ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Dasam Granth
Síða - 1359
ਨ ਹਾਥੈ ਪਸਾਰਾ ਤਹਾ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਆਵੈ ॥
n haathai pasaaraa tahaa drisatt aavai |Þar sást ekki útrétta höndin.
ਕਛੂ ਭੂਮਿ ਆਕਾਸ ਹੇਰੋ ਨ ਜਾਵੈ ॥੨੫॥
kachhoo bhoom aakaas hero na jaavai |25|Jafnvel jörðin og himinninn sýndu ekkert. 25.
ਅੜਿਲ ॥
arril |staðfastur:
ਤੀਸ ਸਹਸ ਛੂਹਨਿ ਦਲ ਜਬ ਜੂਝਤ ਭਯੋ ॥
tees sahas chhoohan dal jab joojhat bhayo |Þegar þrjátíu þúsund ósnertanlegir létust í bardaga,
ਦੁਹੂੰ ਨ੍ਰਿਪਨ ਕੇ ਕੋਪ ਅਧਿਕ ਤਬ ਹੀ ਭਯੋ ॥
duhoon nripan ke kop adhik tab hee bhayo |Þá varð reiði beggja konunganna mjög mikil.
ਪੀਸਿ ਪੀਸਿ ਰਦਨਛਦ ਬਿਸਿਖ ਪ੍ਰਹਾਰਹੀ ॥
pees pees radanachhad bisikh prahaarahee |(Þeir) voru vanir að skjóta örvum með því að mala tennurnar
ਹੋ ਜੋ ਜੀਯ ਭੀਤਰ ਕੋਪ ਸੁ ਪ੍ਰਗਟ ਦਿਖਾਰਹੀ ॥੨੬॥
ho jo jeey bheetar kop su pragatt dikhaarahee |26|Og þeir voru að tjá reiði hugans. 26.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |tuttugu og fjórir:
ਬੀਸ ਬਰਸ ਨਿਸੁ ਦਿਨ ਰਨ ਕਰਾ ॥
bees baras nis din ran karaa |Þeir börðust dag og nótt í tuttugu ár.
ਦੁਹੂੰ ਨ੍ਰਿਪਨ ਤੇ ਏਕ ਨ ਟਰਾ ॥
duhoon nripan te ek na ttaraa |En hvorugur konunganna brást.
ਅੰਤ ਕਾਲ ਤਿਨ ਦੁਹੂੰ ਖਪਾਯੋ ॥
ant kaal tin duhoon khapaayo |Að lokum eyddi hungursneyð þeim báðum.
ਉਹਿ ਕੌ ਇਹ ਇਹ ਕੌ ਉਹਿ ਘਾਯੋ ॥੨੭॥
auhi kau ih ih kau uhi ghaayo |27|Hann drap það og það drap hann. 27.
ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥
bhujang chhand |Bhujang vers:
ਜਬੈ ਛੂਹਨੀ ਤੀਸ ਸਾਹਸ੍ਰ ਮਾਰੇ ॥
jabai chhoohanee tees saahasr maare |Þegar þrjátíu þúsund ósnertanlegir voru drepnir
ਦੋਊ ਰਾਵਈ ਰਾਵ ਜੂਝੇ ਕਰਾਰੇ ॥
doaoo raavee raav joojhe karaare |(Þá) börðust tveir konungar (við annan) harðlega.
ਮਚਿਯੋ ਲੋਹ ਗਾਢੌ ਉਠੀ ਅਗਨਿ ਜ੍ਵਾਲਾ ॥
machiyo loh gaadtau utthee agan jvaalaa |(Þá) braust út ógurlegt stríð og eldur kom upp úr því.
ਭਈ ਤੇਜ ਤੌਨੇ ਹੁਤੇ ਏਕ ਬਾਲਾ ॥੨੮॥
bhee tej tauane hute ek baalaa |28|„Bala“ (kona) fæddist úr þeirri útgeislun. 28.
ਤਿਸੀ ਕੋਪ ਕੀ ਅਗਨਿ ਤੇ ਬਾਲ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥
tisee kop kee agan te baal hvai kai |Bala fæddist úr eldi þessarar reiði
ਹਸੀ ਹਾਥ ਮੈ ਸਸਤ੍ਰ ਔ ਅਸਤ੍ਰ ਲੈ ਕੈ ॥
hasee haath mai sasatr aau asatr lai kai |Og fór að hlæja með vopn í hendi.
ਮਹਾ ਰੂਪ ਆਨੂਪ ਤਾ ਕੋ ਬਿਰਾਜੈ ॥
mahaa roop aanoop taa ko biraajai |Frábært form hans var einstakt.
ਲਖੇ ਤੇਜ ਤਾ ਕੋ ਸਸੀ ਸੂਰ ਲਾਜੈ ॥੨੯॥
lakhe tej taa ko sasee soor laajai |29|Jafnvel sólin og tunglið hikuðust við að sjá birtu hans. 29.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |tuttugu og fjórir:
ਚਾਰਹੁ ਦਿਸਾ ਫਿਰੀ ਜਬ ਬਾਲਾ ॥
chaarahu disaa firee jab baalaa |Þegar barnið fór að ganga á fjórum fótum
ਜਾਨੋ ਨਾਗ ਰੂਪ ਕੀ ਮਾਲਾ ॥
jaano naag roop kee maalaa |(Þetta leit svona út) eins og það væri garland af snákaformi (bókstaflega 'tuskuformi').
ਐਸ ਨ ਕਤਹੂੰ ਪੁਰਖ ਨਿਹਾਰਾ ॥
aais na katahoon purakh nihaaraa |Slíkur maður sást hvergi.
ਨਾਥ ਕਰੈ ਜਿਹ ਆਪੁ ਸੁਧਾਰਾ ॥੩੦॥
naath karai jih aap sudhaaraa |30|Hvern (hann) getur gert Nath að sínu. 30.
ਫਿਰ ਜਿਯ ਮੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਿਚਾਰੀ ॥
fir jiy mai ih bhaat bichaaree |Svo mótaði hann þessa hugmynd í huganum
ਬਰੌ ਜਗਤ ਕੇ ਪਤਿਹਿ ਸੁਧਾਰੀ ॥
barau jagat ke patihi sudhaaree |Að vera giftur aðeins herra heimsins.
ਤਾ ਤੇ ਕਰੌ ਦੀਨ ਹ੍ਵੈ ਸੇਵਾ ॥
taa te karau deen hvai sevaa |Svo að ég þjóna (þeim) af fullkominni auðmýkt
ਹੋਇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਕਾਲਿਕਾ ਦੇਵਾ ॥੩੧॥
hoe prasan kaalikaa devaa |31|(Með því) verður Mahakal ('Kalika Deva') ánægður. 31.
ਅਧਿਕ ਸੁਚਿਤ ਹ੍ਵੈ ਕੀਏ ਸੁਮੰਤ੍ਰਾ ॥
adhik suchit hvai kee sumantraa |Hann hugsaði sig betur um
ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਨ ਲਿਖਿ ਲਿਖਿ ਜੰਤ੍ਰਾ ॥
bhaat bhaat tan likh likh jantraa |Og samdi ýmis hljóðfæri.
ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੀ ਜਗ ਮਾਤ ਭਵਾਨੀ ॥
kripaa karee jag maat bhavaanee |Jagat Mata Bhavani grátbað (hann).
ਇਹ ਬਿਧ ਬਤਿਯਾ ਤਾਹਿ ਬਖਾਨੀ ॥੩੨॥
eih bidh batiyaa taeh bakhaanee |32|Og útskýrði fyrir honum svona. 32.
ਕਰਿ ਜਿਨਿ ਸੋਕ ਹ੍ਰਿਦੈ ਤੈ ਪੁਤ੍ਰੀ ॥
kar jin sok hridai tai putree |(Bhavani sagði) Ó dóttir! Ekki vera dapur í hjarta þínu.
ਨਿਰੰਕਾਰ ਬਰਿ ਹੈ ਤੁਹਿ ਅਤ੍ਰੀ ॥
nirankaar bar hai tuhi atree |Nirankar Astradhari mun giftast þér (avash).
ਤਾ ਕਾ ਧ੍ਯਾਨ ਆਜੁ ਨਿਸਿ ਧਰਿਯਹੁ ॥
taa kaa dhayaan aaj nis dhariyahu |Þú sérð um hann í kvöld.
ਕਹਿਹੈ ਜੁ ਕਛੁ ਸੋਈ ਤੁਮ ਕਰਿਯਹੁ ॥੩੩॥
kahihai ju kachh soee tum kariyahu |33|Hvað sem hann segir, þú gerir það sama. 33.
ਜਬ ਅਸ ਬਰ ਤਿਹ ਦਿਯੋ ਭਵਾਨੀ ॥
jab as bar tih diyo bhavaanee |Þegar Bhavani gaf honum slíka blessun,
ਪ੍ਰਫੁਲਿਤ ਭਈ ਜਗਤ ਕੀ ਰਾਨੀ ॥
prafulit bhee jagat kee raanee |(Þá varð hún) drottning heimsins glöð.
ਅਤਿ ਪਵਿਤ੍ਰ ਨਿਸਿ ਹ੍ਵੈ ਛਿਤ ਸੋਈ ॥
at pavitr nis hvai chhit soee |Hún varð einstaklega hrein og svaf á jörðinni á nóttunni.
ਜਿਹ ਠਾ ਔਰ ਨ ਦੂਸਰ ਕੋਈ ॥੩੪॥
jih tthaa aauar na doosar koee |34|Þar sem ekkert annað var. 34.
ਅਰਧ ਰਾਤ੍ਰਿ ਬੀਤਤ ਭੀ ਜਬ ਹੀ ॥
aradh raatr beetat bhee jab hee |Þegar miðnætti leið,
ਆਗ੍ਯਾ ਭਈ ਨਾਥ ਕੀ ਤਬ ਹੀ ॥
aagayaa bhee naath kee tab hee |Aðeins þá kom leyfi Drottins.
ਸ੍ਵਾਸ ਬੀਰਜ ਦਾਨਵ ਜਬ ਮਰਿ ਹੈ ॥
svaas beeraj daanav jab mar hai |Þegar risinn sem heitir Svas Birja verður drepinn,
ਤਿਹ ਪਾਛੇ ਸੁੰਦਰਿ ਮੁਹਿ ਬਰਿ ਹੈ ॥੩੫॥
tih paachhe sundar muhi bar hai |35|Eftir það, ó fegurð! (Þú) munt elska mig. 35.
ਇਹ ਬਿਧਿ ਤਿਹ ਆਗ੍ਯਾ ਜਬ ਭਈ ॥
eih bidh tih aagayaa jab bhee |Þegar hann fékk slíkt leyfi,
ਦਿਨਮਨਿ ਚੜਿਯੋ ਰੈਨਿ ਮਿਟਿ ਗਈ ॥
dinaman charriyo rain mitt gee |Svo kom sólin upp og nóttin leið.