bhaakhai |

ಗೋಪಿಯರು ನಗುನಗುತ್ತಾ ರಸಿಕ ಮಾತುಕತೆಯಲ್ಲಿ ನಿರತರಾಗಿದ್ದಾರೆ

ਚੰਚਲ ਸ੍ਰੀਪਤਿ ਕੇ ਅਪੁਨੇ ਦ੍ਰਿਗ ਮੋਹਿ ਤਿਨੈ ਬਤੀਆ ਇਹ ਆਖੈ ॥

chanchal sreepat ke apune drig mohi tinai bateea ih aakhai |

ಚಾಣಾಕ್ಷನಾದ ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ಆಕರ್ಷಿಸುತ್ತಾ ಗೋಪಿಯರು ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ

ਬਾਤ ਨ ਜਾਨਤ ਹੋ ਰਸ ਕੀ ਰਸ ਜਾਨਤ ਸੋ ਨਰ ਜੋ ਰਸ ਗਾਖੈ ॥

baat na jaanat ho ras kee ras jaanat so nar jo ras gaakhai |

ನಮಗೆ ಬೇರೆ ಯಾವುದರ ಬಗ್ಗೆಯೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ರಸವನ್ನು ಕುಡಿಯುವವನಿಗೆ ರಸದ ಮೌಲ್ಯ ಮಾತ್ರ ತಿಳಿದಿದೆ ಎಂದು ನಮಗೆ ಖಚಿತವಾಗಿ ತಿಳಿದಿದೆ.

ਪ੍ਰੀਤਿ ਪੜੈ ਕਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕੜੈ ਰਸ ਰੀਤਿਨ ਚੀਤ ਸੁਨੋ ਸੋਈ ਚਾਖੈ ॥੨੯੭॥

preet parrai kar preet karrai ras reetin cheet suno soee chaakhai |297|

ಒಬ್ಬನು ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಾಗ ಮಾತ್ರ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಆಳವು ಬರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸಾರವನ್ನು ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡುವುದರಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾನೆ.297.

ਗੋਪੀ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਸੋ ॥

gopee baach kaanrah so |

ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಉದ್ದೇಶಿಸಿ ಗೋಪಿಕೆಯರ ಮಾತು:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਮੀਤ ਕਹੋ ਰਸ ਰੀਤਿ ਸਬੈ ਹਮ ਪ੍ਰੀਤਿ ਭਈ ਸੁਨਬੇ ਬਤੀਆ ਕੀ ॥

meet kaho ras reet sabai ham preet bhee sunabe bateea kee |

ಓ ಗೆಳೆಯ! ನಾವು ಸಾರವನ್ನು ಕೇಳಲು ಹೋದೆವು

ਅਉਰ ਭਈ ਤੁਹਿ ਦੇਖਨਿ ਕੀ ਤੁਮ ਪ੍ਰੀਤਿ ਭਈ ਹਮਰੀ ਛਤੀਆ ਕੀ ॥

aaur bhee tuhi dekhan kee tum preet bhee hamaree chhateea kee |

ನಾವು ನಿಮ್ಮನ್ನು ನೋಡಲು ಬಯಸುವ ಸಾರವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುವ ವಿಧಾನವನ್ನು ನಮಗೆ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಮಾಡಿ ಮತ್ತು ನೀವು ನಮ್ಮ ಚುಕ್ಕೆಗಳ ಮೊಲೆತೊಟ್ಟುಗಳನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೀರಿ

ਰੀਝਿ ਲਗੀ ਕਹਨੇ ਮੁਖ ਤੇ ਹਸਿ ਸੁੰਦਰ ਬਾਤ ਇਸੀ ਗਤੀਆ ਕੀ ॥

reejh lagee kahane mukh te has sundar baat isee gateea kee |

ಅಂತಹ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಅವರು ನಗುಮುಖದಿಂದ ಸಂತೋಷದಿಂದ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ਨੇਹ ਲਗਿਯੋ ਹਰਿ ਸੋ ਭਈ ਮੋਛਨ ਹੋਤਿ ਇਤੀ ਗਤਿ ਹੈ ਸੁ ਤ੍ਰੀਆ ਕੀ ॥੨੯੮॥

neh lagiyo har so bhee mochhan hot itee gat hai su treea kee |298|

ಗೋಪಿಯರು ಕೃಷ್ಣನೊಡನೆ ಇಂತಹ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಆಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಆ ಸ್ತ್ರೀಯರ ಸ್ಥಿತಿಯು ಕೃಷ್ಣನ ಪ್ರೇಮದಲ್ಲಿ ಅವರು ಪ್ರಜ್ಞಾಹೀನರಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.298.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਕੰਧ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਚੀਰ ਹਰਨ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥

eit sree dasam sakandh bachitr naattak granthe krisanaavataare cheer haran dhiaae samaapatan |

ಬಚಿತ್ತರ್ ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣ ಅವತಾರದಲ್ಲಿ (ದಶಮ ಸ್ಕಂಧದ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ) "ಉಡುಪುಗಳನ್ನು ಕದಿಯುವುದು" ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯ ಅಧ್ಯಾಯದ ಅಂತ್ಯ.

ਅਥ ਬਿਪਨ ਗ੍ਰਿਹ ਗੋਪ ਪਠੈਬੋ ॥

ath bipan grih gop patthaibo |

ಈಗ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರ ಮನೆಗಳಿಗೆ ಗೋಪರನ್ನು ಕಳುಹಿಸುವ ವಿವರಣೆಯಾಗಿದೆ

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ದೋಹ್ರಾ

ਕੈ ਕ੍ਰੀੜਾ ਇਨ ਸੋ ਕ੍ਰਿਸਨ ਕੈ ਜਮੁਨਾ ਇਸਨਾਨੁ ॥

kai kreerraa in so krisan kai jamunaa isanaan |

ಅವರೊಂದಿಗೆ (ಗೋಪಿಯರು) ಕ್ರೀಡೆಗಳನ್ನು ಆಡುವ ಮೂಲಕ ಮತ್ತು ಜಾಮ್ನಾದಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ

ਬਹੁਰ ਸ੍ਯਾਮ ਬਨ ਕੋ ਗਏ ਗਊ ਸੁ ਤ੍ਰਿਨਨ ਚਰਾਨ ॥੨੯੯॥

bahur sayaam ban ko ge gaoo su trinan charaan |299|

ಗೋಪಿಯರೊಡನೆ ಭೋರ್ಗರೆಯುವ ಆಟವಾಡಿದ ಮತ್ತು ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿದ ನಂತರ ಕೃಷ್ಣನು ಹಸುಗಳನ್ನು ಮೇಯಿಸಲು ಕಾಡಿಗೆ ಹೋದನು.299.

ਕ੍ਰਿਸਨ ਸਰਾਹਤ ਤਰਨ ਕੋ ਬਨ ਮੈ ਆਗੇ ਗਏ ॥

krisan saraahat taran ko ban mai aage ge |

ಕೃಷ್ಣನು ಬೃಹಗಳಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸುತ್ತಾ ಮುಂದೆ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದಾನೆ (ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಬೀಳುತ್ತಾನೆ),

ਸੰਗ ਗ੍ਵਾਰ ਜੇਤੇ ਹੁਤੇ ਤੇ ਸਭ ਭੂਖਿ ਭਏ ॥੩੦੦॥

sang gvaar jete hute te sabh bhookh bhe |300|

ಸುಂದರ ಸ್ತ್ರೀಯರನ್ನು ಹೊಗಳುತ್ತಾ ಕೃಷ್ಣನು ಮುಂದೆ ಹೋದನು ಮತ್ತು ಅವನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಗೋಪ ಹುಡುಗರು ಹಸಿದರು.೩೦೦.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਪਤ੍ਰ ਭਲੇ ਤਿਨ ਕੇ ਸੁਭ ਫੂਲ ਭਲੇ ਫਲ ਹੈ ਸੁਭ ਸੋਭ ਸੁਹਾਈ ॥

patr bhale tin ke subh fool bhale fal hai subh sobh suhaaee |

ಆ ಮರಗಳ ಎಲೆಗಳು ಚೆನ್ನಾಗಿವೆ

ਭੂਖ ਲਗੇ ਘਰ ਕੋ ਉਮਗੇ ਪੈ ਬਿਰਾਜਨ ਕੋ ਸੁਖਦਾ ਪਰਛਾਈ ॥

bhookh lage ghar ko umage pai biraajan ko sukhadaa parachhaaee |

ಮನೆಗೆ ಬರುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅವರ ಹೂವುಗಳು, ಹಣ್ಣುಗಳು ಮತ್ತು ನೆರಳು ಎಲ್ಲವೂ ಒಳ್ಳೆಯದು.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਤਰੈ ਤਿਹ ਕੇ ਮੁਰਲੀ ਗਹਿ ਕੈ ਕਰ ਮੋ ਮੁਖ ਸਾਥ ਬਜਾਈ ॥

kaanrah tarai tih ke muralee geh kai kar mo mukh saath bajaaee |

ಆ ಮರಗಳ ಕೆಳಗೆ ಕೃಷ್ಣನು ತನ್ನ ಕೊಳಲನ್ನು ನುಡಿಸಿದನು

ਠਾਢਿ ਰਹਿਯੋ ਸੁਨਿ ਪਉਨ ਘਰੀ ਇਕ ਥਕਤ ਰਹੀ ਜਮੁਨਾ ਉਰਝਾਈ ॥੩੦੧॥

tthaadt rahiyo sun paun gharee ik thakat rahee jamunaa urajhaaee |301|

ಅವನ ಕೊಳಲಿನ ಧ್ವನಿಯನ್ನು ಕೇಳಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಗಾಳಿ ಬೀಸುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಯಮುನೆಯೂ ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿಕೊಂಡಳು.೩೦೧.

ਮਾਲਸਿਰੀ ਅਰੁ ਜੈਤਸਿਰੀ ਸੁਭ ਸਾਰੰਗ ਬਾਜਤ ਹੈ ਅਰੁ ਗਉਰੀ ॥

maalasiree ar jaitasiree subh saarang baajat hai ar gauree |

(ಕೊಳಲು) ಮಾಲಸಿರಿ, ಜಯಸಿರಿ, ಸಾರಂಗ್ ಮತ್ತು ಗೌರಿ ರಾಗಗಳನ್ನು ನುಡಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ਸੋਰਠਿ ਸੁਧ ਮਲਾਰ ਬਿਲਾਵਲ ਮੀਠੀ ਹੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਤੇ ਨਹ ਕਉਰੀ ॥

soratth sudh malaar bilaaval meetthee hai amrit te nah kauree |

ಕೃಷ್ಣನು ತನ್ನ ಕೊಳಲಿನ ಮೇಲೆ ಮಾಲ್ಶ್ರೀ, ಜೈತ್ಶ್ರೀ, ಸಾರಂಗ್, ಗೌರಿ, ಸೋರತ್, ಶುದ್ಧ್ ಮಲ್ಹಾರ್ ಮತ್ತು ಅಮೃತದಂತೆ ಮಧುರವಾದ ಬಿಲಾವಲ್ ಮುಂತಾದ ಸಂಗೀತ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ನುಡಿಸುತ್ತಾನೆ.