Sri Dasam Granth

Síða - 415


ਤਉ ਅਚਲੇਸ ਗੁਮਾਨ ਭਰੇ ਅਤਿ ਹੀ ਹਸ ਕੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਪੁਕਾਰਿਯੋ ॥
tau achales gumaan bhare at hee has kai ih bhaat pukaariyo |

Eftir að einn mahurat lést (stuttur tími), komst Krishna til meðvitundar í vagninum, nú sagði Achlesh hlæjandi stoltur:

ਜਾਤ ਕਹਾ ਹਮ ਤੇ ਭਜਿ ਕੈ ਕਰਿ ਲੈ ਕੇ ਗਦਾ ਕਟੁ ਬੋਲ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥
jaat kahaa ham te bhaj kai kar lai ke gadaa katt bol uchaariyo |

Hvert ferðu að flýja frá mér, með mace í hendinni með bitur orð.

ਮਾਨਹੁ ਕੇਹਰਿ ਜਾਤ ਹੁਤੋ ਨਰ ਲੈ ਲਕੁਟੀ ਕਰਿ ਮੈ ਲਲਕਾਰਿਯੋ ॥੧੧੭੪॥
maanahu kehar jaat huto nar lai lakuttee kar mai lalakaariyo |1174|

���Hvert ætlarðu að hlaupa í burtu frá mér?��� Með því að taka músina í höndina sagði hann þessi kaldhæðnu orð eins og einhver maður sem heldur á stafnum sínum og skorar á ljón að fara í burtu.1174.

ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਬਤੀਆ ਅਰਿ ਕੀ ਰਥੁ ਹਾਕਿ ਫਿਰਿਯੋ ਹਰਿ ਕੋਪ ਭਯੋ ॥
yau sun kai bateea ar kee rath haak firiyo har kop bhayo |

Þegar Krishna heyrði þessi orð óvinarins, varð hann reiður og hreyfði vagn sinn

ਪਟ ਪੀਤ ਮਹਾ ਫਹਰਿਓ ਧੁਜ ਜਿਉ ਘਨ ਮੈ ਚਪਲਾ ਸਮ ਰੂਪ ਲਯੋ ॥
patt peet mahaa fahario dhuj jiau ghan mai chapalaa sam roop layo |

Gula flíkin hans byrjaði að veifa eins og eldingar meðal skýjanna

ਬਰਖਿਯੋ ਸਰ ਬੂੰਦਨ ਜਿਉ ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਤਬੈ ਰਿਪੁ ਕੋ ਦਲ ਮਾਰ ਦਯੋ॥
barakhiyo sar boondan jiau ghan sayaam tabai rip ko dal maar dayo|

Á þeim tíma (skaði) Sri Krishna örvum eins og regndropa og drap her óvinarins.

ਰਿਸ ਕੈ ਅਚਲੇਸ ਸੁ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਗਹੇ ਹਰਿ ਸਾਮੁਹੇ ਆਇ ਖਯੋ ॥੧੧੭੫॥
ris kai achales su baan kamaan gahe har saamuhe aae khayo |1175|

Með örvum sínum drap hann her óvinarins og nú í mikilli reiði, tók hann boga sinn og örvar í hendur, kom Achles og stóð gegn Krishna.1175.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਸਿੰਘ ਨਾਦ ਤਬ ਤਿਨ ਕੀਓ ਕ੍ਰਿਸਨ ਚਿਤੈ ਕਰਿ ਨੈਨ ॥
singh naad tab tin keeo krisan chitai kar nain |

Svo söng hann og sá Krishna með augunum.

ਬਿਕਟਿ ਨਿਕਟਿ ਰਨਿ ਸੁਭਟ ਲਖਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਤਿ ਬੋਲਿਯੋ ਬੈਨ ॥੧੧੭੬॥
bikatt nikatt ran subhatt lakh har prat boliyo bain |1176|

Þegar hann sá Krishna, blés hann í hornið sitt (öskrandi eins og ljón) og sá kappana á öllum fjórum hliðum, sagði hann við Krishna.1176.

ਅਚਲ ਸਿੰਘ ਬਾਚ ॥
achal singh baach |

Ræða Achal Singh:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਜੀਵਤ ਜੇ ਜਗ ਮੈ ਰਹਿ ਹੈ ਅਤਿ ਜੁਧ ਕਥਾ ਹਮਰੀ ਸੁਨ ਲੈ ਹੈ ॥
jeevat je jag mai reh hai at judh kathaa hamaree sun lai hai |

Þeir sem eftir voru á lífi í heiminum, (þeir) munu heyra söguna af þessu þunga stríði mínu.

ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਕਵਿਤਾ ਕਰਿ ਕੈ ਕਬਿ ਰਾਮ ਨਰੇਸਨ ਜਾਇ ਰਿਝੈ ਹੈ ॥
taa chhab kee kavitaa kar kai kab raam naresan jaae rijhai hai |

��� Þeir sem munu lifa af í heiminum, þeir munu hlusta á stríðsþáttinn okkar og skáldin munu þóknast konungunum með þeim ljóðum

ਜੋ ਬਲਿ ਪੈ ਕਹਿ ਹੈ ਕਥ ਪੰਡਿਤ ਰੀਝਿ ਘਨੋ ਤਿਹ ਕੋ ਧਨੁ ਦੇ ਹੈ ॥
jo bal pai keh hai kath panddit reejh ghano tih ko dhan de hai |

���En ef landráðamennirnir munu segja frá því munu þeir líka fá gífurlegan auð

ਹੇ ਹਰਿ ਜੂ ਇਹ ਆਹਵ ਕੇ ਜੁਗ ਚਾਰਨਿ ਮੈ ਗੁਨ ਗੰਧ੍ਰਬ ਗੈਹੈ ॥੧੧੭੭॥
he har joo ih aahav ke jug chaaran mai gun gandhrab gaihai |1177|

Og ó Krishna! Ganas og Gandharvas munu einnig syngja um þetta stríð.���1177.

ਕੋਪ ਕੈ ਉਤਰ ਦੇਤ ਭਯੋ ਅਰਿ ਕੀ ਬਤੀਯਾ ਸੁਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸਬੈ ॥
kop kai utar det bhayo ar kee bateeyaa sun sayaam sabai |

Eftir að hafa heyrt öll orð óvinarins svaraði Krishna lávarður í reiði.

ਚਿਰੀਯਾ ਬਨ ਮੈ ਚੁਹਕੈ ਤਬ ਲਉ ਅਤਿ ਕੋਪ ਨ ਆਵਤ ਬਾਜ ਜਬੈ ॥
chireeyaa ban mai chuhakai tab lau at kop na aavat baaj jabai |

Krishna heyrði allt þetta tal um óvininn, reiddist og sagði: „Spörfuglinn kvakar bara í skóginum svo lengi sem fálkinn kemur ekki þangað.

ਗਰਬਾਤ ਹੈ ਮੂਢ ਘਨੋ ਰਨ ਮੈ ਕਟਿ ਹੌ ਤੁਹਿ ਸੀਸ ਲਖੈਗੋ ਤਬੈ ॥
garabaat hai moodt ghano ran mai katt hau tuhi sees lakhaigo tabai |

���Ó fífl, þú ert niðursokkinn af of miklu stolti

ਤਿਹ ਤੇ ਤਜਿ ਸੰਕ ਨਿਸੰਕ ਲਰੋ ਬਲਬੀਰ ਕਹਿਯੋ ਕਹਾ ਢੀਲ ਅਬੈ ॥੧੧੭੮॥
tih te taj sank nisank laro balabeer kahiyo kahaa dteel abai |1178|

Þú munt vita aðeins þá, þegar ég höggva höfuðið á þér, því að yfirgefa allar blekkingar koma og berjast og tefja ekki lengur.���1178.

ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਕਟੁ ਬੈਨਨ ਕੋ ਅਚਲੇਸ ਬਲੀ ਮਨਿ ਕੋਪ ਜਗਿਯੋ ॥
yau sun kai katt bainan ko achales balee man kop jagiyo |

Þegar Achal Singh Soorme heyrði svo bitur orð varð hann reiður í huga hans.

ਕਸ ਬੋਲਤ ਹੋ ਕਛੁ ਲਾਜ ਗਹੋ ਰਨਿ ਠਾਢੇ ਰਹੋ ਸੁਨਿ ਹੋ ਨ ਭਗਿਯੋ ॥
kas bolat ho kachh laaj gaho ran tthaadte raho sun ho na bhagiyo |

Við að heyra þessi orð vaknaði reiðin í huga hins hugrakka Achal Singh og hann þrumaði,

ਯਹ ਉਤਰ ਦੈ ਹਰਿ ਕੋ ਜਬ ਹੀ ਤਬ ਹੀ ਨਿਜ ਆਯੁਧ ਲੈ ਉਮਗਿਯੋ ॥
yah utar dai har ko jab hee tab hee nij aayudh lai umagiyo |

���Ó Krishna! þú gætir skammast þín

ਮਨ ਮੈ ਹਰਖਿਯੋ ਧਨੁ ਕੋ ਕਰਖਿਯੋ ਬਰਖਿਯੋ ਸਰ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਕੋ ਨ ਲਗਿਯੋ ॥੧੧੭੯॥
man mai harakhiyo dhan ko karakhiyo barakhiyo sar sree har ko na lagiyo |1179|

Stattu þarna og hlauptu ekki, sagði þetta, hélt uppi vopninu sínu í hendinni og hljóp fram, hann varð ánægður, dró bogann og varpaði örinni, en þessi ör hitti ekki Krishna.1179.

ਜੋ ਅਚਲੇਸ ਜੂ ਬਾਨ ਚਲਾਵਤ ਸੋ ਹਰਿ ਆਵਤ ਕਾਟਿ ਗਿਰਾਵੈ ॥
jo achales joo baan chalaavat so har aavat kaatt giraavai |

Sérhver ör sem Achal Singh sendi frá sér var stöðvuð af Krishna

ਜਾਨੈ ਨ ਦੇਹ ਲਗਿਯੋ ਅਰਿ ਕੀ ਸਰ ਫੇਰਿ ਰਿਸਾ ਕਰਿ ਅਉਰ ਚਲਾਵੈ ॥
jaanai na deh lagiyo ar kee sar fer risaa kar aaur chalaavai |

Þegar hann frétti það, þá hitti þessi ör ekki Krishna, þá í reiði myndi hann skjóta aðra ör

ਸੋ ਹਰਿ ਆਵਤ ਬੀਚ ਕਟੈ ਅਪਨੋ ਉਹ ਕੋ ਉਰ ਬੀਚ ਲਗਾਵੈ ॥
so har aavat beech kattai apano uh ko ur beech lagaavai |

Krishna myndi stöðva þá ör líka á miðri leið og í staðinn myndi hann leggja örina sína í brjóst óvinarins.

ਦੇਖਿ ਸਤਕ੍ਰਿਤ ਕਉਤਕ ਕੋ ਕਬਿ ਰਾਮ ਕਹੈ ਪ੍ਰਭ ਕੋ ਜਸੁ ਗਾਵੈ ॥੧੧੮੦॥
dekh satakrit kautak ko kab raam kahai prabh ko jas gaavai |1180|

Þegar skáldið Ram sér þetta sjónarspil er hann að lofa Drottin-Guð.1180.

ਦਾਰੁਕ ਕੋ ਕਹਿਓ ਤੇਜ ਕੈ ਸ੍ਯੰਦਨ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਜੂ ਕਰਿ ਖਗੁ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥
daaruk ko kahio tej kai sayandan sree har joo kar khag sanbhaariyo |

Sagði vagnstjóra sínum að nafni Daruk að keyra vagn sinn hratt, Krishna hélt upp rýtingi sínum í hendi sér í mikilli reiði, sló hann í höfuð óvinarins.

ਦਾਮਨਿ ਜਿਉ ਘਨ ਮੈ ਲਸਕੈ ਰਿਸ ਮੈ ਬਰਿ ਕੈ ਅਰਿ ਊਪਰ ਮਾਰਿਯੋ ॥
daaman jiau ghan mai lasakai ris mai bar kai ar aoopar maariyo |

Það blikkaði eins og elding

ਦੁਜਨ ਕੋ ਸਿਰੁ ਕਾਟਿ ਦਯੋ ਬਿਨੁ ਰੁੰਡ ਭਯੋ ਜਸੁ ਤਾਹਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥
dujan ko sir kaatt dayo bin rundd bhayo jas taeh uchaariyo |

Hann, (Krishna) skar höfuðið á þessum vonda einstaklingi og gerði bol hans höfuðlausan

ਜਿਉ ਸਰਦੂਲ ਮਹਾ ਬਨ ਮੈ ਹਤ ਕੈ ਬਲ ਸੋ ਮਨੋ ਕੇਹਰਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥੧੧੮੧॥
jiau saradool mahaa ban mai hat kai bal so mano kehar ddaariyo |1181|

Svo virtist sem stóra ljónið hefði drepið litla ljónið.1181.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਅਡਰ ਸਿੰਘ ਅਉ ਅਜਬ ਸਿੰਘ ਅਘਟ ਸਿੰਘ ਸਿੰਘ ਬੀਰ ॥
addar singh aau ajab singh aghatt singh singh beer |

Adar Singh, Ajab Singh, Aghat Singh, Bir Singh,

ਅਮਰ ਸਿੰਘ ਅਰੁ ਅਟਲ ਸਿੰਘ ਮਹਾਰਥੀ ਰਨ ਧੀਰ ॥੧੧੮੨॥
amar singh ar attal singh mahaarathee ran dheer |1182|

Á þeim tíma Addar Singh, Ajaib Singh, Aghat Singh, Vir Singh, Amar Singh, Atal Singh o.s.frv., voru stóru stríðsmennirnir þarna.1182

ਅਰਜਨ ਸਿੰਘ ਅਰੁ ਅਮਿਟ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਸਨ ਨਿਹਾਰਿਓ ਨੈਨ ॥
arajan singh ar amitt singh krisan nihaario nain |

Arjan Singh, Amit Singh (nefndur) átta stríðskonungar sáu Krishna með augunum.

ਆਠ ਭੂਪ ਮਿਲਿ ਪਰਸਪਰ ਬੋਲਤ ਐਸੇ ਬੈਨ ॥੧੧੮੩॥
aatth bhoop mil parasapar bolat aaise bain |1183|

Krishna sá Arjun Singh og Amit Singh og fann að átta konungar voru saman að spjalla saman.1183.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਦੇਖਤ ਹੋ ਨ੍ਰਿਪ ਸ੍ਯਾਮ ਬਲੀ ਤਿਹ ਕੇ ਹਮ ਊਪਰਿ ਧਾਇ ਪਰੈ ॥
dekhat ho nrip sayaam balee tih ke ham aoopar dhaae parai |

Þessir konungar sögðu: ���Ó konungar! hann er hinn voldugi Krishna

ਅਪੁਨੇ ਪ੍ਰਭ ਕੋ ਮਿਲਿ ਕਾਜ ਕਰੈ ਮੁਸਲੀ ਹਰਿ ਤੇ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਡਰੈ ॥
apune prabh ko mil kaaj karai musalee har te nahee naik ddarai |

Við skulum falla á hann og án þess að óttast Krishna og Balram jafnvel aðeins, getum við unnið fyrir Drottin okkar,���

ਧਨੁ ਬਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਦਾ ਪਰਸੇ ਬਰਛੇ ਗਹਿ ਤੀਛਨ ਜਾਇ ਅਰੈ ॥
dhan baan kripaan gadaa parase barachhe geh teechhan jaae arai |

Þeir náðu boga sínum, örvum, sverðum, maces, axum, rýtingum o.s.frv. og gengu til mótspyrnu.

ਸਬ ਹੀ ਸੁ ਕਹੀ ਇਹ ਈ ਪ੍ਰਨ ਹੈ ਜਦੁਬੀਰ ਹਨੈ ਮਿਲਿ ਜੁਧ ਕਰੈ ॥੧੧੮੪॥
sab hee su kahee ih ee pran hai jadubeer hanai mil judh karai |1184|

Þeir sögðu við alla: ��� Við skulum heyja stríð saman og drepa Krishna.���1184.

ਆਯੁਧ ਲੈ ਸਿਗਰੇ ਕਰ ਮੈ ਸੁ ਮੁਕੰਦ ਕੇ ਊਪਰਿ ਦਉਰ ਪਰੇ ॥
aayudh lai sigare kar mai su mukand ke aoopar daur pare |

Þeir tóku vopn sín í hendur og féllu á Krishna

ਸੁ ਧਵਾਇ ਕੈ ਸ੍ਯੰਦਨ ਆਨਿ ਅਰੇ ਸੰਗਿ ਚਾਰ ਅਛੂਹਨਿ ਸੂਰ ਬਰੇ ॥
su dhavaae kai sayandan aan are sang chaar achhoohan soor bare |

Þeir óku vögnum sínum og færðu fyrir hann her sinn með fjórum stórum sveitum

ਕਬਿ ਰਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਆਹਵ ਮੈ ਅਘ ਖੰਡਨਿ ਤੇ ਨਹੀ ਨੈਕ ਡਰੇ ॥
kab raam kahai at aahav mai agh khanddan te nahee naik ddare |

Skáldið Shyam segir að þeir hafi ekki einu sinni verið hræddir í þessu hræðilega stríði og hlupu fram og hrópuðu ���Dráp. Drepa���

ਮਨੋ ਗਾਜਿ ਪ੍ਰਲੈ ਘਨ ਧਾਇ ਚਲਿਯੋ ਤਿਮ ਦਉਰੇ ਸੁ ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਕਰੇ ॥੧੧੮੫॥
mano gaaj pralai ghan dhaae chaliyo tim daure su maar hee maar kare |1185|

Svo virtist sem dómsdagsskýin þrumu.1185.

ਧਨ ਸਿੰਘ ਅਛੂਹਨਿ ਦੁਇ ਸੰਗਿ ਲੈ ਅਨਗੇਸ ਅਛੂਹਨਿ ਤੀਨ ਸੁ ਲ੍ਯਾਏ ॥
dhan singh achhoohan due sang lai anages achhoohan teen su layaae |

Dhan Singh kom með tvær mjög stórar hersveitir og Angesh Singh kom með þrjár slíkar einingar

ਸੋ ਤੁਮ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨੋ ਛਲ ਸੋ ਰਨ ਮੈ ਦਸ ਹੂੰ ਨ੍ਰਿਪ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਏ ॥
so tum sayaam suno chhal so ran mai das hoon nrip maar giraae |

Þeir sögðu: ���Ó Krishna! þú hefir drepið konungana tíu með svikum