ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 463

ਭੂਖ ਪਿਆਸ ਸੋ ਤਨ ਮੁਰਝਾਨੇ ॥

bhookh piaas so tan murajhaane |

ಎರಡೂ ಸೇನೆಗಳು ತೀವ್ರವಾಗಿ ಕ್ಷೋಭೆಗೊಳಗಾದವು ಮತ್ತು ಹಸಿವು ಮತ್ತು ಬಾಯಾರಿಕೆಯಿಂದ ಯೋಧರ ದೇಹಗಳು ಒಣಗಿ ಹೋದವು.

ਅਰ ਤੇ ਲਰਤੇ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ਸਾਝ ॥

ar te larate hvai gee saajh |

ಶತ್ರುಗಳೊಡನೆ ಕಾದಾಡುವಾಗ ಸಂಜೆಯಾಗುತ್ತಿದೆ

ਰਹਿ ਗਏ ਤਾ ਹੀ ਰਨ ਕੇ ਮਾਝ ॥੧੬੫੯॥

reh ge taa hee ran ke maajh |1659|

ನಿರಂತರ ಕಾದಾಟದಿಂದ ಸಂಜೆಯಾಯ್ತು ಮತ್ತು ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಉಳಿಯಬೇಕಾಯಿತು.1659.

ਭੋਰ ਭਯੋ ਸਭ ਸੁਭਟ ਸੁ ਜਾਗੇ ॥

bhor bhayo sabh subhatt su jaage |

ಬೆಳಿಗ್ಗೆ, ಎಲ್ಲಾ ವೀರರು ಎಚ್ಚರವಾಗಿರುತ್ತಾರೆ

ਦੁਹ ਦਿਸ ਮਾਰੂ ਬਾਜਨ ਲਾਗੇ ॥

duh dis maaroo baajan laage |

ಬೆಳಿಗ್ಗೆ, ಎಲ್ಲಾ ಯೋಧರು ಎಚ್ಚರಗೊಂಡರು ಮತ್ತು ಎರಡೂ ಕಡೆಯಿಂದ ಯುದ್ಧ-ಡೋಲುಗಳನ್ನು ಬಾರಿಸಲಾಯಿತು

ਸਾਜੇ ਕਵਚ ਸਸਤ੍ਰ ਕਰਿ ਧਾਰੇ ॥

saaje kavach sasatr kar dhaare |

(ಯೋಧರು) ತಮ್ಮ ದೇಹದ ಮೇಲೆ ರಕ್ಷಾಕವಚವನ್ನು ಹಾಕಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಆಯುಧಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ

ਬਹੁਰ ਜੁਧ ਕੇ ਹੇਤ ਸਿਧਾਰੇ ॥੧੬੬੦॥

bahur judh ke het sidhaare |1660|

ಆಯುಧಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿ ಆಯುಧಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದ ಯೋಧರು ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಹೊರಟರು.1660.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਸਿਵ ਕੌ ਜਮ ਕੌ ਰਵਿ ਕੌ ਸੰਗਿ ਲੈ ਬਸੁਦੇਵ ਕੋ ਨੰਦ ਚਲਿਯੋ ਰਨ ਧਾਨੀ ॥

siv kau jam kau rav kau sang lai basudev ko nand chaliyo ran dhaanee |

ಬಸುದೇವನ ಮಗ (ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣ) ಶಿವ, ಯಮ ಮತ್ತು ಸೂರ್ಯನೊಂದಿಗೆ ರನ್ನ ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದಾನೆ.

ਮਾਰਤ ਹੋ ਅਰਿ ਕੈ ਅਰਿ ਕੋ ਹਰ ਕੋ ਹਰਿ ਭਾਖਤ ਯੌ ਮੁਖ ਬਾਨੀ ॥

maarat ho ar kai ar ko har ko har bhaakhat yau mukh baanee |

ವಾಸುದೇವನ ಮಗನಾದ ವಾಸುದೇವನು ಶಿವ, ಯಮ ಮತ್ತು ಸೂರ್ಯನೊಂದಿಗೆ ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯ ಕಡೆಗೆ ಹೋದನು ಮತ್ತು ಕೃಷ್ಣನು ಬ್ರಹ್ಮನಿಗೆ ಹೇಳಿದನು, “ನಾವು ನಮ್ಮನ್ನು ಸ್ಥಿರಪಡಿಸಿಕೊಂಡು ಶತ್ರುವನ್ನು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಕೊಲ್ಲಬೇಕು”