ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 492


ਸੁਧਿ ਲੈ ਤਬ ਭੂਪ ਡਰਾਤੁਰ ਹ੍ਵੈ ਤਜਿ ਸਸਤ੍ਰਨ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਪਾਇ ਪਰਿਯੋ ॥
sudh lai tab bhoop ddaraatur hvai taj sasatran sayaam ke paae pariyo |

ಆಗ ರಾಜನು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ನಿಯಂತ್ರಿಸಿಕೊಂಡು, ಭಯದಿಂದ, ತನ್ನ ಆಯುಧಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ, ಕೃಷ್ಣನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಬಿದ್ದು, “ಓ ಪ್ರಭು! ನನ್ನನ್ನು ಕೊಲ್ಲಬೇಡ

ਬਧ ਮੋਰ ਕਰੋ ਨ ਅਬੈ ਪ੍ਰਭੁ ਜੂ ਨ ਲਹਿਓ ਤੁਮਰੋ ਬਲੁ ਭੂਲਿ ਪਰਿਯੋ ॥
badh mor karo na abai prabh joo na lahio tumaro bal bhool pariyo |

ನಿನ್ನ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ನಾನು ಸರಿಯಾಗಿ ಗ್ರಹಿಸಲಿಲ್ಲ”

ਇਹ ਭਾਤਿ ਭਯੋ ਘਿਘਯਾਤ ਘਨੋ ਨ੍ਰਿਪ ਤ੍ਵੈ ਸਰਨਾਗਤਿ ਐਸੇ ਰਰਿਯੋ ॥
eih bhaat bhayo ghighayaat ghano nrip tvai saranaagat aaise rariyo |

ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ, ಆಶ್ರಯಕ್ಕೆ ಬಂದ ರಾಜನು ಅಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನನ್ನು ಅಂತಹ ದುಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ನೋಡಿ,

ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਇਹ ਭੂਪ ਕੀ ਦੇਖਿ ਦਸਾ ਕਰੁਣਾਨਿਧਿ ਲਾਜਿ ਭਰਿਯੋ ॥੧੯੪੬॥
kab sayaam kahai ih bhoop kee dekh dasaa karunaanidh laaj bhariyo |1946|

ಕೃಷ್ಣನು ಕರುಣೆಯಿಂದ ತುಂಬಿದನು.1946.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਬਾਚ ਹਲੀ ਸੋ ॥
kaanrah joo baach halee so |

ಬಲರಾಮ್ ಅವರನ್ನು ಉದ್ದೇಶಿಸಿ ಕೃಷ್ಣನ ಮಾತು:

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
tottak chhand |

ಟೋಟಕ್ ಚರಣ

ਇਹ ਦੈ ਰੇ ਹਲੀ ਕਹਿਯੋ ਛੋਰ ਅਬੈ ॥
eih dai re halee kahiyo chhor abai |

(ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣ) ಹೇಳಿದನು, ಓ ಬಲರಾಮ್! ಈಗ ಬಿಡಿ

ਮਨ ਤੇ ਤਜਿ ਕ੍ਰੋਧ ਕੀ ਬਾਤ ਸਬੈ ॥
man te taj krodh kee baat sabai |

“ಓ ಬಲರಾಮ್! ಈಗ ಅವನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಕೋಪವನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕಿ

ਕਹਿਓ ਕਿਉ ਹਮ ਸੋ ਇਹ ਜੂਝ ਚਹਿਯੋ ॥
kahio kiau ham so ih joojh chahiyo |

(ಬಲರಾಮನು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಕೇಳಿದನು) ಅವನು ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಏಕೆ ಹೋರಾಡಲು ಬಯಸುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಹೇಳಿ.

ਤਬ ਯੌ ਹਸਿ ਕੈ ਜਦੁਰਾਇ ਕਹਿਯੋ ॥੧੯੪੭॥
tab yau has kai jaduraae kahiyo |1947|

ಆಗ ಬಲರಾಮ್, "ಅವನು ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಏಕೆ ಜಗಳವಾಡುತ್ತಾನೆ?" ಆಗ ಕೃಷ್ಣ ನಗುತ್ತಲೇ ಉತ್ತರಿಸಿದ, 1947

ਸੋਰਠਾ ॥
soratthaa |

SORTHA

ਬਡੋ ਸਤ੍ਰ ਜੋ ਹੋਇ ਤਜਿ ਸਸਤ੍ਰਨ ਪਾਇਨ ਪਰੈ ॥
baddo satr jo hoe taj sasatran paaein parai |

ಯಾರು ಮಹಾ ಶತ್ರುಗಳಾಗುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ಆಯುಧಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ತಮ್ಮ ಕಾಲಿಗೆ ಬೀಳುತ್ತಾರೆ,

ਨੈਕੁ ਨ ਕਰਿ ਚਿਤ ਰੋਹਿ ਬਡੇ ਨ ਬਧ ਤਾ ਕੋ ਕਰਤ ॥੧੯੪੮॥
naik na kar chit rohi badde na badh taa ko karat |1948|

"ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಶತ್ರು, ತನ್ನ ಆಯುಧಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ, ನಿಮ್ಮ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಬಿದ್ದರೆ, ನಂತರ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಎಲ್ಲಾ ಕೋಪವನ್ನು ತೊರೆದರೆ, ಮಹಾನ್ ಜನರು ಅವನನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವುದಿಲ್ಲ." 1948.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ದೋರ್ಹಾ

ਜਰਾਸੰਧਿ ਕੋ ਛੋਰਿ ਪ੍ਰਭ ਕਹਿਯੋ ਕਹਾ ਸੁਨ ਲੇਹੁ ॥
jaraasandh ko chhor prabh kahiyo kahaa sun lehu |

ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣನು (ರಾಜ) ಜರಾಸಂಧನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು, (ಓ ರಾಜನೇ!) ನಾನು ಹೇಳುವುದನ್ನು ಕೇಳು.

ਜੋ ਬਤੀਯਾ ਤੁਹਿ ਸੋ ਕਹੋ ਤੁਮ ਤਿਨ ਮੈ ਚਿਤੁ ਦੇਹੁ ॥੧੯੪੯॥
jo bateeyaa tuhi so kaho tum tin mai chit dehu |1949|

ಜರಾಸಂಧನನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡುತ್ತಾ ಭಗವಂತನು ಹೇಳಿದನು, “ಓ ದಯೆ! ನಾನು ನಿಮಗೆ ಏನು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ, ಅದನ್ನು ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದ ಆಲಿಸಿ.1949.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਰੇ ਨ੍ਰਿਪ ਨਿਆਇ ਸਦਾ ਕਰੀਓ ਦੁਖੁ ਦੈ ਕੇ ਅਨ੍ਯਾਇ ਨ ਅਨਾਥਹ ਦੀਜੋ ॥
re nrip niaae sadaa kareeo dukh dai ke anayaae na anaathah deejo |

“ಓ ರಾಜ! ಯಾವಾಗಲೂ ನ್ಯಾಯವನ್ನು ಮಾಡಿ ಮತ್ತು ಅಸಹಾಯಕರಿಗೆ ಎಂದಿಗೂ ಅನ್ಯಾಯ ಮಾಡಬೇಡಿ

ਅਉਰ ਜਿਤੇ ਜਨ ਹੈ ਤਿਨ ਦੈ ਕਛੁ ਕੈ ਕੈ ਕ੍ਰਿਪਾ ਸਭ ਤੇ ਜਸੁ ਲੀਜੋ ॥
aaur jite jan hai tin dai kachh kai kai kripaa sabh te jas leejo |

ದಾನದಲ್ಲಿ ಏನನ್ನಾದರೂ ನೀಡುವ ಮೂಲಕ ಪ್ರಶಂಸೆಯನ್ನು ಗಳಿಸಿ

ਬਿਪਨ ਸੇਵ ਸਦਾ ਕਰੀਯੋ ਦਗ ਬਾਜਨ ਜੀਵਤ ਜਾਨ ਨ ਦੀਜੋ ॥
bipan sev sadaa kareeyo dag baajan jeevat jaan na deejo |

“ಬ್ರಾಹ್ಮಣರ ಸೇವೆ ಮಾಡಿ, ಮೋಸಗಾರರನ್ನು ಬದುಕಲು ಬಿಡಬೇಡಿ ಮತ್ತು

ਔ ਹਮ ਸੋ ਸੰਗ ਛਤ੍ਰਨਿ ਕੇ ਕਬਹੂ ਰਿਸ ਮਾਡ ਕੈ ਜੁਧ ਨ ਕੀਜੋ ॥੧੯੫੦॥
aau ham so sang chhatran ke kabahoo ris maadd kai judh na keejo |1950|

ನಮ್ಮಂತಹ ಕ್ಷತ್ರಿಯರೊಂದಿಗೆ ಎಂದಿಗೂ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳಬೇಡಿ. ”1950.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ದೋಹ್ರಾ

ਜਰਾਸੰਧਿ ਸਿਰ ਨਾਇ ਕੈ ਧਾਮਿ ਗਯੋ ਪਛੁਤਾਇ ॥
jaraasandh sir naae kai dhaam gayo pachhutaae |

(ರಾಜ) ಜರಾಸಂಧನು ತಲೆಬಾಗಿ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪಪಟ್ಟು ಮನೆಗೆ ಹೋದನು.

ਇਤ ਗ੍ਰਿਹਿ ਆਏ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਹਰਖਿ ਹੀਏ ਹੁਲਸਾਇ ॥੧੯੫੧॥
eit grihi aae sayaam joo harakh hee hulasaae |1951|

ಜರಾಸಂಧನು ತಲೆಬಾಗಿ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಡುತ್ತಾ ತನ್ನ ಮನೆಗೆ ಹೋದನು ಮತ್ತು ಈ ಕಡೆ ಕೃಷ್ಣನು ಪ್ರಸನ್ನನಾಗಿ ತನ್ನ ಮನೆಗೆ ಬಂದನು.1951.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਜਰਾਸੰਧਿ ਪਕਰ ਕੈ ਛੋਰਬੋ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥
eit sree bachitr naattak granthe krisanaavataare jaraasandh pakar kai chhorabo dhiaae samaapatan |

ಬಚಿತ್ತರ ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣಾವತಾರದಲ್ಲಿ “ಜರಾಸಂಧನನ್ನು ಬಂಧಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡುವುದು” ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯ ಅಧ್ಯಾಯದ ಅಂತ್ಯ.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ಚೌಪೈ

ਸੁਨਤ ਜੀਤ ਫੂਲੇ ਸਭ ਆਵਹਿ ॥
sunat jeet foole sabh aaveh |

(ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ) ಕೇಳಿ ಎಲ್ಲಾ (ಯಾದವರು) ಸಂತೋಷದಿಂದ ಬರುತ್ತಾರೆ,

ਨ੍ਰਿਪ ਛੋਰਿਯੋ ਸੁਨਿ ਸੀਸੁ ਢੁਰਾਵਹਿ ॥
nrip chhoriyo sun sees dturaaveh |

ವಿಜಯದ ಸುದ್ದಿಯನ್ನು ಕೇಳಿ ಎಲ್ಲರೂ ಹುಬ್ಬೇರಿಸಿದ್ದರು, ಆದರೆ ರಾಜ ಜರಾಸಂಧನನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ತಿಳಿದ ನಂತರ ಅವರು ದುಃಖಿತರಾದರು.

ਯਾ ਤੇ ਹਿਯਾਉ ਸਭਨ ਕਾ ਡਰਿਯੋ ॥
yaa te hiyaau sabhan kaa ddariyo |

ಹೀಗೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಎಲ್ಲರ ಮನದಲ್ಲಿ ಭಯವಾಗುತ್ತದೆ

ਕਹਤ ਸ੍ਯਾਮ ਘਟਿ ਕਾਰਜ ਕਰਿਯੋ ॥੧੯੫੨॥
kahat sayaam ghatt kaaraj kariyo |1952|

ಇದರಿಂದ ಎಲ್ಲರ ಮನಸ್ಸು ಭಯಭೀತವಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಎಲ್ಲರೂ ಕೃಷ್ಣ ಮಾಡಿದ್ದು ಸರಿಯಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು.1952.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਕਾਜ ਕੀਯੋ ਲਰਕਾ ਹੂੰ ਕੋ ਸ੍ਯਾਮ ਜੀ ਐਸੋ ਬਲੀ ਤੁਮਰੇ ਕਰ ਆਯੋ ॥
kaaj keeyo larakaa hoon ko sayaam jee aaiso balee tumare kar aayo |

ಅವರೆಲ್ಲ, “ಅಂತಹ ಶಕ್ತಿಶಾಲಿಯನ್ನು ತನ್ನ ಕಸ್ಟಡಿಯಿಂದ ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡು ಕೃಷ್ಣ ಮಗುವಿನ ಕೆಲಸವನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ

ਛੋਰਿ ਦਯੋ ਕਰ ਕੈ ਕਰੁਨਾ ਤਿਨ ਕਾਢਿ ਦਯੋ ਪੁਰ ਤੇ ਫਲੁ ਪਾਯੋ ॥
chhor dayo kar kai karunaa tin kaadt dayo pur te fal paayo |

ಆತನನ್ನು ಮೊದಲೇ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನಾವು ಪಡೆದ ಪ್ರತಿಫಲವೆಂದರೆ ನಾವು ನಮ್ಮ ನಗರವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಬೇಕಾಯಿತು

ਐਸੇ ਅਜਾਨ ਨ ਕਾਮ ਕਰੈ ਜੋ ਕੀਯੋ ਹਰਿ ਤੈ ਕਹਿਯੋ ਸੀਸੁ ਢੁਰਾਯੋ ॥
aaise ajaan na kaam karai jo keeyo har tai kahiyo sees dturaayo |

ಕೃಷ್ಣನ ಬಾಲಕಾರ್ಯಕ್ಕೆ ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಋಣಾತ್ಮಕವಾಗಿ ತಲೆದೂಗಿದರು

ਛਾਡਿ ਦਯੋ ਨਹੀ ਜੀਤ ਅਬੈ ਅਰਿ ਅਉਰ ਚਮੂੰ ਬਹੁ ਲੈਨ ਪਠਾਯੋ ॥੧੯੫੩॥
chhaadd dayo nahee jeet abai ar aaur chamoon bahu lain patthaayo |1953|

ಅವನನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡ ನಂತರ, ಅವನನ್ನು ಈಗ ಬಿಟ್ಟುಬಿಡಲಾಗಿದೆ, ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಅವನನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿನ ಸೈನ್ಯವನ್ನು ತರಲು ಕಳುಹಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ನಾವು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ.1953.

ਏਕ ਕਹੈ ਮਥੁਰਾ ਕੋ ਚਲੋ ਇਕ ਫੇਰਿ ਕਹੈ ਨ੍ਰਿਪ ਲੈ ਦਲ ਐਹੈ ॥
ek kahai mathuraa ko chalo ik fer kahai nrip lai dal aaihai |

ಮತ್ತೆ ಮಾಟೂರಿಗೆ ಹೋಗುವುದು ಸಿಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಯಾರೋ ಹೇಳಿದರು

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਹ ਕੇ ਤਬ ਸੰਗਿ ਕਹੋ ਭਟ ਕਉਨ ਸੋ ਜੂਝ ਮਚੈਹੋ ॥
sayaam kahai tih ke tab sang kaho bhatt kaun so joojh machaiho |

ರಾಜನು ಮತ್ತೆ ತನ್ನ ಸೈನ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಯುವವರು ಯಾರು ಎಂದು ಯಾರೋ ಹೇಳಿದರು?

ਅਉਰ ਕਦਾਚ ਕੋਊ ਹਠ ਠਾਨ ਕੈ ਜਉ ਲਰਿ ਹੈ ਤਊ ਜੀਤ ਨ ਐ ਹੈ ॥
aaur kadaach koaoo hatth tthaan kai jau lar hai taoo jeet na aai hai |

ಮತ್ತು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಹೋರಾಡಿದರೂ ಅವನು ಗೆಲ್ಲಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ

ਤਾ ਤੇ ਨ ਧਾਇ ਧਸੋ ਪੁਰ ਮੈ ਬਿਧਨਾ ਜੋਊ ਲੇਖ ਲਿਖਿਓ ਸੋਊ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ॥੧੯੫੪॥
taa te na dhaae dhaso pur mai bidhanaa joaoo lekh likhio soaoo hvai hai |1954|

ಆದ್ದರಿಂದ ನಾವು ತಕ್ಷಣವೇ ನಗರಕ್ಕೆ ಹಿಂತಿರುಗಬಾರದು, ದೇವರ ಇಚ್ಛೆಯು ಏನಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಏನಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ನೋಡೋಣ.1954.

ਛਾਡਿਬੋ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਸੁਨ ਕੈ ਸਭ ਹੀ ਮਨਿ ਜਾਦਵ ਤ੍ਰਾਸ ਭਰੇ ॥
chhaaddibo bhoopat ko sun kai sabh hee man jaadav traas bhare |

ರಾಜನ ಬಿಡುಗಡೆಯು ಯಾದವರೆಲ್ಲರನ್ನು ಭಯಭೀತರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿತು

ਨਿਧਿ ਨੀਰ ਕੇ ਭੀਤਰ ਜਾਇ ਬਸੇ ਮੁਖ ਤੇ ਸਭ ਐਸੇ ਚਲੇ ਸੁ ਰਰੇ ॥
nidh neer ke bheetar jaae base mukh te sabh aaise chale su rare |

ಮತ್ತು ಅವರೆಲ್ಲರೂ ವಿವಿಧ ವಿಷಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ ಸಮುದ್ರ ತೀರದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸಲು ಹೋದರು

ਕਿਨਹੂੰ ਨਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਪੁਨੇ ਪੁਰ ਕੀ ਪੁਨਿ ਓਰਿ ਕਉ ਪਾਇ ਧਰੇ ॥
kinahoon neh sayaam kahai apune pur kee pun or kau paae dhare |

ಮತ್ತು ಅವರಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ನಗರದ (ಮಾತುರಾ) ಕಡೆಗೆ ತನ್ನ ಪಾದಗಳನ್ನು ಮುನ್ನಡೆಸಲಿಲ್ಲ.

ਅਤਿ ਹੀ ਹੈ ਡਰੇ ਬਲਵੰਤ ਖਰੇ ਬਿਨੁ ਆਯੁਧ ਹੀ ਸਭ ਮਾਰਿ ਮਰੇ ॥੧੯੫੫॥
at hee hai ddare balavant khare bin aayudh hee sabh maar mare |1955|

ಎಲ್ಲಾ ಯೋಧರು, ಆಯುಧಗಳಿಲ್ಲದೆ ಸೋಲಿಸಲ್ಪಟ್ಟರು, ಅಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದರು, ಅತ್ಯಂತ ಭಯಭೀತರಾಗಿದ್ದರು.1955.

ਸਿੰਧੁ ਪੈ ਜਾਇ ਖਰੇ ਭਏ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਸਿੰਧੁ ਹੂੰ ਤੇ ਸੁ ਕਛੂ ਕਰ ਚਾਹਿਯੋ ॥
sindh pai jaae khare bhe sayaam joo sindh hoon te su kachhoo kar chaahiyo |

ಕೃಷ್ಣನು ಸಮುದ್ರದ ತೀರದಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ನಿಂತನು ಮತ್ತು ಅವನು ಏನನ್ನಾದರೂ ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ಸಮುದ್ರವನ್ನು ಉದ್ದೇಶಿಸಿ ಹೇಳಿದನು

ਛੋਰੁ ਕਹਿਯੋ ਭੂਅ ਛੋਰਿ ਦਈ ਤਨ ਕੈ ਧਨੁ ਕੋ ਜਿਹ ਲਉ ਸਰ ਬਾਹਿਯੋ ॥
chhor kahiyo bhooa chhor dee tan kai dhan ko jih lau sar baahiyo |

ಬಿಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಬಾಣವನ್ನು ಅಳವಡಿಸುವಾಗ ಸಮುದ್ರವು ಭೂಮಿಯನ್ನು ಖಾಲಿ ಮಾಡಲು ಕೇಳಿದಾಗ,

ਕੰਚਨ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਕੈ ਦੀਏ ਤ੍ਯਾਰ ਭਲੇ ਕਿਨਹੂੰ ਤਿਨ ਕਉਨ ਅਚਾਹਿਯੋ ॥
kanchan ke grih kai dee tayaar bhale kinahoon tin kaun achaahiyo |

ಅವನು ಭೂಮಿಯನ್ನು ತೊರೆದನು ಮತ್ತು ಯಾರ ಬಯಕೆಯಿಲ್ಲದೆ ಅವನು ಚಿನ್ನದ ಮಹಲುಗಳನ್ನು ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಿದನು

ਐਸੇ ਕਹੈ ਸਭ ਹੀ ਅਪਨੇ ਮਨਿ ਤੈ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਸਭ ਕੋ ਦੁਖ ਦਾਹਿਯੋ ॥੧੯੫੬॥
aaise kahai sabh hee apane man tai prabh joo sabh ko dukh daahiyo |1956|

ಇದನ್ನು ನೋಡಿದ ಕೃಷ್ಣ ಎಲ್ಲರ ಸಂಕಟಗಳನ್ನು ದೂರ ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಮನದಲ್ಲಿ ಹೇಳಿಕೊಂಡರು.1956.

ਜੋ ਸਨਕਾਦਿਕ ਕੈ ਰਹੇ ਸੇਵ ਘਨੀ ਤਿਨ ਕੇ ਹਰਿ ਹਾਥਿ ਨ ਆਏ ॥
jo sanakaadik kai rahe sev ghanee tin ke har haath na aae |

ಸನಕ, ಸನಂದನ ಮೊದಲಾದವರ ಸೇವೆ ಮಾಡಿದವರಿಂದ ಭಗವಂತನ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವಾಗಲಿಲ್ಲ