ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 270

ਸੀਤਾ ਰਵਨ ਕਹਾ ਹੈ ॥੬੬੭॥

seetaa ravan kahaa hai |667|

ವಾಯುವಾಹನ ಪುಷ್ಪಕವನ್ನು ಬಾಯಿಗಿಟ್ಟು ಸೀತೆಯೊಡನೆ ಬರುವವನು ಎಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ?667.

ਮਾਦਰ ਖੁਸਾਲ ਖਾਤਰ ॥

maadar khusaal khaatar |

ತಾಯಿಯನ್ನು (ತಾಯಿ ಕೈಕೈ) ಸಂತೋಷಪಡಿಸಿದವರು (ಖುಸಾಲಿ).

ਕੀਨੇ ਹਜਾਰ ਛਾਵਰ ॥

keene hajaar chhaavar |

ಅವರ ಸಾವಿರಾರು (ಸಂತೋಷಗಳನ್ನು) ಚೆಲ್ಲಿದ್ದರು

ਮਾਤੁਰ ਸਿਤਾ ਬਧਾਈ ॥

maatur sitaa badhaaee |

(ಅವನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು) ತಾಯಿ ಬೇಗನೆ ಓಡಿ ಬರುತ್ತಾಳೆ

ਵਹ ਗੁਲ ਚਿਹਰ ਕਹਾ ਹੈ ॥੬੬੮॥

vah gul chihar kahaa hai |668|

ತನ್ನ ತಾಯಿಯನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸಲು ಸಾವಿರಾರು ಸಂತೋಷಗಳನ್ನು ತ್ಯಾಗ ಮಾಡಿದವನು, ಅವನು ಎಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ? ತಾಯಿ ಸೀತೆಯನ್ನು ಇಂದು ಅಭಿನಂದಿಸುತ್ತಿರಬಹುದು, ಆದರೆ ಆ ಹೂವಿನ ಮುಖದ ರಾಮ ಎಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಯಾರಾದರೂ ನಮಗೆ ಹೇಳಬಹುದು?

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਰਾਮ ਅਵਤਾਰ ਸੀਤਾ ਅਯੁਧਿਆ ਆਗਮ ਨਾਮ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥

eit sree raam avataar seetaa ayudhiaa aagam naam dhiaae samaapatan |

ರಾಮಾವತಾರದಲ್ಲಿ ಅಯೋಧ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಸೀತೆಯ ಪ್ರವೇಶ ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯ ಅಧ್ಯಾಯದ ಅಂತ್ಯ.

ਅਥ ਮਾਤਾ ਮਿਲਣੰ ॥

ath maataa milanan |

ಈಗ ತಾಯಿಯೊಂದಿಗಿನ ಸಭೆಯ ವಿವರಣೆಯು ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ:

ਰਸਾਵਲ ਛੰਦ ॥

rasaaval chhand |

ರಾಸ್ವಾಲ್ ಚರಣ

ਸੁਨੇ ਰਾਮ ਆਏ ॥

sune raam aae |

(ಅಯೋಧ್ಯೆಯ ನಿವಾಸಿಗಳು) ಕೇಳಿದರು

ਸਭੈ ਲੋਗ ਧਾਏ ॥

sabhai log dhaae |

ರಾಮನು ಹಿಂತಿರುಗಿದನೆಂದು ಜನರು ಕೇಳಿದಾಗ, ಜನರೆಲ್ಲರೂ ಓಡಿಹೋಗಿ ಅವನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಬಿದ್ದರು

ਲਗੇ ਆਨ ਪਾਯੰ ॥

lage aan paayan |

ಎಲ್ಲಾ ಜನರು ಓಡಿಹೋದರು (ಭೇಟಿ ಮಾಡಲು),

ਮਿਲੇ ਰਾਮ ਰਾਯੰ ॥੬੬੯॥

mile raam raayan |669|

ರಾಮ್ ಅವರನ್ನೆಲ್ಲ ಭೇಟಿಯಾದರು.669.

ਕੋਊ ਚਉਰ ਢਾਰੈਂ ॥

koaoo chaur dtaarain |

(ಶ್ರೀರಾಮನ ಬಳಿಗೆ ಬಂದು) ಯಾರೋ ಕಳ್ಳತನ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ,

ਕੋਊ ਪਾਨ ਖੁਆਰੈਂ ॥

koaoo paan khuaarain |

ಯಾರೋ ಬೀಸು ಬೀಸಿದರು, ಯಾರೋ ವೀಳ್ಯದೆಲೆ ನೀಡಿದರು

ਪਰੇ ਮਾਤ ਪਾਯੰ ॥

pare maat paayan |

ಶ್ರೀರಾಮನು ಹೋಗಿ ತಾಯಿಯ ಪಾದಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದನು.

ਲਏ ਕੰਠ ਲਾਯੰ ॥੬੭੦॥

le kantth laayan |670|

ರಾಮನು ತನ್ನ ತಾಯಿಯ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಬಿದ್ದನು ಮತ್ತು ಅವನ ತಾಯಂದಿರು ಅವನನ್ನು ತಮ್ಮ ಎದೆಗೆ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡರು.670.

ਮਿਲੈ ਕੰਠ ਰੋਵੈਂ ॥

milai kantth rovain |

ಇಬ್ಬರೂ (ತಾಯಿ ಮತ್ತು ಮಗ) ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಅಳುತ್ತಾರೆ.

ਮਨੋ ਸੋਕ ਧੋਵੈਂ ॥

mano sok dhovain |

ತಬ್ಬಿಕೊಂಡ ಮೇಲೆ ಅವನು ತನ್ನೆಲ್ಲ ಸಂಕಟಗಳನ್ನು ತೊಳೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಅಳುತ್ತಿದ್ದನು

ਕਰੈਂ ਬੀਰ ਬਾਤੈਂ ॥

karain beer baatain |

ನಂತರ ಯುದ್ಧವೀರ್ (ಶ್ರೀರಾಮ) ಮಾತನಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು.

ਸੁਨੇ ਸਰਬ ਮਾਤੈਂ ॥੬੭੧॥

sune sarab maatain |671|

ವೀರ ರಾಮನು ಮಾತನಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ತಾಯಂದಿರು ಕೇಳಿದರು.671.

ਮਿਲੈ ਲਛ ਮਾਤੰ ॥

milai lachh maatan |

(ನಂತರ) ಲಚ್ಮಣನ ತಾಯಿಯನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದರು.

ਪਰੇ ਪਾਇ ਭ੍ਰਾਤੰ ॥

pare paae bhraatan |

(ಇಬ್ಬರೂ) ಸಹೋದರರು (ಅವನ) ಪಾದಗಳಿಗೆ ಬಿದ್ದರು.

ਕਰਿਯੋ ਦਾਨ ਏਤੋ ॥

kariyo daan eto |

(ಸುಮಿತ್ರಾ) ತುಂಬಾ ದಾನ ಮಾಡಿದರು

ਗਨੈ ਕਉਨ ਕੇਤੋ ॥੬੭੨॥

ganai kaun keto |672|

ನಂತರ ಅವರು ಲಕ್ಷ್ಮಣನ ತಾಯಿಯನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದರು ಮತ್ತು ಸಹೋದರ ಭರತ್ ಮತ್ತು ಶತ್ರುಘ್ನ ಅವರ ಪಾದಗಳನ್ನು ಮುಟ್ಟಿದರು. ಒಕ್ಕೂಟದ ಸಂತೋಷದ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ, ಲೆಕ್ಕಿಸಲಾಗದ ದಾನವನ್ನು ನೀಡಲಾಯಿತು.672.