ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 521

ਭਾਖਤ ਭੇ ਨ੍ਰਿਪ ਸੋ ਭਜੀਐ ਬਚ ਹੈ ਨ ਕੋਊ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੇ ਆਗੇ ॥੨੨੧੮॥

bhaakhat bhe nrip so bhajeeai bach hai na koaoo brijanaath ke aage |2218|

“കൃഷ്ണൻ്റെ മുന്നിൽ ആരും അതിജീവിക്കില്ല, രാജാവേ! നമ്മൾ ഓടിപ്പോകണം. ”2218.

ਭੀਰ ਪਰੀ ਜਬ ਭੂਪਤਿ ਪੈ ਤਬ ਆਪਨੇ ਜਾਨ ਕੈ ਈਸ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

bheer paree jab bhoopat pai tab aapane jaan kai ees nihaariyo |

രാജാവിൻ്റെ മേൽ ഒരു ജനക്കൂട്ടം രൂപപ്പെട്ടപ്പോൾ, തൻ്റെ (സഹായിയെ) അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൻ ശിവനിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു.

ਸੰਤ ਸਹਾਇ ਕੋ ਜਾਇ ਭਿਰਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਸੋ ਚਿਤ ਬੀਚ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

sant sahaae ko jaae bhiriyo brij naaeik so chit beech bichaariyo |

രാജാവ് ആപത്കരമായ അവസ്ഥയിലായപ്പോൾ, അവൻ ശിവനെ ഓർത്തു, സന്യാസിമാരുടെ പിന്തുണക്കാരനായ കൃഷ്ണനുമായി യുദ്ധം ചെയ്യാനാണ് രാജാവ് വന്നതെന്ന് ശിവനും തോന്നി.

ਆਯੁਧ ਲੈ ਅਪਨੇ ਸਭ ਹੀ ਹਰਿ ਓਰ ਸੁ ਜੁਧ ਕੇ ਕਾਜ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥

aayudh lai apane sabh hee har or su judh ke kaaj sidhaariyo |

ആയുധങ്ങൾ കയ്യിലെടുത്തു അവൻ യുദ്ധത്തിനായി കൃഷ്ണൻ്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി

ਆਵਤ ਹੀ ਸੁ ਕਹੋ ਅਬ ਹਉ ਜਿਹ ਭਾਤਿ ਦੁਹੂ ਤਿਹ ਠਾ ਰਨ ਪਾਰਿਯੋ ॥੨੨੧੯॥

aavat hee su kaho ab hau jih bhaat duhoo tih tthaa ran paariyo |2219|

അവൻ എങ്ങനെയാണ് ഒരു ഭീകരമായ യുദ്ധം നടത്തിയതെന്ന് ഇപ്പോൾ ഞാൻ വിവരിക്കുന്നു.2219.

ਰੁਦ੍ਰ ਹ੍ਵੈ ਰੁਦ੍ਰ ਜਬੈ ਰਨ ਮੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਰਿਸਿ ਨਾਦ ਬਜਾਯੋ ॥

rudr hvai rudr jabai ran mai kab sayaam bhanai ris naad bajaayo |

ഭയങ്കര രൂപം കൈക്കൊണ്ട് നാട് കളിച്ചപ്പോൾ രുദ്രൻ ദേഷ്യപ്പെട്ടുവെന്ന് കവി ശ്യാം പറയുന്നു.

ਸੂਰ ਨ ਕਾਹੂੰ ਤੇ ਨੈਕੁ ਟਿਕਿਯੋ ਗਯੋ ਭਾਜ ਗਏ ਨ ਰਤੀ ਕੁ ਦ੍ਰਿੜਾਯੋ ॥

soor na kaahoon te naik ttikiyo gayo bhaaj ge na ratee ku drirraayo |

അങ്ങേയറ്റം കോപിച്ചപ്പോൾ ശിവൻ തൻ്റെ യുദ്ധക്കളം ഊതിവീർപ്പിച്ചു, അപ്പോൾ ഒരു യോദ്ധാക്കൾക്കും വളരെ കുറച്ച് സമയം പോലും അവിടെ തങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

ਸਤ੍ਰਨ ਕੇ ਦੁਹੂ ਸਤ੍ਰਨ ਸੰਗ ਲੈ ਰੋਖ ਹਲੀ ਸੁ ਸੋਊ ਡਰ ਪਾਯੋ ॥

satran ke duhoo satran sang lai rokh halee su soaoo ddar paayo |

ശത്രുവിനെയും (ബാണാസുരനെയും) അവൻ്റെ മറ്റ് കൂട്ടാളികളെയും ബലരാമൻ കോപത്തോടെ ഭയപ്പെടുത്തി.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਸੋ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਬ ਹੀ ਸਿਵ ਆਇ ਕੈ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥੨੨੨੦॥

sree brijanaath so sayaam bhanai tab hee siv aae kai judh machaayo |2220|

ശിവൻ കൃഷ്ണനുമായി യുദ്ധം തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഇരുവശത്തുനിന്നും ശത്രുക്കൾ ഭയന്നു.2220.

ਜੇ ਸਭ ਘਾਇ ਚਲਾਵਤ ਭਯੋ ਸਿਵ ਤੇ ਸਭ ਹੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਬਚਾਏ ॥

je sabh ghaae chalaavat bhayo siv te sabh hee brijanaath bachaae |

ശിവൻ്റെ ആക്രമണത്തിൽ നിന്ന് അവരെയെല്ലാം ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ രക്ഷിച്ചു.

ਤਉਨ ਸਮੈ ਸਿਵ ਕੋ ਆਪੁਨੇ ਸਭ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੇ ਤਕਿ ਘਾਇ ਲਗਾਏ ॥

taun samai siv ko aapune sabh sayaam bhane tak ghaae lagaae |

ശിവൻ്റെ പ്രഹരങ്ങളിൽ നിന്ന് കൃഷ്ണൻ സ്വയം രക്ഷിക്കുകയും ശിവനെ ലക്ഷ്യമാക്കി മുറിവേൽപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു

ਜੁਧੁ ਕੀਯੋ ਬਹੁ ਭਾਤਿ ਦੁਹੂ ਜਿਹ ਕੋ ਸਭ ਹੀ ਸੁਰ ਦੇਖਨ ਆਏ ॥

judh keeyo bahu bhaat duhoo jih ko sabh hee sur dekhan aae |

അവർ രണ്ടുപേരും പലതരം യുദ്ധങ്ങൾ നടത്തിയിട്ടുണ്ട്, അത് എല്ലാ ദേവന്മാരും കാണാൻ വന്നു.

ਅੰਤਿ ਖਿਸਾਇ ਰਿਸਾਇ ਕ੍ਰਿਪਾਨਿਧਿ ਏਕ ਗਦਾ ਹੂੰ ਸੋ ਰੁਦ੍ਰ ਗਿਰਾਏ ॥੨੨੨੧॥

ant khisaae risaae kripaanidh ek gadaa hoon so rudr giraae |2221|

അവർ രണ്ടുപേരും വ്യത്യസ്ത രീതികളിൽ യുദ്ധം ചെയ്തു, ആ യുദ്ധം കാണാൻ ദേവന്മാർ അവിടെയെത്തി, ഒടുവിൽ, കൃഷ്ണൻ അത്യധികം കോപാകുലനായ ശിവനെ തൻ്റെ ഗദയുടെ അടിയിൽ വീഴ്ത്തി.2221.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

ചൗപായി

ਜਬ ਰੁਦ੍ਰਹਿ ਹਰਿ ਘਾਇ ਲਗਾਯੋ ॥

jab rudreh har ghaae lagaayo |

രുദ്രന് ശ്രീകൃഷ്ണനാൽ പരിക്കേറ്റപ്പോൾ

ਬਿਸੁਧੋ ਕਰਿ ਕਰਿ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥

bisudho kar kar bhoom giraayo |

ഇപ്രകാരം കൃഷ്ണൻ ശിവനെ മുറിവേൽപ്പിക്കുകയും ഭൂമിയിൽ വീഴ്ത്തുകയും ചെയ്തപ്പോൾ

ਸੰਕਿਤ ਭਯੋ ਨ ਫਿਰਿ ਧਨੁ ਤਾਨਿਯੋ ॥

sankit bhayo na fir dhan taaniyo |

അവനും ഭയപ്പെട്ടു, പിന്നെ അവൻ വില്ലു വലിച്ചില്ല

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਸਹੀ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਨਿਯੋ ॥੨੨੨੨॥

sree jadubeer sahee prabh jaaniyo |2222|

അവൻ കൃഷ്ണനെ തൻ്റെ യഥാർത്ഥ രൂപത്തിൽ ഭഗവാൻ (ദൈവം) ആയി തിരിച്ചറിഞ്ഞു.2222.

ਸੋਰਠਾ ॥

soratthaa |

സോർത്ത

ਰੁਦ੍ਰ ਕੋਪ ਦਯੋ ਤ੍ਯਾਗ ਜਦੁਪਤਿ ਕੋ ਬਲੁ ਹੇਰ ਕੈ ॥

rudr kop dayo tayaag jadupat ko bal her kai |

ശ്രീകൃഷ്ണൻ്റെ ശക്തി കണ്ട് ശിവൻ കോപം വിട്ടു.

ਪਾਇਨ ਲਾਗਿਯੋ ਆਇ ਰਹਿਯੋ ਚਰਨ ਗਹਿ ਹਰ ਦੋਊ ॥੨੨੨੩॥

paaein laagiyo aae rahiyo charan geh har doaoo |2223|

കൃഷ്ണൻ്റെ ശക്തി കണ്ട ശിവൻ കോപം ഉപേക്ഷിച്ച് കൃഷ്ണൻ്റെ കാൽക്കൽ വീണു.2223.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਰੁਦ੍ਰ ਕੀ ਦੇਖਿ ਦਸਾ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁ ਆਪਹਿ ਜੁਧੁ ਕੋ ਭੂਪਤਿ ਆਯੋ ॥

rudr kee dekh dasaa ih bhaat su aapeh judh ko bhoopat aayo |

ശിവൻ്റെ ഈ അവസ്ഥ കണ്ടപ്പോൾ രാജാവ് യുദ്ധം ചെയ്യാൻ വന്നു

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਦਸ ਸੈ ਭੁਜ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਊਪਰ ਬਾਨਨ ਓਘ ਚਲਾਯੋ ॥

sayaam bhanai das sai bhuj sayaam ke aoopar baanan ogh chalaayo |

അവൻ തൻ്റെ ആയിരം കൈകളാൽ അസ്ത്രങ്ങൾ വർഷിച്ചു

ਓਘ ਜੋ ਆਵਤ ਬਾਨਨ ਕੋ ਸਭ ਹੀ ਹਰਿ ਮਾਰਗ ਮੈ ਨਿਵਰਾਯੋ ॥

ogh jo aavat baanan ko sabh hee har maarag mai nivaraayo |

കൃഷ്ണൻ വന്ന അസ്ത്രങ്ങൾ പാതിവഴിയിൽ തടഞ്ഞു, അവയെ നിഷ്ക്രിയമാക്കി

ਸਾਰੰਗ ਆਪੁਨ ਹਾਥ ਬਿਖੈ ਧਰਿ ਕੈ ਅਰਿ ਕੋ ਬਹੁ ਘਾਇਨ ਘਾਯੋ ॥੨੨੨੪॥

saarang aapun haath bikhai dhar kai ar ko bahu ghaaein ghaayo |2224|

അവൻ തൻ്റെ വില്ലു കയ്യിലെടുത്തു ശത്രുവിനെ വളരെ മോശമായി മുറിവേൽപ്പിച്ചു.2224.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਕ੍ਰੁਧਿਤ ਹੁਇ ਅਪਨੇ ਕਰ ਮੈ ਧਨ ਸਾਰੰਗ ਲੈ ਕੈ ॥

sree brij naaeik krudhit hue apane kar mai dhan saarang lai kai |

ക്ഷുഭിതനായ ശ്രീകൃഷ്ണൻ സാരംഗ് വില്ല് കയ്യിലെടുത്തു

ਜੁਧੁ ਮਚਾਵਤ ਭਯੋ ਦਸ ਸੈ ਭੁਜ ਸੋ ਅਤਿ ਓਜ ਅਖੰਡ ਜਨੈ ਕੈ ॥

judh machaavat bhayo das sai bhuj so at oj akhandd janai kai |

ക്ഷുഭിതനായി, അമ്പും വില്ലും കയ്യിലെടുത്തു, സഹസ്രബാഹുവിൻ്റെ അഭേദ്യമായ തേജസ്സ് തിരിച്ചറിഞ്ഞ കൃഷ്ണൻ അവനുമായി ഭയങ്കരമായ യുദ്ധം ചെയ്തു.

ਅਉਰ ਹਨੇ ਬਲਵੰਡ ਘਨੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਅਤਿ ਪਉਰਖ ਕੈ ਕੈ ॥

aaur hane balavandd ghane kab sayaam bhanai at paurakh kai kai |

കവി ശ്യാം പറയുന്നു, തൻ്റെ ധീരതയാൽ അദ്ദേഹം മറ്റ് പല ശക്തരെയും കൊന്നു.

ਛੋਰਿ ਦਯੋ ਤਿਹ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਰਨ ਮੈ ਤਿਹ ਕੀ ਸੁ ਭੁਜਾ ਫੁਨ ਦ੍ਵੈ ਕੈ ॥੨੨੨੫॥

chhor dayo tih bhoopat ko ran mai tih kee su bhujaa fun dvai kai |2225|

അവൻ തൻ്റെ ശക്തിയാൽ നിരവധി ശക്തരായ യോദ്ധാക്കളെ വധിക്കുകയും രാജാവിൻ്റെ രണ്ടെണ്ണം ഒഴികെയുള്ള എല്ലാ കൈകളും വെട്ടിയിട്ട് അവനെ വിട്ടയക്കുകയും ചെയ്തു.2225.

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥

kabiyo baach |

കവിയുടെ പ്രസംഗം:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਬਾਹ ਸਹੰਸ੍ਰ ਕਹੋ ਤੁਮ ਹੀ ਅਬ ਲਉ ਜਗ ਮੈ ਨਰ ਕਾਹੂ ਕੀ ਹੋਈ ॥

baah sahansr kaho tum hee ab lau jag mai nar kaahoo kee hoee |

“ഹേ സഹസ്രബാഹു! നിങ്ങളെപ്പോലെ ദയനീയമായ അവസ്ഥയിൽ ഇന്നേവരെ ആരും ഉണ്ടായിട്ടില്ല

ਅਉਰ ਕਹੋ ਕਿਹ ਭੂਪ ਇਤੀ ਅਪਨੇ ਗ੍ਰਿਹ ਬੀਚ ਸੰਪਤਿ ਸਮੋਈ ॥

aaur kaho kih bhoop itee apane grih beech sanpat samoee |

രാജാവേ, പറയൂ! എന്തുകൊണ്ടാണ് നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ ഇത്രയധികം സമ്പത്ത് സമ്പാദിച്ചത്?

ਏਤੇ ਪੈ ਸੰਤ ਸੁਨੋ ਹਿਤ ਕੈ ਸਿਵ ਸੋ ਛਰੀਯਾ ਪੁਨਿ ਰਾਖਤ ਹੋਈ ॥

ete pai sant suno hit kai siv so chhareeyaa pun raakhat hoee |

ഹേ സന്യാസിമാരേ! താൽപ്പര്യത്തോടെ കേൾക്കൂ, ഇത്രയൊക്കെയായിട്ടും ശിവനെ ചതിച്ചവൻ രക്ഷപ്പെട്ടു.

ਤਾ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਬਰੁ ਯਾ ਬਿਧਿ ਈਸ ਦਯੋ ਜਗਦੀਸ ਕੀਓ ਭਯੋ ਸੋਈ ॥੨੨੨੬॥

taa nrip ko bar yaa bidh ees dayo jagadees keeo bhayo soee |2226|

"ഇങ്ങനെയൊരു അവസ്ഥയിൽ ആയിരിക്കുമ്പോൾ, എന്തിനാണ് ശക്തനായ ശിവനെ തൻ്റെ സംരക്ഷകനായി നിർത്തുന്നത്?" അദ്ദേഹത്തിന് തീർച്ചയായും ശിവൻ ഒരു വരം നൽകിയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, അത് മാത്രമേ സംഭവിക്കൂ, അത് ഭഗവാൻ-ദൈവത്തിന് സമ്മതമാണ്.2226.